Μια ομάδα ψυχολόγων και γιατρών από το Technische Universität του Βερολίνου, ανακοίνωσαν ότι έχει αποδειχθεί από κλινικές δοκιμές, η ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής μετά τον θάνατο.
Αυτή η ανακοίνωση βασίζεται σε συμπεράσματα της μελέτης τους που πραγματοποίησαν, κάνοντας χρήση νέων ιατρικών μεθόδων και πρακτικών.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι έκαναν πειράματα σε εθελοντές, λαμβάνοντας υπόψη επιθανάτιες εμπειρίες, που επέτρεπαν στους ασθενείς να είναι κλινικά νεκροί για περίπου 20 λεπτά πριν επανέλθουν στη ζωή.
Αυτή η αμφιλεγόμενη διαδικασία επαναλήφθηκε σε 944 εθελοντές τα τελευταία τέσσερα χρόνια και απαιτούσε ένα σύνθετο μίγμα φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένου της επινεφρίνης και διμεθυλτρυπταμίνης. Τα φάρμακα αυτά επιτρέπουν στον οργανισμό να επιβιώσει σε κατάσταση κλινικού θανάτου και ενισχύει τη διαδικασία ανάνηψης χωρίς συνέπειες.
Το σώμα ουσιαστικά τίθεται σε μια προσωρινή κωματώδης κατάσταση και δέχεται ένα μίγμα φαρμάκων, τα οποία πρέπει 18 λεπτά αργότερα να φιλτράρονται από το όζον που βρίσκεται στο αίμα του ατόμου.
Η εξαιρετικά μεγάλης διάρκειας εμπειρία μόλις πρόσφατα κατέστη δυνατή με την ανάπτυξη ενός νέου καρδιοπνευμονικού μηχανημάτος (CPR) που ονομάζεται «AutoPulse». Αυτό το είδος του εξοπλισμού έχει ήδη χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να ζωντανεύει τους ανθρώπους που είχαν πεθάνει σε ένα διάτημα 40 λεπτών έως μία ώρα.
Οι επιθανάτιες εμπειρίες έχουν αναφερθεί σε διάφορα ιατρικά περιοδικά και στο παρελθόν, περιγράφοντας τες ως μία κατάσταση ψευδαισθήσεων, αλλά ο Δρ Ackermann και η ομάδα του, αντίθετα, τις θεωρούν ως απόδειξη για την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωής και της μορφής του δυϊσμού μεταξύ του μυαλού και του σώματος. Παράλληλα, έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες, οι οποίες έδειξαν ότι τέτοιου είδους εμπειρίες είναι γεγονός, αλλά δεν κατάφεραν να δώσουν εξηγήσεις και να συσχετίσουν το φαινόμενο με βιολογικά, φαρμακευτικά ή ψυχολογικά αίτια. Θεωρίες εξίσου έκαναν αναφορά σε συνειδητό και μη εαυτό, όπου ο συνειδητός μας εαυτός, δηλαδή η ταυτότητά μας, οι αναμνήσεις και τα συναισθήματά μας, λειτουργούν ανεξάρτητα και παράλληλα από το σώμα.
Μία ομάδα επιστημόνων με επικεφαλή τον Δρ Berthold Ackermann, παρακολούθησε τις εργασίες και έχουν συντάξει τις διάφορες μαρτυρίες των θυμάτων. Αν και υπάρχουν κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις από το ένα άτομο στο άλλο, όλα τα άτομα έχουν κάποιες αναμνήσεις από την περίοδο του κλινικού θανάτου και η συντριπτική πλειοψηφία περιγράφουν κάποιες πολύ παρόμοιες αισθήσεις.
Οι περισσότερες κοινές αναμνήσεις περιλαμβάνουν μια αίσθηση της απόσπασης από το σώμα, συναισθήματα αιώρησης, συνολικής ηρεμίας, ασφάλεια, ζεστασιά, εμπειρία της απόλυτης διάλυσης και την παρουσία μίας έντονης λάμψης.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν καλά ότι πολλά από τα συμπεράσματά τους θα σοκάρουν πολλούς ανθρώπους, κυρίως γαιτί οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των ατόμων που είχαν τέτοια εμπειρία, φαίνεται να μην έχουν καμία επίπτωση, στις αισθήσεις και τις εμπειρίες που περιγράφονται στο τέλος του πειράματος. Πράγματι, οι εθελοντές που συμμετείχαν ανήκουν σε μία ποικιλία θρησκευτικών ομάδων: Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Ινδουιστές και άθεοι.
"Ξέρω ότι τα αποτελέσματά μας θα μπορούσαν να διαταράξουν τις πεποιθήσεις πολλών ανθρώπων», λέει ο Ackermann. "Αλλά κατά κάποιο τρόπο, έχουμε απαντήσει μόλις σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ναι, υπάρχει ζωή μετά το θάνατο και μάλλον ισχύει για όλους. "
Σκέψεις και σχόλια αντί επιλόγου..
Η πιθανότητα μίας τέτοιας επιθανάτιας εμπειρίας θα μπορούσε υπό συνθήκες να χαρακτηριστεί ως ψυχωτική συμπεριφορά ή κάποιοι μπορούν να επικαλεστούν εγκεφαλική βλάβη, που βιώνει το σώμα και το μυαλό ή κάποιο ψυχολογικό σοκ. Τίποτα ακόμη δεν έχει αποδειχθεί αλλά όλο και περισσότερες έρευνες ανακαλύπτουν νέα στοιχεία, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που βιώνουν τέτοια κατάσταση αλλά η φοβία της κριτικής και της μη αποδοχής τους κάνουν να σωπαίνουν.