Συνεχίζονται πυρετωδώς οι διεργασίες για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑΝΤ1, τη θέση του υπουργού Οικονομικών πιθανολογείται ότι θα αναλαβεί ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, ενώ το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ο Πάνος Καμμένος.

Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1:

Στη Φρανκφούρτη είναι στραμμένα τα βλέμματα όλων, καθώς είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την Ευρώπη οι ανακοινώσεις που αναμένεται να κάνει σήμερα ο Mario Draghi για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δηλαδή για την αγορά ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κίνηση που θα ισοδυναμεί με τύπωμα χρήματος και αναμένεται να δώσει ανάσα ανάπτυξης στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Όπως έχει γίνει από το καλοκαίρι γνωστό, ο κεντρικός τραπεζίτης προτίθεται να δαπανήσει μέχρι και 1,1 τρισ. Ευρώ αφού έχει δεσμευθεί να κάνει περνάει από το χέρι του για να προστατέψει το ευρώ, καθώς τα τελευταία στοιχεία για τον πληθωρισμό που κινείται σχεδόν σε μηδενική βάση, δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να αναλάβει δράση για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και την απόκρουση του αποπληθωριστικού σπιράλ.

Το ενδιαφέρον για την Ελλάδα εστιάζεται στο τι θα πει ο Draghi για τα ελληνικά ομόλογα. Το ένα σενάριο είναι να ανακοινώσει ότι θα αγοράζει και ελληνικά ομόλογα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα υπάρχει πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας.

Το εναλλακτικό σενάριο, είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, να αναβάλλει την απόφαση για τα ελληνικά ομόλογα για μετά τις εκλογές.

Το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσαν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία χθες, εξετάζει αγορές κρατικών ομολόγων ύψους 50 δισ. ευρώ το μήνα ενώ η διάρκεια του προγράμματος αναμένεται να είναι τουλάχιστον ένα έτος - φτάνοντας πιθανότατα έως τα τέλη του 2016.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν διαρρεύσει έως τώρα, το ύψος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ ανερχόταν στα 500 δισ. ευρώ, ενώ με βάση τις τελευταίες πληροφορίες το ύψος του θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στα 600 δισ. ευρώ.
Κι ενώ ο Draghi υποστηρίζει ότι η ποσοτική χαλάρωση είναι απαραίτητη για να αποτραπεί η ολίσθηση της ευρωζώνης σε ένα αποπληθωριστικό σπιράλ, οι Γερμανοί λένε ότι απλά "μαλακώνει" την πίεση για οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Την ίδια στιγμή, στη συζήτηση θα τεθεί και το ερώτημα για το εάν οι κίνδυνοι που προκύπτουν από το νέο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων θα πρέπει να επιμεριστούν στις 19 κεντρικές τράπεζες ή να παραμείνουν εντός των εθνικών συνόρων.

Ο Draghi δήλωσε ότι σκοπεύει να επεκτείνει τον ισολογισμό της ΕΚΤ στα επίπεδα που είχε στις αρχές του 2012, περίπου στα 3 τρισ.Σήμερα η κεντρική τράπεζα έχει στο ενεργητικό της περίπου 2,2 τρισ. , που μπορεί να συρρικνωθούν κατά 200 δισ. ευρώ καθώς ορισμένα μακροπρόθεσμα δάνεια λήγουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

newmoney.gr

Άλλαξε απότομα στο τέλος της εβδομάδας το βασικό θέμα αντιπαράθεσης για την οικονομία.

Από το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και την πιστωτική ασφυξία, μεταφέρθηκε στο πώς μπορεί να κουρευτεί το χρέος.

Υπέρ ενός «κουρέματος» του ελληνικού χρέους κατά 50% τάχθηκε ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας (DIW) και σύμβουλος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μαρσέλ Φράτσερ. Είπε συγκεκριμένα σε συνέντευξή του θα πρέπει να διαγραφούν 120 δισεκατομμύρια ευρώ από τα οποία 40 με 50 αντιστοιχούν στην Γερμανία. Το ποσό αυτό θα ήταν διαχειρίσιμο για τη Γερμανία, τόνισε ο κ. Φράτσερ.

¨Όπως ήταν αναμενόμενο, οι προεκλογικές ομιλίες προσαρμόστηκαν ανάλογα

Ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς δίνοντας χθες στην δημοσιότητα το οικονομικό του πρόγραμμα μίλησε για «βοήθεια χρέους» αποφεύγοντας να προκαταλάβει τις εξελίξεις και – ενδεχομένως - τις διαψεύσεις

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας μίλησε και χθες για μη βιώσιμο χρέος που θα πρέπει να κουρευτεί .

Ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ κ. Γιώργος Παπανδρέου ενέταξε στην ομιλία του την επιμήκυνση των λήξεων των ομολόγων στα 70 χρόνια και την αποπληρωμή τους με «ρήτρα ανάπτυξης»

Πέρα από τις πολιτικές κορώνες είναι βέβαιο ότι αν η Ελλάδα συνεχίζει να εφαρμόζει ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης όπως και αν αυτό ονομάζεται η ελάφρυνση χρέους είναι στο τραπέζι . Χθες ο Γερμανός υπουργός οικονομικών κ. Βόλγκανγκ Σοϊμπλε έσπευσε να συγκρατήσει όσους τον τελευταίο έχουν παρασυρθεί μιλώντας για «κερδοσκοπικά παιχνίδια που κρύβονται πίσω από τους που προκαταλαμβάνουν την στάση της Γερμανίας μετά τις Ελληνικές εκλογές» χωρίς όμως να ανοίγει τα χαρτιά του.

Τα σενάρια

Το μπορεί να συμβεί μετά τις ελληνικές εκλογές ; ποιο θα είναι το μέλλον του ελληνικού χρέους . ¨Όλα θα εξαρτηθούν από την στάση της νέας Κυβέρνησης απέναντι στις υποχρεώσεις που έχουν δημιουργήσει τα δύο μνημόνια .

Αν υπάρξει μια βάση διαλόγου υπάρχουν επιλογές.Η πρώτη θα είναι να υλοποιηθεί η δέσμευση που αναλήφθηκε τον Νοέμβριο του 2012 για μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αν η Ελλάδα περάσει σε πρωτογενή πλεονάσματα και συνεχίζει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Η ελάφρυνση αυτή μπορεί να μεταφραστεί με νέα επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής στα 50 ή τα 70 χρόνια από τα 30 χρόνια που είναι σήμερα . Επίσης τα επιτόκια των διμερών δανείων ύψους 50 δις ευρώ έχουν συναφθεί με τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης να μειωθούν περισσότερο ή να γίνουν μηδενικά . Η λύση αυτή θα σημαίνει μεγάλη ελάφρυνση στο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και μακροπρόθεσμο χρέος ( από την μείωση των επιτοκίων ) που μπορεί να φτάσει τα 45 δις ευρώ

Η δεύτερη θα είναι η χρήση της ποσοτικής χαλάρωσης δηλαδή της δυνατότητας για αγορά να έχει ειδικούς όρους για την Ελλάδα ώστε να μπορεί να δανείζεται με χαμηλότερα επιτόκια και σε ένα πιο προστατευμένο περιβάλλον.

Το κούρεμα χρέους θα μπορεί να είναι λύση αλλά δεν θα περιλαμβάνει τα περίπου 40 δις ευρώ του ΔΝΤ ( λόγω καταστατικού ) αλλά και τα 140 δις ευρώ του EFSF/ESM αφού ο μηχανισμός διάσωσης δανείζεται για όλη την Ευρωζώνης και το κούρεμα των δανείων του θα πλήξει τους όρους με τους οποίους δανείζεται . .

Το μόνο κομμάτι του χρέους όπου μπορεί- σε ιδανικές συνθήκες- να γίνει συζήτηση «κουρέματος» είναι τα πρώτα δάνεια που πήρε η Ελλάδα με διμερή σύμβαση από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης . Το ποσό είναι περίπου 50 δις ευρώ αλλά η οποιαδήποτε αναδιάρθρωση θα πρέπει να περάσει από την έγκριση των κοινοβουλίων της Γερμανίας της Αυστρίας της Φιλανδίας της Σλοβακίας και της Φιλανδίας η οποία έχει «συνταγματικό κώλυμα» στο να χαρίσει χρέος .

Το σενάριο του κουρέματος αν και λυτρωτικό για την Ελλάδα είναι το πιο δύσκολο να υλοποιηθεί . Δεν είναι όμως αδύνατο αν το αποφασίσει η Γερμανία .

Τρία εντελώς διαφορετικά εκλογικά σενάρια παρουσιάζει η «Καθημερινή».

Τρία σενάρια που σχετίζονται με όσα συζητούμε τον τελευταίο καιρό στις παρέες μας και προσπαθούν να απαντήσουν στο κρισιμότερο ερώτημα που έχουμε όλοι. Το αν θα έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου ή έστω τη δυνατότητα του σχηματισμού μιας συγκυβέρνησης την επομένη.

Δεν ελέχθη τυχαία ότι τα σενάρια «προσπαθούν να απαντήσουν». Οι δημοσκόποι συμφωνούν ότι αυτές οι εκλογές θα αποδειχθούν ίσως οι πιο αβέβαιες των τελευταίων ετών για δύο λόγους.

• Πρώτον, γιατί ο πήχυς της αυτοδυναμίας εξαρτάται αποκλειστικώς και μόνον από τα κόμματα που δεν θα μπουν στη Βουλή (όσο μεγαλύτερο είναι το συνολικό ποσοστό τους, τόσο ο πήχυς μειώνεται από το 39% προς τα κάτω) και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα αν π.χ. οι ΑΝΕΛ ή το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου θα εξασφαλίσουν το 3%.

• Και δεύτερον, γιατί ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. θα έχουν μεγαλύτερο άθροισμα απ’ ό,τι το 2012, άλλο «διψήφιο» κόμμα δεν διαφαίνεται ότι θα προκύψει. Ολες οι έρευνες βρίσκουν τα μικρά κόμματα να κινούνται μεταξύ του 4% και του 7%, γεγονός που αν επιβεβαιωθεί, θα επηρεάσει βεβαίως και τη μετεκλογική τους συμπεριφορά. Διότι είναι προφανές π.χ. ότι ο κ. Θεοδωράκης όχι μόνον δεν θα έχει τη διάθεση να θέσει όρους στον κ. Τσίπρα, αν λάβει φερ’ ειπείν κάτω από 5%, αλλά και κανένα λόγο να στηρίξει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αν κρίνει ότι δεν θα μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις της.

Με αυτές τις δύο επισημάνσεις, ας δούμε τα τρία σενάρια διευκρινίζοντας ότι δεν προκύπτουν από κάποια δημοσκόπηση και ότι βασικό στόχο έχουν να καταδείξουν πόσο αστάθμητες είναι οι συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν από την αυτοδυναμία μέχρι την ακυβερνησία.

1. Φαινόμενο ευρωεκλογών με δικομματισμό στο 62%.
Το σενάριο αυτό προβλέπει ότι η πόλωση θα λειτουργήσει προς όφελος των κ. Τσίπρα και Σαμαρά, αλλά όχι όσο προσβλέπουν. Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει 34% και η Νέα Δημοκρατία 28%. Οπως φαίνεται ωστόσο και στον πίνακα, παρά το χαμηλό αυτό ποσοστό (τόσο έλαβε η Ν.Δ. όταν συνετρίβη το 2009 από το ΠΑΣΟΚ), ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώνει να αποσπάσει οριακά την αυτοδυναμία! Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Φτάνει να συντρέξουν δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να μπουν στη Βουλή έξι κόμματα (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., «Ποτάμι», Χ.Α., ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ) και να μείνουν έξω οι ΑΝΕΛ και το νεοσύστατο Κίνημα. Αν τούτο συμβεί και παράλληλα οι ψηφοφόροι επαναλάβουν τη διάθεσή τους να σκορπίσουν τις ψήφους τους σε άλλα μικρά κόμματα (στις ευρωεκλογές το έκανε το 17% των πολιτών), ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φτάσει στις 151 έδρες μόλις με 34%. Ενδεχόμενο εφιαλτικό ίσως ακόμη και για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, καθώς θα κληθεί να διαπραγματευθεί στις Βρυξέλλες έχοντας τυπικώς την πλειοψηφία της Βουλής, αλλά διαθέτοντας κατ’ ουσίαν τη στήριξη μόνον του 1/3 των πολιτών. Παρεμπιπτόντως, υπογραμμίζεται ότι ακόμη και 35% ή και 36% να λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ στο εν λόγω σενάριο, πάλι θα έχει μια ισχνή πλειοψηφία 153 - 155 εδρών.

2. Σενάριο υψηλού δικομματισμού (68%).
Εδώ η πόλωση λειτουργεί προς όφελος κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, που εκτοξεύεται στο 36%, αλλά και της Ν.Δ. που ηττάται μεν, αλλά φτάνει στο 32% (από 22,7% που έλαβε στις ευρωεκλογές). Δείτε όμως το παράδοξο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω του τρελού εκλογικού νόμου, δεν κατακτά την αυτοδυναμία! Και τούτο συμβαίνει ακριβώς γιατί μειώνεται το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που δεν θα μπουν στη Βουλή. Στην περίπτωση δε που προκύψει, όπως προβλέπει το εν λόγω σενάριο, επτακομματική Βουλή (αν μπει π.χ. και το κόμμα Παπανδρέου), τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει 147 έδρες. Θα χρειάζεται, δηλαδή, οπωσδήποτε τη βοήθεια είτε του «Ποταμιού» είτε του ΠΑΣΟΚ είτε του κ. Παπανδρέου (κάτι που έχει απορρίψει εκ προοιμίου) είτε του ΚΚΕ (κάτι που απορρίπτει ο κ. Κουτσούμπας), με συνέπεια να διαφαίνεται ως πολύ πιθανή η περίπτωση της ακυβερνησίας και επομένως και δεύτερων εκλογών.

3. Η ανατροπή της Ν.Δ.
Το τρίτο σενάριο, τέλος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναδείξει κυβέρνηση. Και τούτο διότι σε περίπτωση έστω οριακής νίκης της Ν.Δ. (π.χ. με 33% έναντι 32%) εκείνη θα έχει την ευχέρεια να συνεργαστεί πλέον όχι μόνον με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και με το «Ποτάμι» ή και με το Κίνημα ΓΑΠ, αν μπει στη Βουλή. Οπως φαίνεται στον πίνακα, σε περίπτωση επτακομματικής Βουλής, η Ν.Δ. θα είχε 143 έδρες και θα μπορούσε να συγκυβερνήσει με οποιοδήποτε κόμμα λάμβανε έστω το 4%.

Οι δύο αστάθμητοι παράγοντες

Οι δημοσκόποι επισημαίνουν δύο ακόμη κρίσιμες παραμέτρους που θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Η πρώτη αφορά τη Χρυσή Αυγή (Χ.Α.). Ολες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου εμφανίζει τους τελευταίους μήνες μια σαφή κάμψη και προβλέπουν ότι δεν θα επαναπροσεγγίσει καν το ποσοστό που έλαβε το 2012 (6,9%). Κάποιοι ερευνητές, ωστόσο, ουδόλως συμμερίζονται την αισιοδοξία όσων δηλώνουν σίγουροι ότι η Χ.Α. δεν θα είναι τρίτο κόμμα. Τονίζουν ότι στις ευρωεκλογές του Μαΐου έλαβε 110.000 περισσότερες ψήφους (!) απ’ ό,τι το 2012 και υπογραμμίζουν ότι η αίσθηση της δημοσκοπικής καθίζησης μπορεί απλώς να προκύπτει επειδή οι οπαδοί της αρνούνται να το δηλώσουν στις έρευνες. Είναι δε προφανές πως αν οι τελευταίοι επιβεβαιωθούν και η Χ.Α. μας... προκύψει τρίτο κόμμα, τούτο θα επηρεάσει προφανώς τις συνεννοήσεις των μεγαλυτέρων κομμάτων προκειμένου να μη διασυρθεί η χώρα δίνοντας διερευνητική εντολή κυβέρνησης σε έναν υπόδικο ηγέτη.

Ο δεύτερος αστάθμητος παράγοντας αφορά το κόμμα ΓΑΠ. Οι δημοσκόποι πιθανολογούν ότι ο κ. Παπανδρέου θα λάβει εντελώς ανομοιογενή ποσοστά στη χώρα, γεγονός που αποδίδουν στην προσωπική απήχησή του σε κάποιες περιοχές, όπως π.χ. στην Κρήτη ή στην Πάτρα. Τούτο όμως καθιστά δυσχερέστατη τη δημοσκοπική πρόβλεψη για τη μεσοσταθμική επίδοσή του στην επικράτεια. Πολύ περισσότερο αν αυτή μέχρι τέλους παραμείνει περί το 3%, γεγονός που, όπως επιβεβαιώθηκε και από τα σενάρια του πίνακα, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό ακόμη και για το αν θα έχει ο νικητής αυτοδυναμία.

Έντυπη