Χρόνια που τα θυμάσαι ακόμα και σήμερα και λαχταρά η ψυχή σου. Θυμάμαι, "τα γλυκά ωραία χρόνια με πρωταγωνιστές τους αγαπημένους μας μικροπωλητές". Θυμάμαι, σχεδόν όλους εκείνους τους όμορφους ανθρώπους, τον Χρίστο τον Κουκούλα με τα καταπληκτικά του σάμαλι στην είσοδο πάντα του σχολείου.

Την γλυκιά μας "μαεφτείτε" με το καροτσάκι της, μέχρι και λουμπουνάρια πουλούσε.

Τον Αναστάση μας με τον καταπληκτικό και φρέσκο πάντα ηλιόσπορο.

Τον άλλο Ανάσταση με τα σπέσιαλ σάντουϊτς , Θυμάμαι, τις γλυκύτατες εκείνες κυρίες με τα καροτσάκια τους μπροστά από την αγορά, την κ. Φωτεινή όπως την αποκαλούσαμε.

Θυμάμαι, τους λούστρους, με το πιο οργανωμένο κασελάκι να το έχει το Νικολάκη.

Αγωνιστές της ζωής όλοι τους σε μία δύσκολη αλλά γλυκιά εποχή!

Όλοι αγαπητοί συνταξιδιώτες ζωής αγαπήσαμε εκείνα τα χρόνια.

Υπήρξαν στιγμές ανεπανάληπτες, υπήρχαν ζεστές καλημέρες, καλημέρες της καρδιάς.

Η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική, ανθρώπινη Αξίζει να θυμόμαστε εκείνα τα χρόνια, εξάλλου, χωρίς το παρελθόν δεν ζούμε το παρόν και δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε το μέλλον.

Είναι ένα ταξίδι ανάγκης για την ψυχή μας, ένα ταξίδι που μας γεμίζει έστω για λίγο από ανθρωπιά και ευαισθησία..

Οι μικροπωλητές τότε ήταν η καθημερινότητα του κάθε παιδιού και όχι μόνο. Πολλά παιδιά, που δεν είχαμε δεκάρα, οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και φίλοι μας μικροπωλητές φρόντιζαν να έχουμε με τον δικό τους αυθόρμητο τρόπο το απαραίτητο. Όλοι οι γλυκύτατοι εκείνης της εποχής, οι αγωνιστές μικροπωλητές , συμπύκνωναν τους τόμους της ζωής τους σε μια καλημέρα της καρδιάς , σε μια μεγάλη αγκαλιά. Οι αναμνήσεις λοιπόν , όντως ένα γλυκό ταξίδι σε εκείνα τα χρόνια τα φτωχά, αλλά πλούσια σε αγάπη, γεμάτα από όμορφες στιγμές και συγκινήσεις.

 

Μιχάλης Καντζόγλου

Κατηγορούμενοι για το νόμο περί ρατσισμού και ξενοφοβίας είναι οι τέσσερις ανήλικοι ( ηλικίας 14,15,15, και 17 ετών), κάτοικοι Ρόδου, οι οποίοι φέρονται να χτύπησαν δύο μικροπωλητές (υπήκοοι Μπαγκλαντές) στην παλιά πόλη της Ρόδου.

Αξιότιμε Δήμαρχε Ρόδου,

Με αφορμή την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου και το γνωστό ζήτημα που προκύπτει για τη δυνατότητα άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας των μικροπωλητών στην πλατεία του Νεωρίου, ζητώ την άμεση εξέταση του θέματος, με τρόπο τέτοιο που θα δίδει οριστική λύση σε ένα πολυετές πρόβλημα. Όπως ήδη γνωρίζετε, πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί την τοπική κοινωνία πάρα πολλά χρόνια και προσωπικά εκτιμώ πως θα πρέπει να αναζητηθεί αμοιβαία λύση, κοινά αποδεκτή απ’ όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, εντός φυσικά των ορίων της νομιμότητας.

Κατανοώντας την αγωνία του συνόλου των εμπλεκόμενων πλευρών, θα πρέπει ένα πρόβλημα, όπως αυτό, να λυθεί οριστικά και όχι να αντιμετωπίζεται εποχικά ή ευκαιριακά, δημιουργώντας εξάρτηση των επιχειρηματικών και οικογενειακών προϋπολογισμών από τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις. Η θερινή περίοδος αποτελεί για τους περισσότερους κατοίκους, την οικονομική βάση τους έτους και θα πρέπει να λειτουργεί ως περίοδος αισιοδοξίας και όχι ως περίοδος αντιπαλότητας και εκδήλωσης καταστάσεων κρίσης.

Βάσει των ανωτέρω, γίνεται σαφές ότι θα πρέπει άμεσα να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση για την άσκηση της δραστηριότητας των μικροπωλητών, χωρίς αυτή να αντίκειται στα όσα προβλέπει η σχετική νόμιμη διαδικασία και παράλληλα να μην επηρεάζει την άσκηση του επαγγέλματος άλλων ομάδων, όπως είναι τα μέλη του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου.

Κατά συνέπεια, προσωπικά προτείνω τη νόμιμη χωροθέτηση των μικροπωλητών, με τη συναίνεση του συνόλου των εμπλεκομένων, όπως είναι ο Εμπορικός Σύλλογος Ρόδου. Άλλωστε, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο να αντιμετωπιστεί άμεσα το ζήτημα αυτό, προκειμένου οι μικροπωλητές να μπορούν να ασκήσουν απρόσκοπτα την επαγγελματική τους δραστηριότητα τη νέα τουριστική περίοδο, προς αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων που θα μπορούσαν να προκύψουν, βάσει και δικαστικών αποφάσεων που έχουν ήδη εκδοθεί.

Στέφανος Δράκος
Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου
Δρ Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ