ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ

Της Επετείου της 7ης Μαρτίου 1948

Κατά τον εορτασμό της 74ης Επετείου της Ενσωμάτωσης της

Δωδεκανήσου με τη Μητέρα Ελλάδα, θα πραγματοποιηθούν

στην πόλη της Κω οι παρακάτω εκδηλώσεις

ΣΗΜΑΙΟΣΤΟΛΙΣΜΟΣ – ΦΩΤΑΓΩΓΗΣΗ

Γενικός Σημαιοστολισμός από της 8ης πρωινής ώρας της 11ης Μαρτίου, μέχρι και της δύσης του ήλιου, της 13ης Μαρτίου 2022, όλων των δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ., των τραπεζών, των ιδιωτικών καταστημάτων και οικιών, καθώς και των πλοίων, που θα ναυλοχούν στο λιμάνι.

2.Φωταγώγηση όλων των δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών καταστημάτων των ΝΠΔΔ. και των τραπεζών κατά τις βραδινές ώρες της 12ης και 13ης Μαρτίου 2022.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

Ομιλίες σε ειδικές συγκεντρώσεις στα σχολεία ,τις δημόσιες υπηρεσίες, τα ΝΠΔΔ.

Ώρα 12.00:Προσκύνημα από αντιπροσωπείες μαθητών των Λυκείων, Γυμνασίων και Δημοτικών Σχολείων της πόλης, Προσκόπων και Οδηγών στο Μνημείο των Ηρώων.Τρισάγιο από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ και τον Ιερό Κλήρο.

Κατάθεση στεφάνων από Μαθητές, Προσκόπους, Οδηγούς, Λύκειο Ελληνίδων, Ιδρύματα, Σωματεία, Συλλόγους της πόλης, παρουσία των Τοπικών Αρχών και των Εφεδροπολεμιστικών Οργανώσεων.

Ώρα 12.15:Προσκύνημα αντιπροσωπειών μαθητών στο Μνημείο Αρχιερέων και κατάθεση στεφάνων.

Ώρα 12.30:Κατάθεση στεφάνων στο Ηρώω Ριμινιτών Ιερολοχιτών Εθελοντών Κώων Παλαιών Πολεμιστών από εκπρόσωπο της Ταξιαρχίας, Επαρχείου Κω, του Δήμου Κω, και από τον πρόεδρο του συνδέσμου των Κώων Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών. Προσκλητήριο Ηρώων Πεσόντων από τον πρόεδρο των απογόνων του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών.

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

Οι καμπάνες των εκκλησιών της πόλης θα σημάνουν χαρμόσυνα.

Ώρα 08.00:Επίσημη έπαρση της Σημαίας στο Διοικητήριο με τη συμμετοχή τιμητικού αποσπάσματος της 80 ΑΔΤΕ και της Φιλαρμονικής της.

Ώρα 08.30:H Φιλαρμονική της 80 ΑΔΤΕ θα περιέλθει τους κεντρικούς δρόμους της πόλης παιανίζοντας θούρια και εμβατήρια.

Ώρα 12.00: Επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου

Αρρεναγωγείου. Θα χοροστατήσει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ με τον Ιερό Κλήρο παρουσία των Τοπικών Αρχών, των Μαζικών Φορέων και του Λαού. Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει η κα Σαπουνίδου Ζωή , ΠΕ10.01,καθηγήτρια του 1ου Γυμνασίου Iπποκρατείου,πόλεως Κω.

Τιμές θα αποδώσει η Φιλαρμονικής της80ΑΔΤΕ.

Ώρα 12.30: Επιμνημόσυνη δέηση στο Βωμό της Πατρίδας και κατάθεση στεφάνου, στο Ηρώο. Τιμές κατά την κατάθεση στεφάνου, θα αποδώσουν: άγημα της 80 ΑΔΤΕ και η Φιλαρμονική του Δήμου Κω. Προσκλητήριο Ηρώων Πεσόντων από τον πρόεδρο των απογόνων του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών.

Για τη σειρά προβαδίσματος και κατάθεσης στεφάνου τηρούνται τα προβλεπόμενα στη με αριθ.6947/4-2-2022 υπουργική απόφαση(ΦΕΚ 543/τ.Β’/09.02.2022).

Ώρα 13.00:Παρέλαση με επικεφαλής τη Φιλαρμονική του Δήμου Κω, των Εφεδροπολεμιστικών Οργανώσεων, του Ε.Ε.Σ. Περιφερειακό Τμήμα Κω, μαθητών της Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης , Προσκόπων, Οδηγών, του Παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων Κω, την Ελληνική ομάδα διάσωσης και λοιπών Συλλόγων.

Κλείνει η Φιλαρμονική της 80 ΑΔΤΕ, επικεφαλής των μηχανοκινήτων τμημάτων του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής υπηρεσίας, των οχημάτων της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Κω και των πεζοπόρων τμημάτων της 80 ΑΔΤΕ.

Ώρα 18.00: Επίσημη υποστολή της Εθνικής Σημαίας στο Διοικητήριο με τη συμμετοχή τιμητικού αποσπάσματος της 80 ΑΔΤΕ και της Φιλαρμονικής της.

Για την απονομή των τιμών, την τήρηση της τάξης στα Μνημεία των Ηρώων και Αρχιερέων, μέσα και έξω από το Ναό, στο χώρο της παρέλασης, το σημαιοστολισμό και τη φωταγώγηση της πόλης, θα φροντίσουν ο Δήμος και η Αστυνομική Αρχή.

Τελετάρχη ορίζουμε: Την κυρία Γιάχου Δήμητρα, υπάλληλο της Περιφερειακής Ενότητας Κω.

Υπεύθυνος της παρέλασης ορίζεται ο κος.Καπλανίδης Μιχαήλ, ΠΕ 11 καθηγητής Φυσικής αγωγής του 1ου Ιπποκράτειου Γυμνασίου Κω.

Σημείωση:

Προσέλευση των επισήμων στο Ιερό Ναό 11.55,στο Ηρώο 12.25,στο χώρο παρέλασης 12.55π.μ

Στην ανωτέρω επίσημη δοξολογία και στις λοιπές εκδηλώσεις του προγράμματος θα τηρηθούν αυστηρά οι υγειονομικές διατάξεις που ισχύουν, στο πλαίσιο της λήψης μέτρων έναντι του κορωνοϊού COVID-19.

Το παρόν επέχει θέση πρόσκλησης.

Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΩ-ΝΙΣΥΡΟΥ

ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Γράφει ο
Γιώργος Ζαχαριάδης
δημοσιογράφος

Γιορτάζουμε κι εφέτος (με όλες τις γνωστές δυσκολίες  λόγω της πανδημίας) την επίσημη επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου, τουτέστιν την 7η Μαρτίου 1948. Μια επέτειος που σηματοδοτεί και τον προαιώνιο πόθο των Δωδεκανησίων να βρεθούν στην αγκαλιά της  Μητέρας Ελλάδας ύστερα από αγώνες και θυσίες.

Και για να φτάσουμε στην ημερομηνία αυτή διαδραματίστηκαν μια σειρά από σημαντικά γεγονότα σε διεθνές και εθνικό επίπεδο που σημάδεψαν μια ιστορική διαδρομή. Και η διαδρομή αυτή ξεκίνησε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το παζάρι για την παραχώρηση της Δωδεκανήσου στην Τουρκία με αντάλλαγμα να μπουν οι γείτονές μας στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, τη γερμανική κατοχή, την παραχώρηση των νησιών στη Βρετανία στις 8 Μαΐου 1945 και την ενσωμάτωση με την Ελλάδα στις 31 Μαρτίου 1947.

Ο δήμαρχος της Ρόδου Γ. Χαρίτος προσφωνεί τον βασιλιά Παύλο κατά την άφιξή του στο νησί

Το τέλος της πορείας αυτής γράφτηκε με τον νόμο 518 που ψήφισε η  Βουλή στις 9 Ιανουαρίου 1948 και αποφάσισε την προσάρτηση της Δωδεκανήσου στο Ελληνικό Κράτος, ενώ παράλληλα καθόρισε ως ημέρα της επίσημης Ενσωμάτωσης την 7η Μαρτίου 1948!
Όμως πριν φτάσουμε στην ημερομηνία αυτή υπάρχει ένα επείγον τηλεγράφημα του στρατιωτικού διοικητή Δωδεκανήσου αντιναύαρχου Περικλή Ιωαννίδη με ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 1947 που απευθύνεται σε όλους τους δημάρχους της Ρόδου. Το τηλεγράφημα αναφέρει επί λέξει: «Εορταί ενσωματώσεως ανεβλήθησαν επί τινας ημέρας. ΣΤΟΠ. Αναμείνατε νεωτέρας οδηγίας».

Προφανώς γίνονταν συζητήσεις για την ημερομηνία του εορτασμού σε συνδυασμό και με τις υποχρεώσεις του βασιλικού ζεύγους που θα έπρεπε με την παρουσία του στη Ρόδο να τιμήσει την επέτειο!

Σημειώνεται ότι την επόμενη ημέρα της έπαρσης της ελληνικής σημαίας, πέθανε ο βασιλέας Γεώργιος ο Β’. Άλλωστε, την περίοδο εκείνη ο εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμα του και τελικά επελέγη η 7η Μαρτίου 1948 ως επίσημη επέτειος και αγνοήθηκε παντελώς η 31η Μαρτίου 1947 που είναι η ημέρα κατά την οποία η Βρετανία παραδίδει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα και στον ιστό του κτηρίου της Διοικήσεως Δωδεκανήσου (σημερινής νομαρχίας) γίνεται η υποστολή της βρετανικής σημαίας και η έπαρση της ελληνικής. Το γεγονός αυτό με όλη την ιστορική σημασία του μαρτυρά  και η μαρμάρινη πλάκα που είναι εντοιχισμένη μέχρι σήμερα  στην είσοδο του κτηρίου και γράφει: ΕΔΡΑ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 1947.

Ο εορτασμός της επετείου στις 7 Μαρτίου 1948 ήταν πράγματι λαμπρός και έγινε παρουσία του βασιλέως Παύλου, της βασίλισσας Φρειδερίκης, το διαδόχου Κωνσταντίνου, της πριγκίπισσας Σοφίας, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, υπουργών και άλλων επισήμων. Κατά την άφιξη του βασιλικού ζεύγους ο δήμαρχος Ρόδου Γαβριήλ Χαρίτος απένειμε στον βασιλέα Παύλο το χρυσό κλειδί της πόλης.

Οι βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη με τον διάδοχο Κωνσταντίνο και τις πριγκίπισσες Σοφία και Ειρήνη παρακολουθούν τη στρατιωτική παρέλαση. Διακρίνεται ανάμεσα στο βασιλικό ζεύγος η πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη

Πάντως στις εορταστικές εκδηλώσεις της 7ης Μαρτίου 1948 δεν παρέστη ο διοικητής του Ιερού Λόχου (και πρωταγωνιστής του απελευθερωτικού αγώνα στα Δωδεκάνησα) Χριστόδουλος Τσιγάντες! Παραμένει άγνωστο εάν πρόκειται για σκόπιμη απόφαση ή δεν προσκλήθηκε στις εκδηλώσεις.

Ακολούθησε μεγάλη παρέλαση και πολλές άλλες εορταστικές εκδηλώσεις και σε μία απ’ αυτές ο βασιλιάς Παύλος παρασημοφόρησε πολλούς Δωδεκανησίους –κυρίως εκπαιδευτικούς, αλλά και μετά θάνατον  σε εκτελεσθέντες από τους κατακτητές- για την προσφορά και τη θυσία τους στον απελευθερωτικό αγώνα.

Η ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΙΑ
Η τελετή της παρασημοφορίας έγινε στις 8 Μαρτίου στο Δημαρχιακό Μέγαρο παρουσία της βασιλικής οικογένειας και οι τιμηθέντες ήταν οι εξής:
Με τον ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα τον επίτιμο γυμνασιάρχη Δημήτριο Αναστασιάδη τον ιερέα Λουκά Παπαλουκά, τον δάσκαλο Γεώργιο Παπαϊωάννου-Ζίγδη, τον Γεώργιο Κυρμιχάλη, τον ιατρό Νικ. Καραγιάννη και τον Αχιλλέα Κουτρούλη.
Με τον χρυσό σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ τους Γεώργιο Θ. Γεωργιάδη, Ιωάννη Οικονομίδη, Γεώργιο Ζερβό, Σπυρίδωνα Σάββα, Καλλιόπη Μάγγα και Κωνσταντίνο Τσιλάτο.

Με τον χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα την κυρία Λέοντος και τους Ζαχ. Παπαζαχαρίου, Χριστόφορο Σακελλαρίδη, θεολόγο Κανάρη Πουζουκάκη, Ζωή Πολεμικού, δημοσιογράφο, Πέτρο Δηλμπεράκη ιατρό, Εμμανουήλ Μπακίρη θεολόγο και Αναστάσιο Γιαρενάκη. Με τον αργυρό σταυρό του  Τάγματος του Φοίνικα τους Μιχαήλ Σελλά, καθηγητή, Πανταλέοντα Παντελίδη καθηγητή, Εμμανουήλ Καλαμπίχη δημοσιογράφο, Θεοδόσιο Αναστασιάδη ιερέα, Μιχαήλ Παρθενιάδη και Αλέξιο Παρθενιάδη.

Τέλος, με το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων τους Μαρία χήρα Χριστόφορου Λιτού, Γ. Σουσούδη και Φ. Φαρμακίδη κλητήρες στο ελληνικό προξενείο της Ρόδου, Νικόλαο Σβύνο,  Μικέ Ορφανό, Σκεύο Γιαλλούρη, Βασίλειο Γαβαλά, Μιχαήλ Γουρλά, Αντώνιο Κουσκούτη, Κωνστ. Τομάζο, Ιορδάνη Χατζησταμάτη, Ηλία θεοφίλου, Χρήστο Φέσσα, Κωνστ. Πασσαρή και Στ. Ζαμπακλή.
Πάντως παραμένει περίεργο το γεγονός που δεν τιμήθηκαν μετά θάνατον και πολλοί άλλοι Δωδεκανήσιοι πατριώτες που εκτελέστηκαν από τους κατακτητές.
 
ΕΝΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Όταν οι Βρετανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στη Ρόδο την επομένη της παράδοσης στη Σύμη των Γερμανών στους Συμμάχους και παρήλαυναν στους δρόμους της πόλης, δύο Ροδίτες (Κ. Φουτούλης και Γ. Καρακωνσταντίου) ξεδίπλωσαν πανηγυρίζοντας μια ελληνική σημαία! Δύο Ιταλοί καραμπινιέροι (σημ: και κατά τη γερμανοκρατία η αστυνόμευση στη Ρόδο γίνονταν από Ιταλούς καραμπινιέοους) εμπόδισαν τους δύο Ροδίτες πατριώτες. Το αποτέλεσμα ήταν   να γίνει συμπλοκή και να σκοτωθούν οι δύο Ιταλοί.

Βρετανικό δικαστήριο καταδίκασε τους δύο Ροδίτες σε φυλάκιση οκτώ ετών, αλλά την ημέρα της Ενσωμάτωσης ο βασιλέας Παύλος τους έδωσε χάρη και αφέθηκαν ελεύθεροι με σχετικό διάταγμα που φέρει και την υπογραφή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Χρήστου Λαδά.

Η Δωδεκάνησος, προτού ενσωματωθεί με τη Μητέρα-Πατρίδα, γνώρισε ξενική κατοχή 638 χρόνων. Από το γεωγραφικό χώρο του δωδεκανησιακού συμπλέγματος πέρασαν η ιπποτική κυριαρχία (1309-1522), η τουρκοκρατία (1522-1912) και στη χρονική περίοδο 1912-1945 η ιταλική τυραννία.

Παρόλες, όμως, αυτές τις διαδοχικές ξένες επικυριαρχίες, ο δωδεκανησιακός λαός διατήρησε την ελληνική γλώσσα, την ορθοδοξία και γενικά τα ελληνικά ήθη και έθιμα.
Και επί αιώνες αγωνίστηκε κατά της ξένης καταπίεσης, επιδιώκοντας την Ενωση-στην κυριολεξία την επανένωση-με την Ελλάδα. Ο διακαής αυτός πόθος άρχισε να παίρνει πιο συγκεκριμένη μορφή από τις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ού αιώνα.
Ειδικότερα, η Εθνική αυτή επιταγή των Δωδεκανησίων, αμέσως με την έναρξη της ιταλοκρατίας, εκφραζόταν στο αίτημα της Αυτοδιάθεσης-Ενωσης και έκτοτε οι κάθε είδους εκδηλώσεις ήταν συνεχείς, τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Περιοριζόμαστε στην περιληπτική διαχρονική πορεία από την τούρκικη κατοχή. Είναι γνωστό, ότι στη διάρκεια της τουρκοκρατίας τα Δωδεκάνησα ήταν στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αυτόνομη και αυτοδιοίκηση περιοχή. Ωστόσο, κατά τον διακανονισμό των συνόρων του 1830, τα Δωδεκάνησα περιήλθαν στην Τουρκία μαζί με τη Σάμο, με αντάλλαγμα την Εύβοια, την οποία κρατούσαν ακόμη οι Τούρκοι.
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1911 η Ιταλία, προκειμένου να καταστήσει την Τριπολίτιδα και την Κυρηναϊκή (τη σημερινή Λιβύη) αποικία της, κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθόσον η τελευταία είχε υπό την κυριαρχία της τα προαναφερθέντα εδάφη. 
Και για να εμποδιστεί ο ανεφοδιασμός των Αράβων πολεμιστών από τους Τούρκους, με τη δικαιολογία, ότι οι εκεί παράκτιες αραβικές φυλές πρόβαλλαν αντίσταση στα ιταλικά στρατεύματα, οι Ιταλοί κατέλαβαν τα Δωδεκάνησα το Μάιο του 1912, εκτός του Καστελορίζου, υπό τύπον, καθώς έλεγαν, της προσωρινότητας.
Όταν ο ιταλοτουρκικός πόλεμος τελείωσε, η συνθήκη ειρήνης πρόβλεπε και μεν να παραχωρηθούν στους Ιταλούς τα οθωμανικά εδάφη στην Αφρική, όπου υπήρχαν ιταλικά εμπορικά και άλλα ζωτικά συμφέροντα, οι ιταλοί, όμως, θα έπρεπε να εκκενώσουν τα Δωδεκάνησα, που είχαν καταλάβει, ως προαναφέρεται.
Έτσι, ενώ οι Ιταλοί πήραν αυτό που ήθελαν, ωστόσο, δεν έφυγαν από τα δωδεκανησιακά εδάφη.
• Στις 29 Ιουλίου 1919 υπογράφεται Συνθήκη μεταξύ των Κυβερνήσεων Ελλάδας-Ιταλίας. Η Συνθήκη αυτή, γνωστή υπό το όνομα Tittoni-Βενιζέλου, αναπτέρωσε τις ελπίδες του δωδεκανησιακού λαού, καθόσον, σύμφωνα με τους όρους της, η Ιταλία παραχωρούσε στην Ελλάδα αμέσως την κυριαρχία της Δωδεκανήσου, εκτός της Ρόδου, η οποία θα παραδιδόταν μετά πενταετία με Δημοψήφισμα. Με την ίδια Συνθήκη η Ιταλία, εκτός από τα Δωδεκάνησα, παραχωρούσε στην Ελλάδα και τη Βόρειο Ήπειρο.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Ιουλίου 1920, καταγγέλλεται από την Ιταλία η προαναφερθείσα Συνθήκη. Τον Αύγουστο, όμως, του ίδιου έτους υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών και με τη συμφωνία Bonino-Βενιζέλου επικυρώνεται, σχεδόν, η προηγούμενη Tittoni-Βενιζέλου, με τη διαφορά ότι το Δημοψήφισμα για τη Ρόδο θα διενεργείτο μετά 15 χρόνια.
Η ζηλότυπη, όμως, μοίρα του δωδεκανησιακού λαού θέλησε άλλη τροπή των πραγμάτων. Με την πτώση του Ελευθερίου Βενιζέλου, το Νοέμβριο του 1920 και αφού εν τω μεταξύ μεσολάβησε η Μικρασιατική καταστροφή του 1922, η Ιταλία καταγγέλλει τη Συνθήκη των Σεβρών και αθετεί, εκ νέου, την υπογραφή της.
Με τη Συνθήκη της Λωζάνης, 24 Ιουλίου 1923, η Τουρκία παραχωρεί στην Ιταλία τα δικαιώματά της στα Δωδεκάνησα, κι έτσι μονιμοποιείται η ιταλική κατοχή.
Εν τω μεταξύ, με την άνοδο στην εξουσία του φασισμού στην Ιταλία τον Οκτώβριο του 1922, ο Μουσολίνι αντιμετώπιζε το δωδεκανησιακό σύμπλεγμα, ως ιταλική, πλέον, κτήση και με διάφορα μέτρα προσπαθούσε να καταπνίξει το ελληνικό φρόνημα, ενισχύοντας και το καθολικό στοιχείο σε βάρος των ορθόδοξων.
Ο διορισμός του ΝτεΒέκκι, το Δεκέμβριο του 1936, ως πολιτικού και στρατιωτικού διοικητή της Δωδεκανήσου επιδεινώνει την κατάσταση. Κλείνουν τα ελληνικά σχολεία και η Παιδεία προσαρμόζεται, ως προς τη διδακτέα ύλη, με εκείνη της Μητροπολιτικής Ιταλίας.
Πολλοί Δωδεκανήσιοι, με πρώτη ευκαιρία εγκαταλείπουν την πατρώα γη, κι έτσι ο πληθυσμός των νησιών από 143.080 που ανερχόταν το 1912, μειώθηκε στις 100.180.
Αρχές, δε, του 1939 ο Μουσολίνι με τους συνεργάτες εκπονεί σχέδιο εγκατάστασης στη Δωδεκάνησο εντός μιας πενταετίας 100.000 φασιστών. Λόγω, όμως, κήρυξης του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου αρχές Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, το σχέδιο δεν υλοποιείται.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έπαψε να ζητά από την Ιταλία τα Δωδεκάνησα. Ωστόσο, η Ιταλία με παρελκυστική τακτική, λόγω και των συγκυριών του Μεσοπολέμου κατά τον 20ό αιώνα, κατάφερε να κρατήσει το όλο θέμα σε εκκρεμότητα μέχρι το 1940, οπότε κήρυξε τον Οκτώβριο τον πόλεμο στην Ελλάδα.
Η νικηφόρα, όμως, λήξη του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου ανέτρεψε τις προβλέψεις και τα σχέδια των φασιστών και ήδη από το 1944 άρχισε η Απελευθέρωση ορισμένων μικρών νησιών.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943 η Ιταλία γονατίζει υπό το βάρος της ήττας της και την αυγή της επόμενης ημέρας αποβιβάζονται στην ευλίμενη περιοχή του Καστελλορίζου ικανός αριθμός από βρετανικά μητροπολιτικά και αυτοκρατορικά στρατεύματα.
Στις 13 του αυτού μήνα εισπλέει το ελληνικό αντιτορπιλικό Παύλος Κουντουριώτης έμφορτο στρατού. Από τότε, οι Καστελλορίζιοι και η Πολιτεία, αναγνωρίζουν την ημέρα αυτή, ως χρονικό σταθμό της Απελευθέρωσης του πρώτου ελληνικού εδάφους.
Την 8η Μαΐου 1945 ο Γερμανός Στρατηγός Wagener, Αρχηγός των κατοχικών δυνάμεων του δωδεκανησιακού συμπλέγματος, υπογράφει στη Σύμη την άνευ όρων παράδοση της Δωδεκανήσου, παρουσία του Αγγλου Ταξίαρχη Moffat, του Συνταγματάρχη Acland και του Διοικητή του Ιερού Λόχου Ελληνα Συνταγματάρχη Χρήστου Τσιγάντε.
Με την πράξη αυτή ολοκληρώθηκε η αγγλική κατοχή της Δωδεκανήσου. Η διαδικασία που προηγήθηκε, καθώς και η υπογραφή του Πρακτικού της παράδοσης έγιναν σε ένα παλιό αρχοντικό της Σύμης, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Σύμμαχοι, ως έδρα Διοίκησης και στο οποίο υπάρχει σήμερα εντοιχισμένη αναμνηστική πλάκα.
Στις 9 Μαΐου αγγλικές Δυνάμεις με άνδρες του Ιερού Λόχου αποβιβάζονται στη Ρόδο. Εγκαθίσταται η αγγλική Διοίκηση Δωδεκανήσου, οπότε τερματίζεται και η τελευταία κατοχή, την οποία εκπροσωπούσαν οι Γερμανοφασίστες.
Στις 15 Μαΐου 1945, ο Αντιβασιλέας-Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Δαμασκηνός, πριν ακόμη εκδηλωθούν επίσημα οι αποφάσεις των νικητών του Πολέμου για την παραχώρηση του δωδεκανησιακού συμπλέγματος, κηρύσσει στη Ρόδο τον αρραβώνα της Δωδεκανήσου με τη Μητέρα-Πατρίδα.
Η ομόφωνη, κατ’ αρχήν, Συμφωνία για την παραχώρηση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα αποφασίστηκε στις 27 Ιουνίου 1946 στο Παρίσι, από το Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων. Η απόφαση, όμως, αυτή δεν έτυχε άμεσης εφαρμογής, γιατί έπρεπε να προηγηθεί η επικύρωση της Συνθήκης μεταξύ της Ελλάδας και Ιταλίας.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1947, υπογράφεται Συνθήκη Ειρήνης Ιταλίας και Συμμάχων και στο άρθρο 14 αναφέρεται: Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρη κυριαρχία τας νήσους της Δωδ/σου: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Σύμη, Κω και Καστελλόριζο, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Την 31 Μαρτίου 1947 ο Αγγλος Ταξίαρχος Parker υπογράφει στη Ρόδο το πρωτόκολλο παράδοσης της Δωδεκανήσου στον Ελληνα Στρατιωτικό Διοικητή Αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.
Στο πρωτόκολλο αυτό αναφέρονται τα εξής: «Η κατοχή της Δωδεκανήσου την μεσημβρίαν από την Βρετανική Στρατιωτική Διοίκησιν εις την Ελληνικήν τοιαύτην, συμφώνως προς τους όρους της Συμφωνίας της υπογραφείσης εν Αθήναις υπό των Αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων Μεγάλης Βρετανίας και Ελλάδος».
Η Στρατιωτική Ελληνική Διοίκηση ήταν μεταβατική περίοδος μέχρι την Ενσωμάτωση.
Στις 22 Οκτωβρίου 1947 επικυρώνεται η Συνθήκη Ελλάδας-Ιταλίας και στις 28 του ίδιου μήνα γίνεται η προσάρτηση και η Δωδεκάνησος αποτελεί, πλέον, ελληνικό έδαφος. Δεν έμενε, παρά να οριστεί η επίσημη, τυπική τελετή της Ενσωμάτωσης.
Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 7/9.1.1948 δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί ποσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα», ο οποίος στην πρώτη παράγραφο του μόνου άρθρου αναφέρει: «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος,Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947».
Στις 7 Μαρτίου 1948, με την παρουσία του επίσημου Ελληνικού Κράτους, ήτοι του Ανώτατου Άρχοντα, των Μελών της Κυβέρνησης και της Στρατιωτικής Ηγεσίας επισφραγίζεται σε επίσημη τελετή η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Ήταν η ημέρα της δικαίωση των αγώνων και της ανταμοιβής των θυσιών του δωδεκανησιακού λαού.
Υστερα από 638 χρόνια σκλαβιάς...

Πρόγραμμα εορτασμού επετείου της 7ης Μαρτίου 1948 στην Αντιμάχεια

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ

Της Επετείου της 7ης Μαρτίου 1948

Κατά τον εορτασμό της 71ης Επετείου της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με τη Μητέρα Ελλάδα, θα πραγματοποιηθούν στην πόλη της Κω οι παρακάτω εκδηλώσεις

ΣΗΜΑΙΟΣΤΟΛΙΣΜΟΣ - ΦΩΤΑΓΩΓΗΣΗ

1. Γενικός Σημαιοστολισμός από της ογδόης πρωινής ώρας της 5ης μέχρι και της δύσης του ήλιου, της 7ης Μαρτίου 2019, όλων των δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ., των Τραπεζών, των ιδιωτικών καταστημάτων και οικιών, καθώς και των πλοίων, που θα βρίσκονται στο λιμάνι.
2.Φωταγώγηση όλων των δημοσίων και δημοτικών καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών κατά τις βραδινές ώρες της 4ης,5ης,6ης.7ης και 8ης Μαρτίου 2019.

ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Εκδηλώσεις σε όλα τα σχολεία και ομιλίες από καθηγητές και δασκάλους σε ειδικές συγκεντρώσεις.

Ώρα 12.00:Προσκύνημα από αντιπροσωπείες μαθητών των Λυκείων, Γυμνασίων και Δημοτικών Σχολείων της πόλης, Προσκόπων και Οδηγών στο Μνημείο των Ηρώων.

Τρισάγιο από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ και τον Ιερό Κλήρο.

Κατάθεση στεφάνων από Μαθητές, Προσκόπους, Οδηγούς, Λύκειο Ελληνίδων, Ιδρύματα, Σωματεία, Συλλόγους της πόλης, παρουσία των Τοπικών Αρχών και των Εφεδροπολεμιστικών Οργανώσεων.

Ώρα 12.15:Προσκύνημα αντιπροσωπειών μαθητών στο Μνημείο Αρχιερέων και κατάθεση στεφάνων.

Ώρα 12.30:Κατάθεση στεφάνων στο Ηρώω Ριμινιτών Ιερολοχιτών Εθελοντών Κώων Παλαιών Πολεμιστών από εκπρόσωπο της Ταξιαρχίας, Επαρχείου Κω, του Δήμου Κω και εκπρόσωπο των Εθελοντών Κώων Παλαιών Πολεμιστών.

ΠΕΜΠΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Οι καμπάνες των εκκλησιών της πόλης θα σημάνουν χαρμόσυνα.

Ώρα 08.00:Επίσημη έπαρση της σημαίας στο Διοικητήριο με τη συμμετοχή τιμητικού αποσπάσματος από άνδρες της 80 ΑΔΤΕ και της Φιλαρμονικής της.

Ώρα 08.30:H Φιλαρμονική της 80 ΑΔΤΕ θα περιέλθει τους κεντρικούς δρόμους της πόλης παιανίζοντας θούρια και εμβατήρια.

Ώρα 11.00: Επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου

Αρρεναγωγείου.

Θα χοροστατήσει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. κ. Ναθαναήλ με τον Ιερό Κλήρο παρουσία των Τοπικών Αρχών, των Μαζικών Φορέων και του Λαού.

Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει η κα Γαλανοπούλου Ξένια , ΠΕ02 Καθηγήτρια του 1ου Γυμνασίου Iπποκρατείου Κω.

Τιμές θα αποδοθούν με απόσπασμα από άνδρες της 80ΑΔΤΕ και της Φιλαρμονικής της.

Ώρα 11.30:Επιμνημόσυνη δέηση στο Βωμό της Πατρίδας και κατάθεση στεφάνου, στο Ηρώο.

Τιμές κατά την κατάθεση στεφάνου, θα αποδώσουν άγημα της 80 ΑΔΤΕ και η Φιλαρμονική του Δήμου Κω.

Ώρα 12.00:Παρέλαση με επικεφαλής τη Φιλαρμονική του Δήμου Κω, των Εφεδροπολεμιστικών Οργανώσεων, του Ε.Ε.Σ. Περιφερειακό Τμήμα Κω, μαθητών της Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης πόλης και χωρίων, Προσκόπων, Οδηγών, του παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων και λοιπών σωματείων.

Κλείνει η Φιλαρμονική της 80 ΑΔΤΕ, επικεφαλής των μηχανοκινήτων τμημάτων του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και πεζοπόρων τμημάτων της 80 ΑΔΤΕ.

Ώρα 13.00: Παρουσίαση Εθνικών Τοπικών χορών στην Πλατεία Ελευθερίας, από μαθητές των Λυκείων & Γυμνασίων της πόλης Κω και του Παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων.

Ώρα 18.15:Επίσημη υποστολή της Σημαίας στο Διοικητήριο με τη συμμετοχή τιμητικού αποσπάσματος από άνδρες της 80 ΑΔΤΕ και της Φιλαρμονικής της.

Για την απονομή των τιμών, την τήρηση της τάξης στα Μνημεία των Ηρώων και Αρχιερέων, μέσα και έξω από το Ναό, στο χώρο της παρέλασης, το σημαιοστολισμό και τη φωταγώγηση της πόλης, θα φροντίσουν ο Δήμος και η Αστυνομική Αρχή.

Τελετάρχη ορίζουμε: Την κα Δήμητρα Γιάχου, υπάλληλο της Περιφερειακής Ενότητας Κω.

Υπεύθυνο της παρέλασης και των χορών ορίζουμε τον κ.Τρικοίλη Ιωάννη, καθηγητή Φυσικής αγωγής του 1ου Ιπποκράτειου Γυμνασίου Κω.

Σημείωση: Προσέλευση των επισήμων στο Ιερό Ναό 10.55,στο Ηρώο 11.25.

Το παρόν επέχει θέση πρόσκλησης.

Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΩ-ΝΙΣΥΡΟΥ

ΧΑΛΚΙΔΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ