Βαρεθήκαμε τα κλασικά cheesecake με φράουλα-κεράσι-λεμόνι καιρός είναι να δοκιμάζουμε και κάτι διαφορετικό.
Υλικά για τη βάση:
1 πακέτο μπισκότα digestive τριμμένα στο μπλέντερ
1/4 του φλιτζανιού βούτυρο ανάλατο
Υλικά για τη γέμιση:
500 γρ. τυρί κρέμα
3 μεγάλα αυγά
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
2 κουταλιές σούπας ρούμι
1 κουταλάκι τριμμένη φρέσκια ρίζα τζίντζερ
1 δόση βανίλιας
Υλικά για το γαρνίρισμα:
Σπόροι από δύο ρόδια
1/4 του φλιτζανιού νερό
1/3 του φλιτζανιού χυμός από ρόδι
1 κουταλάκι ζελατίνα σε σκόνη
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
Εκτέλεση:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 °C.
Σε μια φόρμα με σούστα βάζουμε τα τριμμένα μπισκότα και από πάνω ρίχνουμε το βούτυρο λιωμένο σε χαμηλή φωτιά, αφού το έχουμε αφήσει να χλιάνει. Δουλεύουμε με τα δάχτυλα μέχρι να «βραχούν» καλά τα τρίμματα. Στρώνουμε το μείγμα μπισκότο - βούτυρο στον πάτο της φόρμας πιέζοντας με τα δάχτυλα και προσπαθώντας να έχει παντού το ίδιο ύψος.
Χτυπάμε στο μίξερ όλα τα υλικά της γέμισης για 5΄. Ρίχνουμε το μείγμα στη φόρμα και την κουνάμε για να απλωθεί παντού στο ίδιο ύψος. Ψήνουμε για 20΄περίπου το βγάζουμε από το φούρνο, το αφήνουμε να κρυώσει και μετά το βάζουμε στο ψυγείο για 3 ώρες τουλάχιστον.
Ανακατεύουμε το χυμό του ροδιού και το νερό σε ένα μπολ και πασπαλίζουμε από πάνω τη ζελατίνη. Αφήνουμε 1΄ μέχρι να μαλακώσει η ζελατίνη. Ρίχνουμε το μείγμα σε ένα μικρό κατσαρολάκι και προσθέτουμε τη ζάχαρη ανακατεύοντας σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μεταφέρουμε το μείγμα σε μεταλλικό μπολ, που τοποθετούμε μέσα σε ένα μεγαλύτερο μπολ γεμάτο με κρύο νερό και παγάκια μέχρι τη μέση. Ανακατεύουμε το μείγμα της ζελατίνης μέχρι να κρυώσει και να αρχίσει να πήζει ελαφρά, χωρίς όμως να στερεοποιηθεί.
Απλώνουμε το ζελέ ροδιού πάνω στο τσιζ κέικ και καλύπτουμε με τους σπόρους του ροδιού. Ξαναβάζουμε το γλυκό στο ψυγείο τουλάχιστον 1 ώρα. Για να το σερβίρουμε αφαιρούμε τη στεφάνη και κόβουμε σε τρίγωνα κομμάτια.
icookgreeκ.com
1η Σεπτεμβρίου: Η Αρχή της Ινδίκτου (Η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους)
Στο νησί μας το πρωί της «Αρχιχρονιάς» αναβιώνει ένα έθιμο.
Το βράδυ της παραμονής της αρχιχρονιάς (31 Αυγούστου) «αστρονομούσαν» ένα μεγάλο kαρπούζι, που το άφηναν όλη τη νύχτα μαζί με ένα ρόδι κι ένα κεφάλι σκόρδου
Γυναίκες και παιδιά σηκώνονται πριν βγει ο ήλιος και πηγαίνουν στην παραλία παίρνοντας μαζί, τους «αστρονομημένους» καρπούς της νέας και παλιάς χρονιάς. Τους παλιούς καρπούς τους φύλαγαν στο εικονοστάσι τους για ένα χρόνο. Αφού φτάσουν στην παραλία πετάνε στο νερό τους παλιούς καρπούς και βουτάνε τους νέους.
Έπειτα βρέχουν το πρόσωπο τους και μαζεύουν θαλασσινό νερό σε δοχεία από σαράντα κύματα, μαζί με βότσαλα από την ακρογιαλιά.
Στην επιστροφή για το σπίτι, κάνουν στάση στον πλάτανο και αγκαλιάζουν τον κορμό. Οι παλιοί λένε ότι έπαιρναν δύναμη και χρόνια έτσι.
Την 1η Σεπτεμβρίου (εορτή του αγίου Συμεών του Στυλίτη), οι έγκυες γυναίκες απείχαν από κάθε εργασία, για να μην γεννηθεί το παιδί τους με σημάδι. Την ίδια μέρα γιορταζόταν η «Αρχιχρονιά», καθώς οι βυζαντινοί τον είχαν ως πρώτο μήνα του επίσημου ημερολογίου.
Παρόμοια έθιμα μπορούμε να συναντήσουμε και στα άλλα νησιά. Για παράδειγμα στη Κάλυμνο, οι κάτοικοι ραντίζουν με αγιασμό τα αμπέλια, τα σπίτια και τα δίχτυα τους, για να έχουν παραγωγή.
Αντίστοιχα, στη Ρόδο, κρεμούν σε χοντρό δοκάρι στη στέγη τους ένα άσπρο σακουλάκι, που το γεμίζουν με σιτάρι και στάχυα. Γύρω από το σακουλάκι τοποθετούν κρεμμύδι, σκόρδο, βαμβάκι, σταφύλι, καρύδια, κεχρί. Αυτό ξεκρεμιέται την Πρωτοχρονιά. Τα καρύδια και το τσαμπί το τρώνε, ενώ το σιτάρι, το σκόρδο και το κρεμμύδι τα ρίχνουν μέσα στο σπόρο, όταν με το καλό ξεκινήσει η σπορά.