«Δεν μπορώ να καταλάβω τους άντρες που βγαίνουν με χαζοβιόλες, κι αυτό δεν το λέω υποτιμητικά. Μιλάμε για άτομα που δεν θεωρούν τη μόρφωση τόσο σημαντική όσο τη θεωρούμε εμείς.

Οι άντρες ψάχνουν για κάποια που να τους φροντίζει και να είναι ωραία, για να μπορούν να λένε: “Αυτή είναι η γυναίκα μου. Δεν είναι χάρμα οφθαλμών;". Το περίμενα βέβαια ότι οι άντρες θα έψαχναν για εμφανίσιμες γυναίκες, αλλά οι χαζοβιόλες που παντρεύτηκαν κάποιοι απ’ το έτος μου, δεν ήταν καν ωραίες γυναίκες. Τι περισσότερο τους προσφέρουν λοιπόν αυτές οι γυναίκες, αφού δεν είναι τουλάχιστον πιο ωραίες από τις φοιτήτριες της ιατρικής; Απλώς, έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους για να φροντίζουν την εμφάνισή τους. Εμείς δε φαινόμαστε πάντα ωραίες, γιατί συχνά είμαστε πολύ κουρασμένες.

Νομίζω ότι οι άντρες προτιμούν να παντρεύονται κοινωνικοοικονομικά κατώτερές τους γυναίκεε. Αν η δουλειά ενός άντρα περιβάλλεται από δύναμη και κύρος και, ουσιαστικά, είναι αυτός που στηρίζει οικονομικά την οικογένεια, τότε είναι και ο αρχηγός του σπιτιού. Μια γυναίκα που σπουδάζει σε κολέγιο, μπορεί να τονώσει εξαιρετικά την αυτοπεποίθησή του.Έναε άντρας θα πρέπει να έχει αρκετή αυτοπεποίθηση για να βγει ραντεβού μαζί μας».

Ζέλντα, φοιτήτρια ιατρικής 

Η αυτοεξαπάτηση

Τα διάφορα σήματα που στέλνουν τα ζώα θεωρούνται, παραδοσια­κά, ως μέσα που διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των εκπροσώ­πων του κάθε είδους. Για παράδειγμα, τα κελαηδίσματα των πουλιών χρησιμεύουν για να προειδοποιήσουν τ’ άλλα πουλιά ότι πλησιάζει κά­ποιο αρπακτικό.

Όμως, οι σύγχρονοι εξελικτικοί ψυχολόγοι έχουν δια­φορετική άποψη: Η επικοινωνία ανάμεσα στα ζώα εξελίχτηκε για να ωφελείται το ζώο που στέλνει το σήμα, κι όχι αυτό που το λαμβάνει. Συνεπώς, τα σήματα επικοινωνίας είναι μια μορφή χειραγώγησης των άλλων. Μερικές φορές, μπορεί ν’ αντιστοιχούν σε κάποιον υπαρκτό κίνδυ­νο, και να ωφελούν κι αυτόν που τα λαμβάνει, αλλά η πρωταρχική τους λειτουργία είναι να ωφελούν αυτόν που τα στέλνει.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι εκείνος που τα στέλνει έχει επίγνωση αυτής  της χειραγώγησης. Επιπλέον, η έλλειψη επίγνωσης έχει πολλά προτερήματα, γιατί η επίγνωση των κινήτρων, της τακτικής και των αποτυχιών μας μπορεί να είναι επώδυνη, και αυτός ο πόνος μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητά μας. Η αυτοεξαπάτηση μπορεί να μας βοηθήσει να εξαπατήσουμε  τους άλλους, κι έτσι να διευκολύνει την τακτική μας. Αυτή η μορφή αυτοεξαπάτησης είναι κάτι που εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα στην εξέλιξη των ειδών. Είναι μάλιστα πιο έντονη στους ανθρώπους, γιατί εμείς έχουμε την ομιλία, αλλά τη συναντούμε, τόσο σε υποτυπώ­δες μορφές του ζωικού βασιλείου, όσο και στους χιμπατζήδες.

Ο σεξουαλικός ανταγωνισμός

Σ’ όλα τα σεξουαλικά αναπαραγόμενα είδη, υπάρχει ανταγωνισμός για την επιλογή των καλύτερων συντρόφων. Μια απ’ τις μορφές που μπορεί να πάρει αυτός ο σεξουαλικός ανταγωνισμός είναι να παρουσίαζουμε εαυτούς μας πιο ελκυστικούς σε σύγκριση μ’ άλλα άτομα, η να παρουσιάζουμε τον ίδιο τον ανταγωνισμό σαν αμελητέο.

Μια συνήθης μέθοδος για να κάνουμε κάποιον να φαίνεται λιγότερο ελκυστικός  είναι να τον μειώνουμε, να τον ταπεινώνουμε και να τον προ­σβάλλουμε. Μετά από μια σειρά ερευνών, ο David Buss ανακάλυψε ότι οι άντρες και οι γυναίκες μείωναν και μιλούσαν υποτιμητικά για εκείνα ακριβώς τα χαρακτηριστικά που θεωρούνταν πρωταρχικής σημασίας  για την επιβίωση και την αναπαραγωγική επιτυχία, σ’ όλη την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Οι άντρες μιλούσαν υποτιμητικά για την ανδροπρέπεια των άλλων αντρών, τις φιλοδοξίες, τα επιτεύγματα και τη δύναμή τους.

Οι γυναίκες κριτίκαραν την εξωτερική εμφάνιση των άλλων γυναικών, και υπονοούσαν, είτε ότι ήταν ερωτικά ασύδοτες είτε άτι παίδευαν τους άνδρες στο σεξουαλικό τομέα. Επιπλέον, ήταν πιο πι­θανόν οι γυναίκες να μιλούν υποτιμητικά για την εξυπνάδα των ανταγωνιστριών τους παρά οι άντρες για τους ανταγωνιστές τους .Όμως  οι συγ­γράφει αυτής της μελέτης δεν είχαν προβλέψει αυτό το εύρημα, κι έτσι δεν προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες με κολεγιακές σπουδές μιλούν υποτιμητικά για την εξυπνάδα των ανταγωνιστριών τους είναι το ότι θεωρούν φυσιολογικά και σωστά τα δικά τους κριτήρια για την ελκυστικότητα των αντρών. Αυτά τα κριτήρια δεν είναι πάντα συνειδη­τά, και δίνουν έμφαση στο μορφωτικό επίπεδο, στο επάγγελμα και στο ει­σόδημα των αντρών. Κατά συνέπεια, τα κριτήρια των αντρών που επικε­ντρώνονται στη νεανική εμφάνιση και στην ομορφιά φαίνονται ακατανόη­τα, αφύσικα κι εξευτελιστικά στις γυναίκες. Ένας δεύτερος λόγος γι’ αυτή την πρακτική είναι ότι οι άνθρωποι επιλέγουν, συνήθως, να κριτικάρουν τα αδύνατα σημεία των ανταγωνιστών τους. Για παράδειγμα, μια γυναίκα της οποίας τα δυνατά σημεία είναι το μυαλό και η επαγγελματική της επιτυχία, αλλά όχι η ομορφιά της, και ο πρώην φίλος της βγαίνει μ’ ένα μοντέλο, θα ήταν ανόητη αν τα έβαζε με το παρουσιαστικό και το σώμα της ανταγωνίστριάς της. Κάτι τέτοιο θα επικέντρωνε την προσοχή στην ανωτερότητα της ανταγωνίατριάς της και στις δικές της ελλείψεις σ’ αυτό τον τομέα. Αντί γι’ αυτό, πιθανότατα θα μιλήσει υποτιμητικά για την εξυ­πνάδα της αντιζήλου της - και μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της ως απόδειξη της διανοητικής της κατωτερότητας (“Με τέτοιο σώμα, φυσικά και θα είναι βούρλο”).

Η συστηματική υποτίμηση της εξυπνάδας των αντιζήλων τους ήταν μια συνήθης τακτική ον γυναικών καριέρας, από τις οποίες πήραμε συνέντευξη.

Οι περισσότερες φοιτήτριες της ιατρικής είχαν πλήρη επίγνωση του ανταγωνισμού που υπάρχει μεταξύ των γυναικών για τους άντρες υψηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Οι γυναίκες αυτές ήθελαν να πα­ντρευτούν άντρες που θα είναι, τόσο πνευματικά όσο κι επαγγελματικά, στο ίδιο, ή σε ανώτερο, επίπεδο μ’ εκείνες. Οι φοιτητές της ιατρικής φαί­νονταν ν’ αδιαφορούν για το εισόδημα και το επάγγελμα των συντρόφων τους, και το πιο πιθανό ήταν να βγαίνουν με γυναίκες από άλλους χώρους, και μ’ άλλου είδους σπουδές. Για παράδειγμα, πολλοί έβγαιναν με γυναίκες από το Κολέγιο Παραϊατρικών Επαγγελμάτων, όπου αυτές σπούδαζαν για να γίνουν νοσοκόμες, βοηθοί ακτινολόγοι, φυσιοθεραπεύτριες, μαίες ειδικευμένες στον ανώδυνο τοκετό, ή παρακολουθούσαν άλλου είδους παραϊατρικές ειδικότητες. Αυτές οι γυναίκες, στην καθομι­λουμένη, αποκαλούνται από πολλούς “χαζοβιόλες", κι αποτελούν μια αρκετά μεγάλη ομάδα πιθανών συντρόφων. Όμως, κι ένα άλλο κοντινό πανεπιστήμιο πρόσφερε κι αυτό με τη σειρά του, μια πληθώρα αδέσμευ­των, προπτυχιακών φοιτητριών. Πέρα από tis παραπάνω πιθανές επιλογές, κάποιοι φοιτητές έβγαιναν με γυναίκες που εργάζονταν σε επιχείρηση, ή σπούδαζαν σε τομείς άσχετους με την ιατρική. Από τη μεριά τους, οι φοιτήτριες της ιατρικής δεν μπορούσαν να κατανοήσουν γιατί οι συμφοιτητές τους δεν είχαν τα ίδια κριτήρια μ’ αυτές για την επιλογή συντρό­φων.

Μερικές, μάλιστα, απ’ αυτές εξέφρασαν έντονη μνησικακία για τις γυναίκες μ’ επαγγέλματα κατώτερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου από το δικό τους, ή για τις γυναίκες εκείνες που σπούδαζαν σε σχολές με μικρότερο κύρος από την ιατρική. Και μιλούσαν υποτιμητικά, τόσο για tis ανταγωνίστριές τους όσο και για τους συμφοιτητές που έβγαιναν μαζί τους . 

boro.gr

Αν οι άντρες στο παρελθόν αλλά και τώρα έχουν παραπονεθεί πάμπολες φορές πως οι γυναίκες τους βλέπουν σαν φίλους, τι να πούμε και εμείς που μας βλέπουν ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ.

Ω ναι είναι από τις φορές που αναρωτιόμαστε; What;;; Τι συμβαίνει; Σύμπαν τι κάνεις πάλι; Ξεκινήσαμε τα ίδια;

Υπάρχει μια εξαίρεση, αν το ραντεβού έχει να κάνει με επαγγελματικής φύσεως τότε αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Στο πρώτο ραντεβού όλα ήταν πολύ όμορφα, ίδιος τρόπος σκέψεις, γελάκια, αστειάκια, ματιές όλο υπονοούμενα, αγγίγματα και άλλα πολλά σας έφεραν στο σημείο να μιλάτε για ώρες ατελείωτες χωρίς να καταλάβετε πως πέρασε η ώρα...

Μηνύματα, τηλέφωνα σε άσχετες ώρες... πρωί, μεσημέρι, βράδυ είχαν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι σου και έβλεπες - ένιωθες πως τα πράγματα κυλούσαν όμορφα και είχαν έναν σκοπό. Φυσικά το είπαμε και πιο πριν ΝΟΜΙΖΕΣ!

Με το πέρασμα των ημερών που ζούσες στο δικό σου ροζ συννεφάκι και πίστευες πως επιτέλους κάνει μια νέα αρχή με έναν νέο άνθρωπο ξαφνικά πάνω σε μια συζήτηση σε αποκαλεί "Φιλενάδα", τα λόγια είναι περιττά όταν ακούς από το στόμα αυτού που σε ενδιαφέρει τις λέξεις "φιλενάδα", "κολλητή", "φίλη μου" κλπ.
Ξαφνικά εκεί που είχαν χρώματα, νόημα, μέλλον έρχεται αυτή η λέξη να σου βάλει την οριστική τελεία στα σχέδια και στις βλέψεις που είχες έως τώρα...

Αγαπητοί άντρες, μια γυναίκα που ενδιαφέρεται για σας, να ξέρετε πως αν από το πουθενά πάει να σας βάλει μια γυναίκα στην ζωή της, ένα είναι το σίγουρο, δεν σας θέλει για παρέα ούτε να γίνετε για εκείνη η νέα της ΦΙΛΕΝΑΔΑ. Φιλενάδες έχουμε και φίλους επίσης, μια γυναίκα που θα κάνει τα πάντα για να πάτε έναν καφέ ή ένα φαγητό και γενικά να έρθετε πιο κοντά να ξέρετε πως σημαίνει κάτι για εμάς και αυτό δεν περιλαμβάνεται στον όρο φιλία...

Αν κάποιος λοιπόν σας έχει αποκαλέσει με το όρο φιλενάδα, κολλητή, φίλη μου και άλλα τέτοια τότε μόνο 2 δρόμους έχετε να επιλέξετε δυστυχώς. Αν του πείτε πως τον βλέπετε ερωτικά υπάρχει μια μεγάλη περίπτωση μετά από αυτήν την συζήτηση να απομακρυνθεί από εσάς και αν μπείτε στην θέση του θα κάνατε και εσείς το ίδιο άθελα σας. #true_fact!

Και ο δεύτερος δρόμος είναι να προσπαθήσετε και εσείς να τον δείτε σαν φίλο και να "πνίξετε" αυτό που νιώθετε ώστε να μην χαθεί αυτό το λίγο που έχετε και όχι δεν λέγεται φιλία αλλά καταλαβαίνετε τι εννοούμε!

Πολλές φορές όμως αξίζει να πνίξουμε αυτό που έχουμε για κάτι που δεν είχαμε ποτέ; Η απόφαση δική σας!

Κι αν ναι, πόσο θα κρατήσει αυτη η φιλία μέχρι να βρεθείτε στο κρεβάτι;

Δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τόσο κλισέ, αλλά πόσο αληθινό; Πώς ορίζονται τελικά οι σχέσεις όσο μεγαλώνεις; Μπορεί ένας ωραίος άντρας να δει μια ωραία γυναίκα μόνο φιλικά ή πάντα θα υπάρχει μια κρυφή επιθυμία του ενός για τον άλλον;

Τριανταρίζεις αλλά συνεχίζεις να γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους. Τι όριο πρέπει να βάλεις αν θες να μείνεις στο friendzone; Αγγίζεις όσο άγγιζες; Παίρνεις τις ίδιες αγκαλιές, είσαι το ίδιο διαχυτική; Πόσο εύκολο είναι να παρεξηγηθείς και πόσο τελικά παρεξηγείσαι δικαίως;

Η μοναξιά καμιά φορά μάς κάνει πιο τρυφερούς. Γιατί έχουμε ανάγκη να "κοιμηθεί κάποιος πάνω μας" που λέει κι η Λιλή. Αυτός ο κάποιος όμως είναι ο νέος "υποψήφιος" φίλος μας; #not

Για πολλούς λόγους. Καταρχάς για την κοινή παραδοχή ότι κανένας άντρας δεν βλέπει την "καλοστεκούμενη" φίλη του μόνο φιλικά. Την έχει σκεφτεί έστω και μία φορά στο κρεβάτι του.

Συμπέρασμα:
Αν του δίνεις "πατήματα" θα το επιδιώξει. Κι αν το επιδιώξει, θα σε έχει. Κι αν σε έχει, δεν θα υπάρχει "φιλία".

Απορία:
Την έχεις ανάγκη αυτή τη φιλία; Αν όχι, συνέχισε αυτό που με επιτυχία κάνεις. Αν ναι, βάλε όρια στον αχαλίνωτο αυθορμητισμό σου που περιλαμβάνει αγκαλιές, ξαφνικά φιλάκια και χαϊδολογήματα. Γιατί το κρεβάτι του ή το κρεβάτι σου ή η τουαλέτα του bar που έχετε μεθύσει παρέα, θα είναι μονόδρομος.

Η επόμενη μέρα:
Ή βρήκες τον έρωτα ή ένα fuck buddy ή μόλις έχασες έναν wannabe φίλο.

To μάθημα:
Καλώς ή κακώς σπάνια δυο τριαντάρηδες του αντίθετου φύλου μπορούν να χτίσουν μια φιλία στα 30 τους. Κράτα αυτούς που είχες μέχρι τώρα. Με τους υπόλοιπους περιορίσου σε απλή παρέα ή "μπλέξε τα μπούτια σου". Σε κάθε περίπτωση θα έχει fun.

Μήπως να ξανασκεφτείς κάποια πράγματα;

1. Πιάνεις τον εαυτό σου να ντρέπεται όταν είστε έξω μαζί.
Αυτό που δεν περιμένεις την ώρα να βγεις με την κολλητή σου και χαίρεσαι όταν είστε μαζί έξω; Ε, καμία σχέση. Αν η συμπεριφορά της όταν είστε π.χ σε ένα πάρτι σε κάνει να νιώθεις άβολα για τους χ, ψ λόγους τότε μάλλον θα έπρεπε να ξανασκεφτείς τους λόγους που κάνεις παρέα μαζί της. Αν δεν βρεις κανένα, μάλλον ήρθε η ώρα να σταματήσετε την παρέα. Μπορεί να σου φαίνεται σκληρό, αλλά το γεγονός ότι πριν 3 χρόνια π.χ κάνατε τρελό κέφι στα πάρτι δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσετε να κάνετε και σήμερα. Οι άνθρωποι αλλάζουν, όπως και οι προτεραιότητές τους όσο περνάνε τα χρόνια.

2. Ζηλεύετε συχνά η μία την άλλη.
Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που συμβαίνουν στις γυναικείες φιλίες. Το αίσθημα της ζήλιας να είναι κάτι τελείως ανθρώπινο και η έκφρασή του ορισμένες φορές να βοηθάει την εξέλιξη των σχέσεων. Όταν όμως εκφράζεται με κακία και αρκετά συχνά οδηγεί σε ρήξη την οποιαδήποτε σχέση.

3. Κουτσομπολεύεις τα μυστικά της με άλλους φίλους σου.
Εντάξει το κουτσομπολιό (ή μάλλον ο κοινωνικός σχολιασμός) είναι ένα από τα αγαπημένα σπορ των ανθρώπων γενικότερα, ωστόσο μεταξύ φίλων υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που λέει ότι ποτέ δεν μοιραζόμαστε μυστικά άλλων. Πόσο μάλλον να τα σχολιάσουμε κιόλας σε άλλους φίλους μας.

4. Δεν συμπαθείς ιδιαίτερα τους υπόλοιπους φίλους της (και πολύ πιθανόν το ίδιο να αισθάνεται και εκείνη για τους δικούς σου φίλους).
Και όταν βγαίνετε όλοι μαζί είστε μια ευχάαααριστη ατμόσφαιρα. ΝΟΤ. Αν συνηθίζετε να λέτε κακεντρεχή σχόλια για άλλους φίλους ή τα αδέρφια σας π.χ τότε εχμ.. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν συμπαθείτε ιδιαίτερα η μία την άλλη, κυρίως όμως δεν ΕΚΤΙΜΑΤΕ η μία την άλλη όπως και τους ανθρώπους σας. Γιατί είπαμε κάνετε ακόμα παρέα;

5. Δεν αισθάνεσαι χαρούμενη όταν είστε μαζί.
Οι φίλοι μας είναι ίσως ένα από τα πιο ευχάριστα κομμάτια στη ζωή μας. Είναι άνθρωποι που τους διαλέξαμε γιατί ταιριάζουν οι απόψεις και τα γούστα μας αλλά και γιατί μας καταλαβαίνουν περισσότερο από τον καθένα. Άρα, γιατί να κάνεις παρέα με κάποιον που σε θλίβει και δεν σου προκαλεί κανένα αίσθημα χαράς όταν κάνετε παρέα;

6. Δεν βγάζετε τον καλύτερο εαυτό η μία στην άλλη.
Μιλάτε άσχημα η μία στην άλλη και η ειρωνεία είναι η λέξη που χαρακτηρίζει τις κουβέντες σας. Γενικότερα συμπεριφέρεσαι όπως δεν θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται και πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα ή να λέει κουβέντες που δεν αρμόζουν στο χαρακτήρα σου.

cosmopolitan.gr