Χωρίς την συμμετοχή και τον έλεγχο στα δημόσια πράγματα ‘’δουλειά δεν γίνεται’’

Α. Η ακραία κρίσιμη οικονομικά περίοδος που ζούμε εδώ και 2 καλοκαίρια μας θα έπρεπε να μας έχει επιβάλει την προσοχή στην καθημερινότητα, την κοινωνική δραστηριοποίηση και την πολιτική εγρήγορση, αντί της ακινησίας, της αναμονής και των ψεύτικων υποσχέσεων κυβερνητικών παραγόντων.

Β. Η τουριστική κίνηση που αναμένουμε καθιστά κεντρικά θέματα: το λιμάνι και το αεροδρόμιο.

—Το αεροδρόμιο το αγόρασαν τα γερμανικά συνταξιοδοτικά ταμεία και με κρατικές εγγυήσεις, χρήματα Ελληνικών τραπεζών, ΕΣΠΑ  και Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες το παρέδωσαν μέσα στον χρόνο των συμβάσεων τους. Η ποιότητα των έργων στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ είναι αντίστοιχη των χαμηλών μας απαιτήσεων. Δεν συγκρίνονται με αντίστοιχες ανακαινίσεις αεροδρομίων της Γερμανικής Επικράτειας.

—Το λιμάνι, ανέλαβε η Πολιτεία την αποκατάσταση του με δική της χρηματοδότηση. Το έργο προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς. Την περασμένη Δευτέρα από το πλοίο για Ρόδο είχαμε μια γενική εποπτεία των εργασιών.  Μια εβδομάδα μετά η εικόνα δεν έχει αλλάξει πολύ. Μα τι αποτέλεσμα να έχεις όταν για ένα τέτοιο έργο απασχολούνται 5-6 άνθρωποι;   Συζητήσαμε το θέμα με συμπολίτες μας. Δικαιολογούν την αργοπορία. Αρκεί να γίνει το έργο, μας είπαν!

Γ.  Αναζητήσαμε τα στοιχεια και διαβάσαμε στην Ναυτεμπορική και το  bizness.gr της 21 Μαΐου 2019: ‘’Ολοκληρώθηκε η διαγωνιστική διαδικασία για το μεγάλο λιμενικό έργο της β! Φάσης αποκατάστασης του Λιμένα Κω’’.  Η υπογραφή της σύμβασης του έργου πραγματοποιήθηκε στις 23 Απριλίου 2019 και ανάδοχος του έργου είναι η εταιρεία…’.  Διαβάζουμε στην διακήρυξη του έργου ότι σε 20 μήνες (23-04-2019 έως 23-12-2020) το έργο θα έπρεπε να τελειώσει. Έχουμε ήδη ξεπεράσει την συμβατική προθεσμία κατά 6 μήνες! Εδώ θα αρχίσουν οι δικαιολογίες: καιρικές συνθήκες, έκτακτα γεγονότα, ειδικές συνθήκες του έργου, νόμιμο περιθώριο παρατάσεων κλπ.

—Γιατί η σύμβαση της frapport-εταιρείες δεν παραβιάστηκε χρονικά; Μα υπήρχαν αυστηρές ρήτρες σε περίπτωση καθυστερήσεων, μας λέει ένας εκ των μηχανικών της κατασκευάστριας.

Στην σύμβαση Υπουργείου-εταιρείας για το λιμάνι, η οποία μάλιστα διέπονταν από το επείγον του σεισμικού γεγονότος γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχες δεσμεύσεις;

—Στην σύμβαση της fraport-κατασκευαστικής η τοπική κοινωνία και το ελληνικό δημόσιο δεν είχαν την δυνατότητα παρέμβασης για αλλαγές και τροποποιήσεις περιεχόμενο και στην ποιότητα έργου του έργου. Στην σύμβαση όμως Υπουργείου-εταιρείας για το λιμάνι, όμως προβλέπονταν διαδικασίες τροποποιήσεων της μελέτης! Το Λιμενικό Ταμείο θα μπορούσε να κάνει βελτιώσεις αν ήθελε (πχ εγκαταστάσεις αποχέτευσης, υπόγεια περισυλλογή σκουπιδιών, παροχή καυσίμων, σχεδιασμός διαρρυθμίσεων-πρασίνου-στοιχείων εξοπλισμού κλπ).

Αντίθετα στο λιμάνι μας για 2 καλοκαίρια έχουμε μια τεράστια λειτουργική και αισθητική υποβάθμιση με τους όγκους μπαζών και οικοδομικών υλικών και ανενεργών μηχανημάτων στην προμετωπίδα της πόλης. Εδώ ο Δήμος είχε λόγο! (άρθρο 12 ΕΣΥ). Είχε λόγο στην χρόνο των κατασκευαστικών εργασιών! Θα έπρεπε να απαιτήσει την τήρηση του 20-μηνου. Η παρατεταμένη περίοδος εργασιών στο λιμάνι έχει την συν-ευθύνη της τοπικής πολιτικής ηγεσίας σύμφωνα με την διακήρυξη του έργου και την ειδική συγγραφή υποχρεώσεων (ΕΣΥ).  Η καθημερινή στατική εικόνα στο επιβατικό λιμάνι είναι απογοητευτική! Το έργο θα τελειώσει τον χειμώνα!

Η  φετινή τουριστική περίοδος απαιτούσε το λιμάνι να είναι σε λειτουργία.

Δ. Αφήνουμε τελευταίο το ΤΕΡΜΙΝΑΛ (κτήριο επιβατών και λοιπών εξυπηρετήσεων). Για ένα τέτοιο έργο θα άξιζε ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός και να είχαμε ήδη έτοιμη την μελέτη, για να ξεκινήσει το φθινόπωρο η κατασκευή του… ώστε το 2022 πια! να επανέλθει το λιμάνι στην προ του 2017 κατάσταση!

Ε. Η όλη κατάσταση αναδεικνύει ευθύνες κρατικών διαδικασιών και ανεπάρκειες τοπικών πολιτικών θεσμών και προσώπων. Το κυριότερο όμως είναι ότι αναδεικνύει την απουσία τοπικού πνεύματος και τοπικού κινήματος διεκδίκησης για λύση των προβλημάτων μας. Χωρίς την συμμετοχή και τον έλεγχο των Κώων στα δημόσια πράγματα ‘’δουλειά δεν γίνεται’’! Α! οι Βουλευτές μας; Παρακολουθούν το έργο!

Ν. Μυλωνάς