Γνώστης της παράδοσης, της Κώτικης κουλτούρας, των γλωσσικών ιδιωμάτων.

Μα πάνω απ’ όλα έσβησε τον σεμνό, τον απλό, τον ολιγόλογο, τον ταπεινό σκωπτικό Κώο, τον άριστο επιστήμονα, τον ολιγαρκή αλλά εκλεκτό Άνθρωπο!

Αγαπητέ μου φίλε Άγγελε!

Με πόνο ψυχής και δάκρυα στα μάτια, μη μπορώντας να είμαι κοντά σου, προσπαθώ να διατυπώσω ότι αισθάνομαι για σένα, μέσα σε αυτές τις λίγες γραμμές.

Εμείς Άγγελε χάνουμε έναν μοναδικό, πιστό, αξιαγάπητο φίλο.

Θα παραμείνεις όμως στην μνήμη μας με τις νουθεσίες σου, με την ευγένεια της ψυχής σου.

Μας εμπλούτισες με την σεμνή παρουσία σου, με τις επίκαιρες και διαχρονικές θέσεις σου.

Όταν παραιτήθηκες από τον Δήμο, κάποιος σου είπε «που πας, θα πεινάσεις» και του απάντησες «μπορεί να πεινάσω, αλλά δεν θα είμαι …πεινασμένος».

Η θεώρησή σου για τη ζωή ήταν πλούσια από λεπτότητα, δεοντολογία, σεβασμό και αγάπη.

Πάντα μου μιλούσες στον πληθυντικό και με προσφωνούσες «γιατρέ μου». Πάντα με τον καλό σου λόγο, με τη χιουμοριστική σου διάθεση και με λεπτότητα στην κριτική σου!

Πάλευες με το θεριό αθόρυβα, πάλευες με πλήρη γνώση, ψυχραιμία και με αισιοδοξία για καθήλωση του!

Η Σάντρα σου καθημερινή συμπαραστάτης και πιστός σύντροφος κοντά σου.

Οι απαρηγόρητοι γονείς σου, τ ’αδέλφια σου, οι φίλοι σου.

Το Μικρό Καφέ, το τσιγαράκι σου κάθε μέρα κοντά σου!

Τα καναρίνια σου στο γραφείο σε περιμένουν κελαηδώντας!

Εις μάτην όμως.

Χρησιμοποιούσες την λέξη «ομορφιά» γιατί όμορφη ήταν η ψυχή σου!

Εμείς, η Άννυ, η Βίκυ, η Νινέττα σου, πονάμε πολύ.

Γνωρίσαμε και συνδεθήκαμε με έναν ιδιαίτερα ξεχωριστό και εξαίρετο άνθρωπο.

Είμαστε τυχεροί, που ζήσαμε από κοντά, όλο το μεγαλείο της ψυχής σου και μοιραστήκαμε την δοσμένη σοφία σου.

Ήσουν δεμένος με την ιστορία, την λαογραφία, την παράδοση, τα γλωσσικά ιδιώματα, τους ανθρώπους της Κω, με την αρχιτεκτονική της Κω, που αγαπούσες και στενοχωριόσουν όταν έβλεπες να αλλοιώνεται η μορφή της πόλης καθημερινά!

Έφυγες, σήμερα, ελεύθερος την ημέρα της Απελευθέρωσης για να μην σε ξεχάσουμε ποτέ!

Πέταξες στα Ουράνια με περηφάνια πολύ νωρίς αλλά ως μαχητής μέχρι τέλους!

Καλό ταξίδι Άγγελε μας!

Με οδύνη και πόνο ψυχής,

Νίκος Στ. Μανούσης