Βετεράνοι του ισραηλινού στρατού αναφέρουν ότι είναι δύσκολο να αποφευχθούν θάνατοι πολιτών.

Πρώην στρατιώτες του ισραηλινού στρατού διαψεύδουν τους ισχυρισμούς του Ισραήλ ότι κάνει το παν για να αποφύγει να πλήξει αμάχους. Όπως ο Σάι Νταβίντοβιτς, που υπηρέτησε στον προηγούμενο πόλεμο στη Γάζα τον Νοέμβριο του 2012. Μιλώντας στον «Independent», λέει ότι είχε λάβει επανειλημμένως την διαταγή να πυροβολήσει σε μια πολυσύχναστη περιοχή της πόλης Μπεΐτ Χανούν στην Λωρίδα της Γάζας.  
 
«Ήταν σουρεαλιστικό γιατί βλέπαμε παιδιά να παίζουν στο Μπεΐτ Χανούν. Με τα κιάλια βλέπαμε πολλούς αμάχους αλλά δεν θυμάμαι ποτέ κανείς να μίλησε γι' αυτούς. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν "πώς είναι δυνατόν να πυροβολήσουμε χωρίς να χτυπήσουμε αμάχους;"», λέει. «Το πυροβολικό δεν έχει μεγάλη ακρίβεια. Είναι ανήθικο να χρησιμοποιείται σε περιοχές όπου ζουν άμαχοι».
 
Ο 27χρονος Νταβίντοβιτς είναι από τους επικεφαλής της οργάνωσης «Σπάζοντας τη σιωπή» που συλλέγει μαρτυρίες από πρώην στρατιώτες με στόχο να διαφωτίσει τους Ισραηλινούς για την πραγματική φύση των δραστηριοτήτων του στρατού τους στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα.
 
«Αν δείτε τις προηγούμενες επιχειρήσεις στη Γάζα, θα διαπιστώσετε μια ηθική κατάπτωση που δεν σταματά και την στρατιωτική επιθετικότητα να αυξάνεται», λέει ο ιδρυτής της οργάνωσης Γεχούντα Σολ. «Το επίπεδο της καταστροφής, ο αριθμός των θυμάτων και οι πρακτικές μας δείχνουν ότι όλο και χειροτερεύει».
 
«Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα αυτής της επιχείρησης και των προηγούμενων είναι ότι κάνουμε το παν για να αποφύγουμε τους θανάτους αμάχων. Όταν χρησιμοποιείς πυροβολικό σε ένα μέρος όπως η Γάζα, δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι λαμβάνεις τα μέτρα σου», προσθέτει ο Σολ. «Δεν εννοώ ότι οι στρατηγοί επιθυμούν να σκοτώσουν αμάχους, κάθε άλλο. Αλλά απέχουμε πάρα πολύ από την επίσημη γραμμή ότι κάνουμε το παν για να αποφύγουμε τους θανάτους αμάχων».
 
Ο Αμίρ Μάρμορ, που υπηρέτησε στον πόλεμο της Γάζας το 2008-9, λέει ότι κατά την προετοιμασία για την επιχείρηση «πράγματα όπως κανόνες πολέμου και προσπάθεια να μην πλήξουμε αμάχους δεν ακούστηκαν καθόλου. Αντίθετα, η γενικότερη στάση ήταν "o πόλεμος είναι πόλεμος"».
 
Ο διοικητής του Μάρμορ έλεγε ότι «αυτή τη φορά είναι πόλεμος και δεν πρέπει να απασχολούμαστε με το αν θα καταστρέψουμε κάτι _ όπως ένα τζαμί ή οποιαδήποτε απειλή αισθανθούμε, πραγματική ή φανταστική. Η προσέγγιση ήταν να ανοίξουμε πυρ και να μην σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις. Σε κάθε εμπόδιο, κάθε πρόβλημα η οδηγία ήταν να ανοίξουμε πυρ και να μην κάνουμε ερωτήσεις. Ένα όχημα που σας κλείνει το δρόμο _ συντρίψτε το. Ένα κτίριο που σας εμποδίζει _ βομβαρδίστε το. Αυτό ήταν το πνεύμα».
 
Ο Όντεντ Κίμρον, που έλαβε μέρος στην επιχείρηση στη Ράφα της νότιας Γάζας το 2004, θυμάται τον διοικητή του να χτυπάει το χέρι στο τραπέζι πριν ξεκινήσουν και να τους λέει: «Παιδιά, η ουσία είναι ότι αποστολή σας είναι να σκοτώσετε όσους περισσότερους ένοπλους μπορείτε». Την πρώτη μέρα δεν πυροβόλησαν κανένα ενώ ο διοικητής, «κάθε μία ή δυο ώρες, μας έστελνε μήνυμα: "Τι συμβαίνει παιδιά; Γιατί δεν αρχίσατε ακόμη να σκοτώνετε; Τι συμβαίνει;"».  
 
«Γύρω μας υπήρχε καταστροφή σε κλίμακα που δεν είχα ξαναδεί στο παρελθόν _ σπιτιών, θερμοκηπίων και δρόμων. Οτιδήποτε υπήρχε εκεί ισοπεδώθηκε», συνεχίζει ο Κίμρον. «Και όλη την ώρα να με ρωτάει ο διοικητής: "Γιατί δεν πυροβολείς; Τι συμβαίνει; Γιατί δεν σκοτώνεις κανένα;"».
 
tovima.gr