Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΖΗΣΑ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΕΤΗ ΠΗΔΑΛΙΟΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ

Φωτογραφίες – Κείμενο για το AMEN.GR : Από το Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας, Βασίλειος Δ. Γεωργιόπουλος.

Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την στιγμή της εκλογής, από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου έπειτα από πρόταση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, και ενθρόνισης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ κατά κόσμον Φιλίππου Διακοπαναγιώτη.

Με την ευκαιρία αυτής της επετείου θα γραφτούν πολλά κείμενα και θα γίνουν πολλές αφιερώσεις για το πρόσωπο του συγκεκριμένου ιεράρχου της πρωτόθρονης Εκκλησίας. Πολλοί και πολλές θα ασκήσουν την κριτική τους είτε καλοπροαίρετη είτε πολλές φορές κακοπροαίρετη, από κάποιους που κρύβονται στο σκοτάδι της ανωνυμίας, για το έργο το όποιο επιτελεί και για τις πράξεις του, οι οποίες έχουν σκοπό να διδάξουν και να ανακουφίσουν τον άνθρωπο.
Αυτές ημέρες γιορτής και χαράς, ημέρες μνήμης και τιμής είναι πάντα ημέρες γονίμου διαλόγου και προσφέρονται ενίοτε για ανασκόπηση και αφετηρία ενός καινούργιου ξεκινήματος.
Με την ευκαιρία αυτής της επετείου για την Κω και την Νίσυρο θα ήθελα από εδώ, από το όμορφο και μακρινό χωριό μου, από το Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας, να προσφέρω και εγώ μερικές σκέψεις για τον άνθρωπο Ναθαναήλ που έζησα στην όμορφη Κω και Νίσυρο όταν υπηρετούσα εκεί.

Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να μην σας πω εγώ για τον βίο του αλλά να χρησιμοποιήσω μία φράση που πολύ σωστά χρησιμοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης του Γένους μας κατά την χειροτονία του:
«Ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων σας καί σάρκα ἐκ τῆς σαρκός σας! Τόν ὑμέτερον ἐκ τῶν ὑμετέρων! Ἐκλεκτόν ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν!»

Ο Σεβασμιώτατος από την πρώτη στιγμή ζήτησε την διαφάνεια, την ανοιχτή πόρτα στο διάλογο και την στενή οδό της μαρτυρίας Χριστού, και έγινε υπόδειγμα προς μίμηση της φράσης του Κύριου μας «όποιος θέλει ας έρθει μαζί μου και ας πάρει στους ώμους του τον σταυρό μου». Ήταν και παραμένει ρηξικέλευθος, εργατικός πολυάσχολος, πάντα ακούραστος. Ποτέ δεν επιζήτησε την ξεκούραση ούτε την καλοπέραση, ποτέ την χλιδή και ποτέ την απόλαυση της εξουσίας. Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε την θέση και τα προνομία που αυτή έχει να του προσφέρει προς όφελός του, αντίθετα προσφέρει τα πάντα με αγάπη και ανιδιοτέλεια στους άλλους. Ποτέ και από κανέναν δεν ζήτησε τίποτα. Ανέχτηκε την διαφωνία και επιζήτησε την κριτική. Η πόρτα του γραφείου του και η καρδιά του είναι πάντα ανοιχτές. Μάλιστα, επιτρέψτε μου να πω, ότι μένει σε οίκημα με πολλά πολλά παράθυρα, ώστε η ζωή του να είναι ορατή σε κάθε βλέμμα.
Κι εγώ άλλωστε βίωσα προσωπικά την ανυπέρβλητή προσφορά αγάπης εκ μέρους του, καθώς και την ταπείνωση του όταν πήγε στο νοσοκομείο της Κω για να βαφτίσει τα μεσάνυχτα ένα νεογέννητο βρέφος του οποίου κινδύνευε η ζωή ….!!!!
Ο Ναθαναήλ που έζησα είναι άνθρωπος και αυτό δεν πρέπει κανείς να το ξεχνά. Άλλωστε ποτέ ο ίδιος δεν επέλεξε κάποιον διαφορετικό ρόλο εκτός από αυτόν του υπηρέτη των άλλων.
Ο λόγος του ήταν και παραμένει διδακτικός πατρικός, στοργικός, απλός, ανθρώπινος και γεμάτος αστείρευτη αγάπη για όλους.

Δεν δίστασε να κάνει τις προσκλήσεις προκλήσεις όπως έπραξε όταν πήγε σε εκδήλωση της Τοπικής Επιτροπής του Κουμμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Αλλά δεν δίστασε να κλάψει μπροστά μας και να παραδεχτεί το λάθος του και να ξεφύγει από τετριμμένα ταμπού και να κυκλοφορεί με μηχανή βέσπα, με ποδήλατο, με τα πόδια αλλά και με την τοπική συγκοινωνία.
Δυστυχώς πολλοί από εμάς όλα αυτά δεν τα βλέπουμε ή κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε και εθελοτυφλούμε άδικα.

Δεν αφουγκραζόμαστε το τέλος της πολιτικής και των χαμένων ιδεολογιών που χώριζαν ακόμα και τα αδέλφια, καταστάσεις που η πατρίδα μας έχει πληρώσει με αίμα.
Δυστυχώς, συχνά με όπλο την ανωνυμία προκαλούμε με τα λόγια μας πόνο και σχολιάζουμε με ημιμάθεια τα τεκταινόμενα και τις δράσεις στην Μητρόπολη της Κω και της Νισύρου χωρίς να κάνουμε τον κόπο να μάθουμε για αυτές και χωρίς να συμμετέχουμε σε αυτές ώστε με την συμμέτοχη μας και την διαφωνία μας ακόμη να αλλάξουμε όλα αυτά που δεν θεωρούμε σωστά . . .
Εμείς που δεν είχαμε την τόλμη να πάμε στην Μητρόπολη, κάποια ανύποπτη στιγμή, και να βρούμε τον Ναθαναήλ για να εκφράσουμε την διαφωνία μας και την αντίθεση μας, αλλά και την πρόταση μας ώστε να συμβάλλουμε στο καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Άλλωστε το καλό έχει ως εχθρό το καλύτερο.
Βέβαια είναι γνωστό σε άλλους μας ότι ο Ναθαναήλ δεν κρύφτηκε στην Μητρόπολη δεν έχει «περιβάλλον» ούτε κουστωδία. Δεν έχει προσωπική περιουσία και ούτε επιθύμησε και ποτέ να αποκτήσει, δεν είναι στην Μητρόπολη αλλά είναι έξω στις πλατείες και περιπατάει στους δρόμους και στα σοκάκια της Κω και της Νισύρου. Είναι εκεί που είμαστε όλοι εμείς μέσα στις καφετερίες ακόμα και στα μπαράκια, στα σχολεία μας, στους χώρους εργασίας μας, στα νοσοκομεία και στο γηροκομείο, ακόμα και στις πορείες ειρήνης ακόμα και στις διαδηλώσεις για την υγεία και την προάσπιση κοινωνικών και ατομικών αγαθών, στις εκδηλώσεις μας. Είναι και αυτός ο καλὀς ποιμήν που αφήνει τα ενενήντα εννέα πρόβατα για να βρει το ένα και να το φέρει πίσω στο κοπάδι του Θεού.
Όσο για τη σχέση του με την πολιτική ο Ναθαναήλ δεν ήταν ποτέ δεξιός δεν ήταν πότε αριστερός ούτε κεντρώος . . . Ήταν και παραμένει Έλληνας, Ρωμιός. Ας μην λησμονούμε ότι όταν μνημονεύει ποτέ δεν μνημόνευσε για το έθνος, αλλά πάντοτε μνημονεύει υπέρ του γένους των Ελλήνων.
Ποτέ δεν πολιτικολόγησε για κόμματα και παρατάξεις. Πάντα ήταν και είναι απέναντι στη πολιτική εξουσία που εκμεταλλεύεται και κατακλέβει τον πολίτη.
Αυτός είναι ο Ναθαναήλ από την Κω, ο Αντιμαχείτης που πάντα είναι περήφανος για την καταγωγή του και για την Αντιμάχεια των παιδικών του χρόνων. Και όταν ήρθε στην Καλαμάτα ομιλούσε σε όλους εμάς και έλεγε παντού ότι οι Κωοι και οι Νισύριοι είναι τόσο καλοί άνθρωποι και τον αγαπάνε τόσο πολύ που δεν μπορεί αυτή την αγάπη να την περιγράψει με λόγια . . .
Αυτά έλεγε, κι ας είναι αλήθεια ότι κάποιοι για δικά τους συμφέροντα τον πληγώνουν και τον στεναχωρούν . . .

Αυτός είναι ο Ναθαναήλ που γνώρισα στην πανέμορφη Κω και Νίσυρο.

Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που είπα και όταν έφυγα από το όμορφο νησί μας για την ιδιαίτερη πατρίδα μου το Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας.
Οι Κώοι και οι Νισύριοι είναι πολύ τυχεροί άνθρωποι και τους ζηλεύω πραγματικά, που η Μητέρα Εκκλησία και ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τους έστειλε να τους διαποιμάνει ο πιο χαμογελαστός και καλόκαρδος άνθρωπος ….
Έτη Πολλά Και Ευλογημένα Δέσποτα

* Συγχωρέστε με Δέσποτα αν όπως υποστηρίζουν κάποιοι σας «λιβάνισα». Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι η αλήθεια είναι όμως διαφορετική.
Αυτά που έγραψα και γράφω δεν αποτελούν «λιβάνισμα». Όλα αυτά τα έγραψα, γιατί τα πιστεύω και τα λέω από καρδιάς και ψυχής και εκφράζουν την μία και μοναδική πραγματικότητα που είχα την χαρά να ζήσω μαζί σας στην όμορφη Κω και Νίσυρο.

Μου πήρε  αρκετό χρόνο δυστυχώς …λόγοι υγείας…,  να ολοκληρώσω αυτή την επιστολή. Βρέθηκα  σοκαρισμένη με το θράσος , την αμάθεια  , το δηλητήριο  και την κακία κάποιων  και απορώ αν προσεύχονται  ή μεταλαμβάνουν το Άγιο σώμα και αίμα  του   Κυρίου Υμών  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Αποφάσισα να θυμίσω σε κάποιους συμπολίτες μας τι έχουν πει και γράψει κάποιοι Άγιοι Πατέρες  για αυτά τα θέματα και να χτυπήσω τον κώδωνα του κίνδυνου σε όλους : Κληρικούς και  Λαϊκούς.

Θα μου πείτε με ποιο δικαίωμα;

Μα με το ίδιο  δικαίωμα που πήρατε εσείς  να βρίζετε  τα Θεία  και τους λειτουργούς του ΚΥΡΙΟΥ.

Ποια είμαι θα αναρωτηθείτε ;  

Είμαι ένας άνθρωπος που παλεύει για τη Ζωή του.

Που έχει συνειδητοποιήσει την ασημαντότητα μας  και που θέλει να υποκλιθεί στο μεγαλείο  του θεού. Επίσης επιθυμώ να θυμίσω σε κάποιους ότι υπάρχει ΘΕΟΣ και όχι  ΜΑΜΩΝΑΣ!

«Η αγάπη μακροθυμεί ,χρηστευται ,η αγάπη ου ζηλοί η αγάπη ου περπερευεται,,ου φυσιουται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, Ου χαίρει επί τη αδικία, συναίρει δε τη αλήθεια   ,πάντα στεγει ,πάντα πιστεύει ,πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει». Απόστολος Παύλος προς Κορινθίους

Κοσμάς Αιτωλός Διδαχή Ε΄ : «Να προσέχετε αδελφοί μου οι κοσμικοί να μην κατηγορείτε τους παπάδες σας , να μην τους υβρίζετε και να μην τους  παραμελείτε. Διότι βάνετε φωτιά και καίεστε. Διότι οι παπάδες είναι ανώτεροι και από τους Αγγέλους και από τους βασιλείς .Αδελφοί μου η γνώμη μου έτσι μου λέγει να κάμω. Εάν απαντώ ένα παππά και ένα βασιλέα που φαίνεται εύλογον τον παππά να βάλω να καθίσει υψηλότερα από το βασιλέα και εαν απαντήσω ένα παππά και έναν ‘Αγγελον πρώτα θα χαιρετίσω τον παππά και έπειτα τον Άγγελον. Διότι, αδελφοί μου , είναι ανώτερος και από την Αγίαν Τράπεζαν , ανώτερος και από το  αγιονΠοτήριον  διότι το άγιονΠοτήριονείναιάψυχον, μα ο ιερεύς μεταλαμβάνει τα Άχραντα Μυστήρια  κάθ’ εκάστην ημέραν , το τίμιον Σώμα και Αίμα του  Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού. Αδελφοί μου , δεν έχω καμία κατηγορίαν να κάμω των παππάδων , διότι είναι παπάδες και έχουν τον Χριστόν όπου τους παιδεύει και ότι σφάλμα κάμουν οι παπάδες έχει ο Χριστός μας ράβδονσιδηρά διά αυτούς» (Όρα Διδαχή Γ’σελίς 129)

Είστε σίγουροι ότι μένετε στην Κω και μιλάτε για τον συγκεκριμένο Μητροπολίτη ???

Μήπως ζείτε σε μια φανταστική χώρα ?Γιατί τον μητροπολίτη που γνωρίζω εγώ,  στο νησί της Κω,  είναι ένας άνθρωπος  τέλειος λειτουργός του Θεού. Είναι ο άνθρωπος που έχει μείνει πένης  προκειμένου να προσφέρει τα πάντα στο ποίμνιο του. Τον κατηγορείτε για τα πολυτελή ενδύματα , την ώρα που ο ίδιος ούτε πολυτελή ενδύματα φοράει ούτε καν καινούργια !!!Τον κατηγορείτε ότι καλοπιάνει και εκμεταλλεύεται τις ηλικιωμένες.

Ο άνθρωπος αυτός συμπληρώνει τα κενά τα δικά σας …αν δεν υπήρχε δικό σας κενό , δεν θα υπήρχε ανάγκη ούτε χώρος για να παρηγορήσει έναν παραγκωνισμένο ηλικιωμένο άνθρωπο. Είναι αυτοί οι ηλικιωμένοι που τους έχετε καταδικάσει στην μοναξιά και στην απελπισία και θα εμφανιστείτε μόνο όταν πεθάνουν για να κάνετε την μοιρασιά. Αυτό το οποίο φοβάστε , ότι δηλαδή  θα δώσουνε  οικονομική στήριξη  σε έναν πάμπτωχο επίσκοπο, ο οποίος φροντίζει :  για αυτούς , για εσάς , για τα συσσίτια,  για τα  ρημαγμένα ξωκλήσια και μοναστήρια , για  τους φυλακισμένους ,  τους πονεμένους,  τους  αρρώστους , τα διαλυμένα σπιτικά , τους εξαρτημένους  …. είναι Θείο Δώρο!

Κατά την χριστιανική λογική που λέει «ζητήσετε και θα λάβετε» , όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι ζητούν είτε ηθικά είτε υλικά και λαμβάνουν από το περίσσευμα της ψυχής του.

Για τους εξαρτημένους θα ήθελα να πω  ότι γνωρίζω πάρα πολλές οικογένειες , οι οποίες ζήτησαν και έλαβαν βοήθεια , όπως λέει και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός .Εκτός εάν περιμένετε να πάρει βόλτα όλους τους «τεκέδες»  τις Κω και όλα τα εγκαταλελειμμένα της Κω  για να βρει τους ναρκομανείς οι οποίοι είναι δικά μας παιδιά τότε μάλλον είστε παράλογοι. Όλα τους έφτασαν εκεί που έφτασαν γιατί οι οικογένειές τους έχουν προβλήματα και εμείς σαν «Καλοί Χριστιανοί» δεν βοηθάμε καθόλου , μόνο κρίνουμε.

Είμαι χήρα καρκινοπαθής , όπως καρκινοπαθής ήταν και  ο αδερφός μου πού τον χάσαμε πριν από 6 χρόνια , προβλήματα υγείας είχε και  ο πατέρας μου. Όλοι μας βοηθηθήκαμε και ηθικά και πνευματικά χωρίς να δώσουμε τίποτα σε ανταπόδοση πέρα από την Αγάπη μας και τον Σεβασμό μας στο πρόσωπό του.  Από τα νοσοκομεία που πέρασα τον συνάντησα να παρηγορεί ανθρώπους , που ούτε καν γνώριζε. Στο δρόμο από όπου περνάει , τον  βλέπω να αγκαλιάζει  και να ευλογεί όλο τον κόσμο . Εγώ συνεχώς απορώ πως μπορεί ένας άνθρωπος να τα προλαβαίνει όλα αυτά.

Οι επικρίσεις και η απληστία είναι κάποια από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα , όπως γράφουν οι Άγιοι και λέει ο Χριστός.

Διδαχές του  Άγιου Παϊσίου: «Η πνευματική μας πρόοδος εξαρτάται από εμάς. Το ίδιο και η Σωτηρία μας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να μας σώσει. Ποτέ να μην κατακρίνουμε .Όταν βλέπουμε κάποιον να πέφτει στην αμαρτία να κλαίμε και να παρακαλούμε τον Θεό να τον συγχωρήσει. Όταν κρίνουμε τα σφάλματα των άλλων τότε η ψυχική μας όραση δεν έχει καθαριστεί. Εκείνος  που βοηθάει τον πλησίον του λαμβάνει βοήθεια από τον Θεό. Εκείνος που κατηγορεί τον συνάνθρωπό του με φθόνο και κακία έχει κατήγορο  του το θεό . Κανένα να μην κατακρίνουμε . Όλους να τους θεωρούμε Αγίους  και μόνο τον εαυτό μας αμαρτωλό. Η κατάκριση δεν γίνεται μόνο με λόγια , αλλά και με το νου και με την εσωτερική διάθεση της καρδιάς , η εσωτερική διάθεση δίνει τον τόνο σε αυτό που σκεφτόμαστε ή εκφράζουμε . Οπωσδήποτε είναι συμφερότερο να είμαστε συγκρατημένοι στις κρίσεις , για να μην πέσουμε στην κατάκριση με άλλα λόγια να αποφεύγουμε να πλησιάζουμε την φωτιά , γιατί θα καούμε ή θα καπνιστούμε καλύτερο από όλα είναι να συνηθίσουμε στην κατάκριση του εαυτού μας και να πάψουμε να ασχολούμεθα με τους άλλους.»

Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί  ότι και εγώ κάνω κρίση , ίσως χρεώθηκα και εγώ αυτό το αμάρτημα , εν γνώση μου. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω όσο το δυνατό περισσότερο ρήσεις Αγίων Πατέρων απέναντι στις ύβρεις κάποιων ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται  «Καλοί Χριστιανοί» η τελευταία μου απάντηση σε αυτό είναι από την παιδαγωγία του γέροντοςΠαϊσίου «Τα Εφόδια του Χριστιανού»: «Ο Χριστιανός πρέπει να ζει ζωή πνευματική .Πρέπει να κάνει καλούς λογισμούς , να έχει καθαρή καρδιά , να προσεύχεται , να έχει υπομονή , να αγαπά συγγενείς και ξένους , να είναι ταπεινός , να αναγνωρίζει τα σφάλματα του και να βρίσκεται συνεχώς κοντά στον Πνευματικό του.»

Εύχομαι και ελπίζω ο Θεός να με συγχωρέσει που μπήκα στην διαδικασία να απαντήσω

« ή να κρίνω» κάποιους .

Εύχομαι ο θεός να σας συγχωρέσει και εσάς για αυτό το κακό που κάνετε , αλλά θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ να μην ξαναχρησιμοποιήσετε την λέξη χριστιανός.

Γιατί ήταν η λέξη που με έκανε να μπω στην διαδικασία να σας απαντήσω.

Και μια ερώτηση : Ήθελε Ο ΚΥΡΙΟΣ βοηθούς για την κρίση και σας προσέλαβε ?

Δεν άκουσα κάτι……. ποια εφημερίδα διαβάζετε να την αγοράσω!

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω!

Έχετε συνειδητοποιήσει τι κάνετε ?

Τον Σεβασμιότατο  τον ευεργετείτε  γιατί όλοι οι Άγιοι βρίστηκαν, κακοποιήθηκαν υβριστήκαν ,βασανιστήκαν και θανατωθήκαν και αγίασαν. Οπότε λογικά πρέπει να σας ευχαριστούμε για την ευεργεσία  που του προσφέρεται να σας έχει ο Θεός καλά  λοιπόν για αυτήν ευεργεσία .    

Κλείνοντας θα ήθελα να πω δύο λόγια παρηγοριάς  στον Πνευματικό μας Πατέρα :«Ο θεός επιτρέπει στον άνθρωπο διάφορες δοκιμασίες ,ασθένειες , ζημίες και άλλα …Από τους γύρω μας ανθρώπους συκοφαντίες , ύβρεις , αδικίες  και εμείς πρέπει να τα δεχόμαστε με υπομονή , χωρίς στεναχώρια , σαν ευλογία .Όταν κάποιος μας αδικεί πρέπει να χαιρόμαστε και να θεωρούμε αυτόν που μας αδικεί μεγάλο ευεργέτη. Διότι γίνεται αιτία αποταμιεύσεως  μας στην άλλη ζωή .Με τις δοκιμασίες που επιτρέπει  ο θεός  μας κάνει να ετοιμαζόμαστε για την ουράνια βασιλεία του , έχοντας τα διαβατήρια των δοκιμασιών στο χέρι. Αυτός που σε αδικεί είναι ευεργέτης σου .Πρέπει να του στέλνεις δώρα να τον αγαπάς σαν ευεργέτη , άσε που πολλές φορές νομίζουμε ότι μας αδικούν. Έναν  άνθρωπο που σου κάνει καλό , σε αυτόν είσαι υποχρεωμένος στην άλλη ζωή , αλλά και σε αυτή την ζωή. Ενώ κάποιος που σε αδικεί  αυτός σε ευεργετεί .Σου κάνει κατάθεση στο θεϊκό ταμιευτήριο , αυτό θα βρεις μπροστά σου στην άλλη ζωή.» Γέροντας Παίσιος

Σεβασμιότατε ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γι’ αυτό που είστε και που επιμένετε.

Εύχομαιαυτά τα «καρφιά» να είναι το κλειδί του παραδείσου για Εσάς.

Εύχομαι και προσεύχομαι να παραμείνετε η ευλογία στον τόπο μας!

Εύχομαι και προσεύχομαι ο Θεός να ευλογεί και να μας συγχωρεί όλους.

Με τιμή

Ελένη Κοντοβερού- Φλωροπoύλου