Ξεχασμένη η νησιωτικότητα και στον αναπτυξιακό νόμο

Νοικοκυριά και επιχειρήσεις βιώνουν μια πολλαπλή οικονομική πέρα των άλλων κρίση.

Δεν είναι μόνο η πανδημία που τους γονάτισε αλλά και η ακρίβεια τώρα απειλεί να διαγράψει και την όποια ελπίδα υπήρχε για επιβίωση.

Το μέτρο της «επιστρεπτέας» που δόθηκε αφειδώς στους μεγάλους και με φειδώ στους μικρούς ήταν ανεπαρκές.

Τα επιδόματα ισχνά και σε λίγους δεν καλύπτουν τον πληθωρισμό και την «άπιαστη» ενέργεια (ρεύμα, αέριο, καύσιμα).

Και όλα αυτά ακόμα πιο βαριά για τα νησιά μας.

Με το βάρος της νησιωτικότητας. Το μεταφορικό κόστος, το υγειονομικό κόστος, το κόστος ζωής.

Κι όλοι στα νησιά περιμένουν τον τουρισμό, όχι για να σωθούν, αλλά για να παραμείνουν ζωντανοί.

Πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις περιμένουν και τις επιδοτήσεις από τον αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος όμως καμιά μέριμνα δεν έχει για τη νησιωτικότητα.

Από τις 22/2/2022 ισχύει ο νέος αναπτυξιακός νόμος (Ν. 4887/22) και σύντομα θα ανοίξει η διαδικασία για αιτήσεις.

Τι προβλέπει όμως;

• Τσουβαλιάζονται οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με τις μεγάλες, τις οποίες καλούνται να ανταγωνιστούν.
• Συγκεντρώνονται στον υπουργό όλες οι εξουσίες και περιορίζεται η αρμοδιότητα της Περιφέρειας
• Αποκλείονται οι ατομικές και οι μικρές ξενοδοχειακές μονάδες 1* και 2* και τα επιπλωμένα διαμερίσματα στα οποία στηρίζονται πολλά νησιά μας.
• Η χρηματοδότηση γίνεται μέσω τραπεζών, στις οποίες οι περισσότερες ΜμΕ δεν έχουν πρόσβαση.

Και πέρα των άλλων γίνεται μια αλλοπρόσαλλη κατανομή περιφερειακά των ποσοστών επιδότησης, που όχι μόνο δε λαμβάνει υπόψη τη νησιωτικότητα αλλά κατατάσσει την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στη χαμηλότερη βαθμίδα επιδοτήσεων.

Ο χάρτης των περιφερειακών ενισχύσεων διαμορφώνεται ως εξής:

Ακόμα και οι εξαιρέσεις που προβλέπει για παραμεθόριες περιοχές και νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων δεν υπερβαίνουν τα ανώτατα ποσοστά ανά περιφέρεια, σε αντίθεση με τον προηγούμενο νόμο (Ν. 4399/2016, άρθρο 12) που προέβλεπε μέχρι και 100% επιδότηση για κάποια νησιά, όπως Αγαθονήσι, Καστελόριζο, Λειψοί κ.ά. αλλά και όλο το Νότιο Αιγαίο.

Έτσι η επιδότηση προς αυτά και όλα τα νησιά του Νότιου Αιγαίου θα είναι μικρότερη από άλλες περιφέρειες, όπως π.χ. Κρήτη (40 – 60%), Ήπειρος (50 – 70%), Θεσσαλία (50 – 70%) κ.ά.

Και είναι κι αυτό ένα παράδειγμα, όχι μόνο πως δεν υπάρχει πολιτική βούληση για εφαρμογή νησιωτικής πολιτικής, αλλά και πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε κανέναν τομέα αν δεν θεσμοθετηθεί (όπως προβλέπουν σχετικές μελέτες) η κατηγοριοποίηση των νησιών, έτσι ώστε διαφορετικά να αντιμετωπίζονται οι διαφορετικές ανάγκες των νησιών (απομακρυσμένα, παράκτια, εξαρτημένα, κόμβοι).

Ηλίας Καματερός

πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου