Ως λαός και ως πολιτική ηγεσία, διατηρούμε πάντα την ελπίδα τού από μηχανής θεού της αρχαίας τραγωδίας ο οποίος παρεμβαίνει και δίνει λύσεις σε κάθε αδιέξοδο.

Δυστυχώς για εμάς, οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης δεν είναι οι από μηχανής θεοί. Η σκληρή πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο μύθος ότι οι ηγέτες των μεγαλύτερων χωρών της Ευρώπης, δηλαδή της Γερμανίας και της Γαλλίας, θα αγνοήσουν τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και εν γένει της τρόικας, πρέπει επιτέλους να σταματήσει να καλλιεργείται. Για πολλοστή φορά η κυρία Μέρκελ και ο κ. Ολάντ επαναλαμβάνουν δημόσια: «Σας συμπαθούμε, σας αγαπούμε, θέλουμε να μείνετε μαζί μας στην ευρωζώνη, αλλά πρώτα βρείτε τα με την τρόικα ή τους "θεσμούς"».

Οι πραγματικοί δανειστές εμπιστεύονται μόνο τους δικούς τους τεχνοκράτες των λεγόμενων «θεσμών». Γιατί απλούστατα είναι η άμεση προέκτασή τους. Οι πολιτικές ηγεσίες έρχονται και παρέρχονται. Θα είναι άραγε έπειτα από δύο χρόνια πρόεδρος της Γαλλίας ο κ. Ολάντ; Για πόσο καιρό ακόμη θα παραμείνει καγκελάριος η κυρία Μέρκελ; Αραγε ποιος ακούει σήμερα τον φιλέλληνα πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ που μας έβαλε στην Ευρωπαϊκή Ενωση και που εξακολουθεί να μας στηρίζει; Με το να απαξιώνουμε εμείς τους τεχνοκράτες και να λέμε ότι δεν θέλουμε καμία άμεση επαφή μαζί τους, για εσωτερική κατανάλωση μετράει θετικά. Δεν εξυπηρετεί όμως την ουσία των πραγμάτων, γιατί ο ανθρώπινος παράγοντας δεν είναι αμελητέος, ακόμη και στις διαπραγματεύσεις.

Η κυβέρνηση δεν έχει, δυστυχώς, αντιληφθεί ότι η Ευρώπη κάλλιστα θα μπορούσε, αν πραγματικά οι πολιτικοί είχαν τον πρώτο λόγο για τα τεκταινόμενα, να βοηθήσει ουσιαστικά την Ελλάδα με το να ξεπληρώσει το χρέος της προς το ΔΝΤ και έτσι να απαλλαγεί από την εποπτεία του ΔΝΤ, όχι μόνο η Ελλάδα αλλά όλη η Ευρώπη. Οταν οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν δώσει στην Ελλάδα 230 δισ., το να δώσουν άλλα 15 δισ. για να μην προβάλει δήθεν ενστάσεις το ΔΝΤ όσον αφορά τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά θα ήταν κάτι απλό. Αλλά και οι ίδιοι οι ευρωπαίοι ηγέτες εξ αρχής είχαν ζητήσει συμμετοχή του ΔΝΤ για να επικαλούνται το καταστατικό του σε κάθε περίπτωση και να αποφεύγουν κατ' αυτόν τον τρόπο τις ευθύνες τους όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα.

Ομως το μεγάλο λάθος της κυβέρνησης είναι ότι, με στόχο να επιτύχει μια καλύτερη συμφωνία, οδήγησε τη χώρα σε αυτή τη διαπραγμάτευση επιστρέφοντας εξ αρχής τα 11,5 δισ. ευρώ χωρίς να υπολογίσει ότι κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης διαπραγμάτευσης θα παραμείνει χωρίς λεφτά και θα αναγκαστεί να εκλιπαρεί την επιτάχυνση της διαδικασίας προκειμένου να αποφύγει τη χρεοκοπία. Ετσι, αναγκάζεται σήμερα ο Πρωθυπουργός να δηλώνει ότι προτιμά τη ρήξη μέσα στο κόμμα του παρά τη ρήξη με την Ευρώπη. Γιατί η ρήξη με την Ευρώπη σημαίνει χρεοκοπία και εθνική καταστροφή. Τι άλλο δραματικότερο θα μπορούσε να δηλώσει;

Μοναδική ελπίδα της χώρας εξακολουθεί να παραμένει από την πρώτη στιγμή της κρίσης η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, θέμα για το οποίο ο Πρωθυπουργός δεν ανέφερε ούτε μία λέξη στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Επενδύσεις σε όλους τους παραγωγικούς τομείς με πρώτο και καλύτερο τον τουρισμό. Για αυτό και μοναδικό αίτημα από την αρχή της κρίσης θα έπρεπε να ήταν ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων προκειμένου να ορθοποδήσει η χώρα.

Ακόμη και αν τα μέτρα που μας ζητούν είναι απαράδεκτα, η συνεχής και μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ θα μας δώσει σε λίγα χρόνια τη δυνατότητα να αποκαταστήσουμε τις κοινωνικές βλάβες που τα μέτρα θα προκαλέσουν. Ομως, χωρίς υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Ο ασθενής ποτέ δεν διαπραγματεύεται με τον γιατρό το πόσο οδυνηρή θα είναι η επέμβαση. Του αρκεί να πειστεί ότι η επέμβαση θα σώσει τη ζωή του. Πρέπει να γίνει, δυστυχώς, από όλους κατανοητό ότι οι δανειστές είναι αυτοί που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας, για αυτό και η διαπραγμάτευση μαζί τους θα θεωρηθεί επιτυχής αν πειστούν ότι η σκληρή φορολογία και τα δημοσιονομικά μέτρα χωρίς παράλληλη ανάπτυξη δεν είναι αρκετά για την αποπληρωμή του χρέους. Κατά συνέπεια, το επίκεντρο της συζήτησής μας με τους δανειστές, τους «θεσμούς» ή όπως θέλουμε να τους αποκαλούμε, πρέπει να είναι ο δρόμος προς τη σωτηρία, δηλαδή οι γενναίες παραγωγικές επενδύσεις και μόνον αυτές. Χωρίς ανάπτυξη τα μέτρα, όσο ήπια και αν είναι, θα τα ακολουθήσουν άλλα, νέα, σκληρότερα μέτρα. Αυτό άλλωστε συμβαίνει και συνεχίζεται από τότε που άρχισε η κρίση.

Ο κ. Δημήτρης Κρεμαστινός είναι καθηγητής, βουλευτής, πρώην υπουργός

Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε στην πολιτική ο πρωτεργάτης που έφερε στη χώρα τη δημοκρατική δομή ενός κόμματος με οργανώσεις βάσης και κορυφής που λειτουργούσαν καταστατικά. Όμως, στην πιο κρίσιμη φάση της ιστορίας του, η ηγεσία του ανέλαβε να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία χωρίς να συζητήσει και να πείσει τα όργανα και τα μέλη του ότι θα πορεύονταν έναν ανηφορικό μονόδρομο. Αυτό υπήρξε το μεγάλο λάθος.

Αυτό το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ μετά την ιστορική ήττα των τελευταίων εκλογών πρέπει να έχει μέσα του το σπέρμα της αναγέννησης. Θα πρέπει να είναι ένα συνέδριο αυτοκριτικής, προβληματισμού και αναζήτησης της πορείας του Κόμματος στο άμεσο μέλλον. Ένα συνέδριο που δε θα υιοθετήσει θέσεις και απόψεις που θα εξυπηρετούν τα ίδια πρόσωπα τα οποία θα παίζουν τους ίδιους περίπου ρόλους. Ένα συνέδριο του οποίου θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί δύο άλλα συνέδρια με θέμα το «Τις ή τι πταίει» για το ότι το ποσοστό του 44% μέσα σε 2 χρόνια έγινε 13%. «Τις ή τι πταίει» για το ότι το 13% έγινε 4,5%.

Οι σύνεδροι του επικείμενου συνεδρίου είναι τα ηρωικά μέλη που προσέρχονται οι περισσότεροι με δικά τους έξοδα γιατί το Κόμμα δεν είναι σε θέση να τους καλύψει οικονομικά. Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα της Βουλής του οποίου η επιχορήγηση, που νόμιμα δικαιούται, πηγαίνει κατ’ ευθείαν στα χρέη του. Είναι το μόνο κόμμα που δεν έχει τα στοιχειώδη ποσά για να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες των οργανώσεών του. Για αυτό τα μέλη του απαιτούν να λεχθεί ξεκάθαρα το «Τις ή τι πταίει;» για την υπερχρέωση του Κόμματος σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμα και η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνει -όπως όλα τα κόμματα – να πηγαίνει για την εξόφληση των χρεών.

Οι ηρωικοί αυτοί σύνεδροι, θα ήθελαν να δουν εκείνους που ετίμησαν με θέσεις πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών να κάθονται στις πρώτες σειρές του συνεδρίου και να μιλούν για το τί προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια και - παράλληλα με κριτική και αυτοκριτική- να προτείνουν τι πρέπει να γίνει τώρα. Θα ήθελαν να λεχθεί ξεκάθαρα ότι το ΠΑΣΟΚ με τη συγκρότηση του κοινωνικού κράτους εκ του μηδενός στην Υγεία και στην Πρόνοια, με την επανάσταση που επέφερε στην Παιδεία, με την ανακατανομή των εισοδημάτων υπέρ των φτωχών και αδυνάτων, με τους νόμους της ισότητας των δυο φύλων στην εργασία και στην κοινωνία, κατακτά δικαιωματικά την πρώτη θέση στην πολιτική ιστορία της χώρας. Όπως, τέλος, θα ήθελαν να αποδοκιμάσουν εκείνους που τιμήθηκαν από το κόμμα με διάφορες θέσεις και αξιώματα και που το εγκατέλειψαν τυχοδιωκτικά αναζητώντας την προσωπική τους πολιτική επιβίωση σε άλλα υπαρκτά ή και ανύπαρκτα κόμματα. Αυτούς, δηλαδή, που ο Γεώργιος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Παπανδρέου χαρακτήριζαν «αποστάτες» και «προδότες των ιδεολογικών αρχών της παράταξης».

Μοναδική υποχρέωση των υγιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ είναι να αναδείξουν έναν νέο πρόεδρο που να διασφαλίσει πρώτιστα την ενότητα του Κόμματος, που να υιοθετήσει ένα καταστατικό ανάλογο των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης, απαλλαγμένο από σκοπιμότητες και αρχηγισμούς βάσει του οποίου για τα μεγάλα θέματα θα ερωτάται και θα αποφασίζει η βάση. Εάν λειτουργούσε η δομή του Κόμματος και προκειμένου να αποφασιστεί η είσοδος στο ΔΝΤ και η αποδοχή του πρώτου μνημονίου είναι βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα βρισκόταν στη σημερινή του κατάσταση και ο πολιτικός χάρτης της χώρας θα ήταν τελείως διαφορετικός.

Το επικείμενο συνέδριο πρέπει να είναι, όπως προβλέπει η προκήρυξή του, προγραμματικό. Ένα συνέδριο προσδιορισμού της ιδεολογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ η οποία θα συμβάλει στην ανασυγκρότηση ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους, με παράλληλη οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαλλαγμένο από αγκυλώσεις εθνικολαϊκιστικές με το μανδύα της ασάφειας μιας περίεργης αριστεράς που τώρα εμφανίζεται. Τέλος, το συνέδριο πρέπει να διασφαλίσει την ενότητα του Κόμματος, σεβόμενο τους όρους της ίδιας της προκήρυξής του που προβλέπει την εκλογή νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση του σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Χωρίς τη διασφάλιση της ενότητάς του, το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει μέλλον.

Προς τον Δήμαρχο Ρόδου, κ. Φώτη Χατζηδιάκο Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,

Λόγω υποχρεώσεών μου που σχετίζονται με τις πολιτικές εξελίξεις, δεν μπορώ να παρευρεθώ στη σύσκεψη του Δήμου σχετικά με τη μη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά. Εντούτοις, θα ήθελα να θέσω υπόψη σας ότι σε χθεσινή συζήτηση στη Βουλή Επίκαιρης Ερώτησής μου προς τον κ. Βαρουφάκη για το θέμα του ΦΠΑ των νησιών, ο Υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι οι πιέσεις που δέχεται η Κυβέρνηση για θέμα είναι ασφυκτικές, αποδίδοντας εκεί την πλήρη ανατροπή της στάσης της Κυβέρνησης και της προσωπικής του καθώς μόλις πριν από δύο μήνες με διαβεβαίωνε στη Βουλή ότι όσο εκείνος είναι Υπουργός Οικονομικών δε θα υπογράψει αλλαγή του καθεστώτος ΦΠΑ των νησιών.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι το θέμα της αύξησης του ΦΠΑ των νησιών ήταν ρητά γραμμένο τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο Μνημόνιο. Όμως, παρά τη ρητή αναφορά, με προσωπικές μου παρεμβάσεις καθώς και του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, το θέμα δεν ήρθε ποτέ στη Βουλή και δεν ψηφίστηκε σχετικός εφαρμοστικός νόμος.

Με τον ίδιο τρόπο, η Κυβέρνηση –αν το αποφασίσει- δε θα φέρει εφαρμοστικό νόμο για το ΦΠΑ στη Βουλή. Να πράξει, δηλαδή, ό,τι πράξαμε τόσο με την κυβέρνηση Παπανδρέου όσο και με τις κυβερνήσεις Παπαδήμα και Σαμαρά – Βενιζέλου. Αυτό πρότεινα στον Υπουργό Οικονομικών, στο περιθώριο της χθεσινής συζήτησης, αποφεύγοντας να το αναφέρω εντός της Ολομέλειας της Βουλής για να μη λάβει διαστάσεις σε επίπεδο Ε.Ε., δεδομένου ότι η Τρόικα παρακολουθεί τις συνεδριάσεις.

Επισυνάπτω αποσπάσματα από τη συζήτηση στη Βουλή για λεπτομερέστερη ενημέρωσή σας.

Με εκτίμηση,
Δημήτρης Κρεμαστινός

Συνέντευξη τύπου παραχωρήθηκε σήμερα στην αίθουσα της Μαρίνας Κω από τον βουλευτή Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρη Κρεμαστινό. 

Τα θέματα που μονοπώλησαν τη σημερινή συνέντευξη τύπου αφορούν τον ΦΠΑ, το μεταναστευτικό ζήτημα, την διαμάχη του Βουλευτή Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ Η. Καματερού με τον Δήμαρχο και τον Έπαρχο της Κω, καθώς και ζητήματα που αφορούν το ΠΑΣΟΚ και το πιθανό επερχόμενο συνέδριο του. Πιο συγκεκριμένα, ο βουλευτής ανέφερε πως το ΦΠΑ αποτελεί το οξυγόνο για τα νησιά και το τελευταίο που πρέπει να δεχθεί η κυβέρνηση είναι η μεταβολή του. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για την περιοχή μας και όχι μόνο.

Ο βουλευτής τόνισε πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά άλλα έλεγε και άλλα πράττει σήμερα εις βάρος των ψηφοφόρων και όλων αυτών που πίστεψαν πως κάτι θα άλλαζε στη χώρα. Μάλιστα ανέτρεξε στην τελευταία συνέντευξη τύπου πριν τις εκλογές και προέτρεψε τους δημοσιογράφους να δουν και να ακούσουν αυτά που είχε πει τότε και αυτά που δήλωσε στη σημερινή συνέντευξη. 

Όσον αφορά τη διαμάχη του Δημάρχου με τον Η. Καματερό, το οποίο πήρε διαστάσεις όχι μόνο στα τοπικά μέσα αλλά και σε μεγάλλα τηλεοπτικά κανάλια, πανελλήνιας εμβέλειας, τους προέτρεψε μιας και είναι και οι δύο φίλοι του, να κατεβάσοτυν και οι δύο τους τόνους, να κοιτάξουν τη σοβαρότητα του θέματος και όλα τα υπόλοιπα είναι παραπολιτικά και μόνο.

Σε ερώτηση για το ποια είναι η θέση του για το ΠΑΣΟΚ τόνισε πως δεν θα είναι ξανά υποψήφιος εάν αντιληφθεί πως το ΠΑΣΟΚ πρόκειται να ευτελισθεί. 

Αναφρικά εμ τη σημερινή κατάσταση του κόμματος δήλωσε ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί ιστορική πορεία του Α. Παπανδρέου, να παέι το κόμμα σε συνέδριο αλλά όχι σε "συνέδριο ομάδων", στο οποίο δεν θα συμμετέχει. 

Δείτε τα όσα δήλωσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός στη σημερινή συνέντευξη του 

Στη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης του βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Κρεμαστινού προς τον Υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο Υπουργός Οικονομικών προσήλθε για να απαντήσει σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις του για τη μεταβολή του καθεστώτος ΦΠΑ των νησιών του Αιγαίου.

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός, ανέφερε ότι επανέρχεται αναγκαστικά στο θέμα μετά την αλλαγή των δηλώσεων του Υπουργού Οικονομικών μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες, θυμίζοντας στον Γ. Βαρουφάκη τη δέσμευση που είχε κάνει ότι όσο είναι Υπουργός Οικονομικών δε θα υπογράψει καμία μεταβολή στο ΦΠΑ των νησιών. Είπε επίσης προς τον Υπουργό Οικονομικών ότι οι δηλώσεις του δημιούργησαν κλίμα αδρανοποίησης στον κλάδο του Τουρισμού και όλοι περιμένουν να δουν τι θα γίνει τελικά όσον αφορά τον ΦΠΑ, ευρισκόμενοι στην περίοδο που υπογράφονται συμβάσεις. Για το λόγο αυτό, ζήτησε από τον Υπουργό «ένα τέτοιο σοβαρό θέμα, να απαντηθεί με τη δέουσα σοβαρότητα.»

Ο Υπουργός Οικονομικών, απαντώντας, παραδέχθηκε τη δέσμευση που είχε κάνει και είπε ότι οι πιέσεις που δέχεται η Κυβέρνηση για το ΦΠΑ των νησιών στο πλαίσιο της τετράμηνης δανειακής παράτασης είναι ασφυκτικές και ότι μέχρι 1η Σεπτεμβρίου δε θα υπάρξει αλλαγή. Και συνέχισε, λέγοντας:

«Όπως καταλαβαίνετε, κύριε Κρεμαστινέ, δέσμευση στο διηνεκές δεν μπορεί να υπάρξει από κανέναν, πέραν της προσωπικής δέσμευσής μου ότι θα παλέψουμε, ώστε η νησιωτική πολιτική μας να είναι τέτοια που να συνάδει και με τις δικές σας αγωνίες και με τις αγωνίες και τις προσδοκίες των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου.
Θέλω να σας πληροφορήσω ότι στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτήν ταύτην τη στιγμή, όλες αυτές τις εβδομάδες, ακόμα και σήμερα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια απολύτως ανάλγητη στάση απέναντι στις ανάγκες των νησιών μας. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος σε αυτό. Η πίεση είναι ασφυκτική, παρά τα πολύ ισχυρά επιχειρήματα της δικής μας πλευράς, τα οποία, όπως σας είχα πει και την περασμένη φορά, τα καταθέτουμε σε όλα τα επίπεδα, από το επίπεδο του Πρωθυπουργού όταν μιλάει με Αρχηγούς κρατών, στο δικό μου, στο πλαίσιο του Eurogroup, των Υπουργών Οικονομικών, στο πλαίσιο του Brussels Group, των τεχνικών κλιμακίων.»

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός, έθεσε το ζήτημα στις πραγματικές, ευρείες διαστάσεις του λέγοντας:
«Το θέμα του ΦΠΑ των νησιών δεν είναι καν θέμα των Βουλευτών ή ενός Βουλευτού που υπερασπίζεται για μικροπολιτικούς λόγους τους ψηφοφόρους του. Είναι θέμα εθνικό. Αν αναλογιστείτε ότι στη Μεσσηνία φτιάχτηκε μια πολύ καλή ξενοδοχειακή μονάδα και αυξήθηκε αποδεδειγμένα κατά 70% μέσα σε ένα χρόνο ο τουρισμός της περιοχής, θα αντιληφθείτε ότι αν είχαμε τέτοιες υποδομές κατά μήκος όλων των ακτών, όχι μόνο των νησιών αλλά και της ενδοχώρας, τι αύξηση θα είχε ο τουρισμός, σε μια χώρα που έχει την καλύτερη πρώτη ύλη για τον τουρισμό και είναι τελευταία από πλευράς αριθμών σε όλη τη Μεσόγειο. Μας έχει ξεπεράσει ακόμα και η γείτονα Τουρκία που είχε πολύ μικρότερα νούμερα, σχεδόν μηδαμινά. 

Η τρόικα λοιπόν πρέπει να καταλάβει ότι ο τουρισμός είναι το οξυγόνο της Ελλάδας αυτή τη στιγμή, διότι όλες οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές που υπάρχουν είναι ακόμα σε βρεφονηπιακό στάδιο.»

Και επισημαίνοντας τους κινδύνους για τη νησιωτική οικονομία, ο Δ. Κρεμαστινός πρόσθεσε:
«Πρέπει λοιπόν να επανέλθετε με πιο δυναμικό τρόπο στο θέμα αυτό, γιατί δεν είναι μικροπολιτικό θέμα αλλά θέμα επιβίωσης της χώρας. Κατά συνέπεια, εκτιμώ αυτό που έχετε πει ότι ένα μέρος του ΦΠΑ θα επιστρέφεται στους κατοίκους. Είναι θετικό. Το χειρότερο όμως είναι ότι όλη η εμπορική, η οικονομική και τουριστική ζωή θα μηδενιστεί. 

Υπάρχουν νησιά που απέχουν από τη γείτονα χώρα μερικά λεπτά με το ταχύπλοο. Αντιλαμβάνεστε ότι ακόμα και οι Έλληνες θα πηγαίνουν να αγοράζουν από την άλλη ακτή τα πάντα. Θα έχουμε δηλαδή μια καθίζηση, μια νέκρωση, αν θέλετε, του εμπορίου της χώρας. Γιατί το εμπόριο της χώρας σε επίπεδο τουρισμού είναι το πρώτο.
Δεν είναι λοιπόν τόσο απλό το πράγμα. Γι’ αυτό σάς υποβάλω την ερώτηση. Είναι μια αδήριτη πραγματικότητα.»

Ο Υπουργός Οικονομικών ευχαρίστησε τον καθηγητή Κρεμαστινό για την ερώτηση που του υπέβαλε, λέγοντας:
«Και εγώ στη θέση σας την ίδια ερώτηση θα έθετα. Και σας ευχαριστώ που την βάζετε στο τραπέζι της συζήτησης. Είναι πολύ σημαντικό να πιέζεται η Κυβέρνησή μας, στη διάρκεια αυτής της διαπραγμάτευσης, να μην εγκαταλείψει τον ιερό σκοπό της θωράκισης της νησιωτικής Ελλάδας και της περαιτέρω ανάπτυξής της».

Για το συνολικό ζήτημα της ανάπτυξης της οικονομίας των νησιών, πρόσθεσε:
«Θέλω να σας πω ότι όσον αφορά το τουριστικό προϊόν των νησιών, αλλά και γενικότερα της Ελλάδας στο σύνολό της, δεν είναι θέμα μόνο φορολογίας και το γνωρίζετε αυτό. Υπάρχουν πολλά που πρέπει και μπορούν να γίνουν, έτσι ώστε να υπάρξει αναβάθμιση, ώστε να μην θέλει, να μην το συζητάει καν κάποιος να πάει στα διπλανά παράλια και ας υπάρχει μια μικρή διαφορά. Γιατί ξέρετε ότι δεν μπορούμε να εμπλακούμε σε έναν αγώνα δρόμου προς τα κάτω για το ποιος θα έχει το χαμηλότερο ΦΠΑ, με μια χώρα σαν την Τουρκία ή σαν την Κύπρο με άλλους φορολογικούς παραδείσους.

Γι’ αυτό μίλησα για μια αναπτυξιακή πολιτική για τα νησιά στο σύνολο που έχει να κάνει με τις μεταφορές, με το ΦΠΑ. Για παράδειγμα, στο θέμα των αγορών που κάνουν οι τουρίστες στα νησιά θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε πολύ πιο έντονα και με μη γραφειοκρατικές διαδικασίες την επιστροφή του ΦΠΑ στους τουρίστες που κάνουν αγορές, για παράδειγμα στη Ρόδο και μετά φεύγουν από το Αεροδρόμιο της Ρόδου. Όπως γίνεται παγκοσμίως, η επιστροφή μπορεί να γίνεται εκείνη τη στιγμή στο Αεροδρόμιο της Ρόδου, ώστε να μην υπάρχει κίνητρο για αυτόν τον αγώνα δρόμου προς τα κάτω όσον αφορά τον ανταγωνισμό με χώρες, όπως η Τουρκία.

Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι η Ευρώπη επιτέλους να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή της και να μπορούμε αυτές τις συζητήσεις, για το ΦΠΑ στα νησιά για παράδειγμα, να τις κάνουμε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας στη βάση του κοινού ευρωπαϊκού κεκτημένου, στη βάση του κοινού ευρωπαϊκού συμφέροντος, στη βάση κοινών ευρωπαϊκών αξιών για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι Ευρωπαίοι νησιώτες, όχι οι Έλληνες νησιώτες σε σχέση με τους Ισπανούς νησιώτες.

Το πρόβλημα με τους θεσμούς –είτε τους λέμε θεσμούς είτε τρόικα- είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους. Γι’ αυτό χρειάζεται αυτή να είναι η τελευταία διαπραγμάτευση με τους θεσμούς και από εδώ και πέρα να διαπραγματευόμαστε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής νομιμότητας και όχι στο πλαίσιο ενός παρανομικού αδιαφανούς πλαισίου διαπραγμάτευσης, το οποίο δεν εμπίπτει και τελικά δεν συνάδει καν με τις ευρωπαϊκές αρχές.»