Το ελαιόλαδο, βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής, έχει δει μια δραματική αύξηση της τιμής του τα τελευταία χρόνια.

Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την αλματώδη άνοδο περιλαμβάνουν την κλιματική αλλαγή, την ξηρασία, τις αυξημένες δαπάνες παραγωγής και τη σταθερή ζήτηση. Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, από τις μεγαλύτερες παραγωγούς χώρες, έχουν επηρεαστεί σημαντικά ενώ το μέσο νοικοκυριό στενάζει αν δεν έχει την δική του παραγωγή.

Η ξηρασία που έπληξε την Ευρώπη από το 2022 είχε καταστροφικές συνέπειες για την παραγωγή ελαιολάδου. Η Ισπανία, η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα παγκοσμίως, έχασε σχεδόν το 90% της παραγωγής της, μειώνοντας τη σοδειά της από 1,49 εκατ. τόνους το 2021-2022 στους 780.000 τόνους το 2022-2023​​​​. Στον αντίποδα, η Ελλάδα κατάφερε να αυξήσει την παραγωγή της κατά 50%, φτάνοντας τους 350.000 τόνους την περίοδο 2022-2023​​. Ωστόσο, η επόμενη καλλιεργητική περίοδος 2023-2024 ήταν δύσκολη για την Ελλάδα λόγω λειψυδρίας, με την παραγωγή να περιορίζεται στους 130.000 τόνους.

Αύξηση Τιμών: Η τιμή του ελαιολάδου στο ράφι αυξήθηκε σταδιακά, φτάνοντας από τα 8,61 ευρώ τον Ιούνιο του 2022 στα 13,22 ευρώ τον Φεβρουάριο του 2024. Η ξηρασία, η μειωμένη παραγωγή και η υψηλή ζήτηση συνέβαλαν σε αυτήν την αύξηση​​​​. Παράλληλα, οι παραγωγοί διατήρησαν υψηλές τιμές λόγω των αποθεμάτων τους, επιδεινώνοντας την κατάσταση​​​​.

Κερδοσκοπία και Βιομηχανία: Εκπρόσωποι του πρωτογενούς τομέα καταγγέλλουν κερδοσκοπικά παιχνίδια από κάποιες βιομηχανίες, με το κόστος από το χωράφι στο ράφι να φτάνει τα 5-6 ευρώ το κιλό​​. Παράγοντες της βιομηχανίας ισχυρίζονται ότι η τιμή στο ράφι δεν ακολουθεί πάντα την τιμή παραγωγού λόγω της συμπίεσης των περιθωρίων κέρδους τους.

Προοπτικές για το Μέλλον: Οι προοπτικές για αποκλιμάκωση των τιμών εξαρτώνται από την αύξηση της παραγωγής την περίοδο 2024-2025. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση παραγωγής σε Ελλάδα και Ισπανία, που θα μπορούσαν να μειώσουν τις τιμές παραγωγού στα 7-8 ευρώ το κιλό​​​​. Ωστόσο, οι κλιματικές συνθήκες παραμένουν αβέβαιες, και η βελτίωση των αποδόσεων δεν είναι εγγυημένη.

Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την αλματώδη άνοδο περιλαμβάνουν την κλιματική αλλαγή, την ξηρασία, τις αυξημένες δαπάνες παραγωγής και τη σταθερή ζήτηση. Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, από τις μεγαλύτερες παραγωγούς χώρες, έχουν επηρεαστεί σημαντικά ενώ το μέσο νοικοκυριό στενάζει αν δεν έχει την δική του παραγωγή.

Η ξηρασία που έπληξε την Ευρώπη από το 2022 είχε καταστροφικές συνέπειες για την παραγωγή ελαιολάδου. Η Ισπανία, η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα παγκοσμίως, έχασε σχεδόν το 90% της παραγωγής της, μειώνοντας τη σοδειά της από 1,49 εκατ. τόνους το 2021-2022 στους 780.000 τόνους το 2022-2023​​​​. Στον αντίποδα, η Ελλάδα κατάφερε να αυξήσει την παραγωγή της κατά 50%, φτάνοντας τους 350.000 τόνους την περίοδο 2022-2023​​. Ωστόσο, η επόμενη καλλιεργητική περίοδος 2023-2024 ήταν δύσκολη για την Ελλάδα λόγω λειψυδρίας, με την παραγωγή να περιορίζεται στους 130.000 τόνους.

Αύξηση Τιμών: Η τιμή του ελαιολάδου στο ράφι αυξήθηκε σταδιακά, φτάνοντας από τα 8,61 ευρώ τον Ιούνιο του 2022 στα 13,22 ευρώ τον Φεβρουάριο του 2024. Η ξηρασία, η μειωμένη παραγωγή και η υψηλή ζήτηση συνέβαλαν σε αυτήν την αύξηση​​​​. Παράλληλα, οι παραγωγοί διατήρησαν υψηλές τιμές λόγω των αποθεμάτων τους, επιδεινώνοντας την κατάσταση​​​​.

Κερδοσκοπία και Βιομηχανία: Εκπρόσωποι του πρωτογενούς τομέα καταγγέλλουν κερδοσκοπικά παιχνίδια από κάποιες βιομηχανίες, με το κόστος από το χωράφι στο ράφι να φτάνει τα 5-6 ευρώ το κιλό​​. Παράγοντες της βιομηχανίας ισχυρίζονται ότι η τιμή στο ράφι δεν ακολουθεί πάντα την τιμή παραγωγού λόγω της συμπίεσης των περιθωρίων κέρδους τους.

Προοπτικές για το Μέλλον: Οι προοπτικές για αποκλιμάκωση των τιμών εξαρτώνται από την αύξηση της παραγωγής την περίοδο 2024-2025. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση παραγωγής σε Ελλάδα και Ισπανία, που θα μπορούσαν να μειώσουν τις τιμές παραγωγού στα 7-8 ευρώ το κιλό​​​​. Ωστόσο, οι κλιματικές συνθήκες παραμένουν αβέβαιες, και η βελτίωση των αποδόσεων δεν είναι εγγυημένη.../onlinepress.gr