Βόμβα από το ΣτΕ για την παραμονή προσφύγων στην Ελλάδα
Σεπτέμβριος 20, 2015Φρένο στις διαδικασίες fast track για παροχή προσωρινής προστασίας στους πρόσφυγες -
Για 2 έτη το κατ' εξαίρεση χορηγούμενο καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους - Επεστράφη ως μη νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε η νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων εκτοπισθέντων από τις πατρίδες τους αλλοδαπών
Φρένο βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας στο ανεξέλεγκτο κύμα εισόδου προσφύγων και στην αθρόα -με διαδικασίες fast track- παροχή προσωρινής προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους, ενώ δεν επιτρέπει παραμονή στην Ελλάδα παράτυπων προσφύγων.
Την ίδια στιγμή το ΣτΕ επέστρεψε ως μη νόμιμο στους εννέα συναρμόδιους υπουργούς το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε η νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων εκτοπισθέντων από τις πατρίδες τους αλλοδαπών.
Στο Ε΄ Τμήμα του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κατατέθηκε για νομοπαρασκεαυστική επεξεργασία σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε να τροποποιηθεί παλαιότερο διάταγμα (Π.Δ. 114/2010) με το οποίο καθιερώθηκε «ενιαία διαδικασία αναγνώρισης για αλλοδαπούς και ανιθαγενείς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή δικαιούχου επικουρικής προστασίας σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου «σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα».
Το επίμαχο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προέβλεπε κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας χορήγηση καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους με απόφαση του γενικού γραμματέα Δημόσιας Τάξης σε όσους είχαν υποβάλει αίτημα διεθνούς προστασίας έως τις 21.11.2010, το οποίο εκκρεμεί σε δεύτερο βαθμό, με μοναδικές προϋποθέσεις:
α) Να είναι κάτοχοι δελτίου αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού σε ισχύ και
β) να μη συντρέχει «κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια ή για την κοινωνία της χώρας, λόγω τελεσίδικης καταδίκης για τη διάπραξη σοβαρού εγκλήματος και χωρίς να ελέγχεται η συνδρομή των προβλεπόμενων στο ΠΔ 114/2010 προϋποθέσεων.
Ακόμη, το σχέδιο διατάγματος προβλέπει ότι το κατ’ εξαίρεση χορηγούμενο καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους ισχύει για δύο έτη.
Στη συνέχεια το διάταγμα προβλέπει ότι «η χορήγηση καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, έχει ως συνέπεια τη μη εξέταση των εκκρεμών σε δεύτερο βαθμό αιτημάτων διεθνούς προστασίας και την κατάργηση της σχετικής διοικητικής διαδικασίας, εκτός αν ο ενδιαφερόμενος υποβάλει στις αρμόδιες αρχές αίτηση περί εξέτασης της προσφυγής του».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην υπ΄ αριθμ. 120/2015 γνωμοδότηση του Ε΄ Τμήματος (προεδρεύων ο σύμβουλος Επικρατείας Διομήδης Κυριλλόπουλος και εισηγητής η πάρεδρος Μαρία Μπαμπίλη) επισημαίνουν ότι ο νόμος 3907/2011, παρέχει τη δυνατότητα στους 9 συναρμόδιου υπουργούς να ρυθμίζουν «τις διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων διεθνούς προστασίας και αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα ή της χορήγησης του ανθρωπιστικού καθεστώτος, το περιεχόμενο των εν λόγω καθεστώτων, τις διαδικασίες παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων αλλοδαπών, τη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων διεθνούς προστασίας ή προσφυγών που εκκρεμούν κατά την έναρξη λειτουργίας της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής Προσφυγών και να θεσπίσει μεταβατικές διατάξεις για την τύχη των εκκρεμών σε δεύτερο βαθμό αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας».
Όμως, υπογραμμίζει το ΣτΕ, ο επίμαχος νόμος 3907/2011, δεν παρέχει στους αρμόδιους κρατικούς φορείς να θεσπίσουν «διατάξεις με τις οποίες παρέχεται η δυνατότητα να χορηγηθεί αθρόως και σε απροσδιόριστο αριθμό προσώπων το καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους άνευ καθορισμού κριτηρίων και προϋποθέσεων συναφών προς το καθεστώς αυτό και με τις οποίες μεταβάλλονται κατ’ ουσία οι οριζόμενες από τις πάγιες διατάξεις προϋποθέσεις χορήγησης του εν λόγω καθεστώτος».
Συνεπώς, υπογραμμίζει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο «οι ρυθμίσεις του υπό επεξεργασία σχεδίου, με τις οποίες προβλέπεται η κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων χορήγηση του καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, με μόνο κριτήριο τον χρόνο υποβολής του αιτήματος διεθνούς προστασίας και μόνες προϋποθέσεις την κατοχή δελτίου αιτήσαντος ασύλου αλλοδαπού σε ισχύ και τη μη τελεσίδικη καταδίκη του αιτούντος για τη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων, κείνται εκτός των ορίων της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 5 παραγράφου 3 του νόμου 3907/2011».
Και ανεξάρτητα από όλα αυτά, τονίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, οι εννέα υπουργοί στο επίμαχο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, δεν εκθέτουν τους λόγους «που καθιστούν αναγκαίες τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, ενόψει του γεγονότος ότι με το υπό επεξεργασία σχέδιο επιχειρείται η εισαγωγή εξαιρετικών ρυθμίσεων, με τις οποίες τροποποιούνται οι πάγιες διατάξεις που ρυθμίζουν τόσο τη χορήγηση καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, όσο και την εξέταση των εκκρεμών σε δεύτερο βαθμό προσφυγών στο πλαίσιο της διαδικασίας χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας».
Ενόψει όλων αυτών, αποφάνθηκαν οι δικαστές ότι το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, «δεν προτείνεται νομίμως» και το επέστρεψε. Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος αρχικά είχε κατατεθεί στο ΣτΕ από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και μετά την προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών έγινε αποδεκτό από την υπηρεσιακή κυβέρνηση.
protothema.gr
Παράνομα τα capital controls; Το ΣτΕ καλείται να αποφασίσει
Σεπτέμβριος 12, 2015Βρετανικών συμνφερόντων εταιρεία μεταφοράς κεφαλαίων προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας - Υποστηρίζει ότι οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων είναι αντίθετοι με τη Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ, το Σύνταγμα, την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και τη νομολογία του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης
Στο μικροσκόπιο της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας βρίσκεται ήδη η συνταγματικότητα και συμβατότητα με την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία της επιβολής capital controls, η οποία έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην οικονομική ζωή της χώρας, στον εμπορικό και επιχειρηματικό κόσμο, αλλά και στον απλό μισθωτό και συνταξιούχο.
Capital control είναι η επιβολή ενός ελάχιστου ποσού ανάληψης από τα ATM, τα τραπεζικά γκισέ, την αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό κ.ο.κ. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των ατελείωτων ουρών μπροστά από τα ATM και την αγανάκτηση συνταξιούχων, μισθωτών, εμπόρων κ.ά.
Το μέτρο του capital control δημιούργησε τεράστια προβλήματα στις εισαγωγές και ειδικά πρώτων υλών, αλλά και ειδών που δεν παρασκευάζονται στην Ελλάδα (χαρτί, ηλεκτρονικά είδη κ.ά.)
Το capital control επιβλήθηκε αμέσως μόλις η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να μην αυξήσει την έκτακτη χρηματοδότηση μέσω του ELA, κάτι που αποτελούσε έως τότε πάγια τακτική της.
Αυτό, είχε ως συνέπεια οι τράπεζες να μη διέθεταν την επαρκή ρευστότητα για να αντιμετωπίσουν τη φυγή των κεφαλαίων στο εξωτερικό και κατά συνέπεια να μην μπορούν τα πιστωτικά ιδρύματα να εξυπηρετήσουν τους καταθέτες τους.
Ετσι, μετά από αυτά η βρετανικών συμφερόντων εταιρεία παροχής υπηρεσιών διαμεσολάβησης μεταφοράς κεφαλαίων, η οποία έχει έδρα το Λονδίνο και υποκαταστήματα σε όλο τον κόσμο (και στην Ελλάδα φυσικά), προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Στράφηκε κατά του υπουργού Οικονομικών και της πενταμελούς επιτροπής έγκρισης τραπεζικών συναλλαγών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Από τους συμβούλους Επικρατείας ζητεί να ακυρωθούν οι αποφάσεις εκείνες που ρυθμίζουν το ζήτημα των περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων, όπως και τον καθορισμό του μηνιαίου πλαφόν στα εξερχόμενα εμβάσματα.
Εμμεσα ζητεί παράλληλα να ακυρωθούν και οι από 28.6.2015 και 18.7.2015 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τις οποίες κηρύχθηκε τραπεζική αργία και επιβλήθηκε capital control.
Το υποκατάστημα της βρετανικής εταιρείας στη χώρα μας ιδρύθηκε σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και λειτουργεί με την άδεια που έχει λάβει η μητρική εταιρεία κατά το αγγλικό δίκαιο.
Μέσα στον ελλαδικό χώρο η επίμαχη εταιρεία έχει αναπτύξει ένα ευρύ δίκτυο πρακτορείων, ενώ μόνο στην Αθήνα έχει δύο.
Υπογραμμίζει ότι από το capital control έχει υποστεί τεράστια οικονομική ζημιά, αφού δημιουργούνται προβλήματα όχι μόνο στα υποκαταστήματά της στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και σε παγκόσμια ακτίνα. Και αυτό γιατί δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν συναλλαγές με τα υποκαταστήματα του ομίλου της στο εξωτερικό.
Κάτι που έχει ως συνέπεια -όπως σημειώνει- να τίθεται η εταιρεία εκτός της αγοράς και να αναγκάζεται να διακόψει τον κύκλο εργασιών της στην Ελλάδα.
Η επιβολή capital control, σύμφωνα με τη βρετανική εταιρεία, παραβιάζει σωρεία διατάξεων του Συντάγματος, της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΣΛΕΕ) και της ευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας, αλλά είναι και αντίθετο με τη νομολογία του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Κατ' αρχάς, αναφέρει ότι παραβιάζονται οι διατάξεις εκείνες της ΣΛΕΕ που κατοχυρώνουν την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και δεν επιτρέπουν περιορισμούς στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ε.Ε. από υπηκόους των κρατών-μελών της.
Ρητά η ΣΛΕΕ απαγορεύει οποιουσδήποτε περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων μεταξύ κρατών-μελών της Ε.Ε. και μεταξύ κρατών-μελών και τρίτων χωρών εκτός Ε.Ε.
Μάλιστα, για την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων η βρετανική εταιρεία επικαλείται αποφάσεις του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις οποίες έχουν καταδικαστεί ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν παραλείπει να αναφέρει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, έχει χαρακτηριστεί από τη νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις) του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ως «θεμελιώδης αρχή του δικαίου της Ενωσης».
Οι ελληνικοί νομικοί κανόνες που επέβαλαν το capital control εισάγουν αδικαιολόγητο περιορισμό στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από την πλευρά της βρετανικής εταιρείας, τονίζει στην προσφυγή της που έχει καταθέσει στο ΣτΕ.
Ωστόσο, παραβιάζεται και η ευρωπαϊκή νομοθεσία και συγκεκριμένα η κοινοτική οδηγία 2007/64 που καθορίζει τους κανόνες που διέπουν την πρόσβαση στα συστήματα πληρωμών των αδειοδοτημένων παροχών υπηρεσιών πληρωμών.
Σε άλλο σημείο της προσφυγής της η εν λόγω εταιρεία υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με τις επιταγές των άρθρων 43 και 44 του Συντάγματος capital control μπορεί να επιβληθεί μόνο με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργικές αποφάσεις κ.λπ., όπως έγινε στην προκειμένη περίπτωση.
Αλλά ούτε το Σύνταγμα παρέχει τη δυνατότητα με υπουργική απόφαση να τροποποιείται Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου, όπως έκανε ο υπουργός Οικονομικών στην περίπτωση του capital control.
Βασικές διατάξεις του συνταγματικού χάρτη μας (άρθρα 4, 5 και 106) επιτάσσουν την οικονομική και επαγγελματική ελευθερία, αλλά παράλληλα κατοχυρώνουν την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία και την ελευθερία του ανταγωνισμού.
Περιορισμοί στις ελευθερίες αυτές μπορεί να τίθενται μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος, αλλά δεν επιτρέπεται οι περιορισμοί αυτοί να καθιστούν αδύνατη την επιχειρηματική δραστηριότητα και την επιβίωση των επιχειρήσεων, ως οικονομικές μονάδες, αναφέρει η επίμαχη εταιρεία.
Και η ελληνική νομοθεσία (νόμος 3862/2010) παραβιάζεται από την εφαρμογή του capital control, επισημαίνεται στην αίτηση ακύρωσης, καθώς εισάγει αδικαιολόγητα διάκριση σε βάρος των εταιρειών παροχής υπηρεσιών διαμεσολάβησης μεταφοράς κεφαλαίων, που λειτουργούν στη χώρα μας με άδεια κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Είναι οριστικό: Οποιος κάνει μήνυση θα «το πληρώνει» δέκα φορές παραπάνω
Αύγουστος 18, 2015Το Β΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε συνταγματική, νόμιμη και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αύξηση από 10 σε 100 ευρώ του παραβόλου που επισυνάπτεται με την κατάθεση των μηνύσεων και την αύξηση από 10 σε 50 ευρώ του τέλους που προβλέπεται από το άρθρο 63 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την πολιτική αγωγή.
Να σημειωθεί, ότι δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου κατά την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς, μεταξύ των άλλων, όταν αυτή αφορά εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και τα εγκλήματα της ενδοοικογενειακής βίας.Όπως είναι γνωστό, με νομοθετήματα αυξήθηκε από τα 10 στα 100 ευρώ το παράβολο που θα πληρώνει ο κάθε πολίτης όταν καταθέτει μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία ή σε Αστυνομικό Τμήμα.
Ακόμα, το τέλος πολιτικής αγωγής που προβλέπεται από το άρθρο 63 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αυξήθηκε από τα 10 στα 50 ευρώ.
Σύμφωνα με ΣτΕ, το παράβολο κατά την κατάθεση των μηνύσεων και το τέλος πολιτικής αγωγής δεν αποτελούν φορολογικά βάρη κατά την έννοια του άρθρου 78 του Συντάγματος που καθορίζει τον ορισμό του φόρου, καθώς «έχουν το χαρακτήρα δικαστικών τελών με σημαντικά στοιχεία ανταποδοτικότητας».
Κατόπιν αυτού, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός των 10 περιφερειακών Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, που είχαν προσφύγει στο ΣτΕ υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι το επίμαχο παράβολο αποτελεί φόρο.
Ακόμη, σύμφωνα με το ΣτΕ (και κατά την σχετική εισηγητική έκθεση) το παράβολο της μηνύσεως στοχεύει «στον περιορισμό του μεγάλου όγκου αστήρικτων και προπετών μηνύσεων», ενώ το μεγαλύτερο μέρος του παραβόλου καταλήγει στο Ταμείο Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων για τους σκοπούς του εν λόγω Ταμείου (κατασκευή και συντήρηση δικαστικών κτιρίων, κ.λπ.).
Επίσης, αναφέρει το ΣτΕ ότι σε περίπτωση ευδοκίμησης της μηνυτήριας αναφοράς (καταδίκης μηνυομένου) το παράβολο επιστρέφεται στο μηνυτή.
Παράλληλα, αναφέρεται στην δικαστική απόφαση, ότι ναι μεν η αύξηση των παραβόλων, κ.λπ. είναι σημαντικά μεγάλη, αλλά «όχι όμως τέτοιου ύψους, ώστε να παρεμποδίζει ουσιωδώς, και μάλιστα κατά τρόπο ασυμβίβαστο προς στις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας, το δικαίωμα δικαστικής ακροάσεως, εν όψει του ότι για τον μέσο πολίτη, η υποβολή μήνυσης δεν αποτελεί κατά κοινή πείρα ιδιαίτερα συχνή πρακτική».
Έτσι, η επίμαχη αύξηση «εμπίπτει στο συνταγματικό προστατευμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας», αλλά «και εν πάση περιπτώσει δεν υπερβαίνει το όριο που πρέπει να τηρείται εν όψει της επιβαλλόμενης αναλογίας μεταξύ του εν λόγω δικαιώματος (σ.σ.: δικαστικής προστασίας) και του επιδιωκόμενου, θεμιτά, από το νομοθέτη σκοπού να θέσει φραγμό σε όσους με άσκοπές και επιπόλαιες καταγγελίες ή μηνύσεις για ασήμαντες αφορμές, απασχολούν υπέρμετρα την Ποινική Δικαιοσύνη σε βάρος των σοβαρών υποθέσεων, με τις οποίες αυτή δεν μπορεί, λόγω της συσσώρευσης των μηνύσεων, να ασχοληθεί κατά τρόπο ταχύ και αποτελεσματικό».
Το ΣτΕ απέρριψε τους ισχυρισμούς των Δικηγορικών Συλλόγων ότι με την επίμαχη αύξηση του παραβόλου, κ.λπ., αδιακρίτως του εισοδήματος και της φοροδοτικής ικανότητας του μηνυτή, παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας.
Τέλος, υπογραμμίζει το ΣτΕ ότι από τις επίμαχες αυξήσεις δεν παραβιάζονται το άρθρο 20 του Συντάγματος και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, που κατοχυρώνουν το δικαίωμα παροχής εννόμου προστασίας, αλλά ούτε και το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Το ΣτΕ κατεδαφίζει όλα τα αυθαίρετα σε δάση και αιγιαλούς
Αύγουστος 10, 2015Η κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων μέσα σε δάση ή σε εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, αποτελεί δέσμια υποχρέωση της Διοίκησης και των οργάνων της. Αυτό έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και απέρριψε αίτηση για ανατροπή απόφασηςτου Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής για κατεδάφιση αυθαιρέτων.
Συγκεκριμένα με την απόφαση αυτή που χρονολογείται από το 2007, ο Γ.Γ. της Περιφέρειας διέταζε την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών σε δημόσια δασική έκταση 350 τετραγωνικών μέτρων.
Ειδικότερα, η συγκεκριμένη έκταση είχε κηρυχθεί αναδασωτέα το 2005, ενώ από αεροφωτογραφίες προέκυπτε ότι το διάστημα 1937 έως 1962 ήταν δασική και αργότερα άρχισε να απομακρύνεται η βλάστηση με εμφάνιση και των κατασκευών στις αρχές του ’90.
Ωστόσο, σε έκθεση αυτοψίας που περιλαμβάνεται στο φάκελο της υπόθεσης, αναφέρεται ότι οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες της εν λόγω έκτασης, προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, προχώρησαν σε κατάληψή της και στη συνέχεια σε αλλαγή χρήσης της, κατασκευάζοντας οικία 116 τετραγωνικών μέτρων με περίφραξη και τσιμεντόστρωση πάρκιν.
Εξετάζοντας την αίτηση το ΣτΕ, επικύρωσε τη σχετική απόφαση του προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου για την κατεδάφιση και έκρινε ότι αποτελεί δέσμια υποχρέωση της Διοίκησης να προχωρήσει στην κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων σε τέτοιου είδους εκτάσεις, δάση και αναδασωτέες εκτάσεις, αφού προηγουμένως κληθεί σε ακρόαση ο ενδιαφερόμενος.
Ακόμη, το ΣτΕ δέχθηκε ότι η πράξη κατεδάφισης είναι πραγματοπαγής, αφορά δηλαδή τα κτίσματα και όχι τον ιδιοκτήτη και το κύρος των πράξεων αυτών δεν επηρεάζεται όταν μνημονεύεται ως ιδιοκτήτης κάποιος που δεν έχει το σχετικό νομικό δεσμό με τις κατασκευές (συγγενικό πρόσωπο του πραγματικού ιδιοκτήτη).
Επίσης, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έκρινε ότι δεν χρειάζεται να έχει προηγουμένως καταρτιστεί δασολόγιο ή δασικός χάρτης, προκειμένου να είναι νόμιμη η απομάκρυνση αυθαιρέτων κτισμάτων και απέκρουσε τον ισχυρισμό ότι η συγκεκριμένη έκταση είχε κριθεί ως αγροτική με απόφαση Ειρηνοδικείου.
Τέλος, σύμφωνα με το ΣτΕ οι αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που επιλύουν αμφισβητήσεις σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν περιλαμβάνουν κρίσεις δεσμευτικές για τον χαρακτήρα της έκτασης ως δασικής, ο οποίος κρίθηκε με την πράξη αναδάσωσης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής.
ert.gr
Το ΣτΕ επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου που είχε επιδικάσει στη διοίκηση του νοσοκομείου να καταβάλει στην εργαζόμενη 60.150 ευρώ εφάπαξ και 500 ευρώ μηνιαίως έως του ποσού των 266.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την αγωγή, την ώρα που η γυναίκα έβγαινε από τα γραφεία του νοσοκομείου, έσπασε λόγω του ισχυρού ανέμου ένα μεγάλο κλαδί δένδρου του προαύλιού του χώρου, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω της.
Η εργαζόμενη υπέστη κατάγματα στην αυχενική και θωρακική μοίρα της σπονδυλικής της στήλης και στο πόδι, όπως επίσης και κακώσεις στο κεφάλι, οπότε και αναγκάστηκε χειρουργηθεί για να τοποθετηθεί μεταλλική πλάκα στο σώμα της, ενώ προχώρησε και σε άλλες θεραπείες.
Η Δικαιοσύνη αποδέχθηκε ότι ο τραυματισμός της γυναίκας οφείλεται στην αμέλεια των αρμοδίων οργάνων του νοσοκομείου, τα οποία, αν και είχαν την υποχρέωση συντήρησης και φροντίδας των δένδρων, καθώς και της έγκαιρης αποκοπής των επικίνδυνων κλαδιών τους, δεν είχαν προχωρήσει πέραν της αλληλογραφίας με την σχετική tovima.gr
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS