Ανυπολόγιστες θα είναι οι καταστροφές και μεγάλες οι συνέπειες για τους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς αν το βακτήριο Xylella fastidiosa «περάσει» από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά, μεσογειακά κράτη στην Ελλάδα.
Ενδεχόμενη έλευση του βακτηρίου μπορεί να προκαλέσει μέχρι και αφανισμό ολόκληρων επαρχιών από τον ελαιοκομικό χάρτη.
Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Εισαγωγέων και Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού (ΕΣΕΕΦΥ) προειδοποιεί πως, αν η Xylella περάσει τα σύνορα της χώρας μας, «τότε θα αλλάξει συνολικά η μορφή της γεωργίας και ακόμη περισσότεροι Έλληνες θα οδηγηθούν στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας» και ζητά τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων «για την προστασία όλων μας».
Όπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του ο ΕΣΕΕΦΥ, σε περίπτωση εμφάνισης του βακτηρίου σε ένα σημείο, «αμέσως δεσμεύεται η παραγωγή σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων, καταστρέφοντας όχι μόνο τους επαγγελματίες παραγωγούς, αλλά χωριά ολόκληρα.
Η ανακοίνωση του Ελληνικού Συνδέσμου Εισαγωγέων και Εξαγωγέων φυτικού υλικού:
Το 2013 εισέβαλλε στην Μεσόγειο η Xylella fastidiosa, ένα βακτήριο που καταστρέφει τις ελιές, τα αμπέλια, τις πικροδάφνες και περισσότερα από 500 είδη φυτών ακόμα! Μεταφέρεται εξαιρετικά γρήγορα με έντομα και δεν υπάρχει καμία θεραπεία για την αντιμετώπισή του. Αρχικά βρέθηκε στην Ιταλία, μετά στη Γαλλία, στη Γερμανία και γρήγορα και στην Ισπανία καταστρέφοντας χιλιάδες ελαιόδεντρα, διαλύοντας οικονομικά ολόκληρες τοπικές κοινωνίες.
Η χώρα μας είναι η μόνη Ευρωπαϊκή Μεσογειακή χώρα καθαρή από Xylella, όμως αν δεν λάβουμε άμεσα αυστηρά μέτρα θα ακολουθήσουμε την μοίρα της Ιταλίας και ολόκληρες επαρχίες θα εξαφανιστούν από τον ελαιοκομικό χάρτη! Η ζημιά που μπορεί να προκαλέσει η xylella στην Ελλάδα είναι ανυπολόγιστη.
Σε περίπτωση εμφάνισης σε ένα σημείο, αμέσως δεσμεύεται η παραγωγή σε ακτίνα 10 χλμ καταστρέφοντας όχι μόνο του επαγγελματίες παραγωγούς αλλά χωριά ολόκληρα! Η ελαιοπαραγωγή της χώρας συμβάλλει στο ΑΕΠ με 2 δισ, η αμπελουργία, η ανθοκομία και οι υπόλοιπες δενδροκομικές καλλιέργειες που μπορούν να προσβληθούν με 1 δισ.
Συνολικά, η μορφή της γεωργίας θα αλλάξει στη χώρα μας με την έλευση του βακτηρίου και θα οδηγήσει ακόμα περισσότερους Έλληνες στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας.
Αντέχουμε; Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Εισαγωγέων & Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και ζητάει συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία όλων μας:
1. Άμεσος έλεγχος όλων των εν δυνάμει ξενιστών στις πύλες εισόδου της χώρας. Το βακτήριο εμφανίζει αυξημένες πιθανότητες να έρθει από λιμάνι.
Πρακτικά αυτό δίνει χρόνο στις Αρχές της χώρας να αναμένουν την έλευση του κάθε καραβιού που μεταφέρει φορτηγά με φυτικό υλικό και να το ελέγχουν για να διαπιστώνουν την φυτοϋγεία του φορτίου.
Για να γίνει αυτό εφικτό χρειάζονται περισσότεροι φυτοϋγειονομικοί ελεγκτές με ευέλικτο ωράριο και υποστήριξη να εκτελέσουν ανεμπόδιστα το καθήκον του.
Η χώρα μας εκπαιδεύει εξαιρετικούς γεωπόνους, ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας προστατεύσουν.
2. Έλεγχος των ατόμων που έχουν δυνατότητα να εισάγουν φυτικό υλικό στη χώρα και δυνατότητα στους φυτοϋγειονομικούς ελεγκτές να επιθεωρούν και κήπους.
Το βακτήριο μεταδίδεται με πολλά φυτά κηποτεχνίας άμεσα και εύκολα. Αυτή τη στιγμή, ο κάθε φυτωριούχος ελέγχεται τακτικά από τις αντίστοιχες υπηρεσίες, φέρει ειδικές άδειες και είναι πιστοποιημένος να παράγει.
Δυστυχώς όμως, επιτρέπεται η αγορά φυτών και σε μη πιστοποιημένους επαγγελματίες που λόγω κενού στην νομοθεσία δεν επιτρέπεται να ελεγχθούν ποτέ! Σε πολλούς κήπους και έργα πρασίνου έχει παρατηρηθεί ο κατασκευαστής να φέρνει φυτά από το εξωτερικό, και καθώς στερείται αδειών, οι Αρχές δεν έχουν αρμοδιότητα να επιθεωρήσουν το φορτίο.
Τα φυτά δεν τοποθετούνται σε πιστοποιημένη μονάδα αλλά απευθείας στο έδαφος και μπορούν να μολύνουν τη χώρα. Εξοικονομώντας λίγα χρήματα για έναν κήπο διακινδυνεύουμε να κοστίσουμε 3 δις στο ΑΕΠ μας!
3. Πιστοποίηση και εκπαίδευση των γεωπόνων των φυτωρίων και θέσπιση Ελληνικού Σήματος ποιότητας.
Πιστοποιώντας και εκπαιδεύοντας τους γεωπόνους του φυτωρίου να διατηρούν σωστά αρχεία και να συμπληρώνουν οι ίδιοι τα διαβατήρια εξαγωγών, εξοικονομείται χρόνος και χρήμα σε όλες τις διαδικασίες ώστε να μπορούν και οι φυτοϋγειονομικοί ελεγκτές να ασχοληθούν περισσότερο με την προστασία μας.
Θα πρέπει επίσης να εισαχθεί κριτήριο ποιότητας με το Ελληνικό Σήμα το οποίο να δίδεται σε όσα φυτώρια συμμορφώνονται με τα απαιτητικά κριτήρια του πιστοποιητικού.
Η απουσία Xylella στην Ελλάδα είναι ένα μεγάλο ατού για εξαγωγές καθώς είμαστε οι μόνοι που με ασφάλεια μπορούν να παράξουν 100% υγειές υλικό, τη στιγμή που οι εργολάβοι πρασίνου της Ευρώπης το έχουν ανάγκη! Ας το εκμεταλλευτούμε και ας το διαφημίσουμε τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων!
Πρόσφατα ολόκληρο το Βέλγιο τέθηκε σε καραντίνα διότι μολυσμένα φυτά ελιάς από 2 διαφορετικές περιοχές της Ισπανίας εισήλθαν στη χώρα με επίσημα φυτοϋγειονομικά έγγραφα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να στηριχθούμε μόνο στις δικές μας δυνάμεις για να προστατευτούμε!
Ας φροντίσουμε όλοι μας, από τον πιο μικρό κήπο ως το πιο μεγάλο έργο να ζητάμε πιστοποιημένα φυτά! Μόνο τα Ελληνικά φυτά είναι 100% καθαρά και βοηθούν τον τόπο μας!
Το βακτήριο «Xylella fastidiosa»
«Θέμα τύχης» χαρακτήρισε ο επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Εισαγωγέων- Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού (ΕΣΕΕΦΥ), γεωπόνος Νίκος Θυμάκης, το γεγονός ότι δεν έχει ήδη περάσει τα ελληνικά σύνορα το βακτήριο «Xylella fastidiosa», που έχει πλήξει πολλές καλλιέργειες, ακόμη και μεγάλα ελαιόδεντρα, σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και το Βέλγιο.
Ο κ. Θυμάκης επισήμανε μεταξύ άλλων ότι σε γνωστό πάρκο των Αθηνών, εγκαταστάθηκαν πριν δύο χρόνια, περίοδο έξαρσης στην Απούλια του προβλήματος, 46.000 εισαγόμενα φυτά από εκεί, χωρίς μάλιστα να συνοδεύονται από τα «σωστά» φυτοϋγειονομικά διαβατήρια. «Οπως καθίσταται σαφές είναι καθαρά θέμα τύχης το γεγονός ότι κάποιο από αυτά δεν έφερε το βακτήριο Xylella fastidiosa» τόνισε.
Περαιτέρω, ο ίδιος επισήμανε ότι μεγάλο πρόβλημα αποτελεί επίσης το γεγονός ότι στη χώρα μας εισάγουμε μεγάλα ελαιόδεντρα, «πιο φτηνά και κυρίως για λόγους εντυπωσιασμού σε πολυσύχναστα ελληνικά νησιά (όπως Μύκονος και Σαντορίνη), ειδικά από την Ισπανία, όπου και το πρόβλημα είναι σημαντικό και από 'κει πήγε και στο Βέλγιο (...) Κάποιοι, προτιμούν να πληρώνουν ως 25% φθηνότερα για την εισαγωγή αυτών των δέντρων, χωρίς όμως κανείς τους να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τον τεράστιο κίνδυνο για την ελληνική γεωργία».
Το βακτήριο Xylella fastidiosa είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα βακτήρια των φυτών παγκοσμίως, προκαλώντας ποικιλία ασθενειών, με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις για τη γεωργία. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο έδαφος της ΕΕ από τις ιταλικές αρχές το 2013, στην περιοχή της Απουλίας, επηρεάζοντας κυρίως ελαιώνες. Με βάση τις επίσημες έρευνες, το υπόλοιπο της ιταλικής επικράτειας εξακολουθεί να θεωρείται ότι είναι απαλλαγμένα από το βακτήριο. Τον Ιούλιο του 2015, οι γαλλικές αρχές ανέφεραν ότι το πρώτο ξέσπασμα του Xylella fastidiosa στο έδαφος τους, στην Κορσική, και αργότερα στην ηπειρωτική Γαλλία.
Τα συμπτώματα που συνδέονται με την παρουσία του Xylella fastidiosa σε φυτά ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό και μπορεί να προκαλέσουν την πλήρη νέκρωση των φυτών μέσα σε λίγα χρόνια, ανάλογα με το είδος του φυτού ξενιστή, τη σοβαρότητα της μόλυνσης και τις κλιματικές συνθήκες.
Υπενθυμίζεται ότι η φυτοϋγειονομική υπηρεσία του Βελγίου γνωστοποίησε στην ΕΕ και στα κράτη- μέλη τη διαπίστωση του επιβλαβούς οργανισμού καραντίνας Xylella fastidiosa σε δύο παρτίδες φυτών ελιάς που διακινήθηκαν από φυτώριο της περιοχής του Αλικάντε (Περιφέρεια της Βαλένθιας) και σε μια παρτίδα φυτών ελιάς που διακινήθηκαν από φυτώριο της περιοχής της Σεβίλλης (Περιφέρεια της Ανδαλουσίας) της Ισπανίας σε φυτωριακή επιχείρηση του Βελγίου.
Τα διακινούμενα φυτά συνοδεύονταν από φυτοϋγειονομικά διαβατήρια, τα οποία είχαν εκδοθεί από τις αρμόδιες φυτοϋγειονομικές υπηρεσίες των Περιφερειών της Βαλένθιας και Ανδαλουσίας αντίστοιχα.
Ένας άγνωστος ως σήμερα πόλεμος μαίνεται μέσα στο ανθρώπινο στόμα εδώ και εκατομμύρια χρόνια: ασυνήθιστα μικρά βακτήρια που παρασιτούν σε άλλα βακτήρια βρέθηκαν για πρώτη φορά στο ανθρώπινο σάλιο, και δεν αποκλείεται να παίζουν ρόλο στην ουλίτιδα και την αντίσταση στα αντιβιοτικά.
Αμερικανοί ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν στο ανθρώπινο σάλιο το βακτήριο Bdelllovibrium bacteriovorus, όνομα που σημαίνει «βδελλοδονάκιο το βακτηριοφάγο». Άκρως επιθετικός κυνηγός, το μικρόβιο αναζητά ενεργά τη λεία του κολυμπώντας με ταχύτητα.
Το μικροσκοπικό παράσιτο
Το βδελλοδονάκιο, εξαιρετικά μικρό ακόμα και για τον κόσμο των μικροβίων, είναι μια άκρως σπάνια περίπτωση οργανισμού που μπορεί να επιζήσει μόνο παρασιτώντας σε άλλα βακτήρια: τρυπά την επιφάνειά τους και απομυζά θρεπτικά συστατικά μέχρι να μπορέσει να αναπαραχθεί.
Το βδελλοδονάκιο ανακαλύφθηκε μόλις τη δεκαετία του 1960 και μέχρι σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλλιεργηθεί και να μελετηθεί στο εργαστήριο.
«Πρόκειται για εξαιρετικά μικρά βακτήρια που ζουν στην επιφάνεια άλλων βακτηρίων»ανέφερε ο Τζεφ ΜακΛιν του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον ανακοινώνοντας την ανακάλυψη την περασμένη εβδομάδα στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Συλλόγου Μικροβιολογίας.
Όπως αναφέρει ο απεσταλμένος του περιοδικού New Scientist, ο ΜακΛιν και οι συνεργάτες του έπεσαν πάνω στο παράσιτο στη διάρκεια αναζήτησης άλλων βακτηρίων στο ανθρώπινο σάλιο.
Εντόπισαν τότε ένα μόριο RNA άγνωστης προέλευσης, το οποίο αποδείχθηκε τελικά ότι προερχόταν από το βδελλοδονάκιο.
Κάτω από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, βακτήρια Bdelllovibrium εθεάθησαν να καλύπτουν την επιφάνεια ενός άλλου, πολύ μεγαλύτερου βακτηρίου με την ονομασία Actinomyces odontolyticus.
Στα αρχικά στάδια της μόλυνσης, ο ξενιστής αντιστέκεται, τελικά όμως πεθαίνει όταν το περιεχόμενό του διαρρέει μέσα από τις τρύπες που ανοίγει το παράσιτο.
Το βλελλονοδονάκιο «κλέφτης» αμινοξέων
Το βδελλοδονάκιο είναι μάλιστα η μόνη περίπτωση βακτηρίου που αδυνατεί να παράγει δικά του αμινοξέα -έχει απαλλαγεί από αυτήν την αγγαρεία κλέβοντας τα αμινοξέα των θυμάτων του.
Το παράσιτο δεν αποκλείεται να επηρεάζει και την ανθρώπινη υγεία, εκτιμά ο δρ ΜακΛιν, ο οποίος έχει ανιχνεύσει υψηλά επίπεδα DNΑ του βδελλοδονάκιου σε ανθρώπους που πάσχουν από ουλίτιδα ή κυστική ίνωση.
Ο μηχανισμός παραμένει άγνωστος, αν και ο ΜακΛιν υποψιάζεται ότι τα μολυσμένα βακτήρια Actinomyces, τα οποία προκαλούν ουλίτιδα, καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να αποφεύγουν επιθέσεις από τα μακροφάγα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Επιπλέον, το βδελλοδονάκιο δείχνει να κάνει τους ξενιστές τους ανθεκτικούς στο αντιβιοτικό στρεπτομυκίνη.
Οι ερευνητές υποψιάζονται ακόμα ότι το Bdellovibrio μπορεί να μην είναι το μόνο παρασιτικό μικρόβιο στο ανθρώπινοι στόμα. «Αυτό το μικρόβιο είναι ξεκάθαρα η κορυφή του παγόβουνου» σχολίασε ο Μπράιαν Χέντλουντ του Πανεπιστημίου της Νεβάδα.
Η ανακάλυψη άλλων παρασιτικών βακτηρίων θα ήταν πάντως δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι οι οργανισμοί αυτοί σπάνια είναι δυνατόν να καλλιεργηθούν στο εργαστήριο.
ΠΗΓΗ: tovima.gr
Πολλοί από εμάς για λόγους ευκολίας κυρίως, αλλά και οικονομίας, δευτερευόντως, μπαίνουμε στον πειρασμό και ξαναχρησιμοποιούμε τα πλαστικά μπουκάλια, γεμίζοντάς τα και πάλι με νερό ή με άλλα υγρά που θέλουμε.
Ειδικά το καλοκαίρι, κρατάμε ένα πλαστικό μπουκάλι στο ψυγείο για να έχουμε κρύο νερό. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε, εκτός και αν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε το ρίσκο που εμπεριέχεται στην επαναλαμβανόμενη χρήση ενός πλαστικού μπουκαλιού…
Ανάπτυξη βακτηρίων
Τα πλαστικά μπουκάλια νερού είναι συχνά δύσκολο να καθαριστούν. Αυτό μπορεί να τα κάνει ιδανικές εστίες για την ανάπτυξη βακτηρίων. Ερευνητές από το το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι τα βακτήρια συχνά “ευδοκιμούν” στις πλαστικές φιάλες. Επίσης, οι μικροβιολόγοι επισημαίνουν ότι τα πλαστικά μπουκάλια νερού μπορούν να μεταδώσουν επικίνδυνες ασθένειες, οι εντερικοί ιοί.
Διαρροές χημικών ουσιών
Τα πλαστικά μπουκάλια μπορεί να διαρρεύσουν χημικές ουσίες στο περιεχόμενό τους, όταν επαναχρησιμοποιούνται, ειδικά αν καθαρίζονται σε ένα περιβάλλον υψηλής θερμότητας, όπως το πλυντήριο πιάτων. Τα περισσότερα πλαστικά μπουκάλια νερού που έχουν επάνω την ένδειξη “1” σημαίνει ότι είναι κατασκευασμένα από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, το οποίο, σύμφωνα με το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, μπορεί να περιέχει αντιμόνιο, μια χημική ουσία που προκαλεί καρκίνο. Οι πλαστικές φιάλες που έχουν την ένδειξη “3”, είναι κατασκευασμένες από πολυβινυλοχλωρίδιο. Οι φιάλες αυτές περιέχουν φθαλικές ενώσεις, οι οποίες μπορεί να συνδέονται με αναπαραγωγικά προβλήματα υγείας.
Περιβαλλοντολογικοί λόγοι
Αν και πολλοί άνθρωποι επαναχρησιμοποιούν τα πλαστικά μπουκάλια νερό για να “εκμεταλλευτούν” όσο πιο πολύ γίνεται το δοχείο και για να περιορίσουν με τρόπο τους τα απορρίμματα και την συμφόρηση στους χώρους υγειονομικής ταφής, ωστόσο αυτό μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό. Η πράξη του πλυσίματος του πλαστικού μπουκαλιού για το ξαναχρησιμοποιήσετε καταναλώνει άλλους φυσικούς πόρους και περνάει τις χημικές ουσίες από το σαπούνι και το απορρυπαντικό στον υδροφόρο ορίζοντα.
iatropedia.gr
Eίναι μια 49χρονη γυναίκα που μολύνθηκε με ένα στέλεχος του βακτηρίου E.coli, το οποίο αποδείχθηκε ανθεκτικό ακόμη και στην κολιστίνη
Δυσοίωνο νέο αποτελεί η ανακοίνωση από στρατιωτικούς γιατρούς στις ΗΠΑ ότι ανακαλύφθηκε ο πρώτος ασθενής στον οποίο δεν «πιάνει» κανένα αντιβιοτικό, ακόμη και το πιο ισχυρό. Η είδηση έρχεται να επιβεβαιώσει τους φόβους ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται ενώπιον μιας εποχής χωρίς επαρκή και κατάλληλα αντιβιοτικά - με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Η ασθενής είναι μια 49χρονη γυναίκα που μολύνθηκε με ένα στέλεχος του βακτηρίου E.coli, το οποίο αποδείχθηκε ανθεκτικό ακόμη και στην κολιστίνη, ένα παλαιό ισχυρό αντιβιοτικό τελευταίας καταφυγής, όταν όλα τα άλλα αντιβιοτικά έχουν φανεί αναποτελεματικά. Αφού ακόμη και η κολιστίνη μοιάζει ανίκανη να «καθαρίσει» μια λοίμωξη, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν για όλους, γιατρούς και ασθενείς.
Τα αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων-CDC (το αμερικανικό ΚΕΕΛΠΝΟ) έχει επιληφθεί της υπόθεσης και ελέγχει το ιατρικό ιστορικό της ασθενούς, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».
Προς το παρόν, παραμένει άγνωστο πώς η ασθενής -η οποία δεν είχε κάνει κάποιο ταξίδι το προηγούμενο πεντάμηνο- κόλλησε το εν λόγω υπερ-ανθεκτικό μικρόβιο, το οποίο ανιχνεύθηκε στα ούρα της τον προηγούμενο μήνα. Το ίδιο μικρόβιο είχε αντοπισθεί αρχικά, στο τέλος του 2015, σε ένα μικρό αριθμό ζώων και ανθρώπων στην Κίνα και, στη συνέχεια, στην Ευρώπη. Η γυναίκα στις ΗΠΑ μπορεί να το κόλλησε από τρόφιμο ή από κάποιον άλλο που ήταν μολυσμένος.
«Βασικά, αυτό σημαίνει ότι το τέλος του δρόμου για τα αντιβιοτικά δεν απέχει και πολύ. Μπορεί να βρεθούμε σε μια κατάσταση όπου θα έχουμε ασθενείς στις μονάδες εντατικής θεραπείας ή που θα παθαίνουν ουρολοιμώξεις, για τους οποίους δεν θα διαθέτουμε πλέον αντιβιοτικά», δήλωσε -καθόλου καθησυχαστικά- ο διευθυντής του CDC Τομ Φρίντεν. «Για μερικούς ασθενείς ήδη δεν υπάρχουν αντιβιοτικά», πρόσθεσε.
Η περίπτωση της 49χρονης, η οποία στις 26 Απριλίου αναζήτησε βοήθεια σε μια στρατιωτική κλινική για μια ουρολοίμωξη, έγινε γνωστή μέσω δημοσίευσης στο περιοδικό "Antimicrobial Agents and Chemotherapy" της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας.
Το σούπερ-E coli περιέχει ένα γονίδιο, το mcr-1, το οποίο του παρέχει ανθεκτικότητα και έναντι της κολιστίνης. Το γεγονός ότι αυτό το γονίδιο μπορεί να μεταφερθεί σε άλλα βακτήρια και άρα έχει τη δυνατότητα να εξαπλωθεί γρήγορα, είναι «άκρως ανησυχητικό», δήλωσε ο δρ Πάτρικ ΜακΓκαν του Στρατιωτικού Ιντιστούτου Ερευνών Γουόλτερ Ριντ, επικεφαλής της σχετικής δημοσίευσης, που έφερε το περιστατικό στο προσκήνιο.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το 30% έως 50% των αντιβιοτικών που χορηγούνται από τα νοσοκομεία και τους ιδιώτες γιατρούς, είναι περιττά ή ακατάλληλα για την περίπτωση, συμβάλλοντας έτσι στην ανθεκτικότητα των μικροβίων. Το καλό πλύσιμο των χεριών, καθώς επίσης των φρούτων και λαχανικών, παρέχει μια σχετική -αλλά όχι πλήρη- προστασία έναντι των μικροβίων.