Ανεβαίνοντας για τον Άγιο Νεκτάριο απο την πόλη της Κώ περίπου ένα χιλιόμετρο πιο μετά στο δεξί μας χέρι υπάρχει ένα ξωκκλήσι.

Ειναι ο Άη Γιάννης που ξεπροβάλλει κάτω απο την σκιά ενός αβράμυθα που επιστημονική του ονομασία είναι (pistacia terebinthus).Ο Αβράμυθας λοιπόν έχει συγγένεια με την φυστικια κάτι που πολλοι δεν το γνωρίζουν και αρκει το τρίψιμο των φύλλων του για να μας θυμίσει τα αιγινίτικα φυστίκια όπως είναι γνωστά.Το δέντρο παιρνει μεγάλες διαστάσεις και θεωρείται αιωνόβιο παρόλο που η ανάπτυξή τού ειναι σχετικά αργή.

Οι εξοχές της Κώ και η πόλη έχει αρκετά δέντρα που έχουν διασωθεί και που πολλοι τα έχουν καλλιεργήσει στα κτήματα τους αφου μόνο προνόμια έχει να προσφέρει.

Μας προσφέρει την πολύ ωραία σκιά του,τα ξύλα του για τη σόμπα μας,τροφή και καταφύγιο για τα πουλιά καθώς και οριοθέτηση οικοπέδων και δρόμων όπως και τα κυπαρίσσια αφου θεωρούνται δασικά δέντρα και μπορει να αποδειχθει η παρουσια του στα όρια των χωραφιών σωτήρια σε γνωματεύσεις σε δικαστήρια για αντιδικίες περι οριοθέτησης περιουσιων αφου τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε η συνήθεια να φυτέυονται στα συνορα περιουσιών.

Έτσι λοιπόν την επόμενη φορά που θα ανηφορίσουμε προς Άγιο Νεκτάριο ας κάνουμε μία στάση να θαυμάσουμε αυτό το φυτικό μνημείο και να ανάψουμε και ένα κεράκι στον Αη Γιάννη που γιορτάζει στις 29 του Αυγούστου. 
Η προσοχή και ανάδειξη αυτών των τόσο εντυπωσιακών δέντρων που τα προσπερνάμε είναι σημάντικη ωστε να τα βρούν και οι επόμενες γενιές .

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΩΤΗΣ