«Επί σκοπόν» οι συντάξεις και οι ομαδικές απολύσεις
Μάρτιος 01, 2017«Αντίβαρα» τα αντισταθμιστικά μέτρα για τους ασθενέστερους συνταξιούχους και η επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων, υπό προϋποθέσεις, εντός του 2018
«Ψαλίδι» σε βάθος 5ετίας στις καταβαλλόμενες συντάξεις, μέσω της σταδιακής περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» (με βάση το ν. Κατρούγκαλου) και νέο καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις, θα υποχρεωθεί να προνομοθετήσει - έστω και με...αντίβαρα - η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Τις δύο αυτές παρεμβάσεις ζήτησαν προκαταβολικά οι εκπρόσωποι των δανειστών αφήνοντας «ανοικτή» τη διαπραγμάτευση για το χρόνο και τον τρόπο επαναφοράς των κλαδικών συμβάσεων που επιδιώκει να «κερδίσει» η κυβέρνηση καθώς και για άλλες πτυχές του εργασιακού (απεργιακό νόμο, διαιτησία κ.α).
Ε. Αχτσιόγλου
Οι παρεμβάσεις στις συντάξεις, στα εργασιακά και, σε δεύτερο χρόνο, στα προνοιακά επιδόματα, συζητήθηκαν χθες, παρουσία της υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ε. Αχτσιόγλου, κατά την «επισκόπηση» των μέτρων που είναι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για να «κλείσει» η δεύτερη αξιολόγηση. Οι επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων των δανειστών θέτουν ως προαπαιτούμενα:
Τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,5 δισ. έως 1,8 δισ. ευρώ, ανάλογα με την πορεία των εσόδων από τις εισφορές και των δαπανών για τις συντάξεις. Το βασικό σενάριο προβλέπει περικοπές από το 2019, στην καλύτερη περίπτωση, στις κύριες συντάξεις αφού θα έχει ολοκληρωθεί ο επανυπολογισμός και έχουν αποτυπωθεί οι «προσωπικές διαφορές». Κάποιοι, ωστόσο, θέτουν θέμα μείωσης και των ποσών της εθνικής σύνταξης.
Την κατάργηση της κρατικού «βέτο» των ομαδικών απολύσεων και την καθιέρωση συστήματος ελέγχου με βάση καθορισμένα αντικειμενικά κριτήρια. Πίεση ασκείται και για την αύξηση του ορίου των επιτρεπόμενων απολύσεων πάνω από το 5%.
Τη διατήρηση του καθεστώτος νομοθέτησης του κατώτατου μισθού, την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών (δηλαδή «επέκταση υπό προϋποθέσεις») και αλλαγές στο συνδικαλιστικό - απεργιακό νόμο.
imerisia.gr
Αποζημίωση λόγω απόλυσης: Τι ισχύει σε 5 ερωτήσεις - απαντήσεις
Φεβρουάριος 02, 2017Απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με την αποζημίωση λόγω απόλυσης, δίνει ο Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς, Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά, Λογιστής - φοροτεχνικός και μέλος της επιστημονικής ομάδας του TAXHEAVEN
■ Πως καταβάλλεται η αποζημίωση απόλυσης όταν υπερβαίνει τις αποδοχές δύο μηνών;
Όταν η αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας υπαλλήλου υπερβαίνει τις αποδοχές δύο (2) μηνών, ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει κατά την απόλυση μέρος της αποζημίωσης που αντιστοιχεί στις αποδοχές δύο (2) μηνών. Το υπόλοιπο ποσό καταβάλλεται σε διμηνιαίες δόσεις, καθεμία από τις οποίες δεν μπορεί να είναι κατώτερη από τις αποδοχές δύο (2) μηνών, εκτός και αν το ποσό που υπολείπεται για την εξόφληση του συνόλου της αποζημιώσεως είναι μικρότερο. Η πρώτη δόση καταβάλλεται την επομένη της συμπλήρωσης διμήνου από την απόλυση (βλ. παρ. 3 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010).
Ως προς την αποζημίωση απόλυσης που καταβάλλεται σε καταγγελία εργατοτεχνίτη δεν έχει εφαρμογή το σύστημα των δόσεων. Το σύστημα των δόσεων αφορά μόνο σε καταγγελίες συμβάσεων υπαλλήλων με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου. (βλ. εγγρ.12023/401/8.8.2011 του υπ. Εργασίας και Κοιν. Ασφάλισης)1.
■ Αν η αποζημίωση καταβληθεί με μετρητά μπορεί να εκπέσει η εν λόγω δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδα μιας επιχείρησης;
Όπως είναι ήδη γνωστό, με το νόμο 4446/2016 (σ.σ. βλέπε άρθρο 72), προστέθηκε νέα περίπτωση ιδ΄ στο άρθρο 23 του Κ.Φ.Ε. (ν.4172/2013), σύμφωνα με την οποία, οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/2013, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, δεν θα εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα.
Η περίπτωση ιδ', που ορίζει τα ανωτέρω προστέθηκε στο άρθρο 23 του Κ.Φ.Ε. (ν.4172/2013) με το άρθρο 72 του ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α' 240/22-12-2016) και ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι από 22/12/2016, σύμφωνα με το άρθρο 129 του ιδίου νόμου, έχει ως εξής:
«ιδ) Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/2013, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών».
Με βάση την ανωτέρω προσθήκη ορίζεται ότι, όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/20132 (ενδεικτικά, δαπάνες μισθοδοσίας προσωπικού, αμοιβές διευθυντών ή μελών Δ.Σ, αμοιβές δικηγόρων με πάγια αντιμισθία, αμοιβές όσων εργάζονται με μπλοκάκι, αποζημίωση απόλυσης, κ.α.), εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών. Αν οι ανωτέρω δαπάνες δεν εξοφληθούν με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, τότε δεν εκπίπτουν.
Συνεπώς, αν η αποζημίωση απόλυσης3 καταβληθεί μετά τις 22/12/2016 με μετρητά, τότε δεν μπορεί να εκπέσει η εν λόγω δαπάνη για την επιχείρηση και επομένως θα πρέπει να γίνει η σχετική φορολογική αναμόρφωση4.
Σημείωση: Σε σχετικό ερώτημα, αν θα μπορούσε να εκπέσει η δαπάνη στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας καταθέσει τα χρήματα στο λογαριασμό του δικαιούχου με μετρητά στο γκισέ της τράπεζας, θεωρώ πως η απάντηση είναι αρνητική, γιατί με τον τρόπο αυτό δεν εκπληρώνονται όσα αναφέρονται στην περίπτωση ιδ' «...εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών». Βέβαια, για το ζήτημα αυτό πρέπει να περιμένουμε τις σχετικές διευκρινίσεις από το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών.
■ Η αποζημίωση απόλυσης δηλώνεται από τον δικαιούχο στο σύνολό της κατά το έτος απόλυσης ή τμηματικά στα έτη είσπραξης της αποζημίωσης;
Όταν η αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας καταβάλλεται σε δόσεις που αντιστοιχούν σε διαφορετικά φορολογικά έτη, δηλώνεται από τον δικαιούχο τμηματικά στα φορολογικά έτη που εισπράχθηκε η κάθε δόση, καθόσον το δικαίωμα είσπραξης του δικαιούχου της αποζημίωσης αντιστοιχεί στο χρόνο είσπραξης της κάθε δόσης που δικαιούται. Στις περιπτώσεις αυτές οι υπόχρεοι για την υποβολή του ηλεκτρονικού αρχείου βεβαιώσεων οφείλουν να αποστέλλουν μόνο το τμήμα της αποζημίωσης που πραγματικά εισπράχθηκε μέσα στο φορολογικό έτος και όχι τη συνολικά οφειλόμενη (βλ. αρ. πρωτ.: ΔΕΑΦ Α 1054386 ΕΞ 2016/5.4.2016).
Εξυπακούεται ότι η επιχείρηση που χορηγεί την αποζημίωση απόλυσης τμηματικά ως ανωτέρω, θα εκπέσει το σύνολο της δαπάνης στο έτος που αυτή χορηγήθηκε, εφόσον φυσικά πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν ανωτέρω.
■ Πως αποδίδεται ο τυχόν οφειλόμενος φόρος σε περίπτωση που η αποζημίωση απόλυσης καταβάλλεται σε δόσεις;
Στην περίπτωση καταβολής της αποζημίωσης, λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, σε δόσεις, ανεξάρτητα από το αν αυτές αντιστοιχούν στο ίδιο ή σε διαφορετικά φορολογικά έτη, ο οφειλόμενος φόρος υπολογίζεται επί του συνόλου της οφειλόμενης αποζημίωσης σύμφωνα με την κλίμακα της παρ.3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013. Ο φόρος αυτός επιμερίζεται σε μέρη ανάλογα με τα ποσά των καταβαλλόμενων δόσεων, παρακρατείται κατά την καταβολή της κάθε δόσης και αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της κάθε δόσης (βλ. παρ.6 άρθ.60 ν.4172/2013, ΠΟΛ.1049/11.2.2014 και ΔΕΑΦ Α 1060851 ΕΞ 2016/ 12.4.2016).
■ Αν καταβληθεί αποζημίωση μεγαλύτερη της νόμιμης, μπορεί να εκπέσει η εν λόγω δαπάνη από τα ακαθάριστα έσοδα μιας επιχείρησης;
Εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 22 και 23 του ν. 4172/2013, τότε εκπίπτει η αποζημίωση απόλυσης στις περιπτώσεις εκείνες που αυτή είναι μεγαλύτερη της νόμιμης5. Δηλαδή, στις κείμενες διατάξεις δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός αναφορικά με την έκπτωση της δαπάνης της αποζημίωσης όταν είναι αυξημένη σε σχέση με αυτή που προβλέπεται στην εργατική νομοθεσία (σ.σ. μέχρι 31.12.2013 που ίσχυε ο ν. 2238/1994, είχε γίνει δεκτό από τη φορολογική Διοίκηση ότι η δαπάνη αυτή είναι παραγωγική και η επιχείρηση δύναται να εκπέσει το ποσό της αποζημίωσης, ακόμη και όταν το ποσό αυτής είναι μεγαλύτερο από το νόμιμο6).
________________________________
[1] Πλήρη ανάλυση για τον τρόπο υπολογισμού, κ.λπ. της αποζημίωσης απόλυσης μπορείτε να βρείτε στο άρθρο του συναδέλφου Ανδρέα Κ. Σακελλαριάδη με τίτλο Υπολογισμός αποζημίωσης σε καταγγελία σύμβασης αορίστου χρόνου - Καταβολή σε δόσεις και υποβολή εντύπου
[2] Για τους σκοπούς του Κ.Φ.Ε., εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες:
α) στο πλαίσιο σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο,
β) βάσει σύμβασης, προφορικής ή έγγραφης, με την οποία το φυσικό πρόσωπο αποκτά σχέση εξαρτημένης εργασίας με άλλο πρόσωπο, το οποίο έχει το δικαίωμα να ορίζει και να ελέγχει τον τρόπο, το χρόνο και τον τόπο εκτέλεσης των υπηρεσιών,
γ) οι οποίες ρυθμίζονται από τη νομοθεσία περί μισθολογίου και ειδικών μισθολογίων των υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου,
δ) ως διευθυντής ή μέλος του ΔΣ εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας,
ε) ως δικηγόρος έναντι πάγιας αντιμισθίας για την παροχή νομικών υπηρεσιών,
στ) βάσει έγγραφων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών ή συμβάσεων έργου, με φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τρία (3) ή, εφόσον υπερβαίνουν τον αριθμό αυτόν, ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του ακαθάριστου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα προέρχεται από ένα (1) από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις εν λόγω υπηρεσίες και εφόσον δεν έχει την εμπορική ιδιότητα και δεν διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που διαφέρει από την κατοικία του. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που ο φορολογούμενος αποκτά εισόδημα από μισθωτή εργασία, σύμφωνα με μία από τις περιπτώσεις α' έως ε' του παρόντος άρθρου. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να προβλέπονται περαιτέρω προϋποθέσεις και να καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτής της περίπτωσης.
[3] Βάσει της περίπτωσης ε' της παρ. 3 του άρθρου 12, ως ακαθάριστο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις θεωρούνται και οι αποζημιώσεις για τη λύση ή καταγγελία της εργασιακής σχέσης.
[4] Πλήρης και ολοσχερής εξόφληση της αποζημίωσης απόλυσης προς τον εργαζόμενο αποδεικνύεται μόνο με προσκόμιση αποδεικτικού τράπεζας το οποίο περιλαμβάνει: α) το όνομα του καταθέτη εργοδότη, β) το όνομα του δικαιούχου του λογαριασμού, εργαζομένου, γ) την αιτιολογία κατάθεσης και δ) την ημερομηνία κατάθεσης.
[5] Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε από τη μελέτη των άρθρων 22 και 23 του ν. 4172/2013, αλλά και της ΠΟΛ.1113/2.6.2015.
[6] Βλ. ΣτΕ 2993/1991 και ΠΟΛ.1028/17.2.2006.
imerisia.gr
Τι κρύβει η απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις
Δεκέμβριος 22, 2016Στην πράξη η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) κρατά μεν «ζωντανό» τον ελληνικό μηχανισμό ελέγχου-περιορισμού των ομαδικών απολύσεων (μέσω διαδικασίας παρέμβασης-εναντίωσης του αρμόδιου υπουργείου), αλλά ταυτόχρονα οδηγεί αναγκαστικά στη θέσπιση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων, λιγότερο προστατευτικών για τους εργαζομένους, αφού κρίνει προβληματικά τα εφαρμοζόμενα κριτήρια της ελληνικής νομοθεσίας, εξοβελίζοντας τουλάχιστον το ένα από αυτά και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί κατά τη διαδικασία περιορισμού των ομαδικών απολύσεων να «μετρά» το αν δημιουργούνται αρνητικές συνέπειες για το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας.
Ωστόσο και για τον εθνικό μηχανισμό, που διατηρείται «ζωντανός» έστω και βαριά λαβωμένος, το Ευρωδικαστήριο πετά την «καυτή πατάτα» στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να κρίνει εκείνο (αφού μόνο η ελληνική Δικαιοσύνη έχει τα κατάλληλα στοιχεία) αν το κρατικό «φιλτράρισμα» των ομαδικών απολύσεων είναι τόσο αυστηρό (όπως υποστηρίζει η ΑΓΕΤ Ηρακλής στη συγκεκριμένη υπόθεση και άλλες επιχειρήσεις στο παρελθόν, όταν ζητούσαν παραπομπή του θέματος στο ΔΕΕ), σε σημείο που δεν επιτρέπει ουσιαστικά τέτοιες απολύσεις και καθιστά την σχετική Οδηγία χωρίς περιεχομένο και πρακτική αποτελεσματικότητα.
Στα δυσμενή για τους εργαζομένους στοιχεία της απόφασης συγκαταλέγεται η άποψη του Ευρωδικαστηρίου ότι η αντίθεση της ελληνικής νομοθεσίας προς τη ΣΛΕΕ δεν επηρεάζεται και δεν αναιρείται από το γεγονός ότι η χώρα μας διέρχεται οξεία και μακρά οικονομική κρίση, με ιδιαίτερα υψηλό δείκτη ανεργίας.
Από την άλλη, το ΔΕΕ δεν υιοθέτησε, ευτυχώς, την εισαγγελική πρόταση, η οποία ήταν απόλυτα αρνητική απέναντι στην κρατική παρέμβαση, κάτι που αν γινόταν δεκτό, θα σήμαινε απαρχή της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων.
Παράλληλα η δικαστική απόφαση περιλαμβάνει και αρκετές σημαντικές για τους εργαζομένους σκέψεις, επισημαίνοντας ότι η επιχειρηματική ελευθερία δεν αποτελεί απόλυτο προνόμιο, αλλά επιδέχεται επεμβάσεις και περιορισμούς, ότι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα προστασίας έναντι κάθε αδικαιολόγητης απόλυσης, υπενθυμίζοντας επίσης ότι οι σκοποί της ΕΕ δεν είναι μόνο οικονομικοί αλλά και κοινωνικοί?
Τι κρύβει η απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις
Το ενωσιακό δίκαιο
Το ΔΕΕ έκρινε ότι το ενωσιακό δίκαιο δεν απαγορεύει κατ' αρχάς τη δημιουργία κρατικού μηχανισμού που ελέγχει και εναντιώνεται -υπό ορισμένες προϋποθέσεις- σε ομαδικές απολύσεις προς προστασία των εργαζομένων και της απασχόλησης, καθώς κάτι τέτοιο αφορά το γενικότερο συμφέρον.
Δέχθηκε, ωστόσο, ότι μια τέτοια ρύθμιση πρέπει να ισορροπεί δίκαια ανάμεσα στην προστασία των εργαζομένων και στην ελευθερία εγκατάστασης και στην επιχειρηματική ελευθερία. Ετσι, ενώ η ελληνική ρύθμιση για την κρατική παρέμβαση του υπουργού (που επιτρέπει ή απαγορεύει τις ομαδικές απολύσεις κατόπιν προσπάθειας διαβούλευσης εργοδοτών-εργαζομένων) κρίνεται κατ' αρχάς θεμιτή, σε σχέση με την Οδηγία περί ομαδικών απολύσεων, εντούτοις κρίνεται προβληματική όσον αφορά την ΣΛΕΕ. Κατά το Ευρωδικαστήριο, η επίτευξη σκοπών οικονομικής φύσης δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο γενικού συμφέροντος που δικαιολογεί περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης και δεν μπορεί να απαγορεύσει τις ομαδικές απολύσεις με γνώμονα να αποφευχθούν αρνητικές συνέπειες για έναν κλάδο της οικονομίας. Ομως και για τα άλλα δύο κριτήρια το ΔΕΕ προβάλλει ενστάσεις (μολονότι δέχεται ότι κατ' αρχάς στηρίζονται σε λόγους γενικότερου συμφέροντος για την προστασία των εργαζομένων και της απασχόλησης), επειδή διαπιστώνει ότι είναι διατυπωμένα με τρόπο «υπέρμετρα γενικό και ασαφή».
Με δεδομένο ότι οι περιπτώσεις είναι πολυάριθμες και μη προσδιορίσιμες, τα ασαφή αυτά κριτήρια αφήνουν ευρύ περιθώριο εκτίμησης στις ελληνικές Αρχές, που δεν μπορεί εύκολα να ελεγχθεί. Το ΣτΕ, όπου επιστρέφει τώρα η υπόθεση, θα εκδώσει απόφαση ακυρωτική για τις σχετικές διαδικασίες γύρω από την ΑΓΕΤ (αφού ο νόμος 1387/83 κρίθηκε αντίθετος στη ΣΛΕΕ), η οποία υπό τον πολυεθνικό όμιλο Lafarge (γαλλικών συμφερόντων) ζητούσε να ακυρωθεί η προ τριετίας άρνηση του υπουργού Εργασίας να εγκρίνει ομαδικές απολύσεις, εν όψει του «λουκέτου» που θα έμπαινε στο εργοστάσιο τσιμέντων Χαλκίδας.
ethnos.gr
Διπλή «βόμβα» από Αχτσιόγλου και τρόικα για ομαδικές απολύσεις
Νοέμβριος 19, 2016Πόρτα για τις ομαδικές απολύσεις άνοιξε το υπουργείο Εργασίας στην τρόικα. Tο προσχέδιο της συμφωνίας με τους δανειστές, που συζητείται μέσα στο Σαββατοκύριακο, θα έχει αναφορά, σύμφωνα με πληροφορίες του Ελεύθερου Τύπου , σε άρση διοικητικών φραγμών επί αιτημάτων για απολύσεις που είναι πάνω από τα όρια που ορίζει η νομοθεσία.
Προέλεγχος
Η υπερασπιστική και «πρώην κόκκινη» γραμμή που υποστηρίζει πλέον η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου είναι να υπάρχει «ένα στάδιο προέγκρισης, ένας προέλεγχος των αιτημάτων ομαδικών απολύσεων», ώστε να μην εγκαταλείπονται στην τύχη τους οι εργαζόμενοι, αλλά να έχουν έστω και ένα υποτυπώδες πλέγμα προστασίας, όπως καταβολή δεδουλευμένων, το δικαίωμα αποζημίωσης ή ακόμη και της προτίμησής τους σε επαναπρόσληψη, με εγγυήσεις που θα υποχρεώνονται να παράσχουν οι επιχειρήσεις προκειμένου να προχωρούν σε ομαδικές απολύσεις.
Αυτή η προέγκριση δεν θα έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με εμπλοκή του κράτους ή του υπουργείου Εργασίας. Με απλά λόγια στο νέο καθεστώς απολύσεων, πέραν των ορίων που ορίζει ο νόμος ή αυτών που θα αποφασιστούν με το νέο εργασιακό νόμο, το υπουργικό βέτο που μέχρι σήμερα απαγόρευε τις μαζικές απολύσεις καταργείται οριστικά.
Η προέγκριση ή ο προέλεγχος των απολύσεων θα διενεργείται από ανεξάρτητο όργανο (ενδεχομένως από τον Οργανισμό Διαιτησίας – ΟΜΕΔ ή άλλη επιτροπή), όπως συνηθίζεται και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Το αν οι απολύσεις θα απαγορεύονται αν δεν τηρούνται κάποιες από τις εγγυήσεις που θα πρέπει να τις συνοδεύουν (και δεν υπάρχουν σήμερα) θα φανεί από το τελικό περιεχόμενο της συμφωνίας για τα εργασιακά.
Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ζητούν τώρα οι δανειστές
Νοέμβριος 13, 2016Οι πιστωτές φέρονται να επιθυμούν να φύγουν με συνοπτικές διαδικασίες οι επίορκοι υπάλληλοι, να απομακρύνονται από την υπηρεσία τους όσοι αξιολογούνται αρνητικά τρεις φορές και να μπει «λουκέτο» σε φορείς-«φαντάσματα» του Δημοσίου - Διαψεύδει η Γεροβασίλη
Με... άγριες διαθέσεις φαίνεται πως επιστρέφουν οι εκπρόσωποι των δανειστών στην Αθήνα, βάζοντας στο στόχαστρο και τους εργαζομένους στο Δημόσιο και ζητώντας απολύσεις μόνιμου χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Αγορά», το ζήτημα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων έπεσε στο τραπέζι κατά τις διαπραγματεύσεις.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι με «πακέτο» των έξι μέτρων, οι δανειστές βάζουν στο στόχαστρο το Δημόσιο, υποστηρίζοντας ότι έμεινε αλώβητο στην κρίση, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα, που δέχθηκε πλήγματα.
Παράλληλα, μεταξύ άλλων, ζητούν να φύγουν με συνοπτικές διαδικασίες οι επίορκοι υπάλληλοι, να απομακρύνονται από την υπηρεσία τους όσοι αξιολογούνται αρνητικά τρεις φορές και να μπει «λουκέτο» σε φορείς-«φαντάσματα».
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εφημερίδα, οι δανειστές απαιτούν:
1. Να δεχθεί η κυβέρνηση να υπάρξουν μόνιμου χαρακτήρα απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
2. Να γίνει άμεσο ξεκαθάρισμα με τους επίορκους και γενικότερα διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους ή με εκείνους που υπόκειται σε παραβάσεις.
3. Να επιλυθεί το ζήτημα με την «ανικανότητα» των υπαλλήλων.
4. Να εξαλειφθούν τα ειδικά μισθολόγια.
5. Να μην υπάρξει παρέκκλιση από τον λόγο του 1:5 για τις προσλήψεις και τις αποχωρήσεις στον δημόσιο τομέα.
6. Να μπει άμεσα λουκέτο σε φορείς-«φαντάσματα» του Δημοσίου.
Διάψευση Γεροβασίλη
Η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη διέψευσε το δημοσίευμα με την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Η συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα όσων υπηρετούν στο δημόσιο, εχέγγυο αποκομματικοποίησης του κράτους, ουδέποτε τέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Παρά τα όσα ανυπόστατα διέρρεαν στον Τύπο, ακόμη και πριν την 1η αξιολόγηση. Κι αυτό, εξαιτίας της δικής μας πολιτικής αντίληψης για το ρόλο και τη λειτουργία των δημόσιων δομών, που βρίσκεται στον αντίποδα της πολιτικής επιλογής και πρακτικής της ηγεσίας του Υπουργείου επί συγκυβέρνησης Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Όσον αφορά την αναλογία προσλήψεων – αποχωρήσεων, θυμίζουμε ότι η αναλογία αυτή,απ’ το αρχικό 1 προς 5, έχει διαμορφωθεί στο 1 προς 4 για το 2017 και στο 1 προς 3 για το 2018.
Επιπλέον, είναι παραπάνω από προφανές πως δεν μπορεί να στρεβλώνουμε τη δημόσια συζήτηση, επικεντρώνοντας στις -μη αντιπροσωπευτικές για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών- περιπτώσεις επίορκων. Αυτονόητα, οι υποθέσεις των 400 αποδεδειγμένα επίορκων, κατέληξαν σε αυτοδίκαιη απόλυση.
Τέλος, οι όποιες επιπτώσεις της θετικής ή/και αρνητικής αξιολόγησης των υπηρετούντων στο δημόσιο έχουν θεσμοθετηθεί και περιγράφονται αναλυτικά στο Νόμο για το μισθολόγιο, που ήδη έχει ψηφιστεί κι αποτελεί Νόμο του κράτους.
Η επαναφορά των παραπάνω θεμάτων μέσα από πρωτοσέλιδο και μάλιστα ως επίκαιρο γεγονός, θίγει έντονα την αλήθεια και την πραγματικότητα. Η Κυβέρνησή μας, απερίσπαστη από «διαρροές», εργάζεται στοχευμένα, ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία επίτευξης εθνικών στόχων μέσα απ’ το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης
protothema.gr
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS