Στην κρίσιμη εποχή που διανύουμε, όλοι οι δήμοι της χώρας πασχίζουν να αυξήσουν τους δείκτες απορροφητικότητας των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, κυρίως εκείνων της νέας περιόδου του ΕΣΠΑ, προκειμένου να βρούνε νέες χρηματοδοτικές πηγές.

 

Στον αντίποδα αυτής της –αυτονόητης για κάθε Δήμο– προσπάθειας, η Δημοτική Αρχή έρχεται σήμερα να διαλύσει τη σύμβαση του ΑΚΤΑΙΟΝ, δηλαδή να μην αποδεχθεί τα 100.000 ευρώ που της δίνονται από το ΕΣΠΑ, αφήνοντας στη μέση ένα έργο ιδιαίτερης αξίας, με το αβάσιμο πρόσχημα της αξιοποίησης μέσω της επικείμενης εκμίσθωσής του.

 

Επιπλέον, με την απόφαση αυτή, επιβαρύνει το ταμείο του Δήμου με το ποσό της αποζημίωσης που θα διεκδικήσει και που νομίμως θα πάρει ο εργολάβος. Αποζημίωση που, όπως φάνηκε σήμερα από το ετήσιο τεχνικό πρόγραμμα, προϋπολογίζεται στα 60.000 ευρώ.

 

Αυτή την πρακτική ο θυμόσοφος λαός την περιγράφει εύστοχα με μια παροιμία: « Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι». Αποτελεί καθαρή αντίφαση, αν όχι σπουδή στον παραλογισμό.

 

Αν πράγματι θέλουμε να μιλήσουμε για αξιοποίηση, πρέπει πρώτα από όλα να καταγραφεί το σύνολο των δημοτικών ακινήτων που δύναται να αξιοποιηθεί, και έπειτα να καταρτιστεί ένα σχέδιο συνολικής εκμετάλλευσης, με σαφή προσανατολισμό, με όρους κοινωνικής ανταποδοτικότητας, και με αιχμή του δόρατος την ενεργοποίηση της αργούσας περιουσίας, είτε αυτή αφορά σε εδαφικές εκτάσεις είτε σε κτήρια εγκαταλειμμένα. Το κάναμε; Όχι!

 

Αλλά, πριν ακόμα σχεδιάσουμε, θα έπρεπε, στην αίθουσα αυτή, να γίνει λόγος για το τι εννοούμε λέγοντας «αξιοποίηση».

 

Κατά τα φαινόμενα, για την δημοτική αρχή, (μια δημοτική αρχή που αν κρίνει κανείς από τη στάση της στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου βρίσκεται σε απόλυτη ταύτιση με τη γραμμή της κυβέρνησης) αξιοποίηση σημαίνει η παραχώρηση ακίνητων φιλέτων σε ιδιώτες- επενδυτές. Ζήλεψε, φαίνεται, τα νεοφιλελεύθερα κατορθώματα του ΤΑΙΠΕΔ και είπε να φτιάξει τοπικό παράρτημα.

 

Το δε επιχείρημα που ακούγεται και θέλει την εκμίσθωση να αποφέρει σημαντικά έσοδα στα ταμεία του Δήμου, δείχνει ακριβώς το ότι δεν υπάρχει κανένα συγκροτημένο σχέδιο εύρεσης πόρων. Γιατί εάν υπήρχε, δεν θα ξεκινούσαμε σήμερα με τόση βιάση από το ΑΚΤΑΙΟΝ.

 

Θα ξεκινούσαμε από την διεκδίκηση χρεών παρελθόντων ετών από μεγαλοφειλέτες του Δήμου, θα ξεκινούσαμε από την περιστολή των σπαταλών, θα ξεκινούσαμε από την ανακατανομή των τελών, θα ξεκινούσαμε από το σχεδιασμό άντλησης πόρων μέσα από το νέο ΕΣΠΑ, θα ξεκινούσαμε ίσως από την παραχώρηση εκτάσεων γης έναντι συμβολικού αντιτίμου για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα.

 

Αγαπητοί συνάδελφοι,

 

Η αξιοποίηση για μας οφείλει να έχει ανταποδοτικό και προστιθέμενο όφελος. Δεν σχετίζεται μόνο με τα χρήματα.

Και εξηγούμαι με ένα παράδειγμα:

 

Η αξιοποίηση του ΑΚΤΑΙΟΝ μέσα από την ανάπτυξη ενός υπερσύγχρονου τουριστικού κόμβου πληροφόρησης με διαδραστικά μέσα, ενός κέντρου δηλαδή άσκησης τουριστικής πολιτικής, με τη συμμετοχή μάλιστα των φορέων του νησιού, δεν είναι πράξη αξιοποίησης; Η δράση του δεν θα μπορεί να αποφέρει μακροπρόθεσμα περισσότερα οφέλη για τους κατοίκους του νησιού;

 

Άλλο παράδειγμα;

Η αξιοποίηση του ΑΚΤΑΙΟΝ ως δημοτικό ιατρείο πρωτοβάθμιας περίθαλψης δεν είναι πράξη αξιοποίησης; Δεν έχει άραγε κοινωνικό όφελος; Πρέπει σώνει και καλά όλα να μεταφράζονται σε χρήμα;

 

Θέλετε άλλο παράδειγμα;

Η αξιοποίηση του ΑΚΤΑΙΟΝ ως πολυχώρου νεότητας με την παράλληλη ίδρυση και συστέγαση ενός δημοτικού ωδείου, δεν είναι πράξη αξιοποίησης; Η νεολαία της Κω, μαθητιώσα και μη, δεν δικαιούται ένα χώρο διαμάντι για την ανάπτυξη των πνευματικών της δεξιοτήτων;

 

Και αν το μόνο μας μέλημα είναι η άμεση αύξηση των εσόδων του δήμου, γιατί δεν ξεκινούμε με κάτι απλούστερο; Με την μεταφορά στο ΑΚΤΑΙΟΝ άλλων δημοτικών οργανισμών, όπως του λιμενικού ταμείου, ή της ΚΕΚΠΑΠΥΑΣ, για τη στέγαση των οποίων ο δήμος πληρώνει ενοίκιο, χιλιάδων ευρώ ετησίως; Αυτό δεν είναι αξιοποίηση; Δεν αποτελεί νοικοκύρεμα των οικονομικών;

 

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Και είμαι σίγουρος ότι αν καθόμασταν σε ένα τραπέζι θα βρίσκαμε από κοινού την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την αξιοποίηση του κτηρίου.

 

Σίγουρα όμως δεν θα ήταν η εκμίσθωσή του – η οποία, να σημειωθεί, ότι εμπεριέχει και ένα καταφανή ταξικό αποκλεισμό, μιας και ο ιδιώτης που θα το νοικιάσει, θα επωμισθεί και την πολυέξοδη συνέχιση της αποκατάστασης.

Και ερωτώ: ξέρετε πολλούς συνδημότες μας που να διαθέτουν ρευστό εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για να μπορούν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό; Αν το γεγονός αυτό δεν υποκρύπτει μεθόδευση φωτογραφικής ανάθεσης, τότε πως αλλιώς να εξηγηθεί;

 

Δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται, η εκμίσθωση του ΑΚΤΑΙΟΝ, ενός κτηρίου ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας και πολιτιστικής κληρονομιάς, θα είναι το έναυσμα μιας βεβιασμένης απόπειρας ιδιωτικοποίησης των δημοτικών φιλέτων. Ιδιωτικοποιήσεων χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες και ρήτρες κοινωνικής ανταποδοτικότητας.

 

Η Δημοτική Αρχή, παρά τις διαβεβαιώσεις για το ακομμάτιστο και ανεξάρτητο του χαρακτήρα της, μόλις μέσα σε δυόμιση μήνες, αυτοαναιρείται. Σέρνεται πίσω από τα δόγματα και τις αιτιάσεις μιας κυβέρνησης σε αποδρομή, προτάσσοντας το ξεπούλημα ως λύση.

 

Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, η παραχώρηση των δημοτικών ακινήτων για χρονικό διάστημα δεκαετιών, χωρίς καμιά εγγύηση, δεν ονομάζεται αξιοποίηση. Ονομάζεται ξεπούλημα.

 

Η βιασύνη και η προχειρότητα που επιδεικνύονται είναι προκλητικές και σκανδαλώδεις.

 

Αν θέλουμε όντως να αξιοποιήσουμε την περιουσία μας είμαστε υποχρεωμένοι να καταθέσουμε ένα συνολικό πλάνο. Να καταθέσουμε μελέτη. Να σταθμίσουμε τα υπέρ και τα κατά. Κυρίως όμως να έρθουμε σε επαφή με την κοινωνία και να αξιολογήσουμε τις προτάσεις της. Κάτι δηλαδή που δεν κάναμε.

 

Για τους λόγους αυτούς ζητώ την απόσυρση του θέματος.

Ειδάλλως καταψηφίζω τη λύση της σύμβασης του ΑΚΤΑΙΟΝ.

 

Σας ευχαριστώ.