Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις συνδύασαν βλαστοκύτταρα ανθρώπου και χοίρου και παρήγαγαν έμβρυα-«χίμαιρες», τα οποία άφησαν να ωριμάσουν για 28 ημέρες, πριν τερματίσουν το πείραμα και ξεκινήσουν την ανάλυση των ιστών.
Σκοπός τους είναι η παραγωγή ανθρώπινων οργάνων μέσα σε χοίρους και σε άλλα παρόμοια ζώα που θα μπορούσαν στο μέλλον να αποτελέσουν πηγή για μοσχεύματα που θα σώσουν ζωές.
Για τη δημιουργία των εμβρύων ανθρώπων - χοίρων οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την τεχνική επεξεργασίας γονιδίων Crispr για να αφαιρέσουν ένα τμήμα του DNA του χοίρου που είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη παγκρέατος. Στη συνέχεια εισήγαγαν στο έμβρυο του χοίρου επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (iPS) από άνθρωπο, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσονται σε κάθε τύπο ιστού και που, αν και είναι ξένα, δεν απορρίπτονται από το έμβρυο, καθώς δεν είναι ανεπτυγμένο το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ετσι το έμβρυο καταφέρνει να αναπτύξει πάγκρεας από ανθρώπινα κύτταρα, αν και μένει να διερευνηθεί αν η διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί και για άλλα όργανα. Σημειώνεται ότι οι χοίροι θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες ως τα ιδανικά «εκκολαπτήρια» ανθρώπινων οργάνων.
Η μέθοδος προκαλεί μεγάλες ανησυχίες στους ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων που φοβούνται αφενός ότι η παρουσία ανθρώπινων βλαστοκυττάρων θα επηρεάσει τον εγκέφαλο των γουρουνιών κάνοντάς τον πιο «ανθρώπινο», κάτι το οποίο αποκλείουν οι επιστήμονες, και αφετέρου ότι μπορεί να ανοίξει ένας νέος κύκλος εκμετάλλευσης των ζώων. «Ας πείσουμε πρώτα τους ανθρώπους να γίνουν δότες οργάνων», δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΜΚΟ «Compassion in World Farming», Πίτερ Στίβενσον.
ethnos.gr
Νέα μελέτη δείχνει ότι τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου μεταξύ των νεότερων ανθρώπων είναι πιο προχωρημένα και επικίνδυνα σε σχέση με τους γηραιότερους.
Συνεχή αυξητική τάση παρουσιάζουν τα νέα περιστατικά του ορθοκολικού καρκίνου (παχέος εντέρου) μεταξύ των ανθρώπων μικρότερης ηλικίας, σε σχέση με το παρελθόν, παρόλο που συνολικά η ασθένεια εμφανίζει μια τάση μείωσης διαχρονικά. Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, ένας άνθρωπος κάτω των 50 ετών κινδυνεύει πλέον περισσότερο να εμφανίσει τη νόσο και μάλιστα σε προχωρημένη μορφή.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Έλι Σάτον του Νοσοκομείου του Όρους Σινά της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο γαστρεντερολογικό συνέδριο "Digestive Week 2016" στην Καλιφόρνια, μελέτησαν στοιχεία για πάνω από ένα εκατομμύριο νέα περιστατικά της νόσου στο διάστημα 2004-2013.
Διαπιστώθηκε ότι, μέσα σε μια δεκαετία, ο αριθμός των περιστατικών καρκίνου του παχέος εντέρου στις ΗΠΑ αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 1,3%. Αντίθετα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, μειώθηκε κατά 2,5% ο μέσος ετήσιος ρυθμός νέων περιστατικών σε άτομα άνω των 50 ετών.
Επίσης η μελέτη δείχνει ότι τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου μεταξύ των νεότερων ανθρώπων είναι πιο προχωρημένα και επικίνδυνα (το 31% αφορούν καρκίνους σταδίου 3), σε σχέση με τους γηραιότερους (25% το ποσοστό των καρκίνων σταδίου 3). Για τους καρκίνους σταδίου 4, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 26% και 18%.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «ενώ το σύστημα υγείας έχει κάνει σημαντική δουλειά στο να αντιμετωπίσει τον ορθοκολικό καρκίνο στους ανθρώπους άνω των 50 ετών, βελτιώνοντας την ενημέρωση των ασθενών και ωθώντας τους σε συχνότερες διαγνωστικές εξετάσεις, τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι πολύ περισσότερα πράγματα πρέπει να γίνουν για να καταπολεμηθεί αυτός ο καρκίνος σε ανθρώπους κάτω των 50 ετών, μια ομάδα που συνήθως δεν θεωρείται υψηλού κινδύνου».
Όπως είπε ο Σάτον, «είναι κρίσιμο να αναστραφεί αυτή η τάση μεταξύ των νεότερων», υπογράμμισε όμως ότι η συντριπτική πλειονότητα των νέων περιστατικών ορθοκολικού καρκίνου εξακολουθούν να αφορούν ηλικίες μετά τα 50.
Ο συγκεκριμένος καρκίνος είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτων από καρκίνο στις ανεπτυγμένες χώρες και «πυροδοτείται» συνήθως από μια αλληλεπίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων (η συχνή διατροφή με λιπαρά και επεξεργασμένα κρέατα αποτελεί παράγοντα κινδύνου).
Συνήθως ξεκινά στο ορθόν ή στο κόλον ως πολύποδας, που σταδιακά αποκτά κακοήθη μορφή. Η έγκαιρη εύρεση και αφαίρεση των πολυπόδων από το παχύ έντερο μέσω κολονοσκόπησης βοηθά σημαντικά στην πρόληψη της νόσου.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ «χαρτογράφησαν» για πρώτη φορά τον τρόπο που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις και οργανώνει τη γλώσσα. Ο «σημασιολογικός άτλαντας» αποκαλύπτει ποιές περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται από τις λέξεις και τις διαφορετικές σημασίες τους.
Η ανακάλυψη αναμένεται να βοηθήσει στην ανάγνωση των ανθρωπίνων σκέψεων στο μέλλον, π.χ. σε ανθρώπους που δεν μπορούν να μιλήσουν λόγω εγκεφαλικού τραυματισμού ή άλλης πάθησης.
Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι ο εγκέφαλος "αρχειοθετεί" τις λέξεις με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι ένα λεξικό, ομαδοποιώντας τις ανάλογα με τη σημασία τους. Όπως διαπιστώθηκε επίσης, ο «χάρτης» φαίνεται να είναι παρόμοιος στους διαφορετικούς ανθρώπους.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής τους Τζακ Γκάλαντ και 'Αλεξ Χουθ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature". Οι επτά αγγλόφωνοι εθελοντές που συμμετείχαν, άκουγαν ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα για πάνω από δύο ώρες, ενώ η νευρωνική δραστηριότητα του εγκεφάλου τους παρακολουθείτο συνεχώς με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης (fMRI).
Οι επιστήμονες κατέγραφαν τις παραμικρές αλλαγές στη ροή του αίματος και στην οξυγόνωση του εγκεφάλου στον εγκεφαλικό φλοιό, ανάλογα με τις λέξεις που άκουγαν οι εθελοντές. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου ηλεκτρονικού υπολογιστή, δημιουργήθηκε ένας σημασιολογικός «χάρτης», ο οποίος συσχετίζει τις λέξεις και τις σημασίες τους με συγκεκριμένες περιοχές του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου.
Κάθε σημείο του εγκεφάλου συνδέεται με έναν αριθμό σχετιζόμενων λέξεων από πλευράς σημασίας. Από την άλλη, η ίδια λέξη ενεργοποιείται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, ανάλογα με τη διαφορετική σημασία της κάθε φορά.
Για παράδειγμα, στην αριστερή περιοχή του εγκεφαλικού φλοιού λίγο πάνω από το αριστερό αυτί ενεργοποιείται η λέξη «θύμα» (στα αγγλικά) και στο ίδιο περίπου σημείο εντοπίζονται οι σχετικές λέξεις «σκοτωμένος», «καταδικασμένος», «δολοφονημένος» κ.α. Στην πάνω δεξιά πλευρά του εγκεφάλου γειτνιάζουν οι «οικογενειακές» λέξεις (σύζυγος, παιδιά, γονείς κ.α.).
«Η ομοιότητα στη σημασιολογική ‘τοπογραφία' του εγκεφάλου διαφορετικών ανθρώπων είναι πράγματι εκπληκτική», δήλωσε ο Χουθ, ο οποίος προτίθεται να μελετήσει περαιτέρω τον «χάρτη» σε μεγαλύτερο αριθμό εθελοντών. Επίσης, πέρα από τις σημασίες των λέξεων, θα επιδιωχθεί να δημιουργηθούν εγκεφαλικοί «άτλαντες» και για άλλες πλευρές της γλώσσας όπως η δομή της, δηλαδή η σύνταξη.
Στο απώτερο μέλλον, θα μπορούσε μάλιστα να φαντασθεί κανείς ότι τέτοιοι «άτλαντες» θα επέτρεπαν να διαβασθεί η σκέψη του καθενός μας και όχι μόνο των ανήμπορων να μιλήσουν. Μια προοπτική που ασφαλώς δεν θα ευχαριστήσει τους πάντες.
Οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει ένα διαδραστικό δικτυακό τόπο όπου ο καθένας μπορεί να ψάξει τον αγγλόφωνο «άτλαντα» των λέξεων, στη διεύθυνση http://gallantlab.org/huth2016/.
imerisia.gr
Επιστήμονες στην Ιαπωνία δημιούργησαν ένα πολύ λεπτό και εύκαμπτο ηλεκτρονικό «δέρμα», το οποίο, όταν προσαρμόζεται στο σώμα, μπορεί να μετρήσει το επίπεδο του οξυγόνου στο αίμα και να το δείξει αλλάζοντας απόχρωση.
Το «δέρμα» από πολυμερή υλικά, το οποίο είναι μια ψηφιακή οθόνη OLED (οργανική φωτοδίοδος) με πάχος περίπου δύο μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου), διαθέτει μικρο-ηλεκτρονικούς αισθητήρες και χρωματίζεται με διάφορα χρώματα (κόκκινο, μπλε, πράσινο) ανάλογα με το επίπεδο του οξυγόνου.
Μια μελλοντική χρήσιμη εφαρμογή του ηλεκτρονικού δέρματος θα είναι να παρακολουθεί το επίπεδο του οξυγόνου στα διάφορα όργανα στη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων, καθώς και για άλλες βιοιατρικές εφαρμογές, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι ερευνητές της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", δήλωσαν ότι το επόμενο βήμα θα είναι να εμφανίζονται αριθμοί και γράμματα πάνω στο δέρμα.
Το μεθεπόμενο βήμα, κατά τον Σομέγια, θα είναι τέτοια δέρματα-οθόνες κολλημένα πάνω στο σώμα μας να δείχνουν τα συναισθήματά μας, το στρες μας κ.α.
Περίπου 75 χρόνια μετά την τυχαία ανακάλυψή του LSD από τον χημικό Άλμπερτ Χόφμαν, για πρώτη φορά οι επιστήμονες έριξαν φως στην επίδραση που έχει το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Η γενική διαπίστωση είναι ότι η διάσημη -και απαγορευμένη προ πολλού- ισχυρή ψυχεδελική (ψυχοδηλωτική) ουσία, που αποτέλεσε σήμα κατατεθέν των χίπις, κάνει τον εγκέφαλο να λειτουργεί πιο απλά και ενοποιητικά, με αποτέλεσμα να μοιάζει περισσότερο με του μωρού, καθώς εμφανίζει μικρότερη κατάτμηση και μεγαλύτερη ενοποίηση λειτουργιών.
Η μελέτη αναμένεται να αναζωπυρώσει τον διάλογο στην επιστημονική κοινότητα -και πέρα από αυτήν- κατά πόσο πρέπει να ξαναμπεί στο τραπέζι η προοπτική αξιοποίησης ουσιών όπως το LSD για πειράματα, αλλά ακόμη και για θεραπευτικούς σκοπούς, ιδίως στην ψυχιατρική. Μια μειονότητα επιστημόνων - μεταξύ αυτών όσοι έκαναν τη νέα έρευνα- επιμένουν ότι αυτό πρέπει να γίνει επειγόντως, αλλά η πλειονότητα των επιστημόνων εμφανίζεται αδιάφορη, διστακτική ή αρνητική μέχρι στιγμής.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέηβιντ Νατ και τον Ρόμπιν Κάχαρτ-Χάρις του Κέντρου Νευροψυχοφαρμακολογίας του Ιατρικού Τμήματος του Imperial College του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), πραγματοποίησαν πειράματα με 20 υγιείς εθελοντές, που πήραν διαδοχικά χάπι LSD (75 μικρογραμμάρια) και εικονικό χάπι (πλασέμπο). Οι εγκέφαλοι των χρηστών μελετήθηκαν με διάφορες τεχνικές, όπως λειτουργική μαγνητική απεικόνιση (fMRI) και μαγνητοεγκεφαλογράφημα (MEG).
Όπως διαπιστώθηκε, ενώ σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας ο εγκέφαλος του ενηλίκου δουλεύει με ανεξάρτητα δίκτυα που εκτελούν επιμέρους λειτουργίες (όραση, κίνηση, ακοή κ.α.), υπό την επίδραση του LSD ο διαχωρισμός αυτών των δικτύων και των αντίστοιχων λειτουργιών καταρρέει. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται ένα πιο ενιαίο εγκεφαλικό σύστημα και ο άνθρωπος να βιώνει -μέσω παραισθήσεων- μια πιο ολιστική εμπειρία της πραγματικότητας.
«Με πολλούς τρόπους, ο εγκέφαλος με το LSD προσομοιάζει με τον εγκέφαλό μας όταν ήμασταν νήπιο, δηλαδή ελεύθερος και χωρίς περιορισμούς, πράγμα που εξηγεί την υπερ-συναισθηματική και ευφάνταστη φύση του νηπιακού νου», δήλωσε ο Κάχαρτ-Χάρις.
Έτσι, για παράδειγμα, λόγω του LSD, πολλές άλλες περιοχές πλην του οπτικού φλοιού συμμετέχουν πλέον στην επεξεργασία των οπτικών ερεθισμάτων από τον εγκέφαλο - με αποτέλεσμα τις πολύπλοκες οπτικές παραισθήσεις που έχει ο χρήστης.
Η χημική σύνθεση του LSD έγινε το 1938 και οι πρωτόγνωρες επιπτώσεις του έγιναν αντιληπτές το 1943. Στη συνέχεια, στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, το LSD είχε αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης επιστημονικής έρευνας, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να θεραπεύσει διάφορες ψυχικές διαταραχές. Όμως η εν συνεχεία κατάχρησή του ως ναρκωτικής ουσίας από τους νέους, οδήγησε στην απαγόρευσή του με διεθνή συμφωνία στη δεκαετία του ΄60. Αυτό είχε ως συνέπεια να σταματήσει έως τώρα σχεδόν κάθε περαιτέρω επιστημονική μελέτη του.
Ο Νατ, εδώ και χρόνια υπέρμαχος της χρήσης των ψυχοδηλωτικών ουσιών στην ψυχιατρική, εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι η νέα μελέτη θα εμπνεύσει και άλλους να ακολουθήσουν. «Για την ανθρώπινη νευροεπιστήμη, αυτή η μελέτη είναι το αντίστοιχο του μποζονίου του Χιγκς στη σωματιδιακή φυσική», όπως είπε. Ο Νατ, πρώην πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής της βρετανικής κυβέρνησης για τα φάρμακα, είχε προκαλέσει σκάνδαλο και είχε αναγκασθεί να παραιτηθεί το 2009, όταν είχε δηλώσει ανοιχτά ότι ουσίες όπως το LSD και το «έκστασι» είναι λιγότερο επικίνδυνες από το αλκοόλ και τον καπνό.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό του LSD και άλλων ψυχεδελικών ουσιών είναι ότι ο χρήστης χάνει την γνώριμη αίσθηση του εγώ και του εαυτού του, ενώ συχνά έχει μια εμπειρία θρησκευτικού ή πνευματικού περιεχομένου. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι έρευνες με LSD και άλλες ουσίες (όπως η ψιλοσυμβίνη, βασικό συστατικό των «μαγικών μανιταριών») θα μπορούσαν, πέρα από την φαρμακευτική αξιοποίησή τους, να φωτίσουν το μυστήριο των μυστηρίων: την ανθρώπινη συνείδηση.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ