·Αντισυνταγματικός από το ΣτΕ ο πολυθρησκευτικός χαρακτήρας των νέων Προγραμμάτων Θρησκευτικών. Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς
·Υπάρχει ισονομία για τους Έλληνες πολίτες;
Αφού, η παρούσα κυβέρνηση δια των πεφωτισμένων αναθεωρητών της, στράφηκε κατά της Αντιγόνης του Σοφοκλή, του Επιταφίου του Περικλή (Θουκυδίδης), περιόρισε το νεοελληνικό μάθημα της Λογοτεχνίας και το εύρος των Αρχαίων Ελληνικών όταν, σε όλο και περισσότερες χώρες αυτά διδάσκονται και μάλιστα από το Δημοτικό, επιχειρεί, τώρα, να ξηλώσει και τα Λατινικά, όπως σταδιακά και τα Αρχαία, εξυπηρετώντας αριστερίστικες «διαφωτιστικές» ιδεολογίες και μικροκομματικές σκοπιμότητες, στερώντας από τους μαθητές τον ανεκτίμητο πλούτο του πολιτισμού, των κειμένων και της τέχνης (ελληνορωμαϊκός πολιτισμός) αλλά και την ποικιλία των προσωπικοτήτων των δύο Λαών, Ελλήνων και Λατίνων και όσων επηρεάστηκαν από αυτούς. «Όντως, νεόκοπες θεωρίες του «πολιτικά ορθού», που «γνωρίζουν» μόνο οι θεωρούμενοι πεφωτισμένοι αναθεωρητές της ιστορίας, όχι από σοβαρή έρευνα αλλά από πολιτικές ιδεολογίες» (εφ. «Χριστιανική Α. Κουρταλίδης).

Βλέπουμε, όμως, και στο θέμα των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για τα Θρησκευτικά ότι, παρά τις ιστορικές αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με τις οποίες διεγνώσθη ως αντισυνταγματικός ο πολυθρησκευτικός χαρακτήρας των νέων Προγραμμάτων, τα οποία ασκούν ομαδικό προσηλυτισμό σε άλλες θρησκείες και στην αθεΐα, το Υπουργείο Παιδείας προέβη σε ένα απροκάλυπτο πραξικόπημα κατά της διάκρισης των εξουσιών, δεικνύοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν προτίθεται να εφαρμόσει αυτές τις αποφάσεις. Ας μας πουν οι, τυρβάζοντες περί δικαιοσύνης και ισονομίας κυβερνώντες, πού είναι αληθινά η ισονομία για τους Έλληνες πολίτες; Eσείς οι ίδιοι δεν ψηφίσατε το Νόμο για τη θρησκευτική αγωγή των αλλοθρήσκων και ετεροθρήσκων που, πολύ σωστά, τους δίνει τη δυνατότητα να διδάσκονται από το Κοράνιο τα παιδιά των Ελλήνων Μουσουλμάνων, καθώς επίσης τα παιδιά των Εβραίων και των Παπικών από τα δικά τους θρησκευτικά; Γιατί θα πρέπει τα άλλα παιδιά να διδάσκονται τη δική τους θρησκεία, ενώ τα ελληνόπουλα να μην διδάσκονται την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, αλλά να προσηλυτίζονται σε άλλες θρησκείες και την αθεΐα;

Το ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 16 αναγνωρίζει την παιδεία ως ατομικό δικαίωμα και εντάσσει στους σκοπούς αυτής την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων». Επομένως, ο από το Σύνταγμα επιβαλλόμενος όρος για το μάθημα των θρησκευτικών είναι «Μάθημα ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων» και ανάγεται κατ’ιστορική ανάγκη στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, όπως αναγράφετε, εξάλλου, στο προοίμιο του Συντάγματος. Είναι ξεκάθαρο, κατά το συνταγματικό νομοθέτη, το περιεχόμενο του μαθήματος στοχεύει στην καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης και άμεσα το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ για τα νέα Θρησκευτικά.

Διαφορετικά, οι μεν εκπαιδευτικοί καλούνται να μην εφαρμόσουν τα Προγράμματα, όπως είναι υποχρεωμένοι από τον Υπαλληλικό Κώδικα να πράξουν, μη υπακούοντας σε προδήλως αντισυνταγματικές εντολές του Υπουργείου. Οι δε γονείς και μαθητές να επιστρέψουν μαζικά τα βιβλία κατευθείαν στο Υπουργείο, ως αντισυνταγματικά και παράνομα και να απευθυνθούν στη Δικαιοσύνη σε περιπτώσεις, που οι εκπαιδευτικοί προβάλλουν εμπόδια για την τήρηση της νομιμότητας εκ μέρους τους. Ήδη, πολλοί γονείς έχουν προσφύγει.

Βασικό δε ρόλο στη συγγραφή των νέων βιβλίων, θα πρέπει να έχει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, την οποία έως τώρα προκλητικά αγνοεί το Υπουργείο!

ΕΓΕΙΡΕ Ο ΚΑΘΕΥΔΩΝ

Επιτέλους, πρέπει να πατήσουμε φρένο στον κατήφορο που μας οδηγούν. Να αντισταθούμε στον αποχριστιανισμό και αφελληνισμό που μεθοδικά επιχειρείται. Στον βαθύ πνευματικό λιμό που μεθοδευμένα μας οδηγούν και απονεκρώνει τις ψυχές μας. Να απαλλαγούμε από τις διεφθαρμένες κάθε λογής ηγεσίες, από το δεξιό και αριστερό υλισμό, που αγνοεί τελείως τον όλο άνθρωπο, γκρεμίζει κάθε τι άγιο και ιερό και προσπαθεί να μεταβάλλει τον λαό σε απεγνωσμένη αγέλη. Είναι μεγάλη η ανάγκη να αντισταθούμε και να αναχαιτίσουμε την αλλοτρίωση και το ξεπούλημα της χώρας. Βλέπουμε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, ιδίως δε την τελευταία, να αποτελούν το απαύγασμα της υποταγής και της ξενοδουλείας! Όσο δε προχωρά ο χρόνος γίνεται και περισσότερο αντιληπτό, ότι στο θέμα των Σκοπίων εξυπηρετήθηκαν τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων και όχι της χώρας και του λαού μας. Γι’αυτό και το ανήκουστο, οι θύτες της υφαρπαγής της ιστορικής ελληνικής κληρονομιάς Σκοπιανοί, χωρίς τη βούληση του Λαού μας αλλά, τη πολιτική προδοτική συνεργία της «ελληνικής» κυβέρνησης, έχουν δικαίωμα για δημοψήφισμα, όχι όμως και τα θύματα αυτής της ανιστόρητης υφαρπαγής δηλ. ο ελληνικός Λαός, στον οποίο και θα επιπέσουν όλες οι τραγικές συνέπειες, τα επόμενα χρόνια, αν τελικά επικυρωθεί, η επαίσχυντη αυτή συμφωνία. Γιατί, κύριοι προσπαθείτε να παρακάμψετε την λαϊκή ετυμηγορία; Πού είναι η ισοτιμία, η δικαιοσύνη και τελικά η δημοκρατία που, λεκτικά μάλλον και κατ’επίφαση πρεσβεύετε; Εγερθησόμεθα οι καθεύδοντες…!

Σε πολλούς, απλούς πολίτες, έντονος υπάρχει ο προβληματισμός για το πού οδηγούμαστε. Για τον ηθικό, πέρα από τον οικονομικό, κατήφορο που εδώ και καιρό αρχίσαμε να παίρνουμε ως κοινωνία. Ανησυχία για το ότι έχει τεθεί στο περιθώριο, ό,τι έχει να κάνει με τη δημοκρατία, ως ισότητα και λαϊκή κυριαρχία.
Διαφθορά, απάτες, βιασμοί, παιδεραστία, σιδερώματα μεγάλων σε ηλικία, ανήμπορων ανθρώπων από αδίστακτους κακοποιούς, κλοπές και ληστείες μετά φόνων για λίγα ευρώ, ανεξέλεγκτη δράση παρακρατικών και μη ομάδων χωρία καμία ποινή και φυσικά ένα διαρκές πολιτικό έγκλημα κατά του Λαού και της Πατρίδας χωρίς τιμωρία.
Έχουμε σκληρυνθεί τόσο πολύ που την απάτη θεωρούμε ευφυΐα και την αμαρτία αρετή. Ξεχνάμε, όμως, ότι εργαλείο της αρετής είναι το μέτρο και όχι η δύναμη. Και όμως δίνουμε δίκιο στη δύναμη και όχι δύναμη στο δίκιο. Καταντάμε τιμητές των πάντων και θαυμαστές των εαυτών μας, αναγορεύουμε τα συμφέροντά μας σε αξίες, απαξιώνουμε ό,τι φυσιολογικό, υιοθετώντας και βαφτίζοντας ως «προοδευτικό» κάθε τι διαστροφικό. Αποκαλούμε «Θεσμούς» τους τοκογλύφους δανειστές την ίδια στιγμή που οι όντως Θεσμοί, όπως της οικογένειας πολεμούνται. Και είναι η οικογένεια Θεσμός, αφού περιέχει την έννοια του ΔΙΚΑΙΟΥ και των ΑΞΙΩΝ, έννοιες που απουσιάζουν εντελώς από τους δανειστές-δυνάστες.
Και, βυθιζόμαστε, όλο και περισσότερο, στην αυτιστική μοναξιά μιας απληστίας ανέσεων, σε ένα άκρατο δικαιωματισμό και μια ελευθεριότητα για τα οποία η ανευθυνότητα είναι αξία ζωής, με υπεραξία τα εγωιστικά μας δικαιώματα και απαξία τις ηθικές μας υποχρεώσεις. Όλοι αυτοί «οι σκοτεινοί τύποι», κουκουλοφόροι, μπαχαλάκηδες, πέστε τους όπως θέλετε, ασυνείδητα ή μήπως συνειδητά και χειραγωγημένα(;) υπηρετούν αυτό που καταδικάζουν, την κατεστημένη εξουσία και το σύστημα, θεωρώντας ως «μορφή λαϊκής αντίστασης» το έγκλημα και την τρομοκρατία;
Όλα, λοιπόν, αυτά που χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας, ως κοινωνία σε βαθύτατη παρακμή, δεν έχουν να κάνουν πέρα των άλλων, και με το γεγονός ότι εδώ και χρόνια η Οικογένεια δεν αποτελεί πια αξία και θεμέλιο της κοινωνίας αλλά απλώς μια εταιρική σχέση; Με το ότι η Παιδεία μας παιδεύεται από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, χωρίς μια ενιαία διαχρονικά εκπαιδευτική πολιτική, με αποτέλεσμα ακόμα και υπουργοί παιδείας της ίδιας κυβέρνησης να ακολουθούν τη δική τους πολιτική, τις δικές τους ιδεοληψίες; Και, φυσικά, δεν έχουν να κάνουν με τα όσα προωθεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων, που σιγά-σιγά αφομοιώνονται και από τη δική μας κοινωνία, διαστρέφοντας τον άνθρωπο, καθώς τον αφήνουν να βυθίζεται μέσα σε μια άβυσσο ψεύτικων παραδείσων με τελική κατάληξη την βιοψυχοσωματική του απώλεια; Συνεχής η αύξηση της χρήσης ψυχοτρόπων φαρμάκων και ναρκωτικών, σχεδόν ένας στους δύο. Όλα αυτά, μπορούν να αποκαλούνται «πρόοδος»;
Προφανής και η τελική κατάληξη με τις αλλαγές του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά και της Ιστορίας, με την κατάργηση της πρωινής προσευχής, της έπαρσης της σημαίας, με το δικαίωμα αλλαγής φύλλου από τα 15 και άλλα πολλά, που σταδιακά δρομολογούνται και αφορούν τη νεολαία μας. Η δημιουργία ανθρώπων χωρίς ηθικούς φραγμούς και περιορισμούς, χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά….!
Κοιτάζοντας, σήμερα στον κόσμο αναρωτιόμαστε για την κατάντια του, το φουσκωμένο εγώ και την επιδίωξη της απόλαυσης, χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες. Δυστυχώς, αξιολογήσαμε λάθος τα πράγματα της ζωής. Εκείνα που φθείρονται τα βάλαμε στην πρώτη γραμμή και εκείνα που μένουν τα αγνοούμε ή και τα αμφισβητούμε. Πολλοί δεν έχουμε καταλάβει το νόημα της ύπαρξής μας.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΑ Α.Μ.Ε.Α
Με την ευκαιρία της 3ης Δεκεμβρίου, ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑΜΕΑ) θα αναφέρουμε ένα απλό παράδειγμα, που φανερώνει την κοινωνική αναλγησία και την ανευθυνότητα, τη βαθύτατη παρακμή για την οποία κάναμε λόγο παραπάνω και μας διακρίνει ως κοινωνία. Πλησίον του Δημοτικού Μεγάρου υπάρχει το γραφείο του ΕΟΠΥΥ στο οποίο εξυπηρετούνται εκατοντάδες συμπολίτες μας, ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί με αναπηρίες. Δυστυχώς, η μοναδική θέση στάθμευσης αναπήρων ουδέποτε είναι ελεύθερη, αφού σχεδόν σε μόνιμη βάση είναι κατειλημμένη από αυτοκίνητα παράπλευρων Υπηρεσιών! Φυσικά, τα λάθη και τα πταίσματα δεν καταπολεμούνται ούτε με την μισαλλόδοξη καταδίκη ούτε όμως με τη νομιμοποίησή τους. Παρακαλούμε, λοιπόν, τις αρμόδιες Αρχές για τις ανάλογες ενέργειες, ώστε να τερματιστεί η παράνομη και καταχρηστική κατάληψη του χώρου στάθμευσης των ΑΜΕΑ, καθώς και αυτών έξω από το Νοσοκομείο.
Παράλληλα, μήπως πρέπει το εν λόγω γραφείο να μεταφερθεί στο κτίριο του ΙΚΑ, αφού αφενός εκεί δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα χώρου, αφετέρου, προφανώς και πληρούνται οι προϋποθέσεις για μια καλύτερη λειτουργία, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα καλύτερης πρόσβασης και στάθμευσης;
Αναγκαία κρίνεται όμως και η τοποθέτηση ενός ακόμη υπαλλήλου, αφού να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο γραφείο εξυπηρετεί περί τους 1000 ασφαλισμένους και η μέχρι σήμερα καλή και σωστή λειτουργία του οφείλεται στον υπέρμετρο ζήλο, την συνέπεια και την ευσυνειδησία της μοναδικής υπαλλήλου κ. Άννας Θεοδώρου, που σταδιακά είναι φυσικό να εξαντληθεί. Όλοι είμαστε, λιγότερο ή περισσότερο, συνυπεύθυνοι και στο καλό και στο κακό. Στο αίσθημα της ενότητας μας με τον άλλο κρύβεται το μυστικό της καλής λειτουργίας της κοινωνίας. Ας κάνουμε όλοι ένα βήμα μπρος. Η πραγματική αλλαγή ξεκινά από τον εαυτό μας.