Η κοινή διαβίωση ακροβατεί ανάμεσα στην επιθυμία για τον διαρκή έρωτα και τις τριβές της καθημερινότητας
Καθώς τα χρόνια περνούν σε μία σχέση, το ζευγάρι ακολουθεί περισσότερο τα στερεότυπα παρά τις επιθυμίες του. Οι άνθρωποι έχουν την επιθυμία να μην φθαρεί η σχέση τους στο πέρασμα του χρόνου, φοβούμενοι τον νόμο της εντροπίας. Η κοινή διαβίωση ακροβατεί ανάμεσα στην επιθυμία για τον διαρκή έρωτα και τις τριβές της καθημερινότητας.
Παρακάτω ακολουθούν ορισμένες προτάσεις με σκοπό την διαρκή ανανέωση της σχέσης:
Αυτογνωσία
Η διαδρομή προς την αυτογνωσία είναι η «βασιλική οδός» για την δημιουργία ουσιαστικής συντροφικής σχέσης και όχι μόνο. Όταν ανακαλύπτω τις ενδόμυχες πλευρές του εαυτού μου, όταν ξέρω τί είναι αυτό που θέλω και τί μπορώ να προσφέρω μπορώ να επιλέγω. Από την στιγμή που επιλέγω είμαι ελεύθερος, απαλλαγμένος από κάθε καταναγκασμό.
Προσωπική φροντίδα
Ο ερωτισμός στην σχέση είναι κινητήριος δύναμη ακόμα και έπειτα από πολλά χρόνια κοινής πορείας. Πόσο ερωτεύσιμος και ελκυστικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που έχει παραμελήσει τον εαυτό του και έχει παραιτηθεί από το παιχνίδι της σαγήνευσης; Η ισορροπημένη διατροφή και η άθληση μπορεί να είναι οι σύμμαχοί μου προς αυτήν την κατεύθυνση.
Μοναχικότητα
Το να μείνουμε ήρεμοι, χωρίς να κάνουμε τίποτα συγκεκριμένο, όπως να μιλάμε, να πίνουμε, να τρώμε ή να διαβάζουμε είναι σχεδόν ένα σενάριο αδιανόητο για τους περισσότερους ανθρώπους. Έτσι, ψάχνουμε την οικειότητα για να προστατευτούμε από την μοναξιά.Όμως πώς μπορώ να είμαι πραγματικά καλά με τον άλλον, όταν δεν μου αρέσει η παρέα του εαυτού μου; Όλοι μας χρειαζόμαστε μία ιδιωτική ζώνη που να ανήκει στον καθένα προσωπικά. Η ικανότητα να μένουμε μόνοι με τον εαυτό μας είναι προϋπόθεση για την ικανότητα να αγαπούμε και να αγαπιόμαστε σε βάθος χρόνου.
Κοινωνικότητα
Μερικές φορές το να βρίσκομαι σε μία μακροχρόνια σχέση μπορεί να περιορίσει τον κύκλο των επαφών μου. Όταν, όμως διακόπτονται οι σχέσεις με τους παλιούς γνώριμους είναι σαν να χάνω ένα κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας. Η κοινωνική ζωή τροφοδοτεί το ζευγάρι με ολοένα και περισσότερα ερεθίσματα.
Αμοιβαία εξέλιξη
Όταν επιλέγω να ζήσω συντροφικά με κάποιον, το κάνω για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θα ήθελα να είναι. Είναι σημαντικό να μπορώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος μέσα στην σχέση και να εξελίσσομαι. Εξίσου σημαντική είναι και η φροντίδα να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί το άλλο άτομο όπως είναι. Θέλω το πρόσωπο που συνδέομαι μαζί του να εξελιχθεί για το δικό του καλό και με τον δικό του τρόπο και όχι με σκοπό να με υπηρετήσει.
Κοινά ενδιαφέροντα
Είναι σημαντικό να διατηρώ τον ζωτικό προσωπικό μου χώρο, καθώς η ανάγκη μου να είμαι μαζί με τον άλλον συνυπάρχει με την ανάγκη να είμαστε χώρια. Όμως η υπερβολική απόσταση απειλεί την απουσία σχέσης. Για αυτό, μπορούμε να τρέφουμε την εγγύτητα με το να απασχολούμαστε με δραστηριότητες αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
Συγχώρεση
Τα «λάθη» αντί να είναι πηγή ρήξεων, μπορούν πάντα να είναι αξιοποιήσιμα για την πορεία της σχέσης. Συχνά είμαι άστατος μέσα στην σχέση επειδή αναζητώ το απόλυτο και περιμένω τα πάντα από τον άλλον. Για αυτό, λοιπόν, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να μην πληγώνω αυτούς που αγαπώ και παράλληλα να συγχωρώ τις όποιες αδυναμίες τους. Σημασία έχει να εστιάζω στο παρόν και όχι να τροφοδοτώ πικρίες του παρελθόντος. Ζήσε και άσε τους άλλους να ζουν!
Δόσιμο
Πολύ συχνά πιστεύουμε ότι το δόσιμο είναι χάσιμο. Αυτή η παρεξήγηση δημιουργείται γιατί συγχέουμε το δόσιμο με την θυσία. Το να σε αγαπώ δεν σημαίνει ότι απαρνούμαι τον εαυτό μου, ούτε ότι είμαι διατεθειμένος να υποφέρω για σένα. Οι θυσίες ρίχνουν σε μένα αλλά και στον αποδέκτη τους πολύ μεγάλο βάρος. Δίνω αυτό που είναι ζωντανό μου μέσα και αυτό μπορεί να γεννήσει κάτι καινούργιο στον άλλον.
Η Μάρω Μπέλλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Κατά την κλινική της πρακτική ακολουθεί την αυτοσχεδιαστική μέθοδο. Έχει λάβει ειδίκευση στη Συστημική Ψυχοθεραπεία, έχει εμβαθύνει με διατριβή στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στην Ψυχανάλυση.
kontasou.com