Με αφορμή την κρίση και τον χθεσινό νόμο που πιστοποιεί τον αποικιακό χαρακτήρα της χώρας μας, ας δούμε πως ο Κ.Καβάφης με το ποίημα του ΕΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ, 200 π.Χ. που αναφέρεται στην κρίσιμη περίοδο 1897-1928 μας δίνει ένα επίκαιρο, προφητικό και άμεσα συνδεδεμένο με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας του σήμερα.

ΕΝ ΜΕΓΆΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΑΠΟΙΚΊΑ, 200 π.Χ.
Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη•
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική•
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε•
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα• είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

Από την 9η στροφή κάνει λόγο για τις θυσίες και τις περικοπές που επρόκειτο να υπομείνουν οι πολίτες, για να επιτευχθεί η οικονομική επανόρθωση, με τους αναμορφωτές να αδιαφορούν αν οι θυσίες αυτές λειτουργούν με πολλαπλό τρόπο εις βάρος της πολιτείας.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη• = παραχώρηση/πώληση της ακίνητης ιδιοκτησίας
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή = μείωση εσόδων
Η σταθερή απάντηση των Αναμορφωτών σε κάθε πρόβλημα είναι οι περικοπές και οι συνεχείς θυσίες, όχι η δημιουργία αλλά η κατακρεούργηση, όχι το ενδιαφέρον για τους πολίτες αλλά ο ψυχρός υπολογισμός.
Τίποτε δεν έχει σημασία για τους Αναμορφωτές πέρα από το τελικό αποτέλεσμα, έστω κι αν αυτό προκύψει μέσα από βίαιες ανατροπές για ολόκληρη την κοινωνία.
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε•: Οι Αναμορφωτές το μόνο που κάνουν είναι να «βρίσκουν και βρίσκουν περιττά». Αυτά που κατά την εκτίμηση τους είναι περιττά για την αποικία, για τους αποίκους είναι ουσιώδη και αναγκαία για την επιβίωση των ιδίων και της αποικίας.
Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία, κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία, να δούμε τι απομένει πια, μετά τόση δεινότητα χειρουργική.-: ο Καβάφης, διαβλέπει ότι το χειρουργικό έργο των αναμορφωτών κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί και το αποτέλεσμα της χειρουργικής επέμβασης αντί να θεραπεύσει την αποικία θα την οδηγήσει σε μαρασμό, εξανεμίζοντας και τις ελάχιστες δυνατότητες για πρόοδο και ανάπτυξη.
Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.Να μη βιαζόμεθα• είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία*.Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.: ποιητής συμπεραίνει ότι οι συγκυρίες είναι ακατάλληλες και οι προϋποθέσεις ανεπαρκείς, για να προχωρήσει οποιοσδήποτε πολιτικός αναμορφωτής σε ριζοσπαστικές τομές , στο όνομα της εξυγίανσης, που θα βυθίσουν την αποικία σε ύφεση και θα οδηγήσουν τον λαό σε εξέγερση, προκαλώντας μεταμέλεια του εγχειρήματος τούτου.
---Το ποίημα κλείνει με μια νότα αισιοδοξίας από τον ποιητή, η αποικία ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες οφείλει να τραβήξει μπροστά και να οραματιστεί το μέλλον της με μεγαλύτερη αισιοδοξία, κάτι που οφείλουν να πράξουν και οι Έλληνες του 21ουαιώνα, υπομονή, θέληση, δημιουργικότητα και ελπίδα είναι τα όπλα που διαθέτουν στις φαρέτρα τους, ώστε τραβήξουν την Ελλάδα Μπροστά…

Ν. Μυλωνάς