Το σπάσιμο του ροδιού την Πρωτοχρονιά, είναι ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας, προκειμένου να είναι καλή η νέα χρονιά.
Το εν λόγω έθιμο εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο και στη συνέχεια διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με επίσημα ρούχα, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο.
Κατά την επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι, που στην Μικρά Ασία το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή τη μέρα του Σταυρού, κάνει το ποδαρικό και σπάει το ρόδι.
Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι στην κλειστή εξώπορτα και να του ανοίξουν, χωρίς να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του, έτσι ώστε να είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.
Τα λόγια που πρέπει να πούμε κατά το σπάσιμο του ροδιού
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά».
Τα παιδιά κοιτάζουν οι ρώγες να είναι τραγανές και κατακόκκινες, καθώς όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.
Άλλη ευχή που συνηθίζεται να λέγεται κατά το σπάσιμο του ροδιού είναι «όσο βαρύ είναι το ρόδι, τόσο βαρύ να είναι το πορτοφόλι μας, όσο γεμάτο καρπούς είναι το ρόδι, να είναι γεμάτο το σπίτι μας με καλά και όσο κόκκινο είναι το ρόδι, τόσο κόκκινη να είναι και η καρδιά μας» .
Οι λέξεις ρόδι και ροδιά, εκτός από την προφανή τους ετυμολογική σχέση με τη νήσο της Ρόδου, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις έννοιες ροή και δύναμη.
Η δύναμη του συγκεκριμένου καρπού είναι χαρακτηριστική στην ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, αφού τα ιστορικά δεδομένα που σχετίζονται μ`αυτό τον καρπό είναι ανεξάντλητα.
Στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως η δύναμη του ροδιού κρυβόταν στους πολυάριθμους κόκκους του (αφθονία και γονιμότητα), αλλά και στο πορφυρό χρώμα του (χρώμα που φέρνει καλή τύχη).
Άλλωστε, ακόμη και σήμερα, αποτελεί ένα από τα πιο εκφραστικά σύμβολα της ελληνικής λαογραφίας, με έντονη παρουσία σε κάθε μορφή και έκφραση της παραδοσιακής ζωής.
Τα έθιμα που σχετίζονται με το ρόδι, ποικίλλουν από τόπο σε τόπο και διαφέρουν μεταξύ τους, όπως και τα μέρη της Ελλάδας στα οποία το συναντάμε.
Από τα πιο γνωστά είναι η χρήση του στην Παρασκευή των κολλύβων, η συμμετοχή του σε διάφορες φάσεις του γαμήλιου εθιμικού κύκλου και το σπάσιμό του ροδιού την Πρωτοχρονιά ως ένδειξη καλού ποδαρικού για το νέο έτος.
Η ροδιά κατείχε μια ιδιαίτερη θέση στις αντιλήψεις των ανθρώπων, καθώς θεωρείτο ως ένα δέντρο που συμβολίζει τον πλούτο και τη γονιμότητα και ροδιά ταυτίστηκε με τοπρωτοχρονιάτικο έθιμο με το «σπάσιμο του ροδιού» στην είσοδο του σπιτιού.
Πρόκειται για έθιμο που φέρεται να ξεκίνησε από την Πελοπόννησο και να καθιερώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο νοικοκύρης του σπιτιού σπάει το ρόδι πίσω από την κεντρική είσοδο λέγοντας την ευχή: «Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά». Υπάρχει και άλλη ευχή που είναι η εξής: «Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος».
Παλαιότερα, σύμφωνα με την ελληνική παράδοση, η οικογένεια πήγαινε στην εκκλησία για τη λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και για να υποδεχθούν τον νέο χρόνο. Επιστρέφοντας στο σπίτι,ο νοικοκύρης έχει στην τσέπη του ένα ρόδι και είναι αυτός που θα κάνει ποδαρικό,κρούοντας το κουδούνι. Μόλις του άνοιγαν έμπαινε στο σπίτι με το ρόδι στο χέρι και έτσι έκανε το ποδαρικό του. Πάντα έμπαινε με το δεξί πόδι και αμέσως μετά έσπαγε το ρόδι πίσω από την πόρτα. Σύμφωνα με την παράδοση όσο πιο πολλά και κατακόκκινα είναι τα σπόρια του ροδιού τόσο που πλουσιοπάροχος και ευλογημένος θα είναι ο νέος χρόνος.
Εννοιολογικά το ρόδι σημαίνει «ροή» και «δύναμη», μία έννοια που προσέλαβε στην αρχαία Ελλάδα, όπου θεωρούσαν ότι οι κόκκοι του ροδιού συμβόλιζαν την αφθονία, τη γονιμότητα και την καλή τύχη. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες και ο χυμός του θεωρείται ότι έχει θεραπευτικούς σκοπούς και χρησιμοποιείται επίσης στην παραδοσιακή περσική, καυκάσια και ινδική κουζίνα, ενώ η γρεναδίνη, που είναι σιρόπι συμπυκνωμένο από ρόδι, χρησιμοποιείται ως γεύση στα ποτά.
Το πρώτο ρόδι μαρτυρείται ότι εμφανίστηκε στην Περσία. Στον βουδισμό θεωρείται ένα από τα τρία ευλογημένα φρούτα. Υπάρχουν αρκετές αναφορές στο ρόδι, στη λαογραφία πολλών λαών, ενώ είναι σύμβολο γονιμότητας αλλά και ευμάρειας σε αρχαίους πολιτισμούς.Αναφορές συναντάμε στην αιγυπτιακή μυθολογία, στη Βίβλο και στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ. Ο Μωυσής φέρεται να διαβεβαίωσε τους Ισραηλίτες ότι θα έχουν ρόδια ακόμη και στη Γη της Επαγγελίας. Ρόδια μεταφέρονταν από τα καραβάνια στην έρημο χάρη του χυμού τους. Αποξηραμένα φρούτα βρέθηκαν στην Εποχή του Χαλκού μέσα σε τάφους. Στο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Σαίξπηρ,η Ιουλιέτα επέμενε ότι ένα αηδόνι τραγουδούσε μέσα από μια ροδιά.
Στην ελληνική μυθολογία η ροδιά συμβολίζει τη γονιμότητα και την αφθονία. Σημειώνεται ότι είναι το φρούτο της θεάς Ήρας, η οποία αναπαριστάται στα γλυπτά να κρατά μια ροδιά.
Ο Όμηρος στην «Οδύσσειά» του αναφέρει ότι ρόδια καλλιεργούσαν στους κήπους του βασιλέα Αλκίνοου. Ακόμη, Έλληνες αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Θεόφραστος, αναφέρονται στη ροδιά ως «ρόιο» και ο Διοσκουρίδης επισημαίνει τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν τη φλούδα της ροδιάς στη βυρσοδεψία και στην ιατρική. Επίσης, σύμφωνα με τον μύθο, η θεά Αφροδίτη ήταν εκείνη που συνέδεσε το όνομά της με την καταγωγή της ροδιάς, καθώς η ίδια φύτεψε την πρώτη ροδιά στην Κύπρο.
Παράλληλα, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όταν ο Πλούτωνας απήγαγε την Περσεφόνη και τη μετέφερε στον Κάτω Κόσμο, της έδωσε να φάει ρόδι. Εκείνη έφαγε μόνο λίγα σπόρια και έτσι έπρεπε να περνά τους έξι μήνες του έτους στον κάτω κόσμο, τον Πλούτωνα, που θεωρητικά είναι ο χειμώνας, και τους άλλους έξι στον επάνω κόσμο, που ταυτίζεται με την εποχή του καλοκαιριού.
Οι ροδιές απεικονίζονταν στα καρχηδονιακά και τα φοινικικά παράσημα και στην πίσω πλευρά των νομισμάτων του νησιού της Ρόδου.
Με πληροφορίες από Βικιπαίδεια, mythiki-anazitisi.blogspot.com, floridata.com
Ενα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου είναι «το σπάσιμο του ροδιού» Το έθιμο αυτό αρχικά εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο, αν και μέτα διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Την Πρωτοχρονιά η οικογένεια έβαζε τα καλά της και πήγαινε στην εκκλησία για να παρακολουθήσει την λειτουργία και να υποδεχτεί τον καινούργιο χρόνο.
Ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε μαζί του το ρόδι και γυρνώντας στο σπίτι έπρεπε να χτυπήσει την πόρτα και να του ανοίξουν. Έτσι θα ήταν ο πρώτος που θα έμπαινε στο σπίτι για να κάνει το καλό ποδαρικό (με το δεξί πάντα) σπάζοντας το ρόδι και λέγοντας «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος..». Βέβαια στο σήμερα που όλα έχουν απλουστευθεί ή και μερικές εθιμοτυπικές συνήθειες ξεχαστεί, εκείνο που έχουμε διατηρήσει είναι απλά το σπάσιμο του ροδιού που συνδέεται άμεσα με την δοξασία που το αναγάγει σε σύμβολο καλοτυχίας.
Η δύναμη του ροδιού έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα αφού θεωρούσαν ότι οι κόκκοι του συμβολίζαν την αφθονία, ίσως και λόγω της ποσοτητάς τους, τη γονιμότητας την αιωνιότητα (αν και σχετίζεται με τον θάνατο) αλλά και την καλή τύχη. Στην ελληνική μυθολογία είναι το φρούτο που δένει την Περσεφόνη με το βασίλειο του Κάτω Κοσμου και το έμβλημα των Ελευσίνιων μυστηρίων. Στην αρχαία Αίγυπτο, το χρησιμοποιούσαν ως ταφικό κτέρησμα, ενώ αποτελούσε διακοσμητικό μοτίβο στο ναό του Σολομώντα κι αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.
Το ρόδι, που εννοιολογικά σημαίνει ροή και δύναμη, ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας, που στον Βουδισμό αποτελεί ένα από τα τρία ευλογημένα φρούτα, είναι από τα πρώτα δέντρα που καλλιεργήθηκαν (το πρώτο ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην Περσία) και είναι γεμάτο οφέλη, αφού είναι πλούσιο σε βιταμινες και παράλληλα χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες κι ο χυμός του χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για θεραπευτικούς σκοπούς.
ΠΗΓΗ vimaorthodoxias
Ένα από τα παλαιότερα γιορτινά έθιμα είναι να σπάμε ένα ρόδι την Πρωτοχρονιά. Ένα έθιμο το οποίο, συναντάτε αρχικά στην Πελοπόννησο, αλλά και στις Σέρρες, και αργότερα διαδίδεται σε όλη την Ελλάδα.
Το ρόδι εννοιολογικά σημαίνει ροή και δύναμη, είναι ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας, ενώ αναζητώντας κανείς τις ρίζες του θα φτάσει μέχρι την αρχαία Ελλάδα, όπου θεωρούσαν ότι οι κόκκοι του συμβολίζαν την αφθονία, ίσως και λόγω της ποσοτητάς τους, τη γονιμότητα, την αιωνιότητα, αλλά και την καλή τύχη.
Η παράδοση θέλει την Πρωτοχρονιά την οικογένεια να βάζει τα καλά της και να πηγαίνει στην Εκκλησία να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχθεί το νέο έτος.
Ο νοικοκύρης παίρνει μαζί του στην Εκκλησία το ρόδι για να «ευλογηθεί» κι αυτό και όταν όλοι επιστρέφουν σπίτι, εκείνος πρέπει να χτυπήσει την πόρτα για να του ανοίξουν, ώστε να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι τη νέα χρονιά. Τη στιγμή εκείνη σπάει το ρόδι και εύχεται να πλημμυρίσει το σπίτι υγεία, ευτυχία και χαρά, όσες είναι οι είναι και οι ρώγες του ροδιού.
Υποστηρίζουν ότι δυναμώνει τους μύες και χαρίζει μακροζωία καθώς διατηρεί σε φόρμα τα μιτοχόνδρια, τα «εργοστάσια παραγωγής ενέργειας» των κυττάρων
Επιστήμονες από την Ελβετία υποστηρίζουν ότι ένα συστατικό του ζουμερού αυτού φρούτου δυναμώνει τους μύες και χαρίζει μακροζωία.
Η θετική του επίδραση οφείλεται στο ότι διατηρεί σε φόρμα για περισσότερο χρονικό διάστημα τα μιτοχόνδρια, τα "εργοστάσια παραγωγής ενέργειας" των κυττάρων.
Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση "Nature Medicine", χημικές ουσίες που εμπεριέχονται στο ρόδι, μετατρέπονται από τους μικροοργανισμούς που ζουν φυσιολογικά στο έντερο σε μια σύνθετη ουσία με την ονομασία "ουρολιθίνη Α".
Η ουσία αυτή προωθεί την "ανακύκλωση" των μιτοχονδρίων ώστε να γεμίσουν τις μπαταρίες τους τα κύτταρα και να καθυστερήσει η διαδικασία της γήρανσης. Στο πλαίσιο πειραμάτων σε οργανισμούς όπως τα ποντίκια και οι σκώληκες, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η "ουρολιθίνη Α" μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της ζωής και βελτιώνει τις επιδόσεις.
Συγκεκριμένα, οι σκώληκες που έλαβαν τη σύνθετη ουσία έζησαν σχεδόν κατά 50% περισσότερο, ενώ τα ηλικιωμένα ποντίκια μπορούσαν να καλύψουν κατά 42% μεγαλύτερη απόσταση τρέχοντας. Με την πάροδο των ετών, τα μιτοχόνδρια λειτουργούν λιγότερο αποδοτικά, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνονται οι μύες και να ενισχύεται η αδυναμία του οργανισμού. Κρατώντας τους μύες νέους μέσω της ενίσχυσης των μιτοχονδρίων μπορεί να παραταθεί σημαντικά η περίοδος λειτουργικότητας και ανεξαρτησίας ενός ατόμου αλλά και να περιοριστούν σημαντικά τα περιστατικά πτώσης και τραυματισμού στους ηλικιωμένους.
Οι επιστήμονες έχουν ήδη ξεκινήσει δοκιμές σε ανθρώπους, χορηγώντας την ουρολιθίνη Α σε μορφή συμπληρώματος.«Εκτιμούμε ότι η έρευνα αυτή αποτελεί ορόσημο στο πεδίο της αντιγήρανσης» δηλώνουν οι Ελβετοί επιστήμονες από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάνης.
protothema.gr