Προστασία από κατασχέσεις για χρέη προς το Δημόσιο μόνο για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά βοηθήματα μέχρι 1.000 ευρώ το μήνα και για καταθέσεις με υπόλοιπο 1.250 ευρώ σε ένα μόνο λογαριασμό κάθε οφειλέτη προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία.

Πέραν των ορίων αυτών και σε όλους τους υπόλοιπους τραπεζικούς λογαριασμούς η εφορία μπορεί να κατάσχει ποσά εισοδημάτων και εσόδων που δικαιούνται οι οφειλέτες χωρίς κανέναν περιορισμό.
H ισχύουσα νομοθεσία για τις κατασχέσεις κρύβει πολλές παγίδες για τους οφειλέτες του Δημοσίου, σύμφωνα με δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου.
Ας τις δούμε αναλυτικά:

1) Η εφορία δικαιούται να κατάσχει ακίνητο για ληξιπρόθεσμο χρέος άνω των 500 ευρώ! Αν οφείλετε στο Δημόσιο οποιοδήποτε ποσό πάνω από 500 ευρώ (π.χ. ένα ποσό της τάξεως των 550 ή των 600 ή των 1.000 ευρώ) και δεν έχετε καταθέσεις στις τράπεζες ούτε κάποια έσοδα ή εισοδήματα ή κινητά περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να κατασχεθούν για να αποπληρωθεί η οφειλή σας, τότε υπάρχει πιθανότητα μια... ωραία πρωία να πληροφορηθείτε ότι εκδόθηκε εντολή για κατάσχεση του σπιτιού σας ή κάποιου άλλου ακινήτου που κατέχετε! Μπορεί να φαίνεται παράλογο, αλλά η εφορία έχει δικαίωμα να δεσμεύσει και να κατάσχει ένα ακίνητό σας για ένα πολύ χαμηλό χρέος! Το «γράμμα» του νόμου προβλέπει ότι για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο άνω των 500 ευρώ δύνανται να επιβληθούν όλα τα εναλλακτικά αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, συμπεριλαμβανομένων και των κατασχέσεων ακινήτων! Δηλαδή για ένα χρέος 600 ευρώ μπορεί η εφορία να ζητήσει κατάσχεση ακινήτου! Συνεπώς, ο κίνδυνος να μπλέξετε σε περιπέτειες με την ακίνητη περιουσία σας αν χρωστάτε πάνω από 500 ευρώ στο Δημόσιο και δεν τα έχετε πληρώσει εμπρόθεσμα εξακολουθεί να υπάρχει, έστω κι αν οι πιθανότητες να τον αντιμετωπίσετε είναι πάρα πολύ μικρές.

2) Η εφορία μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση αυτοκινήτου, σκάφους ή οποιουδήποτε άλλου κινητού περιουσιακού στοιχείου κατέχετε, εφόσον χρωστάτε πάνω από 500 ευρώ. Το όριο ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι το οποίο δεν επιτρέπονται κατασχέσεις ακινήτων ισχύει και για κατασχέσεις κινητών περιουσιακών στοιχείων. Συνεπώς, για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο άνω των 500 ευρώ επιτρέπεται στις φορολογικές Αρχές να κατάσχουν οποιαδήποτε κινητά περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών. Επιτρέπεται δηλαδή η κατάσχεση ενός Ι.Χ. αυτοκινήτου ή μιας βάρκας ή ενός σκάφους αναψυχής για χρέος 550 ή 600 ή 1.000 ευρώ ή οποιουδήποτε άλλου ποσού άνω των 500 ευρώ.
Μισθοί, συντάξεις, εφάπαξ, ενοίκια

3) Για οποιοδήποτε ποσό ληξιπρόθεσμης οφειλής προς το Δημόσιο η εφορία έχει πλέον το δικαίωμα να κατάσχει τα ακόλουθα ποσά που τυχόν δικαιούται να εισπράξει ο οφειλέτης:
α) Από ποσά μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων άνω των 1.000 και έως 1.500 ευρώ το μήνα επιτρέπεται η κατάσχεση στα χέρια του εργοδότη ή του ασφαλιστικού ταμείου ποσοστού 50% επί του τμήματος πάνω από τα 1.000 και μέχρι τα 1.500 ευρώ, ενώ από ποσά άνω των 1.500 ευρώ το μήνα επιτρέπεται η κατάσχεση στα χέρια του εργοδότη ή του ασφαλιστικού ταμείου του συνόλου του υπερβάλλοντος των 1.500 ευρώ ποσού αντί του 25% που ίσχυε μέχρι πρότινος.
β) Το ¼ οποιουδήποτε άλλου ασφαλιστικού βοηθήματος καταβάλλεται περιοδικά στον οφειλέτη, εφόσον αυτό υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση το ποσό που απομένει μετά την κατάσχεση δεν μπορεί να είναι χαμηλότερο των 1.000 ευρώ.
γ) Το 1/5 των καταβαλλόμενων ημερομισθίων.
δ) Το ½ του εφάπαξ που καταβάλλεται από οποιοδήποτε ασφαλιστικό ταμείο, λόγω εξόδου από την υπηρεσία ή το επάγγελμα.
ε) Εως και το 100% των ενοικίων των οποίων επίκειται η είσπραξη, εφόσον ο οφειλέτης δικαιούται να λαμβάνει τέτοια εισοδήματα.
στ) Εως και το 100% των πάσης φύσεως αποζημιώσεων (π.χ. για απόλυση του οφειλέτη από την εργασία ή για ζημιά που υπέστη κάποιο ασφαλισμένο περιουσιακό στοιχείο του κ.λπ.).
ζ) Εως και το 100% των πάσης φύσεως εισπράξεων από πωλήσεις προϊόντων ή οποιωνδήποτε άλλων πραγμάτων (π.χ. ακινήτων, Ι.Χ. αυτοκινήτων, σκαφών κ.λπ.).

Οι κατασχέσεις των παραπάνω ποσών επιτρέπεται να γίνονται πριν από την καταβολή τους στους δικαιούχους-οφειλέτες του Δημοσίου, δηλαδή ενώ τα ποσά αυτά βρίσκονται ακόμη στα χέρια εκείνων που πρόκειται να τα καταβάλουν (στα χέρια τρίτων, δηλαδή στα χέρια των εργοδοτών αν πρόκειται για μισθούς ή των ασφαλιστικών ταμείων αν πρόκειται για συντάξεις ή άλλες παροχές ή στα χέρια των ενοικιαστών αν πρόκειται για ενοίκια ή στα χέρια των αγοραστών αν πρόκειται για ποσά από πωλήσεις κ.λπ.).

Καταθέσεις
4) Για οποιοδήποτε ποσό ληξιπρόθεσμου χρέους προς το Δημόσιο η εφορία έχει δικαίωμα να κατάσχει ποσά από τις καταθέσεις του οφειλέτη στις τράπεζες. Εξαιρούνται τα ακόλουθα ποσά:
α) Μισθοί, συντάξεις και λοιπά βοηθήματα καταβαλλόμενα τακτικά από ασφαλιστικά ταμεία, εφόσον έχουν κατατεθεί σε ένα συγκεκριμένο λογαριασμό μισθοδοσίας, ο οποίος έχει δηλωθεί ηλεκτρονικά από τον οφειλέτη, σε ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή στο σύστημα ΤΑΧΙSnet. Στην περίπτωση αυτή ισχύει ακατάσχετο όριο 1.250 ευρώ.
β) Ορισμένα κοινωνικά επιδόματα, όπως το επίδομα ανεργίας που καταβάλλεται από τον ΟΑΕΔ, τα επιδόματα τέκνων και τα ειδικά επιδόματα τριτέκνων και πολυτέκνων, που καταβάλλονται από τον ΟΓΑ. Για να μην κατασχεθούν τα ποσά αυτά ενόσω βρίσκονται κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό του οφειλέτη, θα πρέπει ο λογαριασμός στον οποίο έχουν κατατεθεί να έχει δηλωθεί ηλεκτρονικά από τον οφειλέτη, στο σύστημα ΤΑΧΙSnet, ως «ο ένας και μοναδικός λογαριασμός για τον οποίο ισχύει ακατάσχετο όριο καταθέσεων μέχρι 1.250 ευρώ».
γ) Οποιασδήποτε άλλης προέλευσης χρηματικό υπόλοιπο μέχρι 1.250 ευρώ υπάρχει σε τραπεζικό λογαριασμό που έχει δηλωθεί από τον οφειλέτη ως ο «ένας και μοναδικός λογαριασμός για τον οποίο ισχύει ακατάσχετο όριο καταθέσεων μέχρι 1.250 ευρώ».

newsbomb.gr

Η γερμανική κυβέρνηση δεν επιβεβαιώνει πληροφορίες για σύντομη συγκεκριμενοποίηση των ελαφρύνσεων του χρέους, διαψεύδοντας ουσιαστικά σχετικό ρεπορτάζ της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt.

Ούτε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Ουλρίκε Ντέμερ ούτε η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών, Φριντερίκε φον Τίζενχαουζεν, θέλησαν να απαντήσουν στο μπρίφινγκ της Παρασκευής στην ερώτηση της Deutsche Welle για το κατά πόσο ευσταθούν πληροφορίες της Handelsblatt ότι η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ κατέληξαν την Τετάρτη σε συνεννόηση σε ό,τι αφορά το ελληνικό χρέος.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η κ. Μέρκελ δείχνει πρόθυμη να συζητήσει σύντομα συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, ακόμη και αν δεν πρόκειται να εφαρμοστούν πριν από το τέλος του τρέχοντος προγράμματος το 2018 και την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα.
Παραπομπή στο Eurogroup
Καμία απάντηση από την Ουλρίκε Ντέμερ για το αν θα συζητηθεί η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους φέτος
Αποφεύγοντας να απαντήσει ευθέως, η κ. Ντέμερ δήλωσε πως εξακολουθεί να ισχύει αυτό που έχει συμφωνηθεί στο Eurogroup τον Μάιο του 2016. Δηλαδή ότι, σε περίπτωση που κριθούν αναγκαία, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το ελληνικό χρέος θα εξεταστούν το 2018. Προϋπόθεση για αυτό είναι «η πλήρης εφαρμογή του προγράμματος» από την Ελλάδα. Παράλληλα εξέφρασε την άποψη ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ήδη υλοποιούνται από τον ΕΜΣ «και συμβάλλουν ουσιαστικά στη βιωσιμότητα του χρέους».

Παρεμβαίνοντας η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών φον Τιζενχάουζεν ότι «η υλοποίηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων θα έχει σημαντική επίδραση στη βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους.» Παραπέμποντας στο Eurogroup δήλωσε ότι για τη διαχείριση του χρέους θα «ληφθούν αποφάσεις το 2018. Και αυτό εξακολουθεί να ισχύει για εμάς.»
Αναφερόμενη στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις, η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος τόνισε πως «βασικά δεν έχει αλλάξει τίποτα». Εξακολουθεί να ισχύει ο στόχος ότι θεσμοί και Ελλάδα θα πρέπει να συμφωνήσουν σε «κοινές προϋποθέσεις». Σε ό,τι αφορά την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα, η κ. Ντέμερ τόνισε ότι «βάση για την επιστροφή είναι η κοινή αντίληψη για τους βασικούς όρους των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, για τους οποίους έχουν συμφωνήσει θεσμοί και Ελλάδα τη Δευτέρα στο Eurogroup.»
Πηγή: Deutsche Welle

Στην ανάγκη ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους επιμένει το ΔΝΤ, ενώ θέτει ξανά το ζήτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων της Ελλάδας.

Σε ανάρτηση στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τομέα του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν, ο Διευθυντής του Τομέα Αναλύσεων Μορίς Όμπσφελντ και ο επικεφαλής του Νομικού Τμήματος του ΔΝΤ Σόν Χέγκαν, υπογραμμίζουν ότι για να συμμετέχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα απαιτηθεί μια εκ των προτέρων αξιόπιστη και πλήρως καταγεγραμμένη διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους, η οποία -όπως αναφέρεται- θα σχετίζεται με ρεαλιστικούς στόχους πολιτικής και κυρίως με πρωτογενή πλεονάσματα που θα είναι σε επίπεδα που θα βελτιώνουν τη βιωσιμότητα του χρέους με την πάροδο του χρόνου και δεν θα είναι σε επίπεδα που θα διαταράσσουν την οικονομία.
Κάτι που δείχνει πως η επιστροφή της επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ελλάδα Ντέλια Βελκουλέσκου στην Αθήνα για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση θα γίνει με όρους ΔΝΤ, όχι μόνον σε σχέση με τις διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και σε σχέση με τα πλεονάσματα και την αναδιάρθρωση του χρέους.
Στο άρθρο τους με τίτλο «Η ενασχόληση με το δημόσιο χρέος -Η Προοπτική του ΔΝΤ» οι κ.κ. Τόμσεν, Όμπσφελντ και Χέγκαν αναφέρουν τα εξής:

«Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι εφικτό, είτε πολιτικά είτε οικονομικά, το πρόβλημα να λυθεί μέσω της περαιτέρω σύσφιξης του ζωναριού (belt tightening)», σημειώνουν σχετικά και συνεχίζουν: «Οποιαδήποτε αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους πρέπει να συνοδεύεται από ρεαλιστικές παραδοχές, παρά από «ηρωικές» παραδοχές (σ.σ. το Ταμείο έχει χαρακτηρίσει έτσι τις προσπάθειες των Ελλήνων για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα) σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα ότι οι οικονομίες συχνά απαιτούν περισσότερο χρόνο για να ανακάμψουν από κρίσεις από ό, τι αρχικά αναμενόταν». Υπογραμμίζουν ότι όταν το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, το νομικό πλαίσιο του ΔΝΤ αποκλείει την παροχή οικονομικής στήριξης, εκτός εάν το πρόγραμμα περιλαμβάνει ειδικά μέτρα, – όπως συνήθως αναδιάρθρωση χρέους -που αντιμετωπίζουν αξιόπιστα το πρόβλημα βιωσιμότητας του χρέους σε μεσοπρόθεσμη περίοδο. Το σκεπτικό τους είναι το εξής: «Ένα πρόγραμμα που αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το δυσβάσταχτο χρέος είναι πιθανό να επιδεινώσει τα προβλήματα, διότι θα δημιουργήσει περαιτέρω αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον του κράτους μέλους. Η αβεβαιότητα που δημιουργεί το μεγάλος απόθεμα χρέους επηρεάζει την πολιτική στήριξη στις μεταρρυθμίσεις, καθώς οι πολίτες μπορεί να θεωρήσουν πως οι θυσίες τους, γίνονται κατά κύριο λόγο για το όφελος των πιστωτών”. Προσθέτουν επίσης ότι η αβεβαιότητα που δημιουργείται από ένα άλυτο πρόβλημα χρέους μπορεί επίσης να αποτρέψει νέες επενδύσεις στην οικονομία, και ως εκ τούτου εμποδίζει την ανάκαμψη από την οποία εξαρτάται η επιτυχία του προγράμματος. Σημειώνουν ότι εκτός εάν το πρόγραμμα παρέχει ένα μονοπάτι ώστε η χώρα να ανακτήσει την πρόσβαση στις αγορές μεσοπρόθεσμα, το Ταμείο δεν θα είναι σε θέση να πει ότι το πρόγραμμα αυτό αντιμετωπίζει τα βασικά προβλήματα του κράτους με ουσιαστικό τρόπο.

Αναφορικά με την Ελλάδα οι αξιωματούχοι του Ταμείου γράφουν ότι:
Η αξιολόγηση της βιωσιμότητας όσον αφορά στην ικανότητα μιας χώρας να αποκαταστήσει την πρόσβαση αγορές είναι σχετική όταν η χώρα είναι μέλος μιας νομισματικής ένωσης. Εκτός αν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που προβλέπουν δημοσιονομικές μεταβιβάσεις μεταξύ των μελών της νομισματικής ένωσης, η χώρα δεν δύναται να επιλύει με βιώσιμο τρόπο τα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών εφ ‘όσον πρέπει να εξαρτάται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την υποστήριξη των άλλων μελών της Ένωσης. Έχει σημασία η προειδοποίησή τους ότι το ΔΝΤ είναι αυτό που καθορίζει εάν ένα χρέος είναι βιώσιμο ή όχι και κανένας άλλος. Γράφουν: «Επειδή η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους του ΔΝΤ είναι κεντρικής σημασίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων του Ταμείου το έργο αυτό είναι ευθύνη του ΔΝΤ. Μας απαγορεύεται να το αναθέσουμε σε κάποιον άλλο».

Αναφορικά με τις δύο κύριες μεθοδολογίες που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ για να εκτιμήσει κατά πόσον το χρέος είναι βιώσιμο, γράφουν:
Η πρώτη μεθοδολογία ρωτά αν, μέχρι το τέλος του προγράμματος του ΔΝΤ και με το χρέος εξυπηρετείται με τους αρχικούς όρους, οι δείκτες χρέους προς το ΑΕΠ θα είναι αρκετά χαμηλοί ή σε μια αρκετά σαφή πτωτική πορεία για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πιστωτών και να επιτραπεί στην εκάστοτε κυβέρνηση να ξαναβγεί στις αγορές. Η δεύτερη μεθοδολογία, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν το χρέος έχει μακρά περίοδο ωρίμανσης και ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια, απαντά στο ερώτημα εάν οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για την πληρωμή τόκων και κεφαλαίου μπορούν εύλογα να καλυφθούν από την έξοδο της χώρας στις αγορές.

Γράφουν ακόμα ότι το Ταμείο είναι αυτό που αποφασίζει για το ύψος των πλεονασμάτων: «Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό στις προβλέψεις μας για την δυνατότητα της αποπληρωμής του χρέους, να μπορούμε ρεαλιστικά να καθορίζουμε τα πρωτογενή πλεονάσματα σε επίπεδα που βελτιώνουν τη βιωσιμότητα του χρέους με την πάροδο του χρόνου, παρά σε επίπεδα που θα διαταράξουν την οικονομία τόσο σοβαρά που τα φορολογικά έσοδα στην πραγματικότητα θα υποχωρήσουν και οι δημοσιονομικοί στόχοι θα εγκαταλειφθούν. Ως εκ τούτου η κρίση μας θα βασιστεί τόσο στις συνθήκες της χώρας όσο και στην εκτεταμένη εμπειρία μας. Το πλαίσιο του Ταμείου απαιτεί να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι κίνδυνοι για την εφαρμογή του προγράμματος, όσο και οι οικονομικές προβλέψεις». Οι κ. Τόμσεν, Όμπσφελντ και Χέγκαν σημειώνουν ότι όταν τα κρατικά χρέη είναι μη βιώσιμα, εκτός από την περίπτωση που υπάρχει διαθέσιμη χρηματοδότηση, η ελάφρυνση του χρέους σε κάποιο βαθμό, σε συνδυασμό με ένα ισχυρό, αλλά αξιόπιστο πρόγραμμα προσαρμογής, είναι το μόνο μέσο για προκύψει το καλύτερο από μια κακή κατάσταση.

«Προσποιούμενοι ότι μη βιώσιμα χρέη μπορούν να αποπληρωθούν αυτό υποσκάπτει την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών προσαρμογής του οφειλέτη, οδηγώντας τελικά όλους τους εμπλεκομένους στο να χάσουν περισσότερα από ό, τι αν είχαν αντιμετωπίσει εγκαίρως τα γεγονότα», υποστηρίζουν χαρακτηριστικά τα στελέχη του Ταμείου.

Πηγή: mignatiou.com

Με διαδικασίες εκτός δικαστηρίων, χιλιάδες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, εφόσον είναι βιώσιμες και συναινέσει το 60% των πιστωτών τους, μπορεί να πετύχουν πολυετείς ρυθμίσεις ακόμη και διαγραφή των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους.

Το πλαίσιο αυτό ορίζει το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που καθιερώνει τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου του 2018. Το κείμενο δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 3 Μαρτίου και αναμένεται να μπει και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των Θεσμών που επιστρέφουν στην Αθήνα από την ερχόμενη εβδομάδα. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν συμπεριλαμβάνεται τελικά η διάταξη για τη νομική προστασία των στελεχών των τραπεζών και του Δημοσίου που χειρίζονται και υπογράφουν τις ρυθμίσεις των και διαγραφές χρεών. Το άρθρο αυτό θα ενσωματωθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Στον εξωδικαστικό μηχανισμό που θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ψήφισή του μπορούν να υπαχθούν όλες οι μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς και οι ατομικές επιχειρήσεις, εφόσον το συνολικό προς ρύθμιση χρέος τους υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ. Ωστόσο, δεν εντάσσονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αφού έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη.

Δικαίωμα υποβολής αίτησης έχουν οι επιχειρήσεις, εφόσον πληρούν μια από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

έχουν οφειλές από δάνειο ή άλλη αιτία σε τράπεζα με καθυστέρηση τουλάχιστον τριών μηνών, κατά την 31η Δεκεμβρίου του 2016.
έχουν οφειλές από δάνειο ή άλλη αιτία σε τράπεζα που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016
έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία
έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς φορείς κοινωνικής ασφάλισης
έχουν εκδώσει επιταγές που σφραγίστηκαν
έχουν εκδοθεί διαταγές πληρωμής ή δικαστικές αποφάσεις σε βάρος τους, λόγω ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων από τρίτους (π.χ. προμηθευτές κ.λπ.)
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να υπαχθούν οφειλές που «γεννήθηκαν» μετά την 31η Δεκεμβρίου του 2016.

Μια επιχείρηση δεν μπορεί να υπαχθεί στον νόμο, αν το 85% των συνολικών οφειλών της ανήκει σε έναν πιστωτή.

Στον εξωδικαστικό μηχανισμό μπορούν να υπαχθούν επιχειρήσεις από τη στιγμή που πληρούν και τα ακόλουθα κριτήρια επιλεξιμότητας: Ο οφειλέτης που τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα θα πρέπει να έχει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων σε τουλάχιστον μία από τις τελευταίες τρεις χρήσεις πριν την υποβολή αίτησης και εκείνος που τηρεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα θα μπορεί να υπαχθεί αν σε μία από τις τρεις τελευταίες χρήσεις έχει θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή έχει θετική καθαρή θέση.

Ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας μπορεί να υποβάλλει αίτηση για υπαγωγή ηλεκτρονικά με τη χρήση ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην ειδική γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

Αν υπάρχουν και συνοφειλέτες, π.χ. εγγυητές υποχρεωτικά συνυποβάλλουν αίτηση κι εκείνοι.

Τη διαδικασία της υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό μπορούν να εκκινήσουν το ελληνικό δημόσιο, οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης ή και οι τράπεζες.

Μέχρι να λειτουργήσει η ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα οι αιτήσεις ρύθμισης οφειλών μπορεί να υποβάλλονται σε έντυπη και ψηφιακή μορφή στις διευθύνσεις Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων.

Πλατφόρμα
Σε ό,τι αφορά την ηλεκτρονική πλατφόρμα, σε αυτή προβλέπεται η λειτουργία μιας πλήρους αυτοματοποιημένης διαδικασίας για χρέη έως 50.000 ευρώ. Το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης περιγράφει επίσης τη διαδικασία της εξεύρεσης λύσης μεταξύ των πιστωτών και του επιχειρηματία - οφειλέτη μέσα από διαδικασίες διαπραγματεύσεων και συναντήσεων που κρατούν για διάστημα έως και έξι μήνες. Προβλέπει επίσης τον ορισμό ενός συντονιστή για κάθε υπόθεση, μέσα από ειδικό μητρώο, αλλά και την επιλογή εμπειρογνώμονα, ο οποίος θα συντάξει σχέδιο αξιολόγησης της βιωσιμότητας της επιχείρησης αλλά ακόμα και σχέδιο ρύθμισης.

Αφού υπάρχει συμφωνία από τα 3/5 των πιστωτών, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ποσοστό 2/5των συμμετεχόντων πιστωτών με ειδικό προνόμιο, τότε συντάσσεται πρακτικό, το οποίο και επικυρώνεται από το Πολυμελές Πρωτοδικείο.

Οι πιστωτές και ο οφειλέτης μπορούν να διαμορφώσουν ελεύθερα το περιεχόμενο της σύμβασης αναδιάρθρωσης των οφειλών. Περιοριστικοί κανόνες υπάρχουν ως προς τα χρέη έναντι του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Εξαιρούνται από τη διαγραφή οφειλές που παρακρατήθηκαν από ΦΠΑ, παρακρατούμενους φόρους, ασφαλιστικές εισφορές υπέρ εργαζομένων και ποσά από καταπτώσεις εγγυήσεων που έχουν χορηγηθεί σε δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

Επίσης η αποπληρωμή χρεών από το Δημόσιο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 120 δόσεις, εκτός κι αν αυτά ξεπερνούν τα 2 εκατ. ευρώ, εφόσον συναινεί το Δημόσιο.

Ηλεκτρονικά
• Ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας μπορεί να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή ηλεκτρονικά με τη χρήση ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην ειδική γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

• Τη διαδικασία της υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό μπορούν να εκκινήσουν το ελληνικό δημόσιο, οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης ή και οι τράπεζες.

Κανόνες
• Οι πιστωτές και ο οφειλέτης μπορούν να διαμορφώσουν ελεύθερα το περιεχόμενο της σύμβασης αναδιάρθρωσης των οφειλών. Περιοριστικοί κανόνες υπάρχουν ως προς τα χρέη έναντι του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων.

Ψήφιση νομικής προστασίας ζητούν τραπεζικοί παράγοντες

Tις πρώτες παρατηρήσεις τους καταθέτουν τραπεζικοί παράγοντες σε ό,τι αφορά το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.

Ως βασικό πρόβλημα εντοπίζεται το γεγονός πως η νομική προστασία των τραπεζικών παραγόντων που συστήνουν και αποφασίζουν κούρεμα χρεών, δεν περιέχεται στο συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο, αλλά θα συμπεριληφθεί σε ένα ευρύτερο νομοσχέδιο που αφορά θέματα δικαιοσύνης (νομοσχέδιο Κοντονή) το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση το καλοκαίρι. Αν ωστόσο, δεν υφίσταται νομική προστασία οι αλλαγές αυτές δεν προχωρούν. Σε κάθε περίπτωση ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αντιμετωπίζει τα οικονομικά προβλήματα των επιχειρήσεων για πρώτη φορά συνδυαστικά και δίνει τη δυνατότητα σε αυτές να προχωρήσουν σε σοβαρή ρύθμιση των χρεών τους.

Συγχρόνως αναμένεται να συντελέσει στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων με τέτοιου είδους θέματα.

Από την άλλη πλευρά, τραπεζικοί παράγοντες επιμένουν πως η ένταξη επιχειρηματικών μονάδων στον εξωδικαστικό συμβιβασμό για μικρά χρέη -από 20 χιλ. ευρώ- δημιουργεί πρόβλημα και πως το όριο θα πρέπει να αυξηθεί στα 50.000 ευρώ. Πρόβλημα αποτελεί το γεγονός πως δεν εντάσσονται σε αυτόν φόροι όπως ο ΦΠΑ -όχι σε πλαίσιο κουρέματος ασφαλώς αλλά σε πλήθος δόσεων- καθώς κάτι τέτοιο αυτομάτως αποκλείει πολλές επιχειρήσεις από τη μεγάλη εικόνα.

Τέλος κάποιοι παράγοντες της αγοράς σημειώνουν πως το timing της διαβούλευσης με πολλά ανοιχτά θεματα ενόψει συμφωνίας με τους Θεσμούς κρίνεται μάλλον λάθος, καθώς μπορεί να ανοίξει μέτωπα διαλόγου με την τρόικα που θα έπρεπε να ανοίξουν μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης.

imerisia.gr