{Αυτό το καλοκαίρι είχαμε πάρα  πολλούς Τούρκους επισκέπτες στα νησιά μας από τα μικρασιατικά παράλια..

Το κείμενο που ακολουθεί είναι χθεσινό άρθρο από την ιστοσελίδα bodrumhaber και είναι χαρακτηριστικό για τα τουριστικά συναισθήματα που δημιουργούνται και έχουν σημασία για το τοπικό τουριστικό προϊόν. . https://bodrumhaber.com/yaza-damga-vuran-iki-soru-yunan-adalari-ucuz-mu-bodrum-ve-cesme-kazik-mi/}

Δύο ερωτήσεις άφησαν το στίγμα τους στο καλοκαίρι στα ανατολικά παράλια:

---Είναι πραγματικά φθηνά τα ελληνικά νησιά;

---Μας πετσοκόβουν στο Μπόντρουμ και στο Τσεσμέ;

Απάντηση στην πρώτη ερώτηση: Ναι, ναι, ναι...

Απάντηση στη δεύτερη ερώτηση: Ο έμπορος μας βάζει ρωμαϊκό δόρυ στο λογαριασμό….

Εάν αναρωτιέστε για τις λεπτομέρειες, διαβάστε τις σημειώσεις ενός αρχάριου για τα ελληνικά νησιά.

Πριν από δύο μήνες, συζητούσα με έναν συνάδελφό μου, του οποίου το πεδίο ειδίκευσης είναι η ιστορία, «Κάψαν οι Έλληνες τη Σμύρνη ή ο Σακαλλί Νουρεντίν Πασάς (Sakallı Nureddin Pasha);». Ενώ συζητούσαμε το θέμα με κάποιο τρόπο φθάσαμε στο ερώτημα: "Είναι πραγματικά φθηνά τα ελληνικά νησιά;"  Ο προ-προπάππους μου Αλί Μπέης, ήταν στρατιώτης του Sakallı Nureddin Pasha. Πριν από 36 χρόνια, ο παππούς μετακόμισε από το βασίλειο του κακού στο βασίλειο της αιώνιας ζωής. Επειδή ήμουν πολύ μικρός δεν τον ρώτησα: «Έκαψες τη Σμύρνη, παππού;».

Αφήστε τους ιστορικούς να συζητήσουν ποιος έκαψε τη Σμύρνη και ας απαντήσουμε στην ερώτηση: «Είναι φτηνά τα ελληνικά νησιά;».

Εγώ που κάνω διακοπές στο παραθαλάσσιο triplex του Efendibaba εδώ και 12 χρόνια, πήρα μια ριζοσπαστική απόφαση και αποφάσισα να πάω στα ελληνικά νησιά.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΝΗΣΙΑ ΜΕ VISA ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Μιλήσαμε με μια τουριστική εταιρεία. Προσέφεραν διάφορες επιλογές κρουαζιέρας και εμείς (εγώ, η γυναίκα μου και η κόρη μου) επιλέξαμε έναν προορισμό σύμφωνα με τον προϋπολογισμό μας.

Το πιο όμορφο, πιο απροβλημάτιστο και πιο χαλαρωτικό χαρακτηριστικό του προορισμού, τις λεπτομέρειες του οποίου θα δώσω παρακάτω: Τέσσερα νησιά με μία μόνο βίζα στην πύλη.

Υποβάλλετε τα απαραίτητα έγγραφα στην εταιρεία και όλες οι συναλλαγές σας γίνονται online. Μπαίνεις στα τέσσερα ελληνικά νησιά σαν να πηγαίνεις στο Beşiktaş με βάρκες Dentur από το Üsküdar. Ούτε αστυνομικός ούτε τελωνειακός...Δεν θα ήμουν υπερβολικός αν έλεγα ότι ήταν σαν να μπαίνουν οι Αφγανοί στην Τουρκία από τα ιρανικά σύνορα!

ΡΟΔΟΣ, ΚΩΣ, ΛΕΡΟΣ, ΣΑΜΟΣ

Ταξιδεύετε στα νησιά μεταξύ ωρών που καθορίζει η εταιρεία. Το πρωινό, το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο σερβίροντας σε μπουφέ απεριόριστης κατανάλωσης. Συμπεριλαμβανομένων και ποτών.

Ας μιλήσουμε για τα νησιά... Ρόδος, Κως, Λέρος και Σάμος. Επειδή δεν είμαι Ayhan Sicimoğlu (μουσικός) ή Erkan Can-Güven Kıraç, (ηθοποιοί) ούτε μπορώ να είμαι Mehmet Yaşin (δημοσιογράφος) ή Vedat Milor (γευσιγνώστης), μεταφέρω τις εντυπώσεις μου ως έχουν.

ΡΟΔΟΣ: Το πλοίο αναχώρησε από τη Σμύρνη-Τσεσμέ στις 16.00 και έδεσε στη Ρόδο, το μεγαλύτερο από τα 12 νησιά, στις 09.00 το επόμενο πρωί. Κανονικά, το πλοίο έπρεπε να αγκυροβολήσει απέναντι από το Κάστρο της Ρόδου, αλλά έδωσαν προτεραιότητα στο κρουαζιερόπλοιο με σημαία Νορβηγίας με 4 χιλιάδες επιβάτες. Το πλοίο μας αγκυροβόλησε στο πιο απομακρυσμένο σημείο από το κέντρο της πόλης. Η περιοχή γύρω από το λιμάνι είναι ένας συνδυασμός Ümraniye και Maslak Atatürk Auto Industry. Καταστήματα ελαστικών, μαγαζιά με ποδήλατα, επισκευές εξάτμισης… Η παραλία που σας υποδέχεται μετά την έξοδο από το λιμάνι.  Όταν στρίβετε δεξιά, υπάρχει η παραλία. Πέτα την πετσέτα σου στην άμμο και πήγαινε στη θάλασσα. Διατίθενται καμπίνες και ντους, δεν χρειάζεται να πληρώσετε ούτε μια δεκάρα. Δεν υπάρχουν παντοπωλεία, αγορές ή μπουφέδες. Υπάρχει ένα βενζινάδικο, μπορείτε να αγοράσετε όλα τα είδη ποτών και αναψυκτικών από εδώ. 25 ποικιλίες μπύρας κοσμούν τα ντουλάπια. (Με εντολή του Προέδρου Ρ. Ερντογάν, το 2018 απαγορεύτηκε η πώληση αλκοόλ στα πρατήρια καυσίμων στην Τουρκία.)

Όταν περπατήσετε κατευθείαν από την παραλία, φτάνετε στην Παλιά Πόλη της Ρόδου.

Κάστρο της Ρόδου, Οδός Ιπποτών, Αρχαιολογικό Μουσείο, Πύργος Ρολογιού Φετίχ Πασά, Ναός Αφροδίτης, Αρχοντικό του Χασάν Μπέη, Τζαμί Σουλεϊμάν, Τζαμί Σουλτάν Μουσταφά, Τζαμί Ιμπραήμ Πασά… Εκκλησία Αποστόλων, Παναγίας, Παρασκευής, Αγ. Mark, St. Αρτέμιος, Σ.Σ. Εκκλησίες Θεοδώρων…Η είσοδος στον Πύργο του Ρολογιού Φετίχ Πασά κοστίζει 5 ευρώ. Έχει μαγευτική θέα. Προσφέρουν επίσης ποτά (στην Κωνσταντινούπολη ζητούν 30 ευρώ από ξένους τουρίστες για να ανέβουν στον Πύργο του Γαλατά... Η θέα που θα δουν είναι η θέα από ψηλά της μίζερης Κωνσταντινούπολης, που προχωρά με γοργούς ρυθμούς για να γίνει  σάπια ινδική πόλη της Βομβάης.. ).Σύμφωνα με τον χάρτη στον τοίχο στην είσοδο της Παλιάς Πόλης, υπάρχουν 71 σημεία για να δείτε. Αυτά τα 71 μέρη σημειώνονται στον χάρτη με τις ακόλουθες ετικέτες: Ελληνιστική, Βυζαντινή, Μεσαιωνική, Οθωμανική…Δεν γίνεται να τα επισκεφτείς όλα σε μια μέρα, ακόμα και δύο μέρες μπορεί να μην είναι αρκετές.

Υπάρχουν πολλά καταστήματα τροφίμων και ποτών στην Παλιά Πόλη. Οι Έλληνες νέοι, λίγο πιο ευγενικοί από τους χανουτοπώλες στο Σουλταναχμέτ της Κωνσταντινούπολης, λένε «Καλώς ήρθες αδερφέ» για να προσελκύσουν τους Τούρκους στον τόπο.  Δεν είναι όμως επίμονοι. Μιας και ήταν η πρώτη μας μέρα στο νησί η ζακέτα στην πλάτη μας έκανε να ιδρώσουμε, φάγαμε δείπνο στο πλοίο. Μετά το δείπνο, περάσαμε χρόνο στην παραλία. Το πλοίο αναχώρησε στη 01:00 για την Κω.

ΚΩΣ: Πήγαμε στην Κω γύρω στις 09.30. Η ναυτιλιακή εταιρεία μας έδιναν προθεσμία μέχρι τις 14:00. Η Κως δεν είναι ένα νησί που μπορεί κανείς να επισκεφτεί σε 3-4 ώρες. Το περπάτημα κατά μήκος της ακτογραμμής θα διαρκέσει τουλάχιστον 3 ώρες.

Η Δημοτική Αγορά της Κω βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας, το πιο κεντρικό σημείο του νησιού. Πωλούνται αλκοόλ, φρούτα, σουβενίρ και διάφορα τοπικά προϊόντα.

Αφού επισκεφτήκαμε το Κάστρο Νερατζιά, το Ιπποκράτειο, το τζαμί του Αλγερινού Χασάν Πασά, την Πλατεία Ελευθερίας, την Αγορά του Δήμου Κω, το Τζαμί Defterdar Ibrahim Πασά, την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, έπρεπε να πάρουμε μια γρήγορη απόφαση να φάμε γιατί η ώρα περνούσε.

ΓΑΣΤΡΟ-ΑΓΝΟΙΑ: Η Δημοτική Αγορά της Κω είναι σαν τις οργανωμένες αγορές της Τουρκίας της δεκαετίας του '90. Όμως οι Έλληνες έχουν ενηλικιωθεί από άποψη γαστρονομίας. Έφτιαξαν μπακλαβά με κεράσι, σοκολάτα και ρόδι. Ήταν ένα αποτυχημένο εγχείρημα, κανείς δεν το αγοράζει. Ένας μεγάλος αριθμός ευρωπαϊκών τουριστικών ομάδων μπήκε στην αγορά, παρακολούθησα τον πάγκο και την ταμειακή μηχανή για 20 λεπτά. Ούτε ένα άτομο δεν αγόρασε.

Σχεδιάζαμε να πάμε στο Şefik Restaurant, που βρίσκεται στο χωριό Πλατάνι, που ονομάζεται επίσης Τουρκική Συνοικία και φημίζεται για τα γεμιστά λουλούδια κολοκυθιού, αλλά επειδή ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος μας, πήγαμε στο ……. Restaurant, 10 λεπτά μακριά από το Αστυνομικό Τμήμα της Κω. Δύο γύροι, ένα ναπολιτάνικο, ένα τζατζίκι, ένα χταπόδι, τρεις μπύρες, ένα λίτρο νερό: 70 ευρώ…

Ελαφρώς φθηνότερο από το δωρεάν.

Οι μερίδες είναι τεράστιες. Το μέρος είναι καθαρό. Το προσωπικό είναι φιλικό και με σεβασμό. Το φαγητό είναι νόστιμο. (Ο γύρος είναι η πιο δημοφιλής λιχουδιά του δρόμου του γείτονά μας. Σερβίρεται με ντόνερ κοτόπουλου, λευκό κρεμμύδι, τζατζίκι, πίτα και τηγανητές πατάτες. Το Döner είναι πιο νόστιμο με την επίδραση των μπαχαρικών που χρησιμοποιούνται. Το τζατζίκι είναι το τζατζίκι μας, που είναι πιο πηχτό, το σκόρδο είναι πιο λαχταριστό η πίτα είναι επίσης γνωστή)

Ο ιδιοκτήτης του χώρου, που παίρνει τις παραγγελίες, ρωτά πρώτα: "Πληρώνετε με κάρτα ή μετρητά;" ρώτησε. Χαμογέλασε όταν άκουσε την απάντηση «μετρητά». Έγραψε 14 ευρώ στο λογαριασμό για το χέρι του χταποδιού.) Ο ευδιάθετος ιδιοκτήτης, που μιλάει τούρκικα και του αρέσει να κουβεντιάζει, σέρβιρε ένα πιάτο παγωμένο καρπούζι στο τέλος του γεύματος. Μας είπε «καλή όρεξη» και εμείς του είπαμε «ευχαριστώ».

ΛΕΡΟΣ: ΛΙΓΟ BÜYÜKADA (Πρίγκηπονησος), ΛΙΓΟ HEYBELİADA (Χάλκη)

Το πλοίο αναχώρησε στις 15.00, η ​​νέα μας στάση είναι η Λέρος. Φθάσαμε στο νησί γύρω στις 19.00.

Η Αγία Μαρίνα είναι η καρδιά της Λέρου. Ταβέρνες, εστιατόρια, καφετέριες… Λίγο Büyükada, λίγο Heybeliada… Ένας ανεμόμυλος ή δύο, μια εκκλησία ή δύο. Φάτε, πιείτε, παρακολουθήστε τη θάλασσα. Ανώτερο στέλεχος της ναυτιλιακής εταιρείας μας είπε ότι ο Δήμαρχος Λέρου είχε μεγάλο μερίδιο στην ευκολία που παρέχεται στους Τούρκους σχετικά με τις βίζες στην πόρτα. Ο ίδιος αξιωματούχος δεν κατονόμασε το νησί, αλλά είπε ότι πριν από πέντε χρόνια «δώρισαν» στην ελληνική αστυνομία τέσσερα μηχανήματα σάρωσης διαβατηρίων έναντι 12 χιλιάδων λιρών το καθένα, προκειμένου να επιταχύνουν την είσοδο και την έξοδο σε ελληνικό νησί. 

ΣΑΜΟΣ:  Τελευταία μέρα, τελευταίο νησί Σάμος… Απόσταση κολύμβησης από τη χερσόνησο Dilek, που βρίσκεται εντός των ορίων του Κουσάντασι. Αφού περιπλανηθήκαμε ​​για τρεις μέρες, αφιερώσαμε την τελευταία μέρα στη θάλασσα και τον ήλιο. Αποφασίσαμε μια από τις παραλίες στην περιοχή του Πυθαγορείου, με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο. Η θάλασσα είναι σαν πάγος και σαν ενυδρείο…

Δεν υπάρχουν άπληστες πρακτικές ειδικά για την Τουρκία, όπως εισιτήρια εισόδου, όρια δαπανών ή χρεώσεις υπηρεσιών.

Το κόστος για δύο ξαπλώστρες και μια ομπρέλα είναι 7 ευρώ. Διατίθενται επίσης καμπίνα και ντους.

Όλες οι παραγγελίες σας παραδίδονται σε εσάς άμεσα και τα σκουπίδια σας συλλέγονται. Πληρώσαμε 40 ευρώ για έξι μπύρες, μια σόδα και δύο γρανίτες φράουλα.

Η «ΣΟΥΠΕΡ» ΙΔΕΑ της LAL DENİZLİ (νεαρή Δήμαρχος Τσεσμέ)!

Και οι διακοπές τελείωσαν... Επιστρέψαμε από τη Σάμο στο Τσεσμέ. Για να φτάσετε στο σταθμό των λεωφορείων, πάρτε το Tabanvay (στην επιστροφή όπως και κατά την επιβίβαση). Γιατί το να βρεις ταξί ή μίνι λεωφορείο στο Τσεσμέ είναι πιο δύσκολο από το να βρεις εισιτήριο κερκίδας για το ντέρμπι Φενερμπαχτσέ-Γαλατασαράι!

{Σχόλιο: είναι προφανές από το κείμενο ότι το φθηνό δεν κρύβει τις αδυναμίες. Ειδικά για την Κω η περιγραφή δεν είναι καλή και η παράγραφος περί γαστρο-αγνοιας …. προσοχή!}

(μεταφορά του κειμένου, Ν. Μυλωνας)