Νοσοκομείο, Κτηματολόγιο, Δικαστικό Μέγαρο: ώρα να κρίνουμε την μέχρι τώρα διεκδίκηση τους και να συνέλθουμε!

Η τελευταία τοπική επικαιρότητα γύρω από χρονίζοντα μεγάλα προβλήματα του Νοσοκομείου, του Κτηματολογίου και του Δικαστικού Μεγάρου, επιβάλλει τον σχολιασμό τους, όχι από την πλευρά της απόρριψης ή της αντίδρασης, αλλά από την πλευρά της διόρθωσης μιας αναποτελεσματικής πορείας διεκδικήσεων που και τώρα όπως δρομολογείται είναι κατά την γνώμη μας αδιέξοδη. Το να επισημαίνουμε και να διεκδικούμε αυτές τις υποδομές είναι λογικό και σωστό. Όμως οι προτάσεις πρέπει να είναι προσγειωμένε στην πραγματικότητα.

Το Κτηματολόγιο στεγάζεται σήμερα σε 6 αίθουσες από την μία που στεγαζόταν μέχρι που επί δημαρχίας Καΐσερλη επιτεύχθηκε η απόδοση της χρήσης του κτηρίου στο Δήμο Κω, και έγινε η ανακαίνιση και αναδιαρρύθμιση του με καθορισμό των χρήσεων, παίρνοντας την σημερινή του μορφή. Με τις εξελίξεις στην τεχνολογία σχεδιασμού, αποτύπωσης και αναπαραγωγής των αρχείων του, αυτό που πρωτεύει δεν είναι η μεταστέγαση του άλλα η στελέχωση του με το αναγκαίο προσωπικό και ο εκσυγχρονισμός του με ψηφιακή μηχανοργάνωση. Γι αυτά πρέπει να φωνάζουμε όλοι μαζί. Για αυτά πρέπει να αγωνιστούμε επιμένοντας σε άμεσα προσιτά και χαμηλού κόστους έργα και αλλαγές και όχι σε πανάκριβες ξενοδοχειακού τύπου νέες κτηριακές εγκαταστάσεις
Οι Δικαστικές Υπηρεσίες στεγάζεται σε ένα κομψό και ιστορικό κτηριακό συγκρότημα το οποίο στο σύνολο του χρήζει έργων συντήρησης και ανανέωσης. Η καλή λειτουργία του χώρου της Δικαιοσύνης μπορεί άμεσα να επιτευχθεί, μέσα από την ανακαίνιση του κτηρίου, την αναδιαρρύθμιση του, της ενσωμάτωσης νέων ηλεκτρονικών τεχνολογιών και την στελέχωση όλων των υπηρεσιών της με προσωπικό που να διαθέτει σύγχρονες γνώσεις και δεξιοτεχνίες που να μπορούν να αξιοποιήσουν τον νέο τεχνολογικό εξοπλισμό της. Το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ είναι έργο αναφοράς για την Κω! Πλησιάζει τα 100 χρόνια ζωής και έχει ανάγκη μιας πολύ σοβαρής δομικής και λειτουργικής ανασυγκρότησης. Είναι πολύ πιο αναγκαίο για το νησί μας και πολύ πιο οικονομικό σε χρήμα και χρόνο να συνδυάσουμε την πλήρη ανακαίνιση ολόκληρου του συγκροτήματος του Διοικητηρίου, ενσωματώνοντας του και τις σύγχρονες τοπικές δικαστικές υποδομές, παρά να επιδιώξουμε την κατασκευή ενός νέου κτηρίου – Μεγάρου. Ένα κτήριο χωρίς ιστορία και χωρίς τις σχέσεις ζωής που έχουμε με το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ.
Το υπάρχον Νοσοκομείο Κω φυσικά δεν είναι ότι καλύτερο για το νησί μας. Κρίνεται όμως επιτακτική πρωτίστως η ανάγκη για την στελέχωση του με το αναγκαίο ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό και δευτερευόντως η μετεγκατάσταση του ή η ανακαίνιση του είτε η επέκταση του. Από την δεκαετία του 1990 είχε προταθεί η ανακαίνιση και η αναδιοργάνωση του να συνδυαστεί με την επέκταση του, μέσω της ενσωμάτωσης του παρακείμενου Ιπποκράτειου Λυκείου. Αυτό θα συνδυάζονταν με την κατασκευή νέου Λυκείου του οποίου το κόστος κατασκευών είναι μικρότερο ενώ οι χρηματοδοτήσεις μέσω των προγραμμάτων τύπου ΕΣΠΑ ήταν (και είναι) ευκολότερες από ότι για νοσοκομεία. Αν κοιτάξει κανείς προς τα πίσω στην ιστορία των προγραμμάτων τύπου ΕΣΠΑ θα δει ότι χρηματοδοτήθηκαν μόνο νομαρχιακού επιπέδου νοσοκομεία και μερικά επαρχιακά κέντρα υγείας. Τα αιτήματα μας πρέπει να συγχρονίζονται με τις γενικότερες κρατικές πολιτικές. Οι υποσχέσεις ακόμη και πρωθυπουργών αποδείχθηκαν ψεύτικα λόγια που αντί να ενισχύουν τα αιτήματα μας, απλά μας καταλαγιάζουν και μας αδρανοποιούν. Το αποτέλεσμα το ζούμε. 30 χρόνια τα ίδια και τα ίδια! Σήμερα ο κορωνοϊός κάνει τα πράγματα τραγικά για το νησί μας. Χωρίς επαρκείς νοσοκομειακούς υποδομές κινδυνεύει ολόκληρη η τουριστική …βιομηχανία αφού καταποντίζεται η ανταγωνιστικότητα της με αποτέλεσμα επικίνδυνες κα τελικά ολέθριες κοινωνικές επιπτώσεις.
Κατά την άποψη μας οι αναγκαίες και επιθυμητές λύσεις στα μεγάλα τοπικά προβλήματα πρέπει να είναι σε αντιστοιχία με τις δυνατότητες της εποχής απαλλαγμένες από τον μεγαλοϊδεατισμό που μας διακρίνει και τον πολιτικαντισμό που μας επιβάλλεται περί των νέων μεγάλων κτηριακών εγκαταστάσεων που δεν γίνονται πιστευτά όχι λόγω της ιστορίας όσο της γνώσης του ότι ζούμε σε συνθήκες χρεοκοπίας, πανδημίας, ανεργίας και εξωτερικών απειλών και κινδύνων.
Ας σταματήσουν οι τωρινοί τοπικοί κυβερνητικοί παράγοντες να μας πουλούν ‘’φύκια και μεταξωτές κορδέλες’’ γιατί και οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι τίποτα δεν έγινε και δεν γίνεται με ευχολόγια και υποσχέσεις εκτός εποχής.
Δημήτρης Μυλωνάς (συν/χος πολ. μηχ.)