Είναι ανάγκη πια, τη ζωή μας να την απελευθερώσουμε από κάθε τι που την αιχμαλωτίζει και δεν την αφήνει να νιώσει πραγματικά την αρχή και το τέλος. Αρχή και τέλος, τόσο κοντά όσο η ανάσα μας , όσο και η σκέψη μας…. Σήμερα , η επικοινωνία με το μέσα μας είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά αναγκαία και σίγουρα δεν ευθύνεται μόνο η απαράδεκτη πολιτική για όλα αυτά που συμβαίνουν και τρομάζουν τον καθένα μας , ούτε επειδή δεν μπορούμε να αγοράσουμε καινούργιο αυτοκίνητο , αλλά η αποξένωση που κάνει όλους εμάς εδώ στο σύντομο ταξίδι μας να μην συνειδητοποιούμε τη ζημιά που κάνουμε στην ίδια τη ζωή μας. Άλλαξαν πολλά τα τελευταία χρόνια , πάρα πολλά από τότε , τότε που τα πάντα μοσχοβολούσαν και δεν ήταν μόνο το άρωμα των λουλουδιών και οι όμορφες κληματαριές που δροσίζαν τις στιγμές μας , αλλά και η αγάπη που υπήρχε μεταξύ των ανθρώπων, η λαχτάρα της επικοινωνίας , η χαρά της παρέας, η προσμονή και όλα εκείνα που νιώθαμε , με ανιδιοτέλεια .
Όλα είναι διαφορετικά στην κάθε μέρα μας και οι προτεραιότητες των περισσοτέρων έχουν ως μοναδικό στόχο πολλές φορές και σκοπό την εξόντωση του άλλου. Κάθε μέρα και μια καινούργια μάχη, με την αλήθεια μας , με την επικοινωνία εκείνη που έχει ανάγκη η ψυχή μας , την επικοινωνία εκείνη που προσθέτει και δεν αφαιρεί , που δεν τραυματίζει.
Ναι, πολλές φορές η σκληρή εικόνα της καθημερινότητας ,αγαπητοί συνταξιδιώτες ζωής ,μας κάνει να μην τα νιώθουμε αυτά τα υπέροχα συναισθήματα , όταν όμως σε μία στιγμή νιώθουμε την απώλεια φίλων , συνανθρώπων που ξαφνικά έχουν φύγει από την ζωή , τότε πολλά γιατί κυριαρχούν και μας βασανίζουν μέσα μας, τότε νιώθουμε την αρχή και το τέλος , τόσο κοντά , όσο η ανάσα μας ….
Τι αξίζει τελικά και τι δεν αξίζει , έχει μεγάλη σημασία να το νιώσουμε .