Άνδρας, με ύψος περίπου 1,65 μ., ανοιχτόχρωμο δέρμα και καστανά μαλλιά. Αυτό είναι το πιο πιθανό "προφίλ" του νεκρού του τάφου της Αμφίπολης, ο σκελετός του οποίου ήρθε στο φως μετά τις τελευταίες ανασκαφές στο ταφικό μνημείο του λόφου Καστά.
 
Όπως εξηγεί ο καθηγητής Μανώλης Παπαγρηγοράκης στην εφημερίδα "Τα Νέα", κάποια χαρακτηριστικά του σκελετού μαρτυρούν τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Ωστόσο, οι πιο έγκυρες και βέβαιες αποκαλύψεις θα γίνουν μετά τη γενετική ανάλυση.
 
Ακόμη, ο κ. Παπαγρηγοράκης, καθηγητής Οδοντριατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρει ότι εάν η καταγωγή του νεκρού ήταν από τη Θράκη είναι πιθανόν να είχε και καστανοκόκκινα μαλλιά.
 
Την εικονογράφηση έκανε ο κ. Δημήτρης Αγγελούσης
Από τα κτερίσματα που βρέθηκαν κοντά στο νεκρό δεν προκύπτει για την ώρα κάποιο ασφαλές συμπέρασμα για την ταυτότητα του.
 
Υπενθυμίζεται ότι ο σκελετός βρέθηκε κάτω από το δάπεδο του τρίτου θαλάμου σε βάθος 1,6 μέτρων από το δάπεδο.
Ο σκελετός ανήκει σε άνθρωπο μετρίου αναστήματος για τα σημερινά δεδομένα.
 
"Μελετώντας τα οστά και ανάλογα με το πόσο πλήρης είναι η διατήρηση του σκελετού, μπορεί κανείς να προσδιορίσει πολλά στοιχεία για τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του όσο ήταν εν ζωή, όπως και για τη διατροφή του" εξηγεί στα Νέα η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Τούμπινγκεν, παλαιοανθρωπολόγος, Κατερίνα Χαρβάτη.
 
Παρ' ότι ο τάφος έχει συληθεί, οι ασύλητοι μακεδονικοί τάφοι στις Αιγές της Βεργίνας και ο τάφος του βασιλέα Φιλίππου δίνουν αρκετά ασφαλείς πληροφορίες για το τι θα μπορούσε να βρεθεί από τους αρχαιολόγους στην Αμφίπολη εάν δεν τους είχαν προλάβει οι τυμβωρύχοι: οπλισμός, σκεύη συμποσίου από ασήμι και χαλκό, στεφάνια κ.ά.
 
Οι εκτιμήσεις των αρχαιολόγων είναι (αν και όχι ομόφωνα) ότι ο τάφος ανήκει σε κάποιο επιφανές πρόσωπο της εποχής και άρα θα είχε πολλά κτερίσματα γιατί αυτό ανακλούσε τότε το κοινωνικό στάτους του εκλιπόντος.
Το DNA και το λοιπό γενετικό υλικό από τον σκελετό του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης μπορεί να συγκριθεί με ανάλογο υλικό από τους τάφους της Βεργίνας, αλλά και υλικό που υπάρχει ήδη σε τράπεζες δεδομένων στην Αίγυπτο και άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής και κυρίως της Ασίας, κάτι που μπορεί να βοηθήσει, ακόμη και με αποκλεισμούς, στην προσπάθεια να προσδιοριστεί η ταυτότητα του «ενοίκου».

Γενετικό υλικό από τον τάφο ΙΙ του Φιλίππου καθώς και από τον τάφο του Πρίγκιπα στη Βεργίνα έχει σταλεί ήδη στο Ινστιτούτο Γενετικής και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ από τον περασμένο Αύγουστο, ενώ σημαντική μπορεί να είναι η συμβολή του και στην προσπάθεια «αποκρυπτογράφησης» του σκελετού της Αμφίπολης, αν σταλεί γενετικό υλικό του. Σε ό,τι αφορά το υλικό της Βεργίνας, όπως δήλωσε χθες ο ανθρωπολόγος και μέλος της Ομάδας Ανθρωπολογικών Ερευνών, Θόδωρος Αντίκας, τα αποτελέσματα θα είναι γνωστά σε περίπου έξι μήνες.

Τα μέλη της ομάδας δείχνουν πρόθυμα να αναλάβουν και τη μελέτη του σκελετού της Αμφίπολης. Μέχρι στιγμής ωστόσο το υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει αποφασίσει σε ποια διεπιστημονική ομάδα θα ανατεθεί η συγκεκριμένη εργασία.

«Η εξέταση του γενετικού υλικού του νεκρού της Αμφίπολης μπορεί να συγκριθεί με αυτήν του υλικού της Βεργίνας. Εάν αποδειχτεί ότι υπάρχει συγγενική σχέση των νεκρών της Βεργίνας με αυτόν της Αμφίπολης, θα περιοριστεί ο... κατάλογος των υποψήφιων ''ενοίκων'' του τύμβου Καστά», δήλωσε στο «Εθνος» ο κ. Αντίκας και προσέθεσε: «Στις αρχές του 2013 βρέθηκαν τα οστά του βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδου Γ' σε πάρκινγκ στο Λονδίνο και πολύ σύντομα εντοπίστηκε μέσω τράπεζας δεδομένων συγγενής του στην... Αυστραλία».

Η δημιουργία τράπεζας DNA με γενετικό υλικό από ευρήματα αρχαιολογικών ανασκαφών στην Ελλάδα επανήλθε στο προσκήνιο, παρότι αρκετοί επιστήμονες του χώρου τη ζητούν εδώ και χρόνια. «Το ανθρώπινο γονιδίωμα έχει ανακαλυφθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και μόνο εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμη οργανωθεί» λέει ο κ. Αντίκας.

Τα μέλη της Ομάδας Ανθρωπολογικών Ερευνών, που σε ό,τι αφορά τη Βεργίνα έχουν επικεφαλής την καθηγήτρια Αρχαιολογίας Χρυσούλα Παλιαδέλη, παρουσίασαν το σκελετικό υλικό από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας κάνοντας και ερμηνευτικές προσεγγίσεις στα ανθρωπολογικά δεδομένα στο φετινό, 27ο Συμπόσιο για το Αρχαιολογικό Εργο στη Μακεδονία και στη Θράκη, που έγινε τον Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη.

Χρυσούλα Παλιαδέλη και Θόδωρος Αντίκας

Την παρουσίαση έκανε η ίδια η κ. Παλιαδέλη, που αναφέρθηκε με έμφαση και στη δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας DNA. Οπως είπε, στόχος της διεπιστημονικής ομάδας είναι «η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων που θα υποστηρίζεται από τρισδιάστατη ηλεκτρονική σάρωση και θα παρέχει στην ελληνική και τη διεθνή επιστημονική κοινότητα τη δυνατότητα να μελετήσει ένα ευαίσθητο και πολύτιμο υλικό χωρίς να διακινδυνεύει τη φθορά του».

Προκειμένου μάλιστα να προλάβει τυχόν αντιδράσεις, εξήγησε ότι «η ανθρωπολογική έρευνα των δύο σκελετικών συνόλων από τον θάλαμο και τον προθάλαμο του τάφου ΙΙ που κατέγραψε 350 οστά και θραύσματα συνοδεύεται από 3.000 έγχρωμες και υποστηρίχθηκε από αξονικές τομογραφίες, ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης και φθορισμομετρία ακτίνων, που εντόπισαν πάνω στα οστά και άλλα υλικά».

«Η έρευνά μας βασίζεται στην ανάλυση της αλληλούχισης του DNA για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα αρχαιολογικού χαρακτήρα», εξηγεί στην ιστοσελίδα το αρμόδιο τμήμα Βιομοριακής Αρχαιολογίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

Η ομάδα
Ο Θ. Αντίκας δίδαξε στο ΑΠΘ, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο Ιλινόις και στο Παρίσι, ενώ η σύζυγός του αναλύει εδώ και 22 χρόνια και κάνει μελέτες ανθρωπολογίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο προϊστάμενος του Εργαστηρίου Αρχαιομετρίας του Ινστιτούτου Επιστήμης Υλικών του Ερευνητικού Κέντρου «Δημόκριτος», Γιάννης Μανιάτης, αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της ομάδας. Ο κ. Μανιάτης έχει χρονολογήσει πάνω από 2.500 δείγματα από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι τα σύγχρονα ιστορικά χρόνια, ενώ είναι αυτός που εγκατέστησε το Εργαστήριο Ανθρακα-14 στον «Δημόκριτο». Μαζί του είναι και η υποψήφια διδάκτορας Ντόρα Αρβανίτη.

Το αρχαίο DNA αποτελεί ένα παράθυρο στο παρελθόν, ικανό να μας οδηγήσει σε στοιχεία όπως: ο τρόπος ζωής του νεκρού, οι συνήθειές του, ακόμη και οι ασθένειες που ο νεκρός είχε περάσει ή η οργάνωση των δομών της κοινωνίας στην οποία εκείνος έζησε

Στην ομάδα συμμετέχουν τρεις αρχαιολόγοι. Ο Δημοσθένης Κεχαγιάς, που έχει ειδικευτεί στη μελέτη υφασμάτων, η Νάνσυ Κυριάκου, διδάκτωρ Κλασικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, και ο δύτης-αρχαιολόγος και υποψήφιος διδάκτωρ του ΑΠΘ Αλέξανδρος Τούρτας, που συμμετείχε στην πρόσφατη ενάλια έρευνα του ναυαγίου των Αντικυθήρων. Οι δύο τελευταίοι είναι συνεργάτες της Χρυσούλας Παλιαδέλη στην πανεπιστημιακή ανασκαφή της Βεργίνας από το 1990 και το 2004 αντίστοιχα.

Τρία από τα μέλη της Ομάδας Ανθρωπολογικών Ερευνών, οι Θ. Αντίκας, Γ. Μανιάτης, Δ. Κεχαγιάς, συμμετείχαν στις αρχές Οκτωβρίου σε εκδήλωση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, όπου παρουσία της διευθύντριάς του, Πολυξένης Βελένη, παρουσίασαν τα αποτελέσματα τετραετούς έρευνας σε υλικό του τάφου ΙΙ, του τάφου του Φιλίππου.

Ο κ. Μανιάτης μίλησε για τα θραύσματα από τη μάσκα που φορούσε ο Φίλιππος Β' ως αρχιερέας των ορφικών μυστηρίων και μετά την καύση την τοποθέτησαν στο πρόσωπό του, ο κ. Κεχαγιάς μελέτησε τα υπολείμματα από το πορφυρό ύφασμα με το οποίο τυλίχθηκαν τα οστά, ενώ ο κ. Αντίκας σημείωσε ότι η μελέτη του σκελετικού υλικού στον τάφο ΙΙ απέδειξε πως ο νεκρός είναι ο Φίλιππος Β' και η νεκρή του προθαλάμου η κόρη του Σκύθη βασιλιά Αθέα.

Τα μέλη της ομάδας έστειλαν επιστολή συνεργασίας στην Κατερίνα Περιστέρη ήδη από τον Αύγουστο του 2013, όταν γινόταν η ανασκαφή του ταφικού περιβόλου στον τύμβο Καστά. «Κάνω έκκληση. Προς Θεού, αν βρεθεί τάφος και σκελετικό ή άλλο υλικό να μην τον αγγίξει κανείς, ούτε καν ειδικευμένος εργάτης, και να απομακρυνθεί προσεχτικά από ειδικό επιστήμονα», ανέφερε σε ηλεκτρονικό του μήνυμα ο κ. Αντίκας, αλλά δεν αποκαλύπτει αν πήρε απάντηση και τι έλεγε αυτό

Το εξειδικευμένο ερευνητικό κέντρο
Βρίσκουν τρόπο ζωής και ασθένειες

Απόλυτο «κλειδί» για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του σκελετού της Αμφίπολης, το DNA θα κληθεί μέσω της ανάλυσής του να δώσει τις επιστημονικές απαντήσεις στα φλέγοντα ερωτήματα «ποιος;», «πότε;» αλλά και «υπό ποίες συνθήκες;», πάνω στα οποία όλοι επί του παρόντος πιθανολογούν.

Μερίδα ακαδημαϊκών φτάνει στο σημείο να παρομοιάζει την ανάλυση του DNA με «τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανασκαφή όλων των εποχών», κι όχι άδικα. «Η έρευνά μας βασίζεται στην ανάλυση της αλληλούχισης του DNA για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα αρχαιολογικού χαρακτήρα», εξηγεί στην ιστοσελίδα το αρμόδιο τμήμα Βιομοριακής Αρχαιολογίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Εξειδικευμένο στις... ανασκαφές γενετικού υλικού, το συγκεκριμένο ερευνητικό εργαστήριο εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Ζωής («Faculty of Life Sciences») του «University of Manchester», λειτουργεί υπό την επίβλεψη του καθηγητή Βιομοριακής Αρχαιολογίας Τέρι Μπράουν και έχει στο παρελθόν συνεργαστεί πολλές φορές με το Ινστιτούτο «Δημόκριτος».

Εξειδίκευση
Το βρετανικό πανεπιστήμιο είναι ένα από τα εξειδικευμένα ερευνητικά κέντρα όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν τα οστά του σκελετού της Αμφίπολης για ανάλυση (ενδεχομένως να είναι και το επικρατέστερο).

Σύμφωνα άλλωστε με τις πληροφορίες στην ιστοσελίδα του, το «Μάντσεστερ» έχει στο παρελθόν εργαστεί πάνω σε «αρχαιολογικούς σκελετούς από τη Βρετανία και την Ελλάδα», ενώ μεταξύ των δημοσιεύσεων του καθηγητή Τέρι Μπράουν ξεχωρίζει κανείς και μία του 2008 για «το αρχαίο DNA σε ανθρώπινα οστά από τη νεολιθική εποχή και την εποχή του χαλκού σε αρχαιολογικές τοποθεσίες σε Ελλάδα και Κρήτη» («Ancient DNA in human bones from Neolithic and Bronze Age sites in Greece and Crete»).

Το αρχαίο DNA αποτελεί ένα παράθυρο στο παρελθόν, ικανό να μας οδηγήσει σε στοιχεία όπως: ο τρόπος ζωής του νεκρού, οι συνήθειές του, ακόμη και οι ασθένειες που ο νεκρός είχε περάσει ή η οργάνωση των δομών της κοινωνίας στην οποία εκείνος έζησε.

«Το αρχαίο DNA έχει αξιοσημείωτες δυνατότητες ως πηγή γενετικών δεδομένων ... ενώ παράλληλα προσφέρει επίσης νέες δυνατότητες και στο μέτωπο της μελέτης των ασθενειών από τις οποίες υπέφεραν οι άνθρωποι τα αρχαία χρόνια», εξηγεί στην ιστοσελίδα του το τμήμα Βιομοριακής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

ethnos.gr

Επιβεβαιώνονται, δυστυχώς οι παλαιότερες θεωρίες συνωμοσίας γύρω από την Κατανάλωση και τη λειτουργία του Ανταγωνισμού της Αγοράς που θέλουν τα προϊόντα να έχουν προγραμματιστεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ζωής και τη θνησιγένεια να έχει ενσωματωθεί στο DNA κάθε συσκευής, κινητού τηλεφώνου, ηλεκτρονικού υπολογιστή, tablet, αυτοκινήτου, ηλεκτρικής συσκευής, προκειμένου να αναγκάζεται ο καταναλωτής να καταναλώνει στο διηνεκές.

Της Σόνιας Χαϊμαντά-newsbomb.gr

Σύγχρονες θεωρίες αναφέρουν – και μπορούν να το αποδείξουν στην πράξη - ότι για κάθε παρτίδα προϊόντων ακόμη και για αυτόνομα από χρήση ενέργειας αντικείμενα (έπιπλα, εργαλεία), υπάρχει ένας σαφής προγραμματισμός για τη θνησιγένειά τους. Τα προϊόντα, είτε χαλούν, είτε καθίστανται ασύμβατα με άλλα συστήματα, είτε χάνουν την αξία τους ως «ντεπασέ». Όλα για την κατανάλωση. Μάλιστα οι επιστήμονες που αναλύουν το φαινόμενο obsolence (προγραμματισμένος θάνατος προϊόντων) πάνε ακόμη παραπέρα μιλώντας ακόμη και για σχεδιασμό χρόνου ζωής των οικόσιτων ζώων (pets) μέσω εμβολιασμού, μάλλον "υπερεμβολιασμού" που προκαλούν καρκίνους στα 5 χρόνια της ζωής του σκύλου ή της γάτας. Και τούτο για να αναγκαστεί ο ιδιοκτήτης να αγοράσει καινούργιο. Πολύ κακό για να είναι αληθινό; Ισως…

Τέλος τα προϊόντα για μια ζωή! Όλα για το κέρδος
Κι όμως! Το 1881 οι λαμπτήρες είχαν διάρκεια ζωής 1.500 ώρες, μέχρι που οι επιχειρηματίες συνειδητοποίησαν ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν καθόλου κερδοφόρο. Για τον λόγο αυτό αποφάσισαν να μειώσουν τη διάρκεια ζωής τους στις 1.000 ώρες. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αρχή για την διάδοση της έννοιας της προγραμματισμένης βραχυβιότητας, καθώς οι παραγωγοί άρχισαν να μειώνουν τη διάρκεια ζωής των προϊόντων με σκοπό να αυξήσουν την κατανάλωση.

Πιο συγκεκριμένα, στις καταναλωτικές κοινωνίες, οι επιχειρήσεις άρχισαν να δημιουργούν πλασματικές ανάγκες στους καταναλωτές ώστε να έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Με τη βιομηχανική επανάσταση το φαινόμενο αυτό έγινε έντονα αισθητό καθώς πλέον τα εξελιγμένα τεχνολογικά μηχανήματα παρήγαγαν αγαθά πολύ φθηνότερα. Βέβαια αυτά τα αγαθά ήταν λιγότερο ανθεκτικά και κατασκευάζονταν για να διαρκέσουν λιγότερο. Τελικά υπήρχε τόσο μεγάλη παραγωγή με πολύ χαμηλό κόστος και για το λόγο αυτό οι καταναλωτές δεν αγόραζαν πια με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες. Η ευημερία αυτή κράτησε μέχρι το 1929 όταν ξεκίνησε από την Αμερική η βαθιά οικονομική ύφεση που οδήγησε στην έκρηξη της ανεργίας. Οι άνθρωποι πλέον ζητούσαν εργασία και τρόφιμα, δηλαδή τα απολύτως βασικά.

Τότε για μια ακόμη φορά ήρθε στο προσκήνιο η έννοια της προγραμματισμένης απαξίωσης. Ο Bernard London πρότεινε μια νέα ριζοσπαστική πρόταση για την καταπολέμηση της ανεργίας και την εκ νέου τόνωση της οικονομίας. Σύμφωνα με αυτή για κάθε προϊόν έπρεπε να ορίζεται συγκεκριμένη διάρκεια ζωής μετά από την οποία θα θεωρούνταν νομικώς «νεκρά». Έτσι θα υπήρχαν πάντα διαθέσιμες θέσεις εργασίας στα εργοστάσια, οι άνθρωποι θα έβρισκαν δουλεία και συνεπώς χρήματα για να ανακτήσουν την αγοραστική τους δύναμη. Παρόλα αυτά ο στόχος της παραπάνω ενέργειας δεν ήταν ξεκάθαρος και έτσι δεν έγινε αποδεκτή νομικά.

Αργότερα, ο Brooks Stevens όρισε την προγραμματισμένη βραχυβιότητα ως την επιθυμία των καταναλωτών να έχουν κάτι λίγο νεότερο, λίγο καλύτερο, λίγο νωρίτερα από ό, τι είναι απαραίτητο. Η προσέγγιση αυτή είχε και έχει μεγάλη απήχηση καθώς αποτέλεσε τη βάση της καταναλωτικής κοινωνίας όπως την ξέρουμε σήμερα. Από τότε μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για την εμφάνιση των προϊόντων, για το τι είναι καινούργιο, μοντέρνο, ωραίο και πιο εξελιγμένο από πριν. Αντικαθιστούν προϊόντα που ήδη έχουν με νεότερα τα οποία προσφέρουν κάθε φορά κάτι παραπάνω. Η διαφήμιση και το μάρκετινγκ προωθούν ακριβώς αυτή την ιδέα δελεάζοντας τους καταναλωτές να επιθυμούν νέα βελτιωμένα προϊόντα. Παρουσιάζουν τα αγαθά με τέτοιο τρόπο ώστε να τους αναγκάζουν εμμέσως -πολλές φορές και με υποσυνείδητα μηνύματα- να αγοράσουν τα νέα αγαθά. Άλλωστε είναι δύο επιστήμες μεταξύ πολλών άλλων που δημιουργήθηκαν μέσω της ιδέας της προγραμματισμένης βραχυβιότητας.

Πρόκειται για μια επικοινωνιακή διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα, οι καταναλωτές θέλοντας να είναι αρεστοί στον κοινωνικό τους περίγυρο αγοράζουν όλο και περισσότερα νέα και πιο εξελιγμένα αγαθά. Πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα γίνουν επιτυχημένοι σε προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο και τελικά θα οδηγηθούν στην κατάκτηση της ευτυχίας όπως αυτή παρουσιάζεται από την διαφήμιση. Με την αγορά ενός και μόνο προϊόντος μπορείς σε δευτερόλεπτα να γίνεις ο καλύτερος μπαμπάς, ο καλύτερος σύζυγος ή ο καλύτερος γείτονας. Αυτό σχετίζεται περισσότερο με την ψυχολογική απαξίωση (psychological obsolescence) ενός προϊόντος.

Αναμφισβήτητα η έννοια της προγραμματισμένης βραχυβιότητας διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο στις σύγχρονες κοινωνίες. Η αλήθεια είναι πως ακόμη δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε αν κάτι σταματάει να είναι χρήσιμο λόγω των ταχέων τεχνολογικών αλλαγών ή λόγω της αλλαγής στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Μερικές φορές η προγραμματισμένη βραχυβιότητα είναι απαραίτητη, χωρίς αυτό να αναιρεί το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη θεωρία προς όφελός του. Τα όρια ανάμεσα στα δύο δεν είναι πάντα ευδιάκριτα.

Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί μέχρι σήμερα με πολλές σοβαρές ασθένειες, όπως ο αυξημένος κίνδυνος καρδιακής νόσου, ο διαβήτης τύπου 2 και μερικές μορφές καρκίνου.

Τώρα, για πρώτη φορά, επιστήμονες από την Σχολή Ιατρικής David Geffen του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, υποστηρίζουν ότι η παχυσαρκία συνδέεται επίσης και με την επιτάχυνση της γήρανσης του ήπατος.

Για χρόνια οι επιστήμονες υπέθεταν ότι η παχυσαρκία συμβάλλει στην πρόωρη γήρανση του οργανισμού, αλλά δεν ήταν σε θέση να υποστηρίξουν τη θεωρία αυτή με επιστημονικό τρόπο. Πέρυσι, η επιστημονική ομάδα του δρ Steve Horvath στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ανέπτυξε ένα "ρολόι" που υπολογίζει το επίπεδο γήρανσης του οργανισμού. Πρόκειται για ένα μηχανισμό που μπορεί με ακρίβεια να υπολογίσει την βιολογική ηλικία πολλών οργάνων του σώματος, ιστών και κυττάρων, μέσω της παρακολούθησης της διαδικασίας της μεθυλίωσης του DNA.

Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, οι επιστήμονες κατάφεραν να συνδέσουν με αποδείξεις την παχυσαρκία με την επιτάχυνση της γήρανσης στο συκώτι.
Για τις ανάγκες της έρευνας, εξέτασαν 1.200 δείγματα ανθρωπίνων ιστών, εκ των οποίων τα 140 προέρχονταν από το συκώτι. Επίσης, κατέγραψαν στοιχεία όπως το σωματικό βάρος, το ύψος και ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) καθενός από τους συμμετέχοντες που είχαν δώσει δείγματα ιστού.

Διαπίστωσαν ότι για κάθε 10 επιπλέον μονάδες στον ΔΜΣ, η βιολογική ηλικία του ήπατος αυξάνεται κατά 3,3 έτη. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που έχει ύψος 1,65μ και βάρος 64kg, θα έχει ΔΜΣ 23,3. Μια γυναίκα με το ίδιο ύψος, που ζυγίζει 90kg θα έχει ΔΜΣ 33,3. Αυτό συνεπάγεται ότι το συκώτι της θα έχει βιολογική ηλικία 3 χρόνια μεγαλύτερη από εκείνη της γυναίκας με το χαμηλότερο ΔΜΣ.
Οι ερευνητές προσθέτουν ότι η απότομη απώλεια σωματικού βάρους ως αποτέλεσμα βαριατρικής χειρουργικής επέμβασης δεν αντιστρέφει την πρόσκαιρη επιτάχυνση της γήρανσης του ήπατος, η οποία προκλήθηκε από την περίοδο της παχυσαρκίας.

Δεν αποδείχτηκε καμία σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και της αυξημένης βιολογικής ηλικίας των ιστών των μυών ή/και του αίματος.
Σύμφωνα με την έκθεση των ερευνητών, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), η αυξημένη επιγενετική ηλικία του ηπατικού ιστού σε παχύσαρκα άτομα είναι πιθανό να συνδέεται με κοινές νόσους του ήπατος που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη και ο καρκίνος του ήπατος.
Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με την επιτάχυνση των επιπτώσεων της γήρανσης και τονίζει για μια ακόμη φορά τη σημασία της διατήρησης ενός υγιούς σωματικού βάρους.

onmed.gr

Σάλο έχει προκαλέσει στη Γερμανία η δράση ενός παιδιάτρου που κατηγορείται ότι κακοποίησε σεξουαλικά τέσσερα αγοράκια ηλικίας από τεσσάρων έως επτά ετών.

Ο γιατρός συνελήφθη μετά από δείγμα DNA που βρέθηκε σε ένα από τα θύματά του αλλά και από την παρακολούθηση των δεδομένων του κινητού τηλεφώνου του.

Τα περιστατικά της κακοποίησης των ανηλίκων έλαβαν χώρα σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας μεταξύ Ιουνίου του 2012 και τον Αύγουστο του 2014 στο Άουγκσμπουργκ, στο Μόναχο και στο Ανόβερο.

Germania-Paidiatros-570

Ο 39χρονος παιδίατρος εργάστηκε επί δέκα χρόνια στο νοσοκομείο του Άουγκσμπουργκ και πέρυσι μετακόμισε στην Ιατρική Σχολή του Ανόβερο. Στο Άουγκσμπουργκ διετέλεσε επίσης για πολλά χρόνια επίτιμο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ερυθρού Σταυρού.

Δύο περιπτώσεις κακοποίησης στο Άουγκσμπουργκ, ένα στο Μόναχο

Τα δύο περιστατικά για τα οποία κατηγορείται συνέβησαν το καλοκαίρι στο Άουγκσμπουργκ. Σύμφωνα με τις έρευνες της αστυνομίας, ο γιατρός παρέσυρε τα παιδιά σε ένα υπόγειο και τα κακοποίησε. Σε μία άλλη περίπτωση, στο Μόναχο, παρέσυρε ένα αγοράκι τεσσάρων ετών σε ένα γκαράζ και το ανάγκασε σε στοματικό σεξ. Η χειρότερη περίπτωση ωστόσο συνέβη στο Γκάρμπσεν κοντά στο Ανόβερο. Εκεί, ο παιδίατρος στις 18 Αυγούστου δελέασε ένα αγοράκι πέντε ετών και το απήγαγε βάζοντας το στο αυτοκίνητο του.

Στη συνέχεια το μετέφερε στο διαμέρισμα του και το κακοποίησε σεξουαλικά. Μια γυναίκα εντόπισε εντελώς τυχαία το αγόρι μετά από περίπου δύο ώρες κοντά σε ένα σχολείο σε τραγική κατάσταση.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της αστυνομίας του Άουγκσμπουργκ, Μάνφρεντ Γκόλτσακ στον δράστη η αστυνομία βρήκε ίχνη DNA ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στον υπολογιστή του είχε αποθηκευμένες φωτογραφίες των παιδιών που είχε κακοποιήσει.

lifenewscy.com

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot