Χωρίς την συμμετοχή και τον έλεγχο στα δημόσια πράγματα ‘’δουλειά δεν γίνεται’’

Α. Η ακραία κρίσιμη οικονομικά περίοδος που ζούμε εδώ και 2 καλοκαίρια μας θα έπρεπε να μας έχει επιβάλει την προσοχή στην καθημερινότητα, την κοινωνική δραστηριοποίηση και την πολιτική εγρήγορση, αντί της ακινησίας, της αναμονής και των ψεύτικων υποσχέσεων κυβερνητικών παραγόντων.

Β. Η τουριστική κίνηση που αναμένουμε καθιστά κεντρικά θέματα: το λιμάνι και το αεροδρόμιο.

—Το αεροδρόμιο το αγόρασαν τα γερμανικά συνταξιοδοτικά ταμεία και με κρατικές εγγυήσεις, χρήματα Ελληνικών τραπεζών, ΕΣΠΑ  και Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες το παρέδωσαν μέσα στον χρόνο των συμβάσεων τους. Η ποιότητα των έργων στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ είναι αντίστοιχη των χαμηλών μας απαιτήσεων. Δεν συγκρίνονται με αντίστοιχες ανακαινίσεις αεροδρομίων της Γερμανικής Επικράτειας.

—Το λιμάνι, ανέλαβε η Πολιτεία την αποκατάσταση του με δική της χρηματοδότηση. Το έργο προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς. Την περασμένη Δευτέρα από το πλοίο για Ρόδο είχαμε μια γενική εποπτεία των εργασιών.  Μια εβδομάδα μετά η εικόνα δεν έχει αλλάξει πολύ. Μα τι αποτέλεσμα να έχεις όταν για ένα τέτοιο έργο απασχολούνται 5-6 άνθρωποι;   Συζητήσαμε το θέμα με συμπολίτες μας. Δικαιολογούν την αργοπορία. Αρκεί να γίνει το έργο, μας είπαν!

Γ.  Αναζητήσαμε τα στοιχεια και διαβάσαμε στην Ναυτεμπορική και το  bizness.gr της 21 Μαΐου 2019: ‘’Ολοκληρώθηκε η διαγωνιστική διαδικασία για το μεγάλο λιμενικό έργο της β! Φάσης αποκατάστασης του Λιμένα Κω’’.  Η υπογραφή της σύμβασης του έργου πραγματοποιήθηκε στις 23 Απριλίου 2019 και ανάδοχος του έργου είναι η εταιρεία…’.  Διαβάζουμε στην διακήρυξη του έργου ότι σε 20 μήνες (23-04-2019 έως 23-12-2020) το έργο θα έπρεπε να τελειώσει. Έχουμε ήδη ξεπεράσει την συμβατική προθεσμία κατά 6 μήνες! Εδώ θα αρχίσουν οι δικαιολογίες: καιρικές συνθήκες, έκτακτα γεγονότα, ειδικές συνθήκες του έργου, νόμιμο περιθώριο παρατάσεων κλπ.

—Γιατί η σύμβαση της frapport-εταιρείες δεν παραβιάστηκε χρονικά; Μα υπήρχαν αυστηρές ρήτρες σε περίπτωση καθυστερήσεων, μας λέει ένας εκ των μηχανικών της κατασκευάστριας.

Στην σύμβαση Υπουργείου-εταιρείας για το λιμάνι, η οποία μάλιστα διέπονταν από το επείγον του σεισμικού γεγονότος γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχες δεσμεύσεις;

—Στην σύμβαση της fraport-κατασκευαστικής η τοπική κοινωνία και το ελληνικό δημόσιο δεν είχαν την δυνατότητα παρέμβασης για αλλαγές και τροποποιήσεις περιεχόμενο και στην ποιότητα έργου του έργου. Στην σύμβαση όμως Υπουργείου-εταιρείας για το λιμάνι, όμως προβλέπονταν διαδικασίες τροποποιήσεων της μελέτης! Το Λιμενικό Ταμείο θα μπορούσε να κάνει βελτιώσεις αν ήθελε (πχ εγκαταστάσεις αποχέτευσης, υπόγεια περισυλλογή σκουπιδιών, παροχή καυσίμων, σχεδιασμός διαρρυθμίσεων-πρασίνου-στοιχείων εξοπλισμού κλπ).

Αντίθετα στο λιμάνι μας για 2 καλοκαίρια έχουμε μια τεράστια λειτουργική και αισθητική υποβάθμιση με τους όγκους μπαζών και οικοδομικών υλικών και ανενεργών μηχανημάτων στην προμετωπίδα της πόλης. Εδώ ο Δήμος είχε λόγο! (άρθρο 12 ΕΣΥ). Είχε λόγο στην χρόνο των κατασκευαστικών εργασιών! Θα έπρεπε να απαιτήσει την τήρηση του 20-μηνου. Η παρατεταμένη περίοδος εργασιών στο λιμάνι έχει την συν-ευθύνη της τοπικής πολιτικής ηγεσίας σύμφωνα με την διακήρυξη του έργου και την ειδική συγγραφή υποχρεώσεων (ΕΣΥ).  Η καθημερινή στατική εικόνα στο επιβατικό λιμάνι είναι απογοητευτική! Το έργο θα τελειώσει τον χειμώνα!

Η  φετινή τουριστική περίοδος απαιτούσε το λιμάνι να είναι σε λειτουργία.

Δ. Αφήνουμε τελευταίο το ΤΕΡΜΙΝΑΛ (κτήριο επιβατών και λοιπών εξυπηρετήσεων). Για ένα τέτοιο έργο θα άξιζε ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός και να είχαμε ήδη έτοιμη την μελέτη, για να ξεκινήσει το φθινόπωρο η κατασκευή του… ώστε το 2022 πια! να επανέλθει το λιμάνι στην προ του 2017 κατάσταση!

Ε. Η όλη κατάσταση αναδεικνύει ευθύνες κρατικών διαδικασιών και ανεπάρκειες τοπικών πολιτικών θεσμών και προσώπων. Το κυριότερο όμως είναι ότι αναδεικνύει την απουσία τοπικού πνεύματος και τοπικού κινήματος διεκδίκησης για λύση των προβλημάτων μας. Χωρίς την συμμετοχή και τον έλεγχο των Κώων στα δημόσια πράγματα ‘’δουλειά δεν γίνεται’’! Α! οι Βουλευτές μας; Παρακολουθούν το έργο!

Ν. Μυλωνάς

Χωρίς προετοιμασία για την τουριστική περίοδο 2021 με ευθύνη Κυβέρνησης-Δήμου

Εκτιμούμε ότι η σημερινή συζήτηση πρωθυπουργού με τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας πέρα από τα κύρια ζητήματα των κρατικών διαφορών θα συμπεριλάβει και το ‘’άνοιγμα της γραμμής’’ ‘μικρασιατικών παραλίων με τα νησιά μας. Το ενδιαφέρον και τα συμφέροντα είναι αμοιβαία. Και οι 2 κυβερνήσεις κάνουν προσπάθειες να αμβλύνουν τα κριτήρια και τα προ-απαιτούμενα εισόδου-εξόδου για να βοηθήσουν την τουριστική ‘’βιομηχανία’’ εν μέσω καθίζησης λόγω covid-19! Αναμένεται η γραμμή να ανοίξει το δεύτερο 15-ήμερο του Ιουνίου. Θυμίζουμε ότι η τουριστική κίνηση της γραμμής Κω-Πετρούμι αφορούσε πάνω 350.000 επισκέπτες κάθε χρόνο. Επί πλέον υπάρχει μια εκρηκτική τουριστική ανάπτυξη της χερσονήσου της Αλικαρνασσού την τελευταία 10-τια! Λόγω του covid-19 ο Δήμος Μπόντρουμ από 200.000 κατοίκους έχει αυξηθεί στις 500.000 με Τούρκους πολίτες μεγάλης οικονομικής ευχέρειας! Για την Κω είναι η πιο προσιτή αγορά τουρισμού πόλης! Δίνει ζωή στην μεγάλη μάζα των τουριστικών καταστημάτων εστίασης, εμπορίου και διαμονής της πόλης! Ο Δήμος μας θα έπρεπε να κάνει μια σοβαρή υποστηριχτική προσπάθεια με έξυπνες κινήσεις χωρίς να εμπλέκεται στις κρατικές πολιτικές-διαφορές. Το αβίαστο ερώτημα είναι: τι προετοιμασία έχει γίνει από τον Δήμο για το άνοιγμα αποκλειστικά στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του; ΤΙΠΟΤΑ! Δυστυχώς!
Κατ αρχήν ο χώρος εισόδου–εξόδου πίσω από την ΔΕΗ είναι μια πληγή! 5 χρόνια μετά τον σεισμό δεν έχει διατεθεί ούτε ένα ευρώ για τον ευπρεπισμό του χώρου! Η κτηριακή υποδομή μοιάζει με προσφυγικό καταυλισμό! Η περίφραξη του χώρου είναι ευτελούς κόστους στρατιωτικού τύπου (ζώνη segen)! Ένα απαράδεκτης αισθητικής υπόστεγο που φιλοξενεί μεταλλικά κουτιά γραφείων έλεγχου διαβατηρίων και αναμονής! Προκατασκευασμένα ISI-BOX διασπαρμένα σε τυχαία διάταξη! Εικόνα προχειρότητας και εγκατάλειψης. Οι καθυστερήσεις των υπηρεσιών έλεγχου διαβατηρίων περιορίζουν τον χρόνο ελεύθερης κίνησης των επισκεπτών λόγω της πάγιας υποστελέχωσης της. Στην είσοδο-έξοδο ακριβώς υπάρχει σημείο συγκέντρωσης αποριγμάτων με 7 κάδους! Η όλη εμφάνιση-λειτουργία της ζώνη segen είναι αποκρουστική και δυσφημιστική του νησιού μας.
Η συνηθισμένη διαδρομή της ημερήσιας εκδρομής Πετρούμι-Κω-Πετρούμι περιλαμβάνει την επίσκεψη στο Ασκληπιείο, στο κέντρο της πόλης για αγορά αναμνηστικών και στις ψαροταβέρνες της οδού Αβέρωφ. Η διαδρομή Κως-Ασκληπιείο-Κως είναι μια άλλη πηγή! Η πόλη της Κω με τις καταπατήσεις των κοινόχρηστων χώρων, τα μηχανάκια και αυτοκίνητα μέσα στο πεζοδρομημένο τμήμα της μια ντροπή. Οι ψαροταβέρνες της Αβέρωφ, στο μέτωπο τους προς την θάλασσα έχουν πάρει την διαχείριση του χώρου στα χέρια τους! Μόνοι τους διαμορφώνουν τον χώρο τους στο θαλάσσιο μέτωπο θεωρώντας ότι ο Δήμος αδιαφορεί! ‘’Δεν υπάρχει για μας ο Δήμος’’ λένε! Τα άσχημα αποτελέσματα της απουσίας σχεδιασμού του χώρου είναι: ασυνεννοησία και απουσία στυλ, ρυθμού, χαρακτήρα και τελικά μείωση εισοδημάτων έστω και αν τα τραπεζοκαθίσματα φθάνουν μέχρι το κύμα! Η καταπάτηση δημοτικών δρόμων πρόσβασης στο θαλάσσιο μέτωπο και την παραλία και η απαγόρευση παραλιακού περιπάτου δρουν αρνητικά για το τουριστικό προφίλ της πόλης άλλα και στην λειτουργία των καταστημάτων! Παραπέρα στην παραλία των Κρητικών το κομφούζιο που δημιουργεί η αυτενέργεια και ο αυτοσχεδιασμός είναι μια άλλη δυσφημιστική εικόνα ειδικά την περίοδοcovid-19 που ζούμε.
Τι θα μπορούσε να γίνει με δημοτική παρέμβαση; Πολλά, αρκεί να έχει άποψη για την τουριστική αγορά! Μερικά άμεσα και χωρίς κόστος βελτιωτικά βήματα (όπως αυτά που έκανε σε κάποια σημεία) όπως: βάψιμο των σκουριασμένων επιφανειών, αλλαγή ή η βελτίωση της περίφραξης, απομάκρυνση του σημείου απορριμμάτων ή περιορισμός του με ξυλοκατασκευή και ο σκιασμός του, η τοποθέτηση λουλουδιών σε γλάστρες…, δεν κοστίζουν! Η απομάκρυνση εμποδίων και εγκαταστάσεων στους δημοτικούς δρόμους καθόδου στην θάλασσα, η διευθέτηση της ελεύθερης κυκλοφορίας στο θαλάσσιο μέτωπο, αναδεικνύουν τοπικά συγκριτικά πλεονεκτήματα! Η απαγόρευση της στάθμευσης τις πρωινές ώρες στην διαδρομή Κω-Ασκληπιείο, ο έλεγχος της τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων και ομπρελών με τήρηση των αποστάσεων λόγω του covid-19 κλπ. είναι στοιχειώδεις υποχρεώσεις
Όλοι γνωρίζουν τις λίγες τοπικές πληγές που περιγράψαμε. Πληγές που εδράζομαι στην λογική των πελατειακών και ψηφοθηρικών πρακτικών σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Η δημοτική αρχή αν θέλει να βοηθήσει την τοπική κοινωνία στην δύσκολη εποχή που διανύουμε πρέπει να προχωρήσει σε αλλαγές που θίγουν τα κακώς κείμενα. Αλλιώς κι αυτή θα περάσει και θα φύγει όπως και οι προηγούμενοι.
Διαβάζουμε ότι στις 10-12 Ιούνη ο Δήμος BODRUM διοργανώνει παγκόσμιο φόρουμ τουρισμού. με θέμα τα προβλήματα της τουριστικής ανάπτυξης και τις πολίτικες ανάκαμψης λόγω πανδημιών. Το να σταλεί ένας χαιρετισμός και ευχές είναι θεμα δημοσίων σχέσεων και το να ζητήσουμε τα πορίσματα του θάμα καθήκοντος.
Οι ευθύνες κυβέρνησης και των τοπικών στελεχών της ΝΔ είναι προφανείς. Αντί των υπερφίαλων λόγων για νοσοκομείο και μέγαρα θα έπρεπε σε συνεργασία με τον Δήμο-τοπική κοινωνία να πιέσουν για κινήσεις που να κατατάσσουν τα νησιά μας στην πράσινη ζώνη. Γι αυτό απαιτούνταν 3 πράγματα: 1) υψηλά ποσοστά εμβολιασμού τοπικού πληθυσμού 2) χαμηλά ποσοστό συμπτωμάτων και μεταλλάξεων 3) αξιόπιστο κρατική βάση δεδομένων για τον ιό.
Η απουσία σοβαρότητας και υπευθυνότητας τους, μας οδηγεί στο amber δηλ. μωβ που ζούμε

Γράφει ο Νίκος Μυλωνάς

‘’I LOVE KOS’’ η ακραία προχειρότητα μικροεπεμβάσεων στους κοινόχρηστους χώρους της πόλης μας

Η δημοτική μας αρχή έχει κάνει κάποιες σημειακές παρεμβάσεις στον ιστό της πόλης, οι οποίες δίνουν την αίσθηση στην κοινότητα μας ότι: κάτι κινείται! Ότι επί τέλους κάτι προχωρεί! Έτσι διασκεδάζεται η επί της ουσίας απραξία των πρώτων 2 χρόνων της στην διαχείριση, αφού δεν αγγίζονται τα βασικά δημοτικά προβλήματα! Υπερεκτιμάται εκ μέρους της η ευκολία του κέρδους των εντυπώσεων. Έχοντας, μια κάποια έξωθεν καλή μαρτυρία (μέσω της σύγκρισης με τους προηγούμενους που αδιαφόρησαν για τα αισθητικά προβλήματα του αστικού χώρου) με περισσή αυτοπεποίθηση και προωθημένο ετσιθελισμό χωρίς να ρωτάει τις δημοτικές υπηρεσίες της και παραβλέποντας τις λιγοστές αντιδράσεις, συνεχίζει τις ‘’διορθωτικές’’ της παρεμβάσεις! Μέχρι που φτάνει ‘’υπερήφανα’’ στην χθεσινή προσθήκη της μεταλλικής γραμματο-κατασκευής του κοινότυπου διαφημιστικού σλόγκαν ‘’I LOVE KOS’’! Η τοποθέτηση της συνοδεύτηκε με δηλώσεις και φωτογραφίες του Δημάρχου και μελών του ΔΣ του Λιμενικού ταμείου! Φαίνεται ότι η δημοτικής μας αρχή φιλοδοξεί αυτή η παρέμβαση, να γίνει σύμβολο της αισθητικής και ποιοτικής σημειολογίας της υπό κατασκευήν ‘’νέας Κω’’ και γι αυτό την τοποθετεί σε περίοπτη θέση της προβλήτας του Μανδρακίου μπροστά από το Δημαρχείο!
Μπορεί όμως ένα τυπικό σλόγκαν παρμένο από τα τουριστικά σουβενίρ, χιλιοφορεμένο σε μπρελόκ, μπλουζάκια και κούπες του καφέ, κοινότυπο και κοινόχρηστο της τουριστικής αγοράς τοποθετημένο σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης μας με συγκεκριμένο ιστορικό χαρακτήρα να παίξει αυτό τον ρόλο;

Στην φωτογραφία μας βλέπουμε την ιστορική λειτουργική κατάσταση της νοτιοανατολικής γωνίας λιμανιού μας, του χώρου του ‘’I LOVE KOS’’ σήμερα! Όταν ξεκίνησαν οι εργασίες ανακατασκευής του σεισμόπληκτου Μανδρακίου ο αρχιτέκτονας Δ. Χάμσας σημείωνε στον τοπικό τύπο ότι θα άξιζε εδώ να τοποθετηθεί μια σύνθεση που να παραπέμπει στην ιστορική φυσιογνωμία του χώρου. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει κάποιες διαδικασίες με την υποχρεωτική εμπλοκή των Δημοτικών υπηρεσιών. Το καλό αποτέλεσμα που θα είχαμε θα απαιτούσε δημιουργική σκέψη, χρόνο, χρήμα και …πολιτική βούληση! Εδώ τα κουρέλια της τουριστικής διαφήμισης ανάγονται ανερυθρίαστα σε στοιχεια αισθητικής …αναβάθμισης του δημόσιου και δημοτικού χώρου.
Οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι αρέσκονται στον ετσιθελισμό. Δεν πρόκειται να αλλάξουν τακτική. Όσοι αντιδρούν θα χωροθετηθούν στην ακραία παράταξη των’’ εχθρών της δημοτικής αρχής’’! Τοιουτοτρόπως… καθαρίζουμε!
Το πολιτικό ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι: ποιος σχεδιάζει; ποιος αποφασίζει; πως πληρώνει; Γιατί οι μικροεπεμβάσεις που γίνονται είναι ασύνδετες μεταξύ τους! τυχαίες χωρικά! αναιτιολόγητες νοηματικά! πρόχειρες αισθητικά! Εκπέμπουν συγκεχυμένα ή και λάθος μηνύματα! Στις κρίσιμες εποχές οι ανταγωνιστές μας κινούνται σε κατευθύνσεις υψηλών τεχνικών απαιτήσεων και παγκόσμιων ηθικών αξιών και πολιτιστικών αρχών!
Το ‘’I LOVE KOS’’ έμπροσθεν του Δημαρχείου μας, ακτινοβολεί τον θρίαμβο της εμπορευματοποίησης και του επικοινωνιακού πρακτικισμού στο μυαλό της τοπικής πολιτικής ηγεσίας! Δυστυχώς και στα τοπικά πράγματα!

Ν. Μυλωνάς

Γράφει ο Νίκος Μυλωνάς

Είναι ενδεικτικό ότι σε όλο το νησί της Κω δεν υπάρχει μια πινακίδα που να αναφέρεται στο πρόβλημα Covid-19! Διαβάζουμε δηλώσεις τοπικών πολιτικών παραγόντων και επιχειρηματιών και το μοτίβο της σκέψης τους δείχνει ότι περιμένουν από έξω και από πάνω για την έκβαση της τουριστικής περιόδου 2021. Θα έπρεπε όμως να έχουμε τοπικά δικούς μας στόχους και μια τακτική προετοιμασίας για να πιέζουμε όπου μας δίνεται η ευκαιρία. Να υλοποιούμε μόνοι μας εκεί που το τοπικό μας συμφέρον επιβάλλει.

Δημοσιεύσεις του διεθνούς Τύπου μας λένε ότι η πολιτική για τα τουριστικά ταξίδια 2021 στις χώρες της βόρειας Ευρώπης, αποσκοπεί όχι στην απαγόρευση ή παρεμπόδιση του τουριστικού ρεύματος προς τη νότια Ευρώπη αλλά στην αποφυγή της εισαγωγής μεταλλάξεων του κορωνοΐού από τους επιστρέφοντες πολίτες τους! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έτσι όπως δουλεύει το τουριστικό κύκλωμα, το 80% των κερδών του τουρισμού ξαναγυρνά στις χώρες του βορρά (βάσει μελετών του ΟΗΕ), συνεπώς και οι χώρες του βορρά έχουν συμφέρον από το άνοιγμα του τουρισμού. Όμως θα θέσουν κάποιους όρους.

Η Αγγλία έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις συνέπειες της πανδημίας. Είναι σε lochdown όλο τον χειμώνα. Αυτή την περίοδο όμως, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που εφάρμοσε, υπάρχει ύφεση και οδεύει στο πλήρες άνοιγμα της οικονομίας της. Μελέτες που έκαναν στους επιστρέφοντες Βρετανούς τουρίστες το 2020, ανέδειξαν την ευθύνη των τουριστών σε έκταση, ένταση και τη μετάλλαξη του κορωνοΐού που σάρωσε τη Μεγάλη Βρετανία. Μάλιστα επέκριναν τη Χώρα μας για την έλλειψη ελέγχων μετακινήσεων και τα περιορισμένα υγειονομικά πρωτόκολλα που εφήρμοσε.

Είναι λογικό η Κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας να μην επιτρέψει να επαναληφθεί το 2020. Γι’ αυτό, ο πρωθυπουργός της, μίλησε για απαγόρευση ταξιδιών στο εξωτερικό κατ’ αρχάς, αλλά κάτω από την πίεση της αγοράς, τώρα μιλούν για ένα σύστημα χαρακτηρισμού των τουριστικών χωρών σε κόκκινο-πορτοκαλί-πράσινο (a traffic light system) και σε υποχρεωτικό τεστ επιστροφής-εισόδου στη Μεγάλη Βρετανία, κόστους 120 ευρώ. Πέρα από την επιβάρυνση των 120 ευρώ που δρα ανασταλτικά (κυρίως στον μαζικό φτωχό τουρισμό), μεγαλύτερη σημασία έχουν τα κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνει η κατάταξη των τουριστικών προορισμών.

Θα εκτιμηθούν, λένε, μέχρι τέλους Μαΐου 2021:
1) το ποσοστό του πληθυσμού που έχει εμβολιαστεί
2) το ποσοστό μόλυνσης του συνολικού πληθυσμού
3) η γονιδιακή αλληλοσυσχέτιση των δεδομένων, για κάθε χώρα και τόπο τουριστικού προορισμού. Αν μια χώρα δεν έχει ακριβή στοιχεία ή ελλιπή ή και καθόλου αυτό θα έχει επίπτωση στον χαρακτηρισμό της! Το ίδιο σκεπτικό επικρατεί και στις άλλες βορειο-ευρωπαϊκές χώρες (συν το υγειονομικό διαβατήριο).

Οι αεροπορικές εταιρείες και τα πρακτορεία τουρισμού είναι αντίθετοι στα περιοριστικά μέτρα επί των μετακινήσεων! Ζητούν ένα ευέλικτο πλαίσιο προασπίζοντας το συμφέρον τους. Πιέζουν να γίνουν τα πράγματα «όπως πέρυσι»! Επιπλέον, εκμεταλλευόμενες την περίσταση ζητούν ενισχύσεις από τις χώρες προορισμού. Πέρυσι στο πλαίσιο των συνδιαφημίσεων το Ελληνικό Κράτος μέσω του ΕΟΤ συνέβαλε σε ενισχύσεις των TUI, EASYJET, FRAPORT και των λοιπών συνεργατών …μας!

Μαζί με αυτούς πιέζουν για το άνοιγμα του τουρισμού η μεγάλη μάζα: τραπεζών, funds, επενδυτών, μεγαλοξενοδόχων κ.λπ. που έχουν ήδη πάρει ενισχύσεις, χαμηλές εργοδοτικές εισφορές, χαμηλούς μισθούς, εξάλειψη κάθε είδους εργατικών δικαιωμάτων κ.λπ.

Ο ντόπιος πληθυσμός, η εργατική τάξη, οι απασχολούμενοι στον τουρισμό και οι μικρομεσαίοι είναι σε δεινή θέση. Αγωνιούν χωρίς να βλέπουν φως. Ο καθένας μας ζει το δικό του πρόβλημα. Ακούει βεβαίως εντέχνως πολύ μεγάλα λόγια και ωραία λόγια τώρα τελευταία! Η ελπίδα δεν λείπει, αν και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι «όλα θα περάσουν… από πάνω μας».

Το πρόβλημα εν όψει της σεζόν 2021 είναι η προετοιμασία μας σε όλα τα επίπεδα! Η φροντίδα η Χώρα να χαρακτηριστεί «πράσινη» και η Κως να είναι στην «πράσινη» Ζώνη είναι καθήκον μας. Η κυβέρνηση (που εκ του αποτελέσματος) δεν τα πήγε και δεν τα πάει καλά. Τι κάνουμε εδώ γι’ αυτό; Δεν φαίνεται μια τοπική πολιτική. Πώς θα αυξηθεί το ποσοστό του πληθυσμού σε εμβολιασμό (που ακούμε να είναι 7-8%);

Θα έχουμε τοπική επιδημιολογική μελέτη για να προβάλουμε τα ακριβή στοιχεία όταν ζητηθούν; Έχουμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα 2021; Τα μέτρα για τις αποστάσεις μετακίνησης στην πόλη, στις παραλίες, στους δημόσιους χώρους για διασφάλιση άνεσης και υγειονομικής προστασίας, ποιος θα τα πάρει; Θα αναδειχτούν και να σηματοδοτηθούν τοπικά μέτρα αντί-Covid-19, όπως γίνεται σε άλλους τουριστικούς προορισμούς; Καθόλου τυχαίο δεν είναι η απουσία μιας, έστω, πινακίδας που να αναφέρεται στο πρόβλημα Covid-19 στους ανοικτούς δημόσιους χώρους μας.

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967: τόσα χρόνια μετά!

(in memoriam στους Κώους πατριώτες που γνώρισαν την βία της Χούντας)

21 Απρίλη 1967: Η παρουσία ενόπλων στρατιωτών σε επιλεγμένα σημεία της πόλης και των χωριών, τα εμβατήρια στο ραδιόφωνο και το έκτακτο ανακοινωθέν:

«Ο Στρατός επενέβη προς αποσόβησιν αιματηρών ταραχών. Ησυχία και τάξις επικρατούν καθ’ απάσαν την επικράτειαν». Η ανησυχία, ο φόβος και η απορία είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν. Λίγοι κατανοούν τις λέξεις και την νέα κατάσταση που δημιουργείται. Οι υπηρεσίες και τα σχολεία κλειστά. Εμείς μαθητές τότε χαιρόμαστε την ανοιξιάτικη έκτακτη αργία, μια που κανείς δεν μας εξηγεί τα γεγονότα. Πολύ αργότερα, φοιτητές πια, σ΄ έναν άλλο χώρο θα συνειδητοποιούσαμε μερικά πράγματα για την καταπάτηση των ανθρώπινων ελευθεριών, την ασυδοσία της κρατικής εξουσίας, τη βία, την τρομοκρατία, το αίμα, τον χαφιεδισμό, το κάρφωμα, την ανηθικότητα, την αδικία, το βόλεμα, τους ημέτερους, τα κυκλώματα και το γλείψιμο. ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Κι όλα αυτά στο όνομα του «ελληνοχριστιανικού ιδεώδους» και του «μεγαλείου του έθνους». Όμως είναι αλήθεια, πως καμιά δικτατορία δεν φυτρώνει όπως ο κάκτος, χωρίς τη συμπαράσταση από κάπου. Από ξένους, από δικούς μας, από ανώνυμους και επώνυμους, από ανεύθυνους και υπεύθυνους. Η άγνοια δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά μας απέναντι της.

Στις 23 Απρίλη 1967 συλλαμβάνονται οι Μιχάλης Αλαχιώτης και ο Γιάννης Χόνδρος στην Κω, παραπέμπονται στην ασφάλεια Αθηνών, όπου κρατούνται 22 μέρες. Περνούν στρατοδικείο, γιατί δεν «ανήρτησαν τα στρατιωτικά νέα σε περίοπτη θέση του καταστήματός τους» και αποφυλακίζονται (συμψηφίζοντας τις ποινές με την κράτησή τους). Στο Μεταγωγών συναντούν το δημοσιογράφο και ποιητή Μανώλη Φουρτούνη από την Κέφαλο, ο οποίος στη συνέχεια εξορίζεται στην Πάρο και στο Παρθένι της Λέρου μέχρι το 1973. Στις 20 Μάη του 1967 συλλαμβάνονται τα στελέχη της αριστεράς Παπαζαχαρίου Ζαχαρίας, Λέγγος Θόδωρος και Κορδιστός Κώστας από την Κω και ο Νίκος Λυριστής και Θεολόγος Μακρής από την Κέφαλο και εξορίζονται στα Γιούρα μέχρι τον Ιούλη του 1967.

Τον Ιούνη του 1967 συλλαμβάνεται ο δικηγόρος Γιώργος Κουρζής από την Καρδάμαινα, υποψήφιος της αριστεράς, στη Δωδεκάνησο, την δεκαετία του ’50 και ’60 με την κατηγορία της διακίνησης ανατρεπτικών εντύπων. Από στρατοδικείο τιμωρείται ένα χρόνο φυλακή στην Αίγινα. Το Μάη του 1968 συλλαμβάνεται ο Γιώργος Λέγγος για διακίνηση προκηρύξεων, παραπέμπεται στο στρατοδικείο και αθωώνεται. Κατά καιρούς και για να διατηρηθεί ένα κλίμα διώξεων και εκφοβισμού συλλαμβάνονται και κρατούνται στα κρατητήρια τα ίδια πρόσωπα.

Μόλις το 1969 ο Γιώργος Σεφέρης (άλλοι επώνυμοι σιώπησαν περισσότερο ή συνεργάστηκαν) ο πρώτος Έλληνας Νομπελίστας λύνει τη σιωπή του λέγοντας: «κλείνουν 2 χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη που πολέμησε ο κόσμος και ιδιαίτερα ο λαός μας. Είναι μια κατάσταση, που όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές με πόνο και μόχθο πάνε και αυτές να καταποντιστούν μέσα στο έλος μέσα στα τελματωμένα νερά. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό που μας οδηγεί η καταπίεση. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή». Λίγα σχεδόν προφητικά.

Στο χρόνο (1988) που πέρασε 3 συμπολίτες μας από αυτούς που αντιστάθηκαν στον φόβο και τη βία που ήσαν θύματά της έφυγαν από τη ζωή χωρίς τυμπανοκρουσίες. Οι ζωντανές μνήμες είναι ανεκτίμητες, ίσως για αυτό και εμείς αδιαφορούμε για την ύπαρξή τους.

Το 1969 συλλαμβάνεται ο Βασίλης Ράπανος στην Αθήνα (από την Κέφαλο) για αντιδικτατορική δράση και καταδικάζεται σε 10 χρόνια φυλακή. Από τη συμμετοχή των Κώων φοιτητών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τραυματίζεται ο Κώστας Ιερομνήμονας από την Καρδάμαινα.

Σίγουρα υπήρξαν ‘’οι αφανείς’’ άνθρωποι του νησιού μας που αρνήθηκαν να υπηρετήσουν το φασισμό. Κάποιοι είχαν κυρώσεις διοικητικές, οικονομικές, ηθικές. Αυτοί που διορίστηκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα σωματεία και τους συλλόγους δεν ήσαν αυτοί που θα ανέβαζαν το κύρος της δικτατορίας στα μάτια των πολιτών της Κω. Ο τοπικός κόσμος δεν τους συμπάθησε. Αυτό το γεγονός αποτελεί τη θετική πλευρά της πλατιάς κοινωνικής στάσης του νησιού μας απέναντι στη δικτατορία.

Στόχος του άρθρου δεν είναι να δώσει τίτλους ή να αποδώσει τιμές σε πρόσωπα. Αναζητήθηκαν πρόσωπα και ενέργειες ελευθερίας σε καιρούς υποταγής, στοχεύοντας σε μια προσπάθεια αυτογνωσίας των Κώων του σήμερα. Όποιος θέλει μπορεί να συμπληρώσει ή να τροποποιήσει το κείμενο.

(το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1988 με τίτλο ‘’21 χρόνια μετά την 21 Απρίλιου 1967, αναφορά στους Κώους Πατριώτες που γνώρισαν την βία της χούντας’’. Τότε ζούσαν σχεδόν όλοι όσοι μνημονεύονται εδώ. Σήμερα; Το κοινωνικό τοπίο και το πολιτικό πεδίο είναι τόσο, μα τόσο πολύ αλλαγμένο! Τότε η ελπίδα της αλλαγής και της βελτίωσης ήταν στον …δρόμο. Αυτά είναι χρόνια αστικής Δημοκρατίας που διαφέρει από την Δικτατορία και το ημι-δικτατορικο καθεστώς 1947-67 μας έλεγε ο Μήτσος Χατζηαντωνίου αγωνιστής από το 1945 στην ΕΜΠΑ, στην ΕΔΑ, στο ΚΚΕ, στην ζωή. Σήμερα τα σύννεφα πυκνώνουν από παντού χωρίς να κατανοούμε που πάμε. Κάπως σαν το Ευαγγελικό των ημερών μη έχοντας ‘’που την κεφαλήν κλίναι’’. Δύσκολα χρόνια ξανά. Χωρίς να φαίνονται ζωντανές οι παρακαταθήκες του χθες.)

Ν. Μυλωνάς