Μια ομάδα επιστημόνων από το φημισμένο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ προχώρησαν σε μια επαναστατική ανακάλυψη για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, υποστηρίζοντας ότι έχουν βρει το «κλειδί» για να σταματά η εξέλιξη της νόσου σε πρώιμα στάδια, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία ενός φαρμάκου, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη κατά της εμφάνισης άνοιας.

Η ανακάλυψη αυτή, όπως σημειώνει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για την ανάπτυξη μιας θεραπείας, η οποία θα μπορούσε να χορηγείται σε ανθρώπους μέσης ηλικίας, προκειμένου να προλαμβάνεται η νόσος στα πρώτα στάδια εμφάνισής της.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές από το Κέμπριτζ, μια μέρα ένα χάπι θα μπορούσε να χρησιμοποιείται όπως οι στατίνες, που προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις.

«Είναι το σημείο εκκίνησης για την εξεύρεση ενός φαρμάκου που θα σταματά την εξέλιξη του Αλτσχάιμερ. Θα μπορεί να χρησιμοποιείται όταν εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα, αλλά μία ακόμη πιθανή προσέγγιση είναι ότι θα μπορεί να λαμβάνεται ως προληπτικό φάρμακο, όπως οι στατίνες» εξήγησε ο επικεφαλής της έρευνας Dr Samuel Cohen.

Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Structural and Molecular Biology.

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ένα φυσικώς απαντώμενο μόριο μπορεί να επιβραδύνει το σχηματισμό πλακών στον εγκέφαλο. Οι αμυλοειδείς πλάκες συνδέονται στενά με τη μείωση της μνήμης και άλλα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Δημιουργούνται όταν μικροσκοπικές τοξικές ίνες (ινίδια) πρωτεϊνών τυλίγονται γύρω από τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο.

Τα ινίδια αυτά σχηματίζουν στη συνέχεια πιο μεγάλες μάζες (πλάκες), οι οποίες σύμφωνα με τους ειδικούς παρεμβαίνουν στις λειτουργίες του εγκεφάλου.

Πηγή: newsbeast.gr

Η υπερπληροφόρηση και οι βλαπτικές της συνέπειες είναι ένα αγαπημένο θέμα των επιστημονικών ερευνών.

Η πιο πρόσφατη από αυτές που διάβασα, αναφέρει ότι ο εγκέφαλός μας είναι πιο απασχολημένος από ποτέ.

Είμαστε εκτεθειμένοι σε πολλή πληροφορία, αλλά και σε πολύ “θόρυβο” μεταμφιεσμένο σε πληροφορία. Προσπαθώντας να κρατήσουμε την ουσία, το μυαλό μας εξαντλείται.

Παράλληλα, η τεχνολογία μάς έχει δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Κι όμως, αυτό είναι αυταπάτη λέει ο Earl Miller, ερευνητής νευροεπιστημών του ΜΙΤ, ειδικός στο θέμα της απόσπασης προσοχής. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για multitasking και στην πραγματικότητα απλά μεταβαίνουμε από τη μία εργασία στην άλλη με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Και φυσικά, όλη αυτή η διαδικασία μας κάνει λιγότερο αποτελεσματικούς. Ανάμεσα σε όλα, το multitasking έχει αποδειχτεί ότι αυξάνει την παραγωγή της κορτιζόλης, της ορμόνης που προκαλεί το στρες, όπως αντίστοιχα και της αδρεναλίνης, η οποία μας κρατά σε εγρήγορση, αλλά μπορεί να επηρεάσει και τη σωστή κρίση μας.

Το multitasking δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο εξάρτησης από την ντοπαμίνη, καθώς παραδόξως επιβραβεύεται ο εγκέφαλος όταν χάνει την προσοχή του. Μια σειρά ενδογενών οπιοειδών μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα όταν ασχολούμαστε με πολλές μικρές εργασίες ταυτόχρονα, αντί να εστιάζουμε σε μία μόνο. Τι ειρωνεία!

Ένας άλλος ερευνητής νευροεπιστημών ισχυρίζεται ότι η εισροή πληροφορίας κατά το multitasking συνεπάγεται την αποστολή της πληροφορίας σε λάθος μέρος του εγκεφάλου, εκεί όπου πρέπει να πηγαίνουν οι νέες δεξιότητες, όχι οι νέες πληροφορίες. Η κανονική διαδικασία ορίζει να πηγαίνουν στον ιππόκαμπο, όπου οργανώνονται και ταξινομούνται για να είναι εύκολη η μετέπειτα ανάκλησή τους.

Έχει και χειρότερο: επειδή η διαρκής εναλλαγή ανάμεσα σε εργασίες απαιτεί κι έναν σωρό μικροαποφάσεις [να απαντήσω στο email, να σηκώσω το τηλέφωνο, να το κάνω τώρα ή μετά;], εξαντλούμε την ικανότητά μας να λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις ενστικτωδώς, επειδή η ενέργειά μας έχει ήδη αναλωθεί. Και, χάρη στην ντοπαμίνη, κινδυνεύουμε να έχουμε την κατάληξη των ποντικιών στο διάσημο πείραμα των Milner και Olds, τα οποία πέθαναν από εξάντληση και υποσιτισμό, επειδή προτιμούσαν να πατούν τον διακόπτη που έκανε τον εγκέφαλό τους να παράγει ντοπαμίνη από το να ασχοληθούν με τις πρωτεύουσες ανάγκες τους.

Μην απελπίζεστε. Τα πράγματα μάλλον είναι καλύτερα. Μια άλλη έρευνα λέει ότι δεν έχει μειωθεί η ικανότητά μας, αλλά η επιθυμία μας να εστιάζουμε. Άνθρωποι που υποβλήθηκαν σε τεστ μνήμης και παρατηρητικότητας απέδωσαν σκορ αντίστοιχα με αυτά που έγιναν πριν 50 χρόνια. Αρκεί να μην υπήρχε ένα τηλέφωνο κάπου στο δωμάτιο... Η θεωρία αυτή εξηγεί πως η υπερπληθώρα της πληροφορίας μας έχει κάνει πιο εκλεκτικούς με το πού θα αφιερώσουμε την προσοχή μας. Αν ένα βίντεο στο YouTube δεν είναι ενδιαφέρον μέσα σε 10 δευτερόλεπτα, έχουμε ήδη πάει αλλού. Αλλά έχει κάνει και τις “κεραίες” μας πιο ευαίσθητες σε νέα ερεθίσματα.

Κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται πως υπάρχουν δύο είδη προσοχής: αυτή που στρέφεται προς τα έξω [π.χ. όταν παίζουμε Candy Crush] και αυτής που στρέφεται προς τα έσω [όταν μας απορροφούν οι σκέψεις μας, κάνουμε όνειρα για το μέλλον]. Η καθημερινότητά μας στο Internet απαιτεί μόνο το πρώτο είδος προσοχής, και όσο αυτή χρησιμοποιείται, είναι αδύνατο να λειτουργήσει η άλλη.

Όχι, η τεχνολογία δεν μας κάνει πιο χαζούς. Δεν ξεχάσαμε πώς να σκεφτόμαστε. Δημιουργήσαμε τεχνολογία που μπορεί να το κάνει για εμάς, και αυτό ελπίζουμε να μη μας βγει σε κακό.

Pcmagazine.com 

«Επιστήμονες» αστυνομικοί και όχι «στρατιώτες», όχι αστυνομικούς «μπάτσους» και πολίτες «κλωτσοσκούφια», συλλήψεις όσων παρανομούν όχι εκείνων που διαδηλώνουν, μόνο αναγκαία χρήση χημικών σε διαδηλώσεις και κανένας αστυνομικός «μυστικός», κανένας αστυνομικός με κουκούλα ή μπαλακλάβα (περιλαίμιο μοτοσυκλετιστών), που θα παριστάνει τον… διαδηλωτή,

οι αύρες έχουν προληπτικό χαρακτήρα, θέλουμε προστασία και πρόληψη όχι καταστολή, δεν έχει ρόλο η άσκηση βίας, δεν είναι οι αστυνομικοί σε «πόλεμο» με τους πολίτες και αντίστροφα, θέλουμε μία συμμετοχική και αποκεντρωμένη αστυνόμευση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, ο πολίτης είναι σύμμαχος όχι εχθρός.

Οι παραπάνω είναι μερικές από τις αποκαλυπτικές αναφορές του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής», σχετικά με τα μελλοντικά σχέδιά του και την επιθυμία να… αποστρατιωτικοποιήσει δομές της ΕΛ.ΑΣ. και της εκπαίδευσης των στελεχών της, στην οποία δίνει μεγάλη σημασία. Η πρόθεσή του είναι να «συγκρουστεί» με καθαρά… στρατιωτικές αστυνομικές υπηρεσίες όπως τα ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ΕΚΑΜ και ομάδα ΔΕΛΤΑ.

Αν και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών αναμένεται να περιέλθει στις αρμοδιότητες του πρωθυπουργού, ο κ. Πανούσης θα επιθυμούσε τη μετονομασία της σε Υπηρεσία Προστασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας ή του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, και να ανταποκρίνεται στους τίτλους που προτείνει. Παράλληλα, είναι «ένθερμος οπαδός» της συγχώνευσης των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Προστασίας Πολίτη σε Υπουργείο Δικαιοσύνης, Δημόσιας Ασφάλειας και Προστασίας των Ελευθεριών.

Ο σχεδιασμός της συντονισμένης και αποκεντρωμένης αστυνόμευσης που επιθυμεί ο καθηγητής εγκληματολογίας, περιλαμβάνει τη συμμετοχή μόνο ένστολων σε συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας. Ακόμη και οι «μυστικοί» θα είναι… διακριτοί, χωρίς ρουχισμό και είδη που παραπέμπουν σε… διαδηλωτές, καθώς αυτή η μεταμφίεση προσφέρει έδαφος-κάλυψη σε μερικούς, έστω και ελάχιστους ένστολους, να κινηθούν πέρα από τα όρια, ανεξέλεγκτα και χωρίς ευκολία εντοπισμού τους. Πλέον θα υπάρχει ονομαστικοποιημένη τοποθέτηση των… undercover αστυνομικών-παρατηρητών, που θα αναφέρουν για κάθε κίνηση και ενέργειά τους. Ενδέχεται το προσωπικό υπηρεσιών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής που θα αποσχολείται σε μέτρα ασφαλείας διαδηλώσεων να φορά… αντιανεμικά μπουφάν με διακριτικά των τμημάτων τους.

«Οι αντιεξουσιαστές πρέπει να καταλάβουν ότι η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο και τρόπο εφαρμογής της νέας φιλοσοφίας της. Δεν είμαστε υπέρ της βίας και του πολέμου. Πρέπει όμως να κάνουν και εκείνοι το ίδιο», τόνισε ο κ. Πανούσης. Συμπλήρωσε επίσης, ότι προφανώς θα συλληφθεί εκείνος που κάνει κάτι παράνομο, όχι όμως γιατί διαδηλώνει, «δεν θα ξυλοφορτωθεί ή υβριστεί από αστυνομικούς επειδή διαδηλώνει. Ναι σε κάποιες περιπτώσεις γινόταν αυτό. Τώρα πλέον τέρμα όμως. Ζητούμενο είναι η κοινωνική συναίνεση».

Ο αρμόδιος υπουργός ή καθηγητής, όπως θέλει να τον αποκαλούν ακόμη, θα επιδιώξει τη δημιουργία ενός Ερευνητικού Ινστιτούτου Αστυνομικών Σπουδών, ενταγμένου σε ένα Ινστιτούτο Αντεγκληματικής Πολιτικής για ανάπτυξη τεχνολογικών και πληροφοριακών εφαρμογών (τύπου CSI).

Οι σπουδές εκτός από ομιλίες, συζητήσεις, επιδείξεις, πρέπει να περιλαμβάνουν και «εθισμούς σε ρόλους» (roleplaying) καθώς και «προσομοιώσεις» (simulations), ενώ στον σχεδιασμό αστυνόμευσης πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις ιδιομορφίες του χώρου και τις ιδιότητες των κατοίκων (π. χ. πολυεθνική προέλευση), που καθιστούν το «υπηρετείν» (serve) και «προστατεύειν» (protect) αντικείμενο ειδικής ανάλυσης.

«Μαθαίνουμε πράττοντας και όχι απλώς ακούγοντας», υποστηρίζει ο κ. Πανούσης και συμπληρώνει ότι κρίνεται αναγκαία η (αυτο)αξιολόγηση του συστήματος μέσα στα πλαίσια μιας σταθερότητας αρχών αλλά και μιας ευκαμψίας δομών.

Πρόθεσή του είναι ακόμη και η δημιουργία… ΙΕΚ στην Αστυνομική Ακαδημία όπου οι σπουδαστές θα ενημερώνονται για ζητήματα ΜΜΕ (π. χ. ίδρυση Ρ/Σ: «Ο μπλε φίλος»), Διεθνών Σχέσεων, Οικονομίας, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Σωφρονιστικής και θα μαθαίνουν ξένες γλώσσες. Ο κ. Πανούσης είναι υπέρμαχος ενός ειδικού τμήματος εκπαίδευσης ατόμων που προέρχονται από ειδικές κοινωνικές ομάδες (όπως Ρομά, πομάκοι, ελληνοπόντιοι, πολιτογραφηθέντες).

Τίποτα όμως δεν μπορεί να πετύχει αν δεν αλλάξει το κοινωνικό προφίλ του Έλληνα Αστυνομικού, επισημαίνει ο καθηγητής εγκληματολογίας. «Όπως δεν μπορούμε να έχουμε εκπαίδευση χωρίς εκπαιδευτές κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε να έχουμε Αστυνομία χωρίς αστυνομικούς με υψηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης, με κοινωνική αναγνώριση και με εξασφαλισμένο status» έχει τονίσει πολλές φορές ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Ο κ. Πανούσης υποστηρίζει ότι ο σύγχρονος αστυνόμος δεν παίζει κρυφτούλι με τους κλέφτες στις γωνίες της αλάνας ή της αυλής αλλά έχει να αντιμετωπίσει την αυτοκρατορία του εγκλήματος, τον… Killer Kapitalismus. Με αυτό το σκεπτικό θεωρεί πως «για να τον έχουμε φίλο και προστάτη (στο δρόμο, στο σχολείο, στην επιχείρηση) πρέπει αφενός να του εμπιστευτούμε “στρατηγικό ρόλο” (κι όχι απλώς εκτελεστικό) κι αφετέρου να τον εκπαιδεύσουμε κατάλληλα». Ο κ. καθηγητής θεωρεί πως ίσως αυτή είναι η αρχή μιας νέας εποχής στις σχέσεις Αστυνομίας-Πολίτη αλλά και στην ορθή, σύγχρονη, αποτελεσματική και εντός των ορίων του Συντάγματος και του πολιτισμού μας, αντιμετώπιση του εγκλήματος.

Η εκπαίδευση των αστυνομικών, σύμφωνα με τον κ. Πανούση, έχει παιδευτικό και χειραφετικό χαρακτήρα με την έννοια ότι παρέχει γνώσεις, διαμορφώνει συνειδήσεις, προβάλλει αξίες, εγκαθιδρύει κώδικες επικοινωνίας, απελευθερώνει από στερεότυπα και προκαταλήψεις, εντάσσει στο κοινωνικό σύνολο.

Οι βασικές αρχές ενός προγράμματος εκπαίδευσης αστυνομικού, για τον κ. Πανούση, πρέπει να περιλαμβάνουν τρία μέρη, τη θεωρία, την πρακτική και τον διάλογο. Το διδακτικό προσωπικό να επιλέγεται από Επιστημονικό Συμβούλιο του Σώματος, στο οποίο θα συμμετέχουν αποκλειστικά καθηγητές των ΑΕΙ. Η βαθμολόγηση πρέπει να συνεκτιμάει τρεις συντελεστές: 1) ερευνητική εργασία, 2) πρωτοβουλίες, 3) γραπτό διαγώνισμα. Οι διοικητικές ικανότητες και οι ψυχοκοινωνικές ιδιότητες των αστυνομιών πρέπει να ελέγχονται -επιστημονικά και αντικειμενικά- κατά τακτά χρονικά διαστήματα.

Το «σχήμα» εκπαίδευσης του αναπληρωτή υπουργού ουσιαστικά περιλαμβάνει ένα… Αστυνομικό Πανεπιστήμιο. Δηλαδή απόφοιτοι ΑΕΙ, στο 5ο εξάμηνο σπουδών τους να μπορούν να επιλέξουν ειδική κατεύθυνση «Αστυνομικές Σπουδές». Όταν πάρουν πτυχίο να μπορούν να εγγράφονται στην Αστυνομική Ακαδημία για εκπαίδευση 6 μηνών που αφορά στις ιδιαίτερες πτυχές άσκησης του αστυνομικού έργου. Ο κ. Πανούσης πέρα όλων των παραπάνω κρίνει αναγκαία την ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Πολιτικής για την Ασφάλεια (με συμμετοχή πολιτικών, δικαστών, συνηγόρου πολίτη, δικηγόρων κ.ά).

Η επαγγελματική κατάρτιση, σύμφωνα με τον κ. Πανούση καλλιεργεί τις δεξιότητες και τα προσόντα, επιτρέπει την κινητικότητα, θέτει τις νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της οργάνωσης της εργασίας, αξιοποιεί τους ανθρώπινους πόρους. Η επαγγελματική μαθητεία διαρκεί όσο και η ενεργός ζωή…

Eλεύθερος Τύπος