Πότε ξεκίνησες την ενασχόληση σου με το τραγούδι; ποια ήταν τα πρώτα σου ερεθίσματα;
Με το τραγούδι ασχολούμαι επαγγελματικά εδώ και 15 χρόνια. Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να μουρμουρίζω κάποιο σκοπό.
Τα πρώτα μου ακούσματα, όσο μπορώ να θυμάμαι, σίγουρα πρέπει να ήταν κάτι από Γιάννη Πάριο, Θέμη Αδαμαντίδη και Γιώργο Νταλάρα τη δεκαετία του 80 και πολύ κλασσική μουσική λόγω χορού.
Για τους τοπικούς μας καλλιτέχνες, μουσικούς και ερμηνευτές ποια είναι γνώμη σου;
Είμαι περήφανη και στηρίζω την προσπάθεια κάθε ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ που προέρχεται από τον τόπο μου και καμαρώνω να βλέπω συντοπίτες μου να προοδεύουν και να αναγνωρίζονται. Θα ήθελα ωστόσο να δω περισσότερα νέα παιδιά.
Κατά καιρούς έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες, τι είναι αυτό που σ' έχει εντυπωσιάσει και αν υπάρχει κάποιος που θαυμάζεις;
Όλους τους θαυμάζω αλλιώς δεν θα συνεργαζόμουν. Από όλους κάτι είχα να πάρω. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι νεαρά παιδιά απ'την επαρχία να διακριθούν στον χώρο; μειονεκτούν σε κάτι σε σχέση με τα παιδιά της πρωτεύουσας;
Κανείς ταλαντούχος άνθρωπος δεν μειονεκτεί απέναντι σε κάποιον άλλο όπου κι αν βρίσκεται.
Όμως είναι αδύνατο να κάνεις καριέρα στη Ελλάδα αν δεν ζεις στην Αθήνα και αυτό για κάποια παιδιά ίσως να είναι δύσκολο.
Πότε ερμηνεύεις καλύτερα τα τραγούδια σου; όταν είσαι χαρούμενη ή λυπημένη ή δεν έχει σχέση η συναισθηματική κατάσταση που πιθανόν να βρίσκεσαι;
Η συναισθηματική μου κατάσταση με επηρεάζει όταν γράφω. Πάντα γράφω καλύτερα όταν περνάω δύσκολες περιόδους. Όταν ερμηνεύω δεν επηρεάζομαι. Κάθε τραγούδι έχει μια ιστορία να πει και εγώ παίζω ρόλους. Έχω βγει στη σκηνή με πένθος, άυπνη, άρρωστη και δεν το κατάλαβε ποτέ κανείς.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον, ποια είναι τα όνειρα της Έφης...
Συνεχίζω να γράφω και να κάνω κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, θέλω κάθε μέρα που περνά να βάζω κι ένα μικρό λιθαράκι σ'οτι έχω κάνει ως τώρα. Εύχομαι να αγαπήσει ο κόσμος τα τραγούδια μου και να έχω την πολυτέλεια να εκφράζομαι μέσα απ΄τη δουλειά μου.
Με ποιο τραγούδι θα έκλεινες αυτή την συνέντευξη;
Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία και το ενδιαφέρον! Θα έκλεινα με κάτι από Τζίμη Πανουση. Ίσως το «Νεοέλληνα» και με μια ευχή να ξυπνήσουμε ως Έθνος!