Τα δύσκολα και φτωχικά εκείνα χρόνια τον ανάγκασαν να κάνει διάφορες δουλειές από μικρός για να τα βγάλει πέρα. Η πρώτη του δουλειά ήταν να κάνει κλαδιά (καυσόξυλα για το μαγείρεμα) και να τα πουλάει, ενώ η δεύτερη να κουβαλά πέτρες για χτίσημο με το γαϊδούρι του από το βουνό. Το τρίτο κατά σειρά επάγγελμα που έκανε ήταν να ανοίγει πηγάδια. Τελικά τον κέρδισε η θάλασσα αφού το 1955 περίπου αγόρασε το πρώτο του καϊκι για να γίνει ψαράς. Το 1965 αναγκάστηκε να το πουλήσει αφού έχασε για ένα χρονικό διάστημα την όραση του. Όταν κατάφερε να θεραπευτεί αγόρασε μετά από ένα χρόνο το «Σαλβαδόρο» ένα θρυλικό καϊκι που το είχε μέχρι το 1990 που το έσπασε, το απέσυρε δηλαδή. Τότε αγόρασε το Άγιος Νικόλαος από την Νίσυρο το οποίο είχε μέχρι το 2000. Δυο χρόνια αργότερα αγόρασε το «Κώστας» το οποίο έχει μέχρι σήμερα ο γιος του Γιάννης. Ο Κώστας Κλωνάρης πέθανε στις 2/8/2011 σε ηλικία 84 ετών.
Άνθρωπος πολύ έξυπνος αν και αναλφάβητος, με πολύ χιούμορ ετοιμόλογος και φαρσαδόρος. Γύριζε το νησί καθημερινά για να πουλήσει τα ψάρια και ήταν πολύ αγαπητός σε όλα τα χωριά. Λάτρης της παρέας και του ούζου ενώ δεν έχανε ευκαιρία να τραγουδά όταν βρισκόταν με όργανα σε γλέντια και γάμους. Μοναδικά τα στιχάκια του, πολύ ωραία ταιριασμένα με πάντα διάχυτα αλλά και διακριτικά μέσα σε αυτά το χιούμορ και τη σάτιρα. Αγαπημένος του σκοπός η «πέρδικα»(Γιάλα) αλλά και η «Αγιά Μαρκέλλα».
Στο βίντεο που ακολουθεί τραγουδά σε «ούζα» (γλέντι-έθιμο του γάμου στην Καρδάμαινα) λίγα χρόνια πριν πεθάνει. Όσοι τον γνώρισαν θα τον θυμούνται πάντα για τις έξυπνες ατάκες του, την καλή του παρέα αλλά και την χρυσή του καρδιά.

Μπροβάλετε μπροβάλετε ΄΄Δράσεις΄΄
Γιάννης Μαστόρος – Κυριάκος Παππούλης