Η προστάτιδα του Αιγαίου, μνημονεύεται και τιμάται με έθιμα και παραδόσεις. Κάθε νησί, μία μοναδική ιστορία, με διαφορετική αφήγηση. Το Πάσχα του καλοκαιριού, μία από τις μεγαλύτερες θεομητορικές εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Κοίμηση της Θεοτόκου, η Ανάληψή της. Ο Αύγουστος, ο μήνας μοναδικής θρησκευτικής κατάνυξης.

«Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας,

εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε·

μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής,

και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη,

εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».

Η Παναγία, γνώρισε το θάνατό της, τον περίμενε, αλλά δεν ήταν μόνη. Νεφέλη, μετέφερε τους Αποστόλους δίπλα της, όσο μακριά και εάν ήταν και μετά, τρεις μέρες μετά, ήρθε η Ανάστασή της, η μετάστασή της στους ουρανούς. Ο εορτασμός της Κοίμησης και της Ανάστασής της, λαμπρό παράδειγμα προς όλους, λαμπρό δίδαγμα για τους απανταχού Έλληνες και Ελληνίδες, Δωδεκανήσιους και Δωδεκανήσιες.

Κάθε θάνατος, μία νέα αρχή. Κάθε φυγή, μία νέα ελπίδα. Τίποτα δεν τελειώνει, όταν δεν έχει ολοκληρωθεί. Ακόμη και εάν κάποιοι επιχειρήσουν να το αμαυρώσουν, να το προσβάλλουν, να το λεηλατήσουν, όπως οι Ιουδαίοι, που αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατο της Παναγίας και τυφλώθηκαν. Όλοι γίνονται δέκτες αυτού που τους αξίζει, αυτού για το οποίο εργάστηκαν λαθεμένο ή ορθό, κακό ή καλό, άτιμο ή έντιμο. Και εάν τολμήσεις ακόμη περισσότερα, τότε θα λάβεις ξανά την απάντησή σου. Ακόμη πιο σκληρή, όπως η πράξη σου. Τρανό παράδειγμα ο ένας και μοναδικός Ιουδαίος, που κατόρθωσε να ακουμπήσει του νεκροκρέβατο της Παναγίας και μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια (!)

Χρόνια πολλά λοιπόν. Χρόνια πολλά και ευλογημένα στα νησιά της Δωδεκανήσου, που τιμούν με λαμπρότητα, κατάνυξη και περηφάνια, την Κοίμηση και την Ανάσταση της Θεοτόκου.

Χρόνια πολλά στην όμορφη Κάρπαθο, στην Παναγία της Ολύμπου, με το εξαίρετο τέμπλο της. Χρόνια πολλά στις Πυλές, στο Απέρι και κυρίως στις Μενετές, στην Παναγία που ανοίγει τις πόρτες της σε χιλιάδες κόσμου και όπως θα έλεγαν ο Μηνάς Αλ. Αλεξιάδη και η Εύη Μελά-Αλεξιάδη:

«Η Κάρπαθος σεμνύνεται, όλοι πανηγυρίζου(ν)

και οι Καρπάθιοι χαίρονται για Σένα και γλεντίζου(ν).

Καρπάθου Μεγαλόχαρη, τα θαύματα σαν κάνει,

η δύναμη της Παναγιάς σ’ όλο τον κόσμο φτάνει.

(…) Μια είν’ η «Μενετιάτισσα» εις τη δική μας χώρα,

πασίγνωστη στην Κάρπαθο και στην Ελλάδα τώρα».
 

Χρόνια πολλά και στην κορυφή της Νισύρου, στη Σπηλιανή, εκεί όπου η λατρεία στην Παναγία, έχει εξέχουσα σημασία. Εκεί, όπου πραγματοποιούνται, για πάνω από εκατό (100) χρόνια, τα εννιάμερα της Παναγίας, αναλλοίωτα στο χρόνο, όπως τα διδάγματά της.

Χρόνια πολλά στην ιερή Πάτμο με την Παναγία τη Διασώζουσα και στη Λέρο με την Παναγία του Κάστρου. Χρόνια πολλά στην Αστυπάλαια την Πορταϊτισσα και στην Παναγία της Κάσου, την Πέρα Παναγιά. Χρόνια πολλά στη γραφική Χάλκη, στο Χωριό της Παναγιάς, στην Κάλυμνο με την Παναγία την Κεχαριτωμένη, στην Κω με την Γοργοεπήκοο, στη Σύμη με τη Λεμονίτισσα, στη Ψέριμο της Κοίμησης.

Χρόνια πολλά και στη Ρόδο, στην Ιαλυσό και την Κρεμαστή. Εκεί, όπου η Παναγία τιμάται για εβδομάδες. Εκεί, όπου διεξάγονται σωρεία εκδηλώσεων, προς τιμήν της. Στα Ιαλύσια 2016 και στην Πανελλήνια Έκθεση Κρεμαστής και σε όλους όσοι προσπαθούν και αγωνίζονται γι’ αυτά.

Χρόνια πολλά λοιπόν, σε όλα τα ιερά νησιά του Αιγαίου. Χρόνια πολλά στην Παναγία. Χρόνια πολλά και ευλογημένα, τιμώμενα, με πίστη και ελπίδα. Χρόνια πολλά με ευλάβεια, σε όλους τους Δωδεκανήσιους και τις Δωδεκανήσιες, απανταχού της γης. Ας είναι η Ανάσταση της Παναγίας και η γιορτή της, η αρχή για την Ανάσταση του Ελληνικού λαού, των Ελλήνων και των Ελληνίδων, των Δωδεκανησίων. Με πίστη, υπομονή, ελπίδα και προσπάθεια, η ζωή, χαρίζει περισσότερα και απ’ αυτά που θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί. Ας γίνουν λοιπόν αυτά, συστατικά της ζωής μας.