Αν και θεσμοθετήθηκε το 1977 όταν ο ΟΗΕ κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, η Παγκόσμια αυτή ημέρα ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Στις ημέρες μας, σε πολλές περιοχές, η ημέρα αυτή, δυστυχώς, έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες, όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της Μητέρας και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Υπάρχουν όμως περιοχές που δεν διακρίνονται από βραχύχρονη μνήμη και η πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών, διατηρείται αναλλοίωτη.

Και μπορεί στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, η γυναίκα αναμφιβόλως να έχει κατακτήσει διαφορετική θέση στην κοινωνική ζωή, όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να κοπάσουν, καθώς η βία και η κακοποίηση σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, παρουσιάζουν δραματικά ποσοστά.

Η βία που υφίστανται οι γυναίκες στον κόσμο κάθε μέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους και την υγεία τους. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ σε ορισμένες χώρες όπως η Ζάμπια το 59% των γυναικών θα βιώσουν σωματική βία στη ζωή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι και το 50% των σεξουαλικών επιθέσεων συμβαίνουν σε κορίτσια που είναι κάτω των 16 ετών.

Υπολογίζεται ότι μόνο το 2002, 150 εκατομμύρια κορίτσια υπέστησαν σεξουαλική βία, ενώ 100 με 140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων σε ολόκληρο τον κόσμο και κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια κορίτσια κινδυνεύουν να τον υποστούν στην Αφρική μόνο.