Ψηλώνει και παραπονιέται ότι πονάνε τα πόδια του; Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι πρέπει να ξέρεις; Ο παιδίατρος-νεογνολόγος Δρ. Σπύρος Μαζάνης στο tlife.gr εξηγεί!

Το παιδί σου είναι απόλυτα υγιές. Παίζει όλη μέρα, δεν έχει συμπτώματα κάποιας αρρώστιας και όμως ξαφνικά το απόγευμα προς το βράδυ και ιδιαίτερα την ώρα που πάει να ξαπλώσει για να κοιμηθεί, παραπονιέται έντονα για πόνους στα πόδια. Αυτό επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε βράδυ και διαρκεί μία-δύο ώρες. Σε πιάνει πανικός! Μετά από την εξέταση στον παιδίατρο έχεις τη διάγνωση: είναι πόνοι της ανάπτυξης!

Παρόλο που επιστημονικά δεν υπάρχουν πολύ καλά στοιχεία για να δώσουν εμπεριστατωμένα τί ακριβώς συμβαίνει, παρόλο που δεν υπάρχουν συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια, υπάρχουν χαρακτηριστικά που συνθέτουν το παζλ των πόνων της ανάπτυξης:
1.Οι πόνοι εμφανίζονται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, δηλαδή μεταξύ 2 και 12 ετών. Σχεδόν ένα στα πέντε παιδιά εμφανίζει αυτούς τους πόνους.
2.Οι πόνοι εντοπίζονται κυρίως στα πόδια, στην περιοχή της κνήμης και συνήθως βαθιά μέσα στους μύες.
3.Εμφανίζονται ταυτόχρονα και στα δύο πόδια.
4.Οι πόνοι μπορεί να είναι πολύ έντονοι, το παιδί να κλαίει, να σταματάει τη δραστηριότητά του ή και να ξυπνάει.
5.Δεν υπάρχει εντόπιση πόνου ή πρηξίματος στις αρθρώσεις.
6.Η εξέταση από τον παιδίατρο και οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι φυσιολογικές.

Αντιμετώπιση
Οι πόνοι περνούν με αναλγητικά, μασάζ, θερμά επιθέματα. Το παιδί πρέπει να ενθαρρύνεται να μην σταματάει τη δραστηριότητά του και να το ενισχύουμε ψυχολογικά διότι έτσι κι αλλιώς είναι μία περίοδος που θα τελειώσει γρήγορα.
Ερευνητές στη Γερμανία -μεταξύ των οποίων μία ελληνικής καταγωγής- κατάφεραν για πρώτη φορά να αναγεννήσουν κατεστραμμένες περιοχές στον εγκέφαλο πειραματόζωων, μετατρέποντας υποστηρικτικά (γλοιακά) κύτταρα σε λειτουργικά νευρικά κύτταρα (νευρώνες).
 
Ποτέ έως τώρα δεν είχε αναγεννηθεί εγκεφαλικός φλοιός ζωντανών ζώων χάρη στην άμεση μεταμόρφωση ενός είδους κυττάρων σε ένα άλλο.
 
Το επίτευγμα αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου, που αφήνει ελπίδες ότι κάποτε θα είναι εφικτή η επιτόπου αποκατάσταση εγκεφαλικών βλαβών σε ανθρώπους (από τραύματα, εγκεφαλικά, επιληψία κ.α.) μέσω μετατροπής δικών τους κυττάρων. Όμως έως ότου η θεραπεία από τα ποντίκια φθάσει στο σημείο να εφαρμοστεί με ασφάλεια στους ανθρώπους, μπορεί να περάσουν έως και 20 χρόνια.
 
Ο εγκεφαλικός φλοιός, το εξωτερικό και πιο ζωτικό στρώμα του εγκεφαλικού ιστού, ρυθμίζει τις κινήσεις, την επεξεργασία των αισθήσεων, τη σκέψη, την αντίληψη, την μνήμη, την προσοχή, τη γλώσσα, τη συνείδηση κ.α. Αντίθετα με άλλες περιοχές του εγκεφάλου, πολύ λίγοι νέοι νευρώνες γεννιούνται στον εγκεφαλικό φλοιό των ενηλίκων, οπότε τυχόν ζημιά και απώλειά αυτών των κυττάρων, είναι ουσιαστικά αναντικατάσταστη και έχει ολέθριες συνέπειες.
 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γενετιστή Μπένεντικτ Μπέρνιγκερ του Πανεπιστημίου Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ του Μάιντς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Stem Cell Reports", σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», πέτυχαν την αναγέννηση του εγκεφαλικού φλοιού μέσω εισαγωγής στα πειραματόζωα -χρησιμοποιώντας ως «όχημα» αβλαβείς ιούς- ενός μικρού πρόσθετου τμήματος γενετικού κώδικα. Με τις νέες αυτές γενετικές εντολές ″καθοδήγησαν″ τα βοηθητικά γλοιακά κύτταρα (τα λεγόμενα NG2, που υπάρχουν σε αφθονία) να μετατραπούν σε νευρώνες ακριβώς στην περιοχή της βλάβης. Οι νέοι νευρώνες πολλαπλασιάστηκαν σταδιακά και μπορούσαν να λαμβάνουν σήματα από τους προϋπάρχοντες γειτονικούς νευρώνες.
 
Στο πρόσφατο παρελθόν, άλλοι επιστήμονες είχαν χρησιμοποιήσει βλαστικά κύτταρα στο εργαστήριο για να αναγεννήσουν, μέσω γενετικού αναπρογραμματισμού, νέους νευρώνες, τους οποίους μετά μεταμόσχευσαν στους ασθενείς. Η νέα έρευνα έχει όμως το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται να γίνει καμία μεταμόσχευση (κάτι που εγκυμονεί πάντα τον κίνδυνο απόρριψης του μοσχεύματος και επιπλοκών), καθώς όλη η κυτταρική «αλχημεία», δηλαδή η μεταμόρφωση των κυττάρων , γίνεται μέσα στο κεφάλι του ασθενούς.
 
Όμως ο Μπέρνιγκερ επεσήμανε ότι «χρειάζεται ακόμη πολλή βασική έρευνα, έως ότου υλοποιηθεί η σχετική εφαρμογή στην κλινική πράξη». Για την πιθανότητα η νέα τεχνική κάποτε να αξιοποιηθεί στην μάχη κατά του Αλτσχάιμερ, εκτίμησε ότι αυτό δεν θα είναι εύκολο, επειδή η νόσος καταστρέφει μεγάλο αριθμό νευρώνων. Αντίθετα, είπε, ότι θα είναι πιο εύκολο στην περίπτωση της επιληψίας, όπου η ζημιά στον εγκεφαλικό ιστό είναι μικρότερη.
 
Επίσης, ο Γερμανός επιστήμων διευκρίνισε ότι η δημιουργία νέων νευρώνων μέσω μετατροπής από τα γλοιακά κύτταρα δεν σημαίνει ότι θα αποκατασταθούν οι μνήμες που χάθηκαν και οι οποίες ήσαν «κωδικοποιημένες» στους παλιούς κατεστραμμένους πλέον νευρώνες, όμως θα είναι δυνατό πλέον να αποκτηθούν νέες μνήμες.
 
Η καθηγήτρια νευροεπιστήμης Μαγκνταλένα Γκετζ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ - Μαξιμίλιαν του Μονάχου δήλωσε ότι η ελπίδα είναι πως στο μέλλον θα αναπτυχθούν νέα φάρμακα, τα οποία θα «πυροδοτούν» την μετατροπή των βοηθητικών κυττάρων του εγκεφάλου σε νευρώνες.
 
Στην έρευνα συμμετείχε και η ελληνικής καταγωγής δρ Λήδα Δήμου, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, καθώς και στο Ινστιτούτο Ερευνών Βλαστοκυττάρων του γερμανικού Εθνικού Κέντρου Ερευνών για το Περιβάλλον και την Υγεία.
 
Η Λήδα Δήμου πήρε το διδακτορικό της (1999) από το Κέντρο Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.
enikos.gr
Εξειδικευμένους νευρώνες και για τις πέντε βασικές κατηγορίες γεύσεων: το αλμυρό, το πικρό, το γλυκό, το ξινό και το «ουμάμι» (τη νοστιμιά) διαθέτει ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
 
Αυτό αποκαλύπτει νεά αμερικανική έρευνα που αρχικά έγινε σε πειραματόζωα (ποντίκια) και έδειξε ότι οι κυτταρικοί αισθητήρες πάνω στηγλώσσα έχουν το νευρωνικό αντίστοιχό τους στον εγκέφαλο. Η ανακάλυψη φαίνεται να δίνει επιτέλους απάντηση στη χρόνια επιστημονική διαμάχη για το πώς ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τη γεύση, ενώ θα μπορούσε να βοηθήσει μελλοντικά και στη θεραπεία των ατόμων, ιδίως των ηλικιωμένων, που έχουν απωλέσει την αίσθηση της γεύσης.
 
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί μύθο πως η γεύση του γλυκού βρίσκεται μόνοστην άκρη της γλώσσας ή ότι γενικότερα η γλώσσα είναι χωρισμένη σε περιοχές διαφορετικέςγια κάθε γεύση. Καθένας από τους περίπου 8.000 γευστικούς κάλυκες, που είναι διάσπαρτοι πάνω στη γλώσσα, είναι ικανοί να αισθανθούν όλο το φάσμα των γεύσεων.
newspost.gr
Παρήχθησαν γαστρικά υγρά με τη βοήθεια βλαστικών κυττάρων

Ένα λειτουργικό τρισδιάστατο ιστό ανθρώπινου στομαχιού έφτιαξαν στο εργαστήριο αμερικανοί επιστήμονες, με τη συμμετοχή της επίκουρης καθηγήτρια του Τμήματος Μοριακής και Κυτταρικής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι Γιάννας Ζαβρού.
 
Σε πρώτη φάση το νέο επίτευγμα στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής θα βοηθήσει στην καλύτερη μελέτη των διαφόρων ασθενειών που αφορούν το στομάχι και στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων.
 
Οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου και του Νοσοκομείου Παίδων του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, με επικεφαλής τον αναπτυξιακό βιολόγο Τζιμ Γουέλς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το ίδιο και το «Science», ανακοίνωσαν ότι ήδη χρησιμοποίησαν το μίνι εργαστηριακό στομάχι (που αποκαλείται και «γαστρικό οργανοειδές») για να μελετήσουν τη λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H.pylori), μία βασική αιτία του έλκους και του καρκίνου του στομάχου. Οι επιστήμονες δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από το πόσο γρήγορα ο παθογόνος μικροοργανισμός μόλυνε τον επιθηλιακό ιστό του στομαχιού, ενώ ενεργοποίησε και ένα γονίδιο (c-Met) που προκαλεί καρκίνο.
 
«Μέχρι τώρα κανείς δεν είχε ποτέ παράγει γαστρικά κύτταρα από ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα.
 
Επιπλέον, ανακαλύψαμε πώς να προχωρούμε στον σχηματισμό τρισδιάστατου γαστρικού ιστού με πολύπλοκη αρχιτεκτονική και κυτταρική σύνθεση» δήλωσε ο Τζιμ Γουέλς. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες αρκούνταν στην μελέτη ποντικιών, των οποίων όμως το στομάχι διαφέρει από το ανθρώπινο.
 
Οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν πλέον αυτά τα μίνι ανθρώπινα στομάχια για να «ξεκλειδώσουν» περαιτέρω τα μυστικά του ανθρώπινου στομαχιού. Μεταξύ άλλων, θα μελετήσουν καλύτερα τις βιοχημικές διαδικασίες, εξαιτίας των οποίων η παχυσαρκία τροφοδοτεί το διαβήτη και το μεταβολικό σύνδρομο.
 
Το μίνι στομάχι χρειάστηκε περίπου ένα μήνα για να αναπτυχθεί στο εργαστήριο και να φθάσει τα τρία χιλιοστά σε διάμετρο και μέγεθος μικρότερο από μπιζέλι. Η ανάπτυξη του μικροσκοπικού οργάνου μπορεί να γίνει με αφετηρία τόσο εμβρυικά βλαστικά κύτταρα, όσο και σωματικά κύτταρα του δέρματος που έχουν αναπρογραμματιστεί σε πρώτη φάση για να γίνουν πολυδύναμα - βλαστικά και μετά μετατρέπονται σε γαστρικά.
 
Ο τελικός στόχος είναι να αναγεννάται στο εργαστήριο πλήρης στομαχικός ιστός που θα αντικαθιστά τα κατεστραμμένα σημεία του φυσικού στομαχιού του ασθενούς λόγω έλκους. Ήδη η ερευνητική ομάδα του Τζιμ Γουέλς άρχισε να δοκιμάζει τη χρήση των μικροσκοπικών στομαχικών ιστών του εργαστηρίου για να «μπαλώσει» τρύπες στο στομάχι ποντικιών. Και άλλα όργανα μέχρι σήμερα έχουν αναπαραχθεί στο εργαστήριο, όπως νεφρά, ήπαρ και -πιο πρόσφατα- έντερο.
newsbeast.gr

Η ώρα άλλαξε. Γυρίστε τα ρολόγια σας, αν δεν το έχετε κάνει ήδη

Αλλάξτε τα ρολόγια σας και απολαύστε το χουζούρεμα στο κρεβάτι.Η βροχή σήμερα βοηθά.

Επόμενο ραντεβού, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου για την αλλαγή της θερινής ώρας.

Και για την ιστορία

Εμπνευστής της ιδέας ήταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Όχι ότι πρότεινε ακριβώς, το σύστημα αλλαγής ώρας που ακολουθούμε σήμερα. Αντ’ αυτού, είχε την άποψη ότι ο κόσμος θα έπρεπε, απλά, να ξυπνά μία ώρα νωρίτερα, τους θερινούς μήνες.

Ένα σύστημα που έχει υποστηρικτές αλλά και άλλους που είναι εναντίον

Κύριο επιχείρημα των υποστηρικτών της αλλαγής στην ώρα, είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Μάλιστα, η πρώτη μελέτη που έγινε ποτέ, το 1970, με αντικείμενο αυτό ακριβώς το θέμα, έδειξε ότι, στις ΗΠΑ, από την εφαρμογή της θερινής ώρας, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας μειώθηκε κατά 1% κάθε μέρα, σε εθνικό επίπεδο.

Επιπλέον, αρκετοί υποστηρίζουν, βασιζόμενοι σε σχετικές έρευνες, ότι η μεγαλύτερη χρονική διάρκεια ηλιοφάνειας έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των εγκλημάτων και των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, αφού οι μεν εγκληματίες προτιμούν να δρουν στο σκοτάδι οι δε αυτοκινητιστές έχουν καλύτερη ορατότητα την ημέρα.

Φυσικά, είναι και εκείνοι που δεν βλέπουν με καθόλου θετικό μάτι την όλη ιδέα. Αρχικά, λένε, υπάρχουν πρακτικά προβλήματα. Τα περισσότερα κράτη δεν αλλάζουν την ώρα, κάποια την αλλάζουν διαφορετικές μέρες και άλλα, όπως η Ρωσία, ακολουθούν τη θερινή ώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου! Αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι να μπερδεύονται όλο και συχνότερα. Οι επικριτές της ιδέας επικεντρώνουν την κριτική τους σε πιο ουσιώδη θέματα. Για παράδειγμα, λένε ότι, στην πραγματικότητα, δεν εξοικονομείται ενέργεια. Δεν ισχύει, δηλαδή, ούτε το βασικό επιχείρημα της άλλης πλευράς. Σχετικές μελέτες, μάλιστα, έδειξαν ότι όση ενέργεια γλιτώνουμε τη μέρα, την καταναλώνουμε το βράδυ.

Αλλά και το 2007, μία εργασία του οικονομολόγου Matthew Kotchen έδειξε ότι, στην Ιντιάνα, όταν εφαρμόστηκε η θερινή ώρα για πρώτη φορά, η κατανάλωση ηλεκτρικού, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε κατά 1%, κοστίζοντας στην Πολιτεία 9 εκατομμύρια δολάρια. Η αιτία; Τα air conditions! “Η θερινή ώρα αυξάνει τη χρήση των κλιματιστικών τις απογευματινές ώρες”, εξήγησε ο επιστήμονας.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot