Η δημόσια παρέμβαση του κ. Καΐσερλη μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μόνο οργή προκαλεί.

Αν μη τι άλλο όφειλε ο κ. Καΐσερλης σεβόμενος τη μνήμη του νεκρού να απέχει από προκλητικές και ιστορικά αβάσιμες αναφορές.

Αντί να ακολουθήσει το παράδειγμα του σπουδαίου ανδρός Μανώλη Γλέζου, επιλέγει να προβεί σε «κανιβαλιστικές» πολιτικές μικρότητες λίγες ώρες μετά το θάνατο του πρώην Πρωθυπουργού.

Στην ουσία του σχολίου του έχει ήδη τοποθετηθεί η επιστήμη της Ιστορίας. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχει ήδη καταταχθεί στην ιστορία και στην λαϊκή συνείδηση ως ο δημοκράτης, μεταρρυθμιστής και ανιδιοτελής πολιτικός που είπε την αλήθεια στο λαό, πολέμησε το λαϊκισμό και μίλησε στους Έλληνες με απόλυτη ειλικρίνεια και ευθύτητα.

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει πλέον ότι εάν η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ολοκλήρωνε το έργο της, η Ελλάδα θα ήταν ασφαλώς διαφορετική.

Όμως φαίνεται πως ο διχασμός και η πόλωση στα οποία βασίστηκε και εξέθρεψε η απελθούσα γενιά πολιτικών, όπου ανήκει και ο κ. Καΐσερλης, επιβιώνουν ακόμη στην πολιτική του σκέψη.

Είναι, λοιπόν, φυσιολογική η στάση του κ. Καΐσερλη απέναντι στον άνθρωπο που όσο λίγοι πάλεψε ενάντια σε κάθε προσπάθεια διχασμού του ελληνικού λαού. Δυστυχώς, φαίνεται να αδυνατεί να κατανοήσει την εμβέλεια της προσωπικότητας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Επιλέγει να αγνοήσει ότι ο αποβιώσας Πρωθυπουργός υπέστη εικονικές εκτελέσεις για την αντιστασιακή του δράση και φυλακίστηκε για την αντιδικτατορικό του αγώνα.

Ωστόσο, η οποιαδήποτε προσπάθεια σπίλωσης της προσωπικότητας, του έργου και της μνήμης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είναι καταδικασμένη να πέσει στο κενό.

Ασφαλώς σεβόμαστε την αναπόληση του κ. Καΐσερλη στις νεανικές του ανησυχίες, πλην όμως οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι έχει απολέσει τη διαχρονική, ιστορική πραγματικότητα σχετικά με την προσωπικότητα του πρώην Πρωθυπουργού: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέρασε στην ιστορία ως ένας από τους ελάχιστους Μεγάλους Ηγέτες της χώρας μας.

Λίγος σεβασμός, λοιπόν, δεν βλάπτει.

Τοπική Οργάνωση Κω

Νέας Δημοκρατίας