Ιχθυοκαλλιέργειες: Η επόμενη μέρα του μεγάλου deal

Ιχθυοκαλλιέργειες: Η επόμενη μέρα του μεγάλου deal

1990

Μπορεί η Amerra να φαίνεται πως έχει πλέον τον πρώτο λόγο για την απόκτηση του Νηρέα και των Ιχθυοτροφείων Σελόντα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως και οι υπόλοιποι «παίκτες» του κλάδου δεν παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις, κάνοντας μάλιστα τους δικούς τους σχεδιασμούς και υπολογισμούς.

Το πρώτο πράγμα που περιμένουν να δουν είναι το πόσο γρήγορα και το πόσο επιτυχημένα, το νέο ιδιοκτησιακό σχήμα «θα αλλάξει πράγματα» στους δύο μεγάλους ιχθυοκαλλιεργητικούς ομίλους.

Ζητούμενα είναι για παράδειγμα το πόσο εκτεταμένες θα είναι οι αλλαγές στο management των δύο εταιρειών (η Amerra φαίνεται πως υπερτερεί σε στελεχιακό δυναμικό και τεχνογνωσία σε σύγκριση το Diorasis που ήταν ο δεύτερος διεκδικητής) και το πόσο γρήγορα θα ξεκινήσει η υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων εκσυγχρονισμού, καθώς εδώ και χρόνια οι δύο μεγάλοι όμιλοι είχαν περιορίσει δραστικά το συγκεκριμένο κονδύλι, λόγω ελλιπούς ρευστότητας.

Το πιθανότερο σενάριο -όπως υποστηρίζουν παράγοντες του κλάδου- είναι ότι στο ζήτημα του management θα ακολουθηθεί ένα μικτό μοντέλο: Από τη μια πλευρά θα αξιοποιηθούν τα υπάρχοντα στελέχη των δύο εξαγοραζόμενων ομίλων, ωστόσο θα υπάρξει και προσθήκη νέων.

«Δεν έχω κάποια πληροφόρηση για της προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη. Γνωρίζω όμως ότι η Amerra έχει στο συγκεκριμένο ζήτημα την υποδομή της Ανδρομέδας, μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή ανθρώπων του ομίλου από το εξωτερικό, ενώ επίσης μην ξεχνούμε πως υπάρχουν σήμερα στην αγορά άτομα με πολυετή εμπειρία στον κλάδο, που για διάφορους λόγους (βλέπε κυρίως περικοπές δαπανών) έχουν αποχωρήσει από τις εταιρείες τους κατά τα τελευταία χρόνια. Όλοι αυτοί μαζί με κάποια εξειδικευμένα άτομα που προέρχονται από άλλους χώρους, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια δεξαμενή, από την οποία θα ενισχυθεί το μέσο και υψηλότερο management» αναφέρει παράγοντας του κλάδου, ο οποίος συμπληρώνει:

«Ο νέος όμιλος καλείται να εκμεταλλευθεί όσο τον δυνατόν περισσότερο συνέργειες και οικονομίες κλίμακας και παράλληλα να διαχειριστεί τις αναμενόμενες τριβές που ακολουθούν κάθε μεγάλο deal. Αν το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία, τότε οι μικρότεροι εγχώριοι και οι διεθνείς παίκτες του κλάδου θα δουν τον πήχη του ανταγωνισμού να ανεβαίνει».

Το κυρίως ζητούμενο όμως είναι το κατά πόσο η ολοκλήρωση του deal (σε περίπτωση επικράτησης της Amerra θα μιλάμε ουσιαστικά για τη σύμπραξη των τεσσάρων μεγαλύτερων δυνάμεων της χώρας – Νηρέας ΝΗΡ 0,00%, Σελόντα, Δίας, Ανδρομέδα- που στη συνέχεια έγιναν τρεις) θα επηρεάσει σε βάθος χρόνου τις διεθνείς τιμές της τσιπούρας και του λαβρακιού, οι οποίες έχουν υποχρεωθεί σε σημαντική πτώση κατά την τελευταία διετία.

Παράγοντες της αγοράς βέβαια υποστηρίζουν πως το deal θα λειτουργήσει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς όχι μόνο η σύμπραξη τριών μεγάλων «παικτών», αλλά και η λειτουργία τους σε καθεστώς κανονικότητας -μακριά από τα άμεσα ζητήματα ρευστότητας- θα έχει ως αποτέλεσμα την εκλογίκευση του ανταγωνισμού.

Παρόλα αυτά όμως, δεν αισιοδοξούν ιδιαίτερα σε μια τέτοια εξέλιξη τουλάχιστον με βάση τα τρέχοντα δεδομένα. Και αυτό γιατί οι Τούρκοι ανταγωνιστές ασκούν επιθετική πολιτική προκειμένου να εισπράξουν πολυπόθητο γι αυτούς (σε περιόδους αβεβαιότητας) συνάλλαγμα. «Όσο στην Τουρκία εντείνεται η οικονομική αβεβαιότητα με διολίσθηση νομίσματος και υποβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, τόσο περισσότερο οι εταιρείες θα αποσκοπούν στην είσπραξη σκληρού συναλλάγματος, που συχνά θα παραμένει εκτός Τουρκίας» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Τέλος, ένα τρίτο ζήτημα που συζητείται είναι το αν κάποιες από τις μονάδες του νέου μεγάλου σχήματος που θα δημιουργηθεί θα βγουν προς πώληση, είτε επειδή κάτι τέτοιο θα ζητήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, είτε γιατί η διοίκηση του νέου (υπερ)ομίλου θα επιλέξει να προχωρήσει σε μια «αριστοποίηση» των παραγωγικών του μονάδων, εκποιώντας ορισμένες που θεωρεί ως μη αποδοτικές.

Άρα λοιπόν, ενδέχεται ότι μικρότερες εταιρείες θα εκδηλώσουν σε μια τέτοια περίπτωση το αγοραστικό τους ενδιαφέρον.

πηγή euro2day.gr