Πέμπτη 18/5 – 7 μ.μ. Αντίσταση και Ανυπακοή στα μέτρα όπως ορίζει το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος.

Μόνο τυχαίο δεν είναι το κείμενο - έκκληση που Ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε και έδωσε στη δημοσιότητα και το προσυπογράφουν 21 πολίτες, επιστήμονες, άνθρωποι των γραμμάτων και
της τέχνης: Όλοι και όλες στο Σύνταγμα –Όλοι και όλες στις πλατείες των πόλεων της Ελλάδας. Αντίσταση και Ανυπακοή στα μέτρα όπως ορίζει το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος.
Α. Το πολυνομοσχέδιο, για 662 σελίδες μέτρων, που η κυβερνητική πλειοψηφία ψηφίζει στη Βουλή είναι υπερμνημόνιο με νέα σκληρά βάρη στη πλειοψηφία των πολιτών με την «υποσχετική» αντιμέτρων (χωρίς όμως καμία προοπτική εφαρμογής τους) σε περίπτωση ετήσιου πλεόνασμα άνω του 3,5% (είναι ακριβώς το τοκοχρεολύσιο του κρατικού χρέους των 340 δις ευρώ). Πρόκειται για βάρη σε όλο το φάσμα των κοινωνικών τάξεων. Επιβάλει τις απαιτήσεις των δανειστών και της άρχουσας τάξης της Ελλάδας (τράπεζες, βιομήχανοι, μεγαλο-επιχειρηματίες). Καθορίζει και ασήμαντες λεπτομέρειες όπως αυτές του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές! Μέχρι και διάταξη κατοχύρωσης δικαιώματος των ιδιωτικών σχολείων να παρέχουν υπηρεσίες φροντιστηρίου, για να κλείσουν τα οικοδιδασκαλεια και τα φροντιστήρια της γειτονιάς!!! Ο κύβος έχει ριφθεί. Οι μικρομεσαίο είναι βάσανο! Η αμοιβή της εργασίας είναι βαρίδι. Το κέρδος των επιχειρήσεων είναι ο μοχλός εξόδου από την κρίση! Μόνο η αριστερά μπορεί να επιβάλει αυτή την πολιτική χωρίς αντιστάσεις αυτή την περίοδο στην χωρά μας! Αυτό γίνεται.
Β. Τα μετρα στο οικονομικό πεδίο προδιαγράφουν νέες ετήσιες επιβαρύνσεις 4,6 δις που στοχεύουν κυρίως : τους συνταξιούχους με μειώσεις που θα αποδώσουν 2,3 δις και τους μισθωτούς-ελεύθερους επαγγελματίες με παράλληλη μείωση του αφορολόγητου που θα συμβάλει 2,00 δις και ταυτόχρονη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για να συμπληρωθούν οι απαιτήσεις των δανειστών. Ειδικά για τους συνταξιούχους ο συνδυασμός μειώσεων συντάξεων και αφορολόγητου σημαίνει την αφαίρεση των 2 από τις 12 μηνιαίες συντάξεις. Στα εργασιακά έχουμε Βατερλό στο όνομα της αριστερής διαχείρισης. Δεν ψηφίζεται ακόμη η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων αλλά θεσπίζεται η κατάργηση του υπουργικού βέτο και η αντικατάσταση του με γνωμοδοτικού χαρακτήρα απόφαση του ανωτάτου συμβουλίου εργασίας (που δυνητικά μπορεί να έχει δικαστική χρήση) και ούτε λόγος για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Στην Αυτοδιοίκηση μειώνονται από το 2018 κατά 1,8 δισ. ευρώ το ποσού των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (Κ.Α.Π.) { Σημαίνει νέα απώλεια εσόδων 1,5 εκ. του Δήμου Κω από τον Φόρου Εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων Δωδεκανήσου και τους ΚΑΠ για την κάλυψη γενικών αναγκών}.
Β. Το κυβερνητικό αποτέλεσμα των 2 χρόνων σκληρής διαπραγμάτευσης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έφερε θετικά αποτελέσματα! Το συνεχώς διαφημιζόμενο κλείσιμο των αξιολογήσεων χωρίς μέτρα αποδείχτηκε αναληθές! Για την ρύθμιση του χρέους δεν υπάρχουν δεσμεύσεις! Μόνο λόγια που είναι αντίθετα στις πράξεις. Πέρυσι τον Μάιο το euro group συν-αποφάσισαν τα βραχυ-, μεσο-, και μακρο- πρόθεμα μέτρα για το χρέος: επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων και περίοδος χάριτος όταν και όποτε! Μέτρα που το ΔΝΤ ακόμη και τώρα θεωρεί ανεπαρκή και ζήτα νέα μέτρα πέρα από αυτά. Η κυβέρνηση είναι δέσμια των συμβιβασμών και των συμφωνιών της και τα αντίμετρα που υπόσχεται είναι ένας μύθος. Η προβαλλόμενη ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση (αν γίνει) σημαίνει την αγορά ομολόγων 3 δις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και αν γίνει θα δώσει μια ανάσα στις ελληνικές τράπεζες, αλλά και αυτό δεν σημαίνει ότι θα περάσουν στην οικονομία με χαμηλότοκα δάνεια. Η μείωση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών κάνει δύσκολα τα πλεονάσματα του 3,5% και η συνεχιζόμενη εντατικοποίηση της οικονομικής αφαίμαξης τους οδηγεί στα μόνα δυνατά αντίμετρα που είναι τα συσσίτια των φτωχοποιημενων πολιτών!
Γ. Οι τοπικοί κυβερνητικοί βουλευτές αδιαφορούν για την κοινωνία και κλεισμένοι στον στενό κόσμο τους μιλούν για το ‘’δράμα’’ τους να ψηφίζουν πράγματα που δεν πιστεύουν, αλλά για να μας …σώσουν! Οι βουλευτές σήμερα με την ψήφος τους έχουν προσωπική ευθύνη για την θέση τους στην τοπική κοινωνία και θα ήταν προς τιμήν τους και ανακούφιση για τα νησιά μας να μην ψηφίσουν τα προτεινόμενα.
Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

Η ιστορία είναι παλιά και πολύ γνωστή.

Η υπηρεσία της καθαριότητας του νησιού μας υποστηρίζεται την θερινή περίοδο από ένα μεγάλο αριθμό συμβασιούχων. Οι Δήμαρχοι και οι κοινοτάρχες μας, βοηθούμενοι από τους κυβερνητικούς βουλευτές, έκαναν την κοινωνική αλλά και την προσωπική πελατειακή τους διαχείριση δημιουργώντας τις εκλογικές τους βάσεις με τις επαναλαμβανόμενες συμβάσεις! Αυτό συνεχίστηκε με τον ενιαίο Δήμο. Ο νόμος Παυλόπουλου οδήγησε ‘’ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ’’ στην μονιμοποίηση συμβασιούχους που πληρούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, λίγο πριν τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας. Όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρωτοτύπησε και με το νόμο του 2015 επέβαλε αυτοδικαίως παράταση όλων των συμβάσεων για 2 χρόνια, ενώ άνοιξε και την συζήτηση για …μορφές μονιμοποίησης! Στην ρύθμιση της περιλαμβάνονται όλοι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα κτιρίων δημοσίων υπηρεσιών, ανεξάρτητων αρχών, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και ΟΤΑ (Δήμοι και Περιφέρειες) και στην αποκομιδή απορριμμάτων των Δήμων. Με πρόσχημα την μείωση της ανεργίας και πατώντας στο έδαφος της ανάγκης εργασίας προσπαθεί να διασπάσει την σχέση συμβασιούχων και Δημάρχων που ανήκουν κατά την μέγιστη πλειοψηφία σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και δημιουργήσει δική της εκλογική βάση! Έτσι ξεκίνησε μια κόντρα κυβέρνησης – Δημαρχών που συνεχίζεται με την εμπλοκή και άλλων κρατικών μηχανισμών.
Β. Πριν λίγες μέρες η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου «έκλεισε την πόρτα» των παρατάσεων των συμβάσεων των συμβασιούχων των ΟΤΑ–που υπολογίζονται σε περίπου 30.000-που είχαν προβλεφθεί με πρόσφατους νόμους (επί υπουργίας Γ. Κατρούγκαλου), “καταδικάζοντας” τριπλά τους συμβασιούχους:
1. Απαγορεύει τις παρατάσεις των συμβάσεων.
2. Απαγορεύει την πληρωμή τους ακόμη και αν η παράταση ήταν για ένα χρόνο.
3. Εμποδίζει τη μονιμοποίησή τους.
Είχε ήδη προηγηθεί άρνηση Επιτρόπων του Ελεγκτικού Συνεδρίου να υπογράψουν τα εντάλματα πληρωμής των συμβασιούχων στα τμήματα καθαριότητας των δήμων (πχ Γενάρης 2017 στους Δήμους Ροδόπης) επικαλούμενοι αντισυνταγματικότητα του νόμου, προτείνοντας το θέμα των δεδουλευμένων να κλείσει με νομοθετική ρύθμιση –τροπολογία, που την μεθοδεύει τώρα ο υπουργός Εσωτερικών. Όμως γιατί και σε αυτό το απλό θεμα των ανταποδοτικών υπηρεσιών που αφορά αποκλειστικά και μόνο την τοπική κοινωνία και τον Δήμο επεμβαίνει ο κ.Σκουρλέτης (Παυλόπουλος);
Είναι προφανές το ευτελές εξουσιαστικό πολιτικό παιγνίδι γύρω από τους συμβασιούχους.
Γ. Με ευκαιριακές και περιστασιακές προσλήψεις δεν μπορεί να λυθεί και το ζητημα της καθαριότητας! Περιπλέκεται με τις προσλήψεις ημετέρων και το βόλεμα καταστάσεων! Οι καλές υπηρεσίες θέλουν και καλό προσωπικό και καλή οργάνωση εργασίας. Γι αυτό απαιτείται μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό με συνθήκες συνεχούς αντικειμενικής αξιολόγησης το οποίο να είναι καλά και αξιοκρατικά αμειβόμενο. Απαιτείται σύγχρονη οργάνωση εργασίας ελεγχόμενη με δείκτες απόδοσης. Αυτό προϋποθέτει την ανακοστολόγηση των υπηρεσιών με βάση την ‘’ανταποδοτικότητα’’, τα στάνταρτ ποιότητας και τον αναπτυξιακό χαρακτήρα τους. Σε κυβερνητικό επίπεδο αυτό σημαίνει α) αυτοτέλεια των Δήμων και πλήρη αυτονομία από την κυβερνητική εξουσία στα θεματα αποκλειστικής αρμοδιότητας όπως αυτό της καθαριότητας και β) την κεντρική προώθηση σύγχρονων μορφών διαχείρισης σε όλους του κρατικούς μηχανισμούς. Αυτά θα περιμέναμε από Σύριζα και ’Αριστερούς’’ υπουργούς και βουλευτές και όχι την εμπλοκή τους στα παιγνίδια εντυπώσεων, πελατειακών σχέσεων και στις ψευτοκόντρες για το έλεγχο θεσμικών οργάνων με τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις και τα πρόσωπα που τους ακλουθούν.
Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

Ο Δήμος μας να αναλάβει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες σε λιμνάζουσες δυνατότητες

Το πρόβλημα της εποχής μας είναι η οικονομία και η δημοκρατία. Σπαταλιόμαστε με άστοχες πολιτικές διαμάχες και πάμε από το κακό στο χειρότερο. Μας δόθηκε εγκαίρως η πρώτη 3μηνιαία κατάσταση του Δήμου μας που αφορά την πορεία υλοποίησης του προϋπολογισμού 2017. Θα καταθέσουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα, συγκρίνοντας τα δεδομένα της πρώτης χρονιάς της νυν δημοτικής αρχής της 3μηνιαίας του 2015 με την αντίστοιχη του 2017 αλλά και από τα προβλεπόμενα του ενιαίου Δήμου του 2011.

Α. Τα τακτικά έσοδα που αφορούν την σχέση της τοπικής κοινωνίας και παραγωγής με τον Δήμο

1. Τα προϋπολογισθέντα τακτικά έσοδα 2011 ήταν 24,6 εκ. που το ‘15 περιορίστηκαν στα 17,6 εκ. και το 2017 σε 16,1 εκ. πιστοποιούν μια πτωτική πορεία

2. Τα βεβαιωθέντα τακτικά έσοδα 2015 ήταν 2 ,6 εκ. ενώ του 2017 είναι 3,1 εκ. και τα εισπραχθέντα ήταν 2,1 και τώρα 2,6 εκ. Η βελτίωση ανάμεσα στο 2015 και 2017 προφανής. Έστω και αν ποσοστιαία η βελτίωση είναι μικρή αφού το ποσοστό υλοποίησης του είναι 16,4% αντί του 12,2%, οι αυξημένες εισπράξεις αποδεικνύουν μια βελτίωση που δεδομένης και της εποχής πιστώνεται στα θετικά της πολιτικής και διοικητικής αρχής.

3. Μπαίνοντας στην ανάλυση ανά τομέα θα σταθούμε πρώτα στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Τα προϋπολογισθέντα 2011 ήταν 578.000 (βεβαιωθέντα 529.000) έναντι 644.000 του 2015 και 551.000 του 2017. Τα βεβαιωθέντα από 900.000 το 2015 περιορίζονται 554.000 ενώ εισπραχθέντα του α τριμήνου από 458.000 του 2015 περιορίζονται μόνον 81.800! Αποτέλεσμα το ποσοστό υλοποίησης να περιορίζεται στο 15% αντί του 71%! Η κόκκινη κάρτα για την δημοτική αρχή έχει το ελαφρυντικό της δυσπραγίας των ενοικιαστών του Δήμου λόγω της μνημονιακής καταιγίδας αλλά ταυτόχρονα σηματοδοτεί ένα ανοικτό πολιτικό ζητημα που απαιτεί αντιμετώπιση και το δημοτικό συμβούλιο να κατανοήσει την προβληματική αποτελεσματικότητα του πόρου στην βελτίωση των οικονομικών μεγεθών και να αναζητηθούν άλλοι δρόμοι.

4. Τα έσοδα από ανταποδοτικά τέλη το 2011 προϋπολογίστηκαν 4,9 εκ. το 2015 με 5,1 εκ. και το 2017 με 5,9 εκ. εξακολουθώντας να είναι επιδοτούμενα παραβιάζοντας το κριτήριο της ανταποδοτικότητας. Εδώ υπαρχει η σιγουριά της είσπραξης μέσω ΔΕΗ που κοστίζει 16.000 ευρώ, και ένα θεμα είναι η είσπραξη τους από την υπηρεσία. Άλλο θεμα είναι η ανακοστολόγηση με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Όμως πρέπει να δεχτούμε ότι υπήρξε βελτίωση στα βεβαιωθέντα και εισπραχθέντα με 1,3 εκ. το 2017 έναντι 0,42 εκ. το 2015 με ποσοστό υλοποίησης 21,3% αντί του 8,2%.

5. Στα έσοδα από λοιπά τέλη και δικαιώματα το 2011 προϋπολογίστηκαν 3,5 εκ., περιορίστηκαν το 2015 στα 1,9 εκ. και 2,7 εκ. το 2017. Εδώ είναι το τίμημα της απώλειας του τέλους παρεπιδημούνταν (Κ. Καραμανλής). Η βελτίωση στα προϋπολογισθέντα (2,7 εκ. έναντι 1,9 εκ) προς είναι το αποτέλεσμα της δουλείας καταγραφής του δημοτικού πελατολογίου, που υστερεί στην υλοποίηση αφού τα βεβαιωθέντα και εισπραχθέντα είναι μόνο 153.000 έναντι 62.000 του 2015! με βαθμούς υλοποίησης 5.7% έναντι 3,3%! Εδώ υπαρχει υστέρηση! Δεύτερη κόκκινη κάρτα γιατί είναι σαφές από την διαχρονική εξέταση του μεγέθους αυτού αποδεικνύει ότι είναι ο τομέας που οδηγεί στην συνεχή αύξηση των διαβόητων χρεών ΠΟΕ προς τον Δήμο. Ταυτόχρονα αποδεικνύει ένα πολύ αδύναμο τομέα δημοτικής πολιτικής: την σχέση Δήμου με τον τουριστικό επιχειρηματικό τομέα.

6. Αναφερόμαστε στο Δημοτικό έσοδο φόροι και εισφορές που το 2011 προϋπολογίστηκε 6,1 εκ. το 2015 περιορίστηκε στο 3,5 εκ. για να καταρρεύσει το 2017 στις 518.000 και εδώ είναι η απώλεια του ΔΗΦΟΔΩ (Δήμαρχοι, Χατζημαρκος, Ε.Ε. και Σύριζα). Πρέπει να αναζητηθεί νέος τοπικός φόρος επί του τουριστικού προϊόντος! Τον επεδίωξε εν μέρει και συμπλεγματικά η δημοτική αρχή και καταπολέμησε εντελώς ανόητα όλη η αντιπολίτευση και το αποτέλεσμα είναι αυτό που περιγράφουμε. Αν η επιχειρηματική τάξη του νησιού νομίζει ότι με τα 518.000 ευρώ ο δήμος θα κάνει υποδομές που τους χρειάζονται, αεροβατούν

7. Το τελευταίο έσοδο αφορά τις επιχορηγήσεις από το κεντρικό κράτος που το 2011 προϋπολογίστηκαν 8,1 εκ. περιορίστηκαν το 2015 στα 6,3 εκ. και 6,0 εκ. το 2017, με βεβαιωθέντα και εισπραχθέντα 954.000 έναντι 997.000 το α! 3μηνο του 2017 997.000 (954.000) και βαθμός υλοποίησης 15,4% έναντι 16.6%. Η πτωτική πορεία και η αβεβαιότητα είναι προϊόν της κρατικής χρεοκοπίας και αυτό που εμείς μπορούμε να επιδιώξουμε είναι η εκμετάλλευση των περιστάσεων (πχ λάθος χειρισμοί στην εκμετάλλευση του προσφυγικού), η διεκδικητικότητα και η συνεργασία του Δήμου με άλλους Δήμους-περιφέρεια-κυβέρνηση-ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.

Β. Έκτακτα έσοδα, αυτά αφορούν την σχέση Δήμου-Κυβέρνησης που το σημαντικότερο μέρος τους είναι οι επιχορηγήσεις για επενδύσεις. Το 2011 προϋπολογίστηκαν 12,8 εκ. το 2015 ήταν 16,3 εκ. και το 2017 είναι 6,3 εκ. Τα βεβαιωθέντα και εισπραχθέντα α! 3μήνου του 2015 ήταν 646.000 και του 2017ειναι 267.000 με το ποσοστό υλοποίησης 3.91% και 3,95% είναι αποτέλεσμα του παγώματος του προγράμματος δημοσιών επενδύσεων της μνημονιακής εποχής. Τα μνημόνια είναι πλέον καθεστώς. Επομένως πρέπει σαν δήμος για την πραγματοποίηση έργων υποδομής να κινηθούμε αυτόνομα αναζητώντας νέους δρόμους. Τα χρόνια περνούν, εμείς σκοτωνόμαστε για ασήμαντα και προσωπικά και βουλιάζουμε στην απραξία. Ζητήματα όπως αυτά του τραπεζικού δανεισμού, της συγχρηματοδότησης και της συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, της αυτονομίας απέναντι σε κράτος και τους κυβερνητικούς ύπατους και πατρικίους και της δημιουργίας τοπικού εσωτερικού μετώπου πρωτοβουλιών διεκδίκησης και υλοποίησης έργων και είναι το ανοικτό και κενό πολιτικό ζητημα της περιόδου.

Γ. Χρέη ΠΟΕ παρελθόντων ετών: Το 2011 προϋπολογίστηκαν 17,3 εκ. το 2015 ήταν 22,5 εκ. και το 2017 είναι 24,8 εκ. είναι συνεχιζόμενη αρνητικά αυξητική κατάσταση και αποτελεί την μαύρη σκιά της εκάστοτε οικονομικής δημοτικής διαχείρισης! Τα εισπραχθέντα 2015 α! τριμήνου 313.000 με αντίστοιχο 302.000 το 2011 και ποσοστό υλοποίησης 1,34% και 1,16% αποδεικνύει την σταθερή πολιτική διαχρονική+διαπαραταξιακή αδυναμία αντιμετώπισης του προβλήματος. Το καμπανάκι προς την δημοτική αρχή είναι ότι παρά τις αδιαμφισβήτητες προσπάθειες της, τα χρέη ΠΟΕ αυξάνονται και στην δική της διετία κατά 1,15 εκ. το χρόνο δηλ. 10% επί των τακτικών εσόδων! Ο Δήμος, στα πλαίσια της ΚΕΔΕ, πρέπει να επιδιώξει και να αναλάβει την πλήρη διαχείριση των ιδίων εσόδων του ώστε να μπορέσει να χαράξει δικές του πολιτικές αντιμετώπισης του προβλήματος. Η εμπλοκή της κυβέρνησης στον καθορισμό ρυθμίσεων δημοτικών χρεών περιπλέκει τα πράγματα και δεν αποδίδει, ενώ η εμπλοκή της αναποτελεσματικής Ελληνικής δικαιοσύνης δυσκολεύει την διαχείριση τους.

Ε. Για τα έξοδα υπαρχει μια διαχείριση που διαχρονικά είναι η ίδια γι αυτό και τα ποσοστά υλοποίησης είναι ταυτόσημα. Το θεμα της περιστολής δαπανών φαίνεται ότι έχει φτάσει στο όριο του και ο μόνος ικανός τρόπος μείωσης τους είναι η μισθολογική μείωση που από 15,00 εκ. προβλεπόμενα το 2011, περιορίστηκαν στα 9,1 το 2015 και 2017. Οι επενδύσεις από 29,5 εκ το 2011, πέφτουν στα 20,9 το 2015 και 13,9 το 2017 με ασήμαντα ποσοστά υλοποίησης. Αυτό επιδιώκεται μέσω κεντρικών πολιτικών. Εδώ ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα για το πώς εξυπηρετείται με διαφορετικό τρόπο η μείωση των δαπανών. Είναι η οργάνωση εργασίας και οι επενδύσεις σε πάγιο εξοπλισμό που μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση μας. Δημοσιεύτηκε το παράδειγμα Δήμου που προχώρησε σε νέα αυτοματοποιημένη περισυλλογή απορριμμάτων με νέου τύπου απορριμματοφόρα συνδυαζόμενο με νέο πρόγραμμα αυστηρής περισυλλογής αντί ανά ημέρα ανά 2 μέρες επιτυγχάνοντας μείωση κόστους 30%!

Ζ. Ο πιο σημαντικός τομέας βελτίωσης των οικονομικών του δήμου μας είναι οι επενδύσεις και οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες του Δήμου. Εδώ που είμαστε δεν αρκεί η καλή διαχείριση που πρέπει να θεωρείται δεδομένη! Δεν αρκεί η ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών και εκσυγχρονισμών. Ο Δήμος μας πρέπει να ξεπεράσει τις παιδικές του ασθένειες, τα ωραία λόγια και να αναλάβει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες σε λιμνάζουσες τοπικές δυνατότητες και ιδιαιτερότητες: αξιοποίηση των αποθεματικών του Δήμου και των δημοτικών επιχειρήσεων (ΜΑΡΙΝΑ, Λιμενικό Ταμείο, ΚΕΑΣ), βήματα ιατρικού τουρισμού, βήματα ιαματικού τουρισμού, αξιοποίηση των Λουτρών, Λατομείο οικοδομικών υλικών, κλπ. Χρειαζόμαστε ένα αναπτυξιακό πρότυπο πέρα και μετά από αυτό των μεγάλων τουριστικών και εμπορικών επιχειρήσεων που κερδοσκοπούν αδιαφορώντας για τον τόπο και την τοπική κοινωνία.

Η. Πολύ αρνητική εικόνα για την δημοτική αρχή η άρνηση της να συζητήσει και να εμπλακεί στα θεματα αεροπορικών συγκοινωνιών με την Αθήνα και αστικών συγκοινωνιών ΚΕΑΣ-ΚΤΕΛ που εγγράφως θέσαμε. Ήταν πιο σημαντική βλέπετε η προ ημερησίας διάταξης αντιπαράθεση της με την επικεφαλής του Οράματος για ένα από τα συνήθη τραβηγμένα από τα μαλλιά δελτία τύπου της. Το πρόβλημα είναι να σκύψουμε στα πραγματικά μας προβλήματα με ειλικρίνεια σεβόμενοι την σοβαρότητα της κατάστασης.

Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

…21 Απρίλη 1967.

Η παρουσία ενόπλων στρατιωτών σε επιλεγμένα σημεία της πόλης και των χωριών, τα εμβατήρια στο ραδιόφωνο και το έκτακτο ανακοινωθέν: «Ο Στρατός επενέβη προς αποσόβησην αιματηρών ταραχών. Ησυχία και τάξις επικρατούν καθ’ άπασαν την επικράτειαν».

Η ανησυχία, ο φόβος και η απορία είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν. Λίγοι κατανοούν τις λέξεις και την νέα κατάσταση που δημιουργείται. Οι υπηρεσίες και τα σχολεία κλειστά. Εμείς μαθητές τότε χαιρόμαστε την ανοιξιάτικη έκτακτη αργία, μια που κανείς δεν μας εξηγεί τα γεγονότα. Πολύ αργότερα, φοιτητές πια, σ΄ έναν άλλο χώρο θα συνειδητοποιούσαμε μερικά πράγματα για την καταπάτηση των ελευθεριών, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, την ασυδοσία της κρατικής εξουσίας, τη βία, την τρομοκρατία, το αίμα, τον χαφιεδισμό, το κάρφωμα, την ανηθικότητα, την αδικία, το βόλεμα, τους ημέτερους, τα κυκλώματα και το γλείψιμο και την ρουφιανιά.
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΑ περίοδος στο όνομα του «ελληνοχριστιανικού ιδεώδους» και του «μεγαλείου του έθνους»! Καμιά δικτατορία δεν φυτρώνει στην κοινωνική έρημο χωρίς τη στήριξη από κάπου. Από ξένους, από δικούς μας, από ανώνυμους και επώνυμους, από ανεύθυνους και υπεύθυνους. Η άγνοια βέβαια δεν δικαιολογεί τη πολιτική συμπεριφορά.

Μόλις το 1969 ο Γιώργος Σεφέρης (άλλοι επώνυμοι σιώπησαν περισσότερο ή συνεργάστηκαν) ο πρώτος Έλληνας Νομπελίστας λύνει τη σιωπή του λέγοντας: «κλείνουν 2 χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη που πολέμησε ο κόσμος και ιδιαίτερα ο λαός μας. Είναι μια κατάσταση, που όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές με πόνο και μόχθο πάνε και αυτές να καταποντιστούν μέσα στο έλος μέσα στα τελματωμένα νερά. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό που μας οδηγεί η καταπίεση. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή». Λίγα σχεδόν προφητικά
ΚΩΣ: Στις 23 Απρίλη 1967 συλλαμβάνονται οι Μιχάλης Αλαχιώτης και ο Γιάννης Χόνδρος που παραπέμπονται στην ασφάλεια Αθηνών, όπου κρατούνται 22 μέρες. Περνούν στρατοδικείο, γιατί δεν «ανήρτησαν τα στρατιωτικά νέα σε περίοπτη θέση του καταστήματός τους» και συμψηφίζοντας τις ποινές με την κράτησή τους, αποφυλακίζονται. Στο Μεταγωγών συναντούν το δημοσιογράφο και ποιητή Μανώλη Φουρτούνη από την Κέφαλο, ο οποίος στη συνέχεια εξορίζεται στην Πάρο και στο Παρθένι της Λέρου μέχρι το 1973. Στις 20 Μάη του 1967 συλλαμβάνονται τα στελέχη της τοπικής αριστεράς Παπαζαχαρίου Ζαχαρίας, Λέγγος Θόδωρος και Κορδιστός Κώστας από την Κω και οι Νίκος Λυριστής και Θεολόγος Μακρής από την Κέφαλο και εξορίζονται στα Γιούρα μέχρι τον Ιούλη του 1967.
Τον Ιούνη του 1967 συλλαμβάνεται ο δικηγόρος Γιώργος Κουρζής από την Καρδάμαινα, υποψήφιος Βουλευτής της αριστεράς στη Δωδεκάνησο, την δεκαετία ’50 και ’60 με την κατηγορία της διακίνησης ανατρεπτικών εντύπων. Από στρατοδικείο τιμωρείται ένα χρόνο φυλακή που την εξέτισε στην Αίγινα. Το Μάη του 1968 συλλαμβάνεται ο Γιώργος Λέγγος για διακίνηση προκηρύξεων, παραπέμπεται στο στρατοδικείο και αθωώνεται. Κατά καιρούς και για να διατηρηθεί ένα κλίμα διώξεων και εκφοβισμού συλλαμβάνονται και κρατούνται στα κρατητήρια τα ίδια πρόσωπα.
Στο χρόνο που πέρασε 3 συμπολίτες μας από αυτούς που αντιστάθηκαν στον φασισμό της χούντας και ήταν θύματά της, έφυγαν από τη ζωή χωρίς τυμπανοκρουσίες. Οι ζωντανές μνήμες είναι ανεκτίμητες, ίσως για αυτό και εμείς αδιαφορούμε για την ύπαρξή τους.

Το 1969 συλλαμβάνεται ο Βασίλης Ράπανος στην Αθήνα (από την Κέφαλο) για αντιδικτατορική δράση και καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλακή. Από τη συμμετοχή των Κώων φοιτητών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τραυματίζεται ο Κώστας Ιερομνήμονας από την Καρδάμαινα.

Σίγουρα υπήρξαν άνθρωποι του νησιού μας που δεν τους γνωρίζουμε οι οποίοι αρνήθηκαν να υπηρετήσουν το φασισμό. Κάποιοι είχαν κυρώσεις διοικητικές, οικονομικές ή ηθικές. Υπήρξαν και αυτοί που διορίστηκαν σε θέσεις του κρατικού μηχανισμού, στην αυτοδιοίκηση, στα σωματεία, τους συλλόγους κλπ αλλά όλοι αυτοί δεν κατάφεραν να ανεβάσουν το κύρος της δικτατορίας στα μάτια των πολιτών της Κω. Είναι θετικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του νησιού μας κράτησε σιωπηλή έως αρνητική στάση απέναντι στη δικτατορία.
Στόχος του άρθρου δεν είναι να δώσει τίτλους ή να αποδώσει τιμές σε πρόσωπα. Αναζητήθηκαν πρόσωπα και ενέργειες ελευθερίας σε καιρούς υποταγής, στοχεύοντας σε μια προσπάθεια αυτογνωσίας των Κώων σήμερα Για αυτό όποιος θέλει μπορεί να συμπληρώσει ή να τροποποιήσει αυτό το κείμενο.
(Σημ. γράφτηκε το 1988 με τίτλο: 21 χρονιά από την 21-4-1967σαν πολιτικό μνημόσυνο στους δημοκράτες πατριώτες που έφυγαν εκείνη την χρονιά).

Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

Ο υπό συζήτηση ο εκλογικός νόμος θα καθορίσει τις πολιτικές διεργασίες στις τοπικές εκλογές του 2019, και αυτό δεν είναι πρόοδος και δημοκρατία!

Ανώτερος παράγων του υπ. Εσωτερικών επισημαίνει ότι η νομοθετική ρύθμιση για την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου της Αυτοδιοίκησης θα κατατεθεί τέλη Ιουνίου-αρχές Ιουλίου και θα ακολουθήσει διάλογος. Ας δούμε τι προδιαγράφεται.

Α. Από ότι διαβάζουμε και αυτή η αναθεώρηση αφήνει απ έξω το σοβαρό πολιτικό, οικονομικό και υπαρξιακό πια πρόβλημα της αυτοδιοίκησης στην χώρα μας, που είναι ο έλεγχος της τοπικής εξουσίας από την κεντρική-κυβερνητική εξουσία! Ο σφικτός έλεγχος επιτυγχάνεται ιστορικά, μέσω του θεσμοθετημένου κρατικού συγκεντρωτισμού. Μετά το 2010 μέσω των μνημονιακών δεσμεύσεων ο έλεγχος έγινε ασφυκτικός! Ο κομματισμός και ο παραγοντισμός είναι προϊόντα και μηχανισμοί έλεγχου της τοπικής κοινωνίας! Χθεσινοί και σημερινοί κυβερνώντες παρακάμπτουν την ουσία του προβλήματος ελέγχου και περιστολής της τοπικής εξουσίας και επικεντρώνονται κάθε φορά στο εκλογικό σύστημα! Για αποπροσανατολισμό λένε και μερικά ωραία ή αυτονόητα πράγματα! Ζήσαμε τις κυβερνητικές αλλαγές Καποδίστρια, Καλλικράτη που εστίαζαν μόνο στο μέγεθος της εδαφικής έκτασης των ΟΤΑ και στο εκλογικό σύστημα! Μάλιστα το 2010 μέχρι τελευταίας στιγμής μιλούσαν για εκλογή δημάρχων-περιφερειαρχών και συμβουλών με λίστες και όχι με ψηφοδέλτια. Ίδια πρακτική και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που εκμεταλλεύεται το πάγιο αίτημα της ριζικής δημοκρατικής ανασυγκρότησης των συστημάτων διαχείρισης εξουσίας, που μέρος του είναι η απλή αναλογική, αδιαφορώντας για το κυρίαρχο.

Β. Αναφέρει ο κυβερνητικός παράγοντας: “Μετά την καθιέρωση της απλής αναλογικής στις εθνικές εκλογές (θα ισχύσουν από τη μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση), το υπουργείο Εσωτερικών βρίσκεται στην τελική φάση επεξεργασίας των διατάξεων για την απλή αναλογική και στους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας’’, ‘’Oι δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις θα εκπροσωπούνται στα συμβούλια με βάση τον αριθμό των εδρών που θα εξασφαλίζουν από τον α’ γύρο με το σύστημα της απλής αναλογικής’’, ‘’Τη δεύτερη Κυριακή θα αναμετρώνται δύο πρόσωπα και όχι οι παρατάξεις τους’’, ‘’η εφαρμογή της απλής αναλογικής ευνοεί την προοπτική των συμμαχιών είτε πριν είτε μετά τις εκλογικές αναμετρήσεις’’, ‘’Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να εισαγάγει μια εποχή συναίνεσης και σε θέματα Αυτοδιοίκησης’’, ‘’η κεντρική φιλοσοφία της κυβέρνησης εστιάζεται στην προοπτική να αναπτυχθούν εγκαίρως αυτοδιοικητικές συμμαχίες, ικανές να εξασφαλίσουν προοδευτικό πρόσημο στους δήμους και τις περιφέρειες’’.

Γ. Τους πραγματικούς στόχους υιοθέτησης των δρομολογούμενων κυβερνητικών επεμβάσεων στην αυτοδιοίκηση επιβεβαίωσε στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, Νοέμβριος 2016, ο κ. Τσίπρας λέγοντας: ‘’με την απλή αναλογική στην Αυτοδιοίκησης θα σπάσουν συστήματα και κατεστημένα» και ότι ‘’στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 δεν επιχειρήσαμε τα απαιτούμενα ανοίγματα που θα εξασφάλιζαν μία πιο δυναμική παρουσία των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Τότε οι λάθος επιλογές ήταν καταστροφικές’’ και τώρα ’’οφείλουμε να δουλέψουμε με σχέδιο για τις δημοτικές εκλογές του 2019’’! Το κυβερνητικό σχέδιο, όπως καταλαβαίνουμε, είναι σε εξέλιξη και αυτό που ενδιαφέρει είναι πως σαν κόμμα θα κατακτήσει περισσότερους θώκους μέσω ‘’απαιτούμενων ανοιγμάτων’’ και την σημαία των ‘’προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων’’.

Δ. Είναι δεδομένη την άρνηση της Νέας Δημοκρατίας για απλή αναλογική σε δήμους-περιφέρειες. Το ΚΚΕ διαχρονικά τάσσεται υπέρ. Η Ένωση Κεντρώων τάχθηκε υπέρ, ενώ ερωτηματικό είναι το ΠΑΣΟΚ που πέρυσι δεν ψήφισε την αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Ε. Στις τοπικές κοινωνίες υπαρχει απουσία σχεδίων, οραμάτων, απαιτήσεων και κινήσεων για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Στην απουσία πολιτικών τοπικής αλλαγής στηρίζονται και οι τωρινοί άνωθεν κομματικοί κυβερνητικοί σχεδιασμοί αναθεώρηση του πλαισίου της Αυτοδιοίκησης. Ο υπό συζήτηση ο εκλογικός νόμος θα καθορίσει τις πολιτικές διεργασίες στις τοπικές εκλογές του 2019 και αυτό δεν είναι πρόοδος και δημοκρατία, όπως μας λένε οι κυβερνητικοί παράγοντες!
Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)