Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στην κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Παραγωγής και Εμπορίου, Οικονομικών Υποθέσεων και Κοινωνικών Υποθέσεων για το Αναπτυξιακό νομοσχέδιο που κατέθεσε η Κυβέρνηση.

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός αναφέρθηκε στη μοίρα όλων των αναπτυξιακών νόμων της Ελλάδας να αποτυγχάνουν και να μην υποστηρίζονται σωστά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις τονίζοντας ως πρόβλημα ότι διαχρονικά αναιρούν τους προηγούμενους νόμους όταν διαδέχονται η μία την άλλη με αποτέλεσμα το πλαίσιο να είναι αρνητικό για επενδύσεις.

Τέλος, είπε ότι θα καταθέσει τροπολογίες με τις οποίες θα ζητά πιο ευνοϊκούς όρους μεταχείρισης της επιχειρηματικότητας στα νησιά του Αιγαίου, γεγονός το οποίο έπραξε μετά το κλείσιμο της συζήτησης.

Ολόκληρη η τοποθέτηση του Δημήτρη Κρεμαστινού είχε ως εξής:

«Κυρία Πρόεδρε, η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι μια λέξη που την ακούμε από το 2010 μέχρι σήμερα, κάθε μήνα, κάθε ημέρα και αλλάζουν οι Υπουργοί, αλλάζουν οι νόμοι και η λέξη υπάρχει αλλά η ανάπτυξη δεν υπάρχει.

Τώρα σε αυτή τη χώρα, η τύχη των αναπτυξιακών νόμων σχετίζεται με τη τύχη των Υπουργών. Και η τύχη των Υπουργών στηρίζεται πάλι από την τύχη των αναπτυξιακών νόμων. Μόλις περάσει ένας χρόνος, ενάμισης χρόνος, αρχίζουν οι εφημερίδες «ανάπτυξη δεν γίνεται να αλλάξουμε Υπουργό, να φέρει νέο αναπτυξιακό νόμο ο νέος Υπουργός», ακόμα και της ίδιας Κυβέρνησης, και η ζωή συνεχίζεται.

Αυτό είναι μια πραγματικότητα που μας αφορά. Χθες, είχαμε συναντηθεί με μια Αντιπροσωπεία Κινέζων Βουλευτών και εκείνο που μας είπε ο Επικεφαλής ο Αντιπρόεδρος της Βουλής τους, ήταν ότι εμείς έχουμε σταθερό αναπτυξιακό, σταθερό πολιτικό σύστημα. Εγώ βέβαια δεν σας βάζω ιδέες, εγώ απλώς μεταφέρω ιδέες. Αυτά λοιπόν, είπαν οι Κινέζοι.

Όταν ήμουν Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων ρώτησα τον Όλι Ρεν στο Ευρωκοινοβούλιο τι πιστεύει ότι πρέπει να κάνουμε εμείς για την ανάπτυξη; Ο Όλι Ρεν μου είπε ότι δεν έχουμε αναπτυξιακό πρόβλημα αλλά πολιτικό πρόβλημα. Μου είπε, τότε, «η Αντιπολίτευση σας λέει αυτά, όταν γίνει κυβέρνηση τι θα κάνει; Είναι δυνατόν να έρθει κάποιος να επενδύσει με προοπτική με αυτά που ακούει;»
Τώρα τι ακούμε πάλι; Ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση λέει ότι, όταν γίνουμε κυβέρνηση θα έχουμε άλλο φορολογικό σύστημα, άλλο αναπτυξιακό νόμο και εγώ αν ήμουν επενδυτής ή εσείς ειλικρινά θα ερχόσασταν να επενδύσετε; Εγώ δεν θα ερχόμουνα θα περίμενα να δω τι θα γίνει.

Αυτό λοιπόν, είναι ένα βασικότατο μειονέκτημα κύριε Υπουργέ, που πρέπει να το λάβετε σοβαρότατα υπόψη σας, διότι είναι διαχρονικό και δεν αφορά μόνο εσάς, ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφορά όλη τη χώρα.
Το να κάνουμε εύκολα υποδείξεις και παρατηρήσεις, είναι το πιο απλό πράγμα. Το να εφαρμόζουμε αυτά τα οποία νομοθετούμε, είναι το δύσκολο. Και επειδή θέλω να μην απεραντολογώ, θέλω να σας πω κάτι το οποίο έθεσα και ως ερώτηση στην Ολομέλεια. Ότι πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες οι Διατάξεις της ενισχύσεως των μικρών νησιών, όχι επειδή είμαστε Βουλευτές του Αιγαίου, αλλά γιατί πραγματικά, τα νησιά αυτή την στιγμή, ζητούν προϋποθέσεις για να αρχίσουν τουριστική παραγωγή. Τα περισσότερα δεν έχουν. Μην βλέπετε τα μεγάλα νησιά. Άρα λοιπόν, πρέπει να γίνουν πιο καθαρά τα κίνητρα, από αυτά που περιγράφονται στο Νόμο.
Θα καταθέσουμε μερικές τροπολογίες να τις δείτε και αν μπορείτε να τις εντάξετε. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να διπλασιαστεί ο τουρισμός μας. Διότι, εάν αξιοποιηθούν τα μικρά νησιά, που δεν έχουν τουρισμό - τα περισσότερα έχουν σχεδόν μηδενικό τουρισμό - αντιλαμβάνεστε ότι το τουριστικό προϊόν και εξαγώγιμο θα είναι και παραγωγικότερο.

Συνεπώς, επειδή ακούστηκαν όλες οι απόψεις και ο Νόμος έχει κατατεθεί, έχω την εντύπωση ότι ορισμένα πράγματα μπορείτε, ακόμα και την τελευταία στιγμή, να τα συμπληρώσετε κύριε Υπουργέ και είμαι βέβαιος πως θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.»

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στην κοινή συνεδρίαση των ομάδων φιλίας των κοινοβουλίων Ελλάδας και Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Γερουσίας της ελληνικής Βουλής, ως εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

Απευθυνόμενος στους Γερμανούς βουλευτές, ο Αντιπρόεδρος Κρεμαστινός έθεσε το αίτημα της αλλαγής της αντιμετώπισης της Ελλάδας κατά το τριτοκοσμικό πρότυπο όπου η ανάπτυξη υποτίθεται θα έρθει μέσα από την ύφεση και έφερε ως πρότασή του την αντιμετώπιση που είχε η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οπότε της δόθηκε 20ετής περίοδος χάριτος προτού ξεκινήσει να αποπληρώνει τα χρέη της. Επίσης αναφέρθηκε διεξοδικά στα μεγάλα βάρη που δημιουργούνται την ελληνική κοινωνία και οικονομία από τον εγκλωβισμό των προσφύγων και μη νόμιμων μεταναστών που έχουν προορισμό την Κεντρική Ευρώπη και μίλησε για ανάγκη δίκαιης κατανομής των υποχρεώσεων και επαναφορά των συνόρων της Ευρώπης στα νησιά του Αιγαίου.

Αναλυτικά, η ομιλία του ήταν η εξής:
« Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί Γερμανοί συνάδελφοι, θα επαναλάβω έναν διάλογο, που είχαμε σε μια ανάλογη συνεδρία ελληνογερμανικής φιλίας και παρίστατο τότε και ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών Στάινμαϊερ. Τότε τον είχα ρωτήσει, «για ποιο λόγο η Γερμανία που προς εμάς είναι τόσο φιλική χώρα, κι εμείς προς αυτήν, δεν υποστηρίζει την άποψη, όσον αφορά στην ανάπτυξη της Ελλάδας κατά το γερμανικό πρότυπο και υποστηρίζει την οδό προς την ανάπτυξη κατά το τριτοκοσμικό πρότυπο;».
Τι ήθελα να πω; Ότι η Ελλάδα, όταν η Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε πρόβλημα οικονομικό τεράστιο, ήταν από τις χώρες, που ήταν θετική ως προς το να δανειοδοτηθεί η Γερμανία και μέχρις ότου ν’ αρχίσει η ανάπτυξή της, να μην αποπληρώνει το δάνειό της. Η Ελλάδα, ουσιαστικά, μ’ αυτή την κρίση την οικονομική που περνάει σήμερα, όπου το χρέος είναι μη βιώσιμο - το αναγνωρίζουν σήμερα όλοι - βρίσκεται περίπου οικονομικά στο ίδιο αδιέξοδο. Το να υποστηρίζεται από πλευράς Γερμανίας ότι «ο δρόμος προς την ανάπτυξη είναι μέσω της ύφεσης», αυτός κατά τη γνώμη μου είναι τριτοκοσμικός δρόμος, είναι ένας λάθος δρόμος, γιατί τα υφεσιακά μέτρα τα οποία έρχονται θ’ αδυνατίσουν περισσότερο την ελληνική οικονομία, θα εξαθλιώσουν την ελληνική μεσαία τάξη και, βεβαίως, εκτός από τα κοινωνικά προβλήματα που μπορεί, να προκύψουν, θα δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα, η οποία δεν γνωρίζουμε και πολιτικά, πώς θ’ αντιμετωπισθεί απ’ τον ελληνικό λαό.
Τώρα, λοιπόν, το ΔΝΤ επανέφερε την πρόταση αυτή και πάλι στο προσκήνιο. Δηλαδή, τι είπε το ΔΝΤ; Είπε ότι «βλέπει ως το σωστότερα δρόμο μια εικοσαετία, τουλάχιστον, παγώματος του χρέους και των υποχρεώσεων ως προς το χρέος, για να δοθεί η ευκαιρία στη χώρα, να προχωρήσει προς την ανάπτυξη». Δηλαδή το ΔΝΤ με λίγα λόγια επαναφέρει στο τραπέζι αυτό, το οποίο είχα ρωτήσει τον Υπουργό των Εξωτερικών της Γερμανίας τότε.

Μου κάνει λοιπόν εντύπωση, που και στο τελευταίο Eurogroup πάλι ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας έμεινε στη σκληρή γραμμή ότι «αφού εσείς είστε υπεύθυνοι για το χρέος σας, θα ακολουθήσετε αυτό το δρόμο», ο οποίος κατά τεκμήριο θεωρείται ένας τιμωρητικός δρόμος για μια ευρωπαϊκή χώρα και, βεβαίως, εάν αυτή η χώρα η οποία - ιστορικά τουλάχιστον- έχει προσφέρει πολλά στην Ευρώπη, αντιμετωπίζεται μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα αίσθημα πικρίας του ελληνικού λαού προς τη Γερμανία, πράγμα το οποίο δεν είναι σωστό, είναι και αφύσικο, διότι ο ελληνικός λαός δεν έχει τίποτα, να χωρίσει με το γερμανικό λαό.
Ενδεχομένως, να υπάρχει διαφορά απόψεων όσον αφορά την αντιμετώπιση του θέματος από πλευράς πολιτικής, αλλά όχι με τον γερμανικό λαό.
Κατά συνέπεια, επαναφέρω στο τραπέζι και πάλι την πρότασή μου και θα ήθελα να μεταφέρετε και στη Γερμανική Βουλή, αλλά και να μου πείτε τη γνώμη σας, πώς βλέπετε εσείς το όλο θέμα, όπως ακριβώς το ανέλυσα.
Κύριε Πρόεδρε, θα ολοκληρώσω, λέγοντας λίγα λόγια για το προσφυγικό θέμα και για τους μη νόμιμους μετανάστες. Οι οποίοι, πραγματικά, είδαν το δρόμο προς την Ευρώπη διά της Ελλάδας, είδαν, δηλαδή, ότι πρέπει να περάσουν από την Ελλάδα για να πάνε στην Ευρώπη και με το κλείσιμο των συνόρων στα Βαλκάνια, ουσιαστικά εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα.

Ευτυχώς, όμως, μέχρι τώρα η Τουρκία δεν έχει παραβιάσει τη Συμφωνία, που έχει συναφθεί και λέω, ευτυχώς, διότι αν συνέχιζαν οι περσινές καλοκαιρινές ροές, εμείς θα είχαμε τεράστια πρόβλημα στη χώρα, διότι έχουν αποκλειστεί αυτοί οι άνθρωποι από την Ευρώπη. Κανένας δεν ξέρει ποιο θα είναι το μέλλον τους και εδώ η πρόταση είναι, ότι πρέπει να επιβαρυνθούν λογικά όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, που είναι εγκλωβισμένοι σήμερα στην Ελλάδα, της Ελλάδας, φυσικά, εξαιρουμένης.
Η Ελλάδα μόνη της δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το βάρος και, βεβαίως, τα ευρωπαϊκά σύνορα πρέπει να επανέλθουν στα νησιά του Αιγαίου και αν η Ελλάδα δεν μπορεί να τα διαφυλάξει, θα πρέπει να βοηθήσει η Ε.Ε., ώστε να διαφυλαχθούν τα θαλάσσια σύνορα.

Διαφορετικά ο ρόλος της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη διαφοροποιείται και η πικρία του ελληνικού λαού παραμένει και, βεβαίως, όταν, όπως ξέρετε, ένας λαός απογοητεύεται, είναι ικανός να πάρει οποιαδήποτε απόφαση, που δεν θα είναι ούτε υπέρ της Ευρώπης ούτε φυσικά υπέρ της Ελλάδας. Δεν θα πρέπει με τον τρόπο αυτό, να εξωθούμε αυτόν τον λαό σε ακραίες ενδεχομένως καταστάσεις.»

Απόσπασμα ομιλίας της Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ στην Επίκαιρη Επερώτηση για την Ανάπτυξη.

«Η δεύτερη περίοδος του κ. Τσίπρα είχε εξίσου τραγική κατάληξη:

Η χώρα σε ταπεινωτική εποπτεία, η δημοκρατία υπό περιορισμό, ο δημόσιος πλούτος στη διαχείριση των ξένων και τα σπίτια στα «κοράκια των αγορών».
Μπορεί να υπάρχουν ακόμα κάποιες εκκρεμότητες και προαπαιτούμενα προκειμένου να κλείσει οριστικά η αξιολόγηση.

Έκλεισε όμως οριστικά ο κύκλος των ψευδαισθήσεων που καλλιέργησαν επί 5 χρόνια οι κυβερνητικοί εταίροι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας. Έκλεισε και ο μύθος ότι προστατεύουν τους φτωχούς και τους αδύναμους.
Έκλεισε ο μύθος ότι δήθεν είστε εσείς προστάτες των φτωχών και των αδύναμων. Γιατί όταν, κύριε Υπουργέ, υποτάσσεστε στις πολιτικές επιλογές των πιο συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης, μόνο προστάτες των αδύναμων δεν μπορεί να είστε. Είστε εκτελεστές τους και τώρα έρχεστε και εκτελείτε και τα νησιά!
Εμείς, θεσπίσαμε τον μειωμένο ΦΠΑ για τα νησιά και τον προστατεύσαμε σε όλη τη διάρκεια της κρίσης. Εσείς είστε αυτοί που τον καταργείτε και αφήστε τις κλάψες, δήθεν.
Γιατί τα ψηφίσατε όλοι και με τα δύο σας χέρια!
Όποιος δεν συμφωνεί να έχει τα κότσια να παραιτείται. Θα απολογηθείτε για όλα αυτά κ. Υπουργέ.
Εκτελούν και τα νησιά. Εμείς θεσπίσαμε το μειωμένο Φ.Π.Α και τον προστατέψαμε όλα αυτά τα χρόνια. Τέρμα οι κλάψες και το δούλεμα. Το ψηφίσατε και με τα δύο χέρια ΟΛΟΙ.
Κυρίες και Κύριοι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα απολογηθείτε για αυτό.»

Με την ολοκλήρωση των 20 εβδομάδων της διεθνούς επιτήρησης της γρίπης η χώρα μας κατέκτησε ένα νέο θλιβερό ευρωπαϊκό «βραβείο».

Εφέτος σημειώθηκε αριθμός θανάτων ρεκόρ από τη γρίπη, ρεκόρ όλων των προηγούμενων ετών. Ούτε στη μεγάλη πανδημία που απείλησε την ανθρωπότητα χάθηκαν 196 άνθρωποι που χάθηκαν εφέτος. Οι περισσότεροι ήταν άτομα νέας ηλικίας. Παρότι ο εφετινός ιός γρίπης ήταν ο ίδιος με τον ιό της πανδημίας που τα τελευταία χρόνια ενδημούσε στη χώρα, παρότι ο εφετινός χειμώνας ήταν ο ηπιότερος των τελευταίων χρόνων, αντί να παρατηρηθεί ένας αριθμός κρουσμάτων πολύ περιορισμένος, η επιδημία ξέφυγε από κάθε επιτρεπόμενο όριο.

Υπήρχαν περιπτώσεις όπου τα κρούσματα αντιμετωπίζονταν στους διαδρόμους ή στους κοινούς θαλάμους των νοσοκομείων γιατί περίπου 200 κρεβάτια στις μονάδες εντατικής θεραπείας ήταν αδρανοποιημένα επειδή δεν διορίστηκαν οι απαραίτητοι γιατροί και το αναγκαίο νοσηλευτικό προσωπικό, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο. Το πιο τραγικό όμως και από τον συνολικό αριθμό των θανάτων ήταν το γεγονός ότι η θνητότητα των αρρώστων που χάθηκαν διασωληνωμένοι στους θαλάμους ή στους διαδρόμους ήταν υπερδιπλάσια από τη θνητότητα των αρρώστων που χάθηκαν μέσα στη μονάδα. Με απλά λόγια, αν αυτοί οι άνθρωποι που πέθαναν είχαν νοσηλευθεί μέσα στην εντατική μονάδα αναμφισβήτητα οι μισοί από αυτούς θα είχαν σωθεί. Σήμερα θα ζούσαν.

Βέβαια η χώρα, επειδή έχει εξοικειωθεί με τα δισεκατομμύρια του χρέους, δεν φαίνεται να συγκινείται από τους απλούς αριθμούς. Οι αριθμοί όμως αυτοί αφορούν ανθρώπινες ζωές και όχι ευρώ. Είναι απορίας άξιον το πώς δεν κινητοποιείται αυτεπαγγέλτως η Δικαιοσύνη για να μάθει τα ονόματα αυτών των ανθρώπων και να πράξει τα δέοντα κατανέμοντας τις σχετικές ευθύνες όταν για έναν φόνο οποιασδήποτε αιτιολογίας δραστηριοποιείται αυτεπαγγέλτως.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν οικογένειες οι οποίοι όταν μάθουν τι συνέβη στους δικούς τους αναλόγως θα αντιδράσουν.
Τι πραγματικά συνέβη εφέτος όμως που δεν συνέβαινε ως τώρα;

Ακόμη και σε ένα οποιοδήποτε πανεπιστημιακό εγχειρίδιο δημόσιας υγείας ο φοιτητής μαθαίνει ότι προκειμένου να τιθασευθεί μια επιδημία η πρόληψη έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Η πρόληψη όμως έχει βάση τη σε βάθος και ενδελεχή ενημέρωση του πληθυσμού που σχετίζεται με τα μέτρα προφύλαξης και τον εμβολιασμό.

Εφέτος πρακτικά δεν έγινε ούτε η στοιχειώδης ενημέρωση. Δεν υπήρχαν ή δεν ανακοινώθηκαν κέντρα εμβολιασμού. Ακόμη και το προσωπικό των νοσοκομείων έμεινε ανεμβολίαστο. Οι συμβάσεις γιατρών που υπηρετούσαν στις μονάδες εντατικής θεραπείας και είχαν λήξει δεν ανανεώθηκαν. Ακόμη ως σήμερα δεν έχουν διοριστεί οι αντικαταστάτες γιατροί στις εντατικές μονάδες. Απίστευτο και όμως αληθινό, ο πληθυσμός ανενημέρωτος αφέθηκε στην τύχη του, ενώ το υπουργείο Υγείας ασχολείτο πότε να διώκει ποινικά και επιλεκτικά ακόμη και τους υπαλλήλους του ΚΕΕΛΠΝΟ που έκαναν ό,τι εφέτος το υπουργείο δεν έπραξε, πότε να απολύει τον πρόεδρο του ΚΕΕΛΠΝΟ γιατί δεν διόριζε τους γιατρούς της αρεσκείας του υπουργού.

Το υπουργείο Υγείας αγνόησε ότι κανένας δεν μπορεί να εκτιμήσει το μέγεθος και το αποτέλεσμα μιας επιδημίας στην έναρξή της. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε θα πρέπει κάθε χρόνο να λειτουργεί σαν να πρόκειται να επακολουθήσει μια καταστροφική επιδημία. Η Αθηναϊκή Δημοκρατία κατέρρευσε από τον λοιμό των Αθηνών που στοίχισε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης, μεταξύ των οποίων και τον θάνατο του Περικλή. Από την ισπανική γρίπη, από την πανώλη και από τον δάγκειο πυρετό αφανίστηκε πάνω από τη μισή Ευρώπη. Συγκεκριμένα η μεγάλη επιδημία της πανώλης αφάνισε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, όταν ο συνολικός πληθυσμός της Ευρώπης ήταν 80 εκατομμύρια.

Τέλος, το τραγικότερο όλων είναι ότι το υπουργείο Υγείας δεν αντιλήφθηκε πως το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι όργανο δικό του για να παρακάμπτει υπό την επίβλεψή του το δημόσιο λογιστικό προκειμένου να ενεργοποιείται άμεσα και να προλαμβάνει τις επιπτώσεις μιας επιδημίας, προφυλάσσοντας ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει στη φύση, δηλαδή την ίδια την ανθρώπινη ζωή.

Δεν συνέλαβε το αυτονόητο: ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ πρέπει να κινείται όπως κινήθηκε στις θανατηφόρες επιδημίες του ιού SARS, του ιού των πτηνών και άλλων ιών και έσωσε από εκατοντάδες θανάτων τη χώρα.

Με το να δρα με κίνητρο την πολιτική σκοπιμότητα θυσίασε δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Τι θα πει άραγε η Δικαιοσύνη;

Ο κ. Δημήτρης Κρεμαστινός είναι καθηγητής Ιατρικής, αντιπρόεδρος της Βουλής.

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός, εξερχόμενος του κτηρίου της Βουλής μετά την ψηφοφορία του νομοσχεδίου, ρωτήθηκε από πολιτικούς συντάκτες γιατί ψήφισε «όχι σε όλα», χωρίς καμία εξαίρεση, θέση την οποία δεν ακολούθησαν τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου και απάντησε:

«Όπως αντιληφθήκατε από την ομιλία μου δεν ήταν δυνατόν να αποδεχθώ την εκμετάλλευση των αεροδρομίων από οποιαδήποτε εταιρεία χωρίς να αναγράφεται λεπτομερώς στη σύμβαση ποια θα είναι η διαδικασία εάν, για εθνικούς λόγους, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναγκαστεί να τα χρησιμοποιήσει. Η απλή διαβεβαίωση του Υπουργού αντιλαμβάνεστε ότι στερείται σοβαρότητας και δεν τη συζητώ.

Το θέμα όμως που επικυριαρχεί του όλου νομοσχεδίου ήταν ότι ουσιαστικά εκχωρείται η ακίνητη περιουσία του κράτους σε ένα ταμείο που θα αποφασίζει πάνω και από την Βουλή για το τι θα συμβεί στη χώρα για έναν αιώνα. Υπό την έννοια αυτή, οτιδήποτε κρίνει αυτό το ταμείο ότι πρέπει να αξιοποιείται, αυτομάτως θα το πραγματοποιεί. Το ίδιο ισχύει και για όλη τη Δωδεκάνησο, είτε περιλαμβάνονται στον κατάλογο του ΤΑΙΠΕΔ είτε όχι.

Δηλαδή ό,τι βρίσκεται εκτός ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι «εκτός ΤΑΙΠΕΔ», γιατί ανήκει στην αρμοδιότητα της υπερ-εταιρείας η οποία θα το χρησιμοποιήσει κατά την κρίση της. Άλλωστε, για ποιο λόγο επιμένουν οι δανειστές για 99 χρόνια και δεν αρκούνται σε 30 χρόνια που εκπροσωπούν τα χρόνια μιας γενιάς; Με απλά λόγια, δε θα ήθελα, για την Ιστορία, να υπάρχει στη Βουλή το όνομά μου ότι προσυπέγραψα την παραχώρηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας της χώρας στους δανειστές της.»