Με αφορμή το πρωτοσέλιδο άρθρο «ΑΠΟΨΗ» της εφημερίδας ΣΤΑΘΜΟΣ, την Πέμπτη 17-09-20, και ορμώμενος από το Υ.Γ. του αρθρογράφου, θα πρόσθετα και τη λέξη «ντροπή» για όσα αναφέρει και σχολιάζει πολύ σωστά και δίκαια.

Για να θυμούνται οι νεότεροι και να μην ξεχνάμε όσοι θυμόμαστε την Κω του 1977, θα αναφερθώ όσο σύντομα μπορώ, στη θητεία του Κώστα Καΐσερλη ως δημάρχου της πόλης της Κω, από το 1978 ως το 2000 που παραιτήθηκε τότε από δήμαρχος (αν και εγώ ήμουν κάθετα αντίθετος) για να πολιτευτεί με το ΠΑΣΟΚ που τότε ήταν στις δόξες του.

Στη δεύτερη θητεία του το 1982, διαβλέποντας και εκτιμώντας τις ικανότητές του και το μεράκι του για την Κω, συστρατεύτηκα μαζί του και παρέμεινα κοντά του έως το 2000. Γι’ αυτό έχω άποψη για τις ημέρες και τα έργα του και θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω όσο πιο σύντομα γίνεται τόσο το χαρακτήρα του όσο και το έργο του αυτής της εικοσαετίας αν και πολλές φορές δεν ταυτίστηκα μαζί του σε πολλά θέματα.

Ο Κώστας σαν δήμαρχος της Κω, ξεκίνησε μ’ ένα όραμα για τον Δήμο, και όσοι τον πλαισιώσαμε τότε τον βοηθήσαμε στην υλοποίηση αυτού του οράματος.

Η τότε Κως, έτρεχε και αναπτύσσετο χάρις στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά η εικόνα της ήταν αυτή που κληρονομήσαμε από τους Ιταλούς το 1945 και τα προβλήματα και οι ανάγκες της τόσο σε Δημοτική ανάπτυξη όσο και σε έργα υποδομής ήταν πάρα πολλές και μεγάλες.

Με μπροστάρη λοιπόν τον Δήμαρχο, και με το όραμα του και την πειθώ του που ξεδίπλωνε σιγά – σιγά στις εκατοντάδες ημερήσιες και νυχτερινές συνεδριάσεις της παράταξής μας, στις οποίες για τις πιο πολλές προτάσεις συμφωνούσαμε και σε λίγες διαφωνούσαμε, υλοποιούσαμε σιγά και μεθοδικά το όραμα του για την Κω, με αποφάσεις πολλές αν όχι ομόφωνες στα Δημοτικά συμβούλια, σίγουρα όμως και με τη συμπαράσταση της εκάστοτε αντιπολίτευσης, και έτσι την παραδώσαμε στις επόμενες από το 2000 Δημοτικές αρχές που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, και αυτή είναι η σημερινή Κως.

Ο Κώστας υπήρξε ο ακούραστος Δήμαρχος με το χαρακτηριστικό μοτοσακό του να οργώνει συνοικίες, να συζητά με τους πολίτες και το προσωπικό του Δήμου, να ελέγχει και να καθοδηγεί, να θεωρεί τους πάντες συνεργάτες, και για αυτό ο Κωακός λαός εκτίμησε τις αρετές του και το έργο του και δεν είναι τυχαίο που τον επιβράβευσε σε όλες τις Δημοτικές εκλογές ως το 2000, και την άποψή μου ότι αν δεν παραιτείτο, θα ήταν δήμαρχος της Κω όσο καιρό θα ήθελε ο ίδιος, εξακολουθώ να την υποστηρίζω μέχρι σήμερα.

Ξεκίνησα το παρόν σημείωμα με σκοπό να περιγράψω ένα προς ένα όλα τα έργα που υλοποιήθηκαν στην Κω στην περίοδο της θητείας του με το ιστορικό του καθ΄ενός από τη σύλληψη του ως ιδέα ως την εκτέλεση του και στον τρόπο χρηματοδότησης του.

Όμως ξαναδιάβασα το βιβλίο του «Η ΚΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 1977-2000» – που θα μπορούσε να έχει και τον τίτλο «η Κως που αγάπησα και υπηρέτησα 1977-2000» που δημοσίευσε αν δεν κάνω λάθος το 2016, και θεώρησα περιττό αυτή μου την προσπάθεια, γιατί στο βιβλίο αναφέρονται τα πάντα, και συνιστώ σε όσους το διάβασαν να το ξαναδιαβάσουν με προσοχή και σε όσους όχι, να το διαβάσουν για να διαπιστώσουν πράγματι την Κω που παρέλαβε, και την Κω που παρέδωσε.

Θα αναφέρω μόνο για να θυμίσω την περίπτωση της κατασκευής της πρώτης πτέρυγας του νοσοκομείου μας επί της οδού Αγ. Νικολάου, απέναντι από τον Σταυρό το 1985, όταν η τότε Υπουργός Πολιτισμού, η αξέχαστη Μελίνα, είπε στον Δήμο που την τιμήσαμε, το αξέχαστο «καλά έκαμες δήμαρχε» εννοώντας την τότε κόντρα του δημάρχου με τους αρχαιολόγους και το Υπουργείο για την καθαίρεση με το έτσι θέλω των αρχαιοτήτων που έκαμε ο δήμαρχος που βρέθηκαν στις εκσκαφές του χώρου, γιατί αλλιώς η πτέρυγα δεν θα γινόταν.

Έτσι τότε δούλευε ο Κώστας νύχτα-μέρα, έτρεχε, χτυπούσε πόρτες χωρίς φόβο αλλά με πάθος για να πετύχει τους στόχους του. Να θυμίσω ακόμη τον αγώνα και την αγωνία του για την υλοποίηση της Μαρίνας, όταν η Ρόδος από τότε και πολλά άλλα νησιά ακόμη ψάχνονται για τις δικές τους μαρίνες, καθώς και για την υλοποίηση του έργου του βιολογικού καθαρισμού στο Ψαλίδι, έργα πνοής και στολίδια της Κω.

Το μόνο που με λυπεί και ειλικρινά με στεναχωρεί, είναι το ότι το 1990 προέβη ο Δήμος στην ανάθεση και εκπόνηση μελέτης σχετικά με τη φέρουσα ικανότητα του νησιού για περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη, και ενώ η μελέτη ήταν αρνητική κατάφωρα, ο Κώστας παραιτήθηκε από την έκδοση σχετικού διατάγματος – ίσως πιέστηκε από ιδιωτικά συμφέροντα αλλά και από τις Κοινότητες που δεν συμφωνούσαν – με αποτέλεσμα να φέρουμε το νησί μας σήμερα σ’ αυτό το χάλι, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον, τις παραλίες και απαξιώνοντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου μας, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη βιοτεχνία που σε χαλεπούς καιρούς αυτά ήκμαζαν και ζούσε η κοινωνία μας.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα που παραλείπω για οικονομία χώρου και χρόνου, οι μετέπειτα δήμαρχοι και αρχές του νησιού μας είναι κρίμα και άδικο να ψάχνουν να βρουν ψεγάδια, παραλείψεις και καταχρήσεις και μάλιστα με καταγγελίες σε δικαστήρια και ελεγκτικές αρχές.

Ο Κώστας είναι εδώ. Το πόθεν έσχες ισχύει από τότε μέχρι σήμερα. Τα ενδεχόμενα λάθη και παραλείψεις του Κώστα – σίγουρα όχι σκόπιμα – σε μία τόσο μακρόχρονη και συνεχή πορεία, είναι αμελητέα, μπροστά στο έργο που επιτελέστηκε και όσο για τυχόν καταχρήσεις, είναι κρίμα και άδικο για όποιον ασχολείται να αποδείξει.

Ας αποδείξουν τουλάχιστον ότι είναι άξιοι συνεχιστές της ιστορίας του τόπου μας, και καθένας ας προσθέσει το δικό του λιθαράκι για την περαιτέρω σωστή και αναγκαία ανάπτυξη του νησιού μας, και να πάψουν να ασχολούνται με αντιπαραθέσεις, αντεγκλήσεις και αλληλοκαταγγελίες και γενικά με συμπεριφορές που δεν αρμόζουν σε Δημοτικά Συμβούλια.

Κάπου διάβασα «Η μνήμη είναι απαραίτητη για να χαράζεις το μέλλον και όχι για να κρίνεις το παρελθόν».

Κως 20-09-2020

Δημ.Μυλωνάς

Τέως Δημ.Σύμβουλος 1982-2002

Συντ/χος Πολ. Μηχ/κός

6977590008

φωτό από aegeanews.gr