Υπάρχει μια θεωρία που αποδεικνύει πως η ευφορία που μας προκαλεί ένα ευχάριστο γεγονός εξαφανίζεται μετά από 3 μήνες.

Δηλαδή ακόμα και αν πάρεις την προαγωγή για την οποία μοχθούσες ή το ζευγάρι παπούτσια που ονειρευόσουν μετά από 3 μήνες θα επιστρέψεις στην προηγούμενη ευχάριστη ή δυσάρεστη θέση σου.

Παρόλα αυτά οι άνθρωποι συνεχίζουν να θέλουν πράγματα και, μάλιστα, να τα θέλουν ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να τα αποκτήσουν (ή τουλάχιστον πως δεν μπορούν τόσο εύκολα όσο πίστευαν). Νομίζουμε πως αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε συγκεκριμένα πράγματα θα γίνουμε αληθινά ξεχωριστοί, θα τονίσουμε την σημαντικότητα μας, θα νιώσουμε επιτέλους πλήρεις βάζοντας τέλος στην μόνιμη αγωνία που νιώθουμε για την ευθύνη της ύπαρξής μας.

Βέβαια αν αυτό το ανάγουμε σε μια κλίμακα όπου αυτά που θέλουμε αλλά δεν μπορούμε να έχουμε, είναι άνθρωποι και όχι παπούτσια ή χρήματα, τα πράγματα διαφέρουν. Να γιατί.

1. Σε ό,τι δεν μπορεί να γίνει δικό σου, αυτομάτως, δίνεις τεράστια αξία
Η Αρχή της σπανιότητας, ένας διαδεδομένος όρος κοινωνικής ψυχολογίας, κηρύσσει πως όταν κάτι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, πιστεύουμε ότι αξίζει 9 τόνους περισσότερο.
Ένας από τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτή την αρχή είναι η Κοινωνική Απόδειξη (ή πίεση της ομάδας, όπως εναλλακτικά ονομάζεται) και είναι το κατάλληλο μέσο για να εξηγήσουμε το φαινόμενο της απόδοσης της αξίας. Σύμφωνα με αυτή, η ανθρώπινη συμπεριφορά ρυθμίζεται από το αυτό που θεωρούν "σωστό" οι περισσότεροι. Έτσι, έχουμε την τάση να θέλουμε περισσότερο κάτι όταν αυτό φαίνεται "ελκυστικό" στο ευρύ κοινό. Πράγμα που το κάνει επιθυμητό και για εμάς.

2. Τα συναισθήματα σου δεν επηρεάζονται από τις προθέσεις των άλλων
Έχεις αντιληφθεί ότι όταν ανακαλύπτεις ότι αρέσεις σε κάποιον αλλάζει ο τρόπος που τον βλέπεις; Σκέφτεσαι "Χμμ. Λες να μου αρέσει κι εμένα;". Αυτή η αμφιταλάντευση συμβαίνει γιατί όταν κάποιος έχει ήδη σχηματίσει τα συναισθήματα του για εμάς είναι σαν να μας εμφυτεύει μια ιδέα που μέχρι στιγμής δεν είχαμε στο συναισθηματικό μας πεδίο.Και συνεχώς περιστρεφόμαστε γύρω από αυτή και την παρατηρούμε.
Όταν όμως αναπτύσσουμε αμερόληπτα τα δικά μας συναισθήματα για κάποιον άλλον, όλη αυτή η αβεβαιότητα εξαφανίζεται από το παιχνίδι. Οι προθέσεις μας δεν είναι εμποτισμένες από τη συναισθηματικά φορτισμένη στάση κάποιου απέναντί μας και την ευγένεια που είχε να μας την αποκαλύψει. Είναι αγνές. Και, τότε, όλα γίνονται πιο έντονα. Πιο δυνατά.

3. Διψάς για προκλήσεις
Ένα βασικό συστατικό της ανθρώπινης φύσης είναι οι προκλήσεις. Μας αρέσει να παίρνουμε ρίσκα. Να κυνηγάμε το αδύνατο. Να φτάνουμε σε δυσθεώρητα για εμάς ύψη. Κι αυτό γιατί είμαστε εθισμένοι στην ανταμοιβή όταν η κατάληξη του σχεδίου μας είναι αίσια. Αποζητάμε την πρόκληση, και στην συγκεκριμένη περίπτωση, το "κυνηγητό".

4. Έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση
Μπορεί, βαθιά μέσα σου, να μη θέλεις καθόλου να είσαι με αυτό το άτομο. Γνωρίζοντας, όμως, ότι ανήκει στην κατηγορία με αυτά που δεν μπορείς να έχεις και σε συνδυασμό με τυχόν χαμηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης, περιστρέφεσαι σε μια δίνη αυτομαστιγώματος όπου γράφει, με μεγάλα γράμματα, "δεν του αξίζω". Και, πιστεύουμε, καταλαβαίνεις πόσο δυσκολεύει αυτό τα πράγματα αν ο στόχος σου είναι να κερδίσεις την εκτίμηση (πόσο μάλλον την αγάπη) κάποιου.

5. Φοβάσαι να δεσμευτείς
Ας υποθέσουμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχεις κάνει σοβαρή σχέση. Πολλές φορές αυτή η κατάσταση μπορεί να μη συνοδεύεται από μεμψιμοιρία, αλλά να πρόκειται για συνειδητή επιλογή. Άρα μήπως ο πραγματικός λόγος που "δεν μπορείς να έχεις αυτόν που θέλεις" είναι επειδή δε θέλεις να τον έχεις;

6. Δυσκολεύεσαι να ξεκολλήσεις
Πιθανότατα έχεις ακούσει ότι ο κόσμος αλλάζει και μαζί του πρέπει να αλλάζεις κι εσύ. Προσαρμοστικότητα το λένε. Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Τεράστια. Να πως.
Ας πούμε ότι, για κάποια περίοδο, από τον τύπο που σου άρεσε (ή ακόμα αρέσει) λάμβανες τα αντίστοιχα vibes. Στην πορεία, όμως, συνειδητοποίησες ότι δεν μπορείς να είσαι μαζί του (είτε επειδή ήταν ήδη σε σχέση και δεν στο είχε πει ή επειδή ξεπερνάει αυτό που μπορείς να διαχειριστείς). Ωστόσο, επειδή είχες ήδη αισθανθεί πράγματα, αυτό το κομμάτι του εαυτού σου αρνείται να δεχτεί τη νέα τάξη πραγμάτων και να προχωρήσει.

7. Έχεις ανάγκη από το δράμα στη ζωή σου
Μη μας παρεξηγείς. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από λίγο δράμα στη ζωή μας.
Λειτουργεί αναζωογονητικά. Και σε ακραίες περιπτώσεις αποτελεί κομμάτι της ταυτότητας μας. Δεν θέλουμε να σε κατατάξουμε σε αυτή την ζόρικη κατηγορία, αλλά να σε κάνουμε να σκεφτείς το εξής.
Σου αρέσει κάποιος που δεν του αρέσεις. Μπορεί να έχεις μπει σε έναν κύκλο από συναισθήματα χωρίς ανταπόκριση και να δυσκολεύεσαι να βγεις από αυτόν (άνθρωποι είμαστε). Μπορεί να θέλεις να μένεις σε αυτή την κατάσταση γιατί νομίζεις ότι δεν μπορείς χωρίς αυτή. Κι έτσι συνεχίζει να σου αρέσει γιατί νομίζεις αυτή η κατάσταση αποτελεί μέρος της καθημερινής σου ζωής έτσι όπως την έχει φτιάξει με αποτέλεσμα να αρνείσαι να εστιάσεις αλλού. Έτσι, όμως, καταλήγεις να κυνηγάς την ουρά σου. Και αυτό είναι το τελευταίο από τα πράγματα που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένη.

cosmopolitan.gr