Βρισκόμαστε εδώ γιατί ακόμα μια φορά διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα στην ενημέρωση των Κώων πολιτών, πράγμα που δεν μπορεί να βοηθήσει στην διαμόρφωση ασφαλούς άποψης γύρω από τη λύση του προβλήματος που ταλανίζει την κοινωνία της Κω τους τελευταίους μήνες. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ λόγω του ρόλου της και της πολύμηνης καθημερινής παρουσίας έχει δεδομένα, που ενδεχομένως να βοηθήσουν στην εξεύρεση κάποιας λύσης και γι αυτό αισθανόμαστε την υποχρέωση, να προσπαθήσουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο της πορείας για την αντιμετώπιση του προβλήματος που δημιουργείται στην τοπική κοινωνία από τους πληθυσμούς προσφύγων και μεταναστών που έρχονται στην Κω από απέναντι παράλια και όπως όλα δείχνουν θα συνεχίζουν να έρχονται για πολύ ακόμα.
Πιστεύουμε ότι η τοπική κοινωνία πρέπει να συνεχίσει να βρίσκεται δίπλα τους βοηθώντας όσο μπορεί, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα. Αυτό θα βοηθήσει όχι μόνο τους πληθυσμούς αυτούς, αλλά και τη δική μας κοινωνία, ώστε να μην εμφανιστούν φαινόμενα επικίνδυνα για τη συνοχή της και την ομαλή λειτουργία της.
Αυτό θα συμβεί αν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς κάνουν πράξη αυτό που έκαναν οι πολίτες της Κω: να αντιμετωπίσουν δηλαδή τους πληθυσμούς αυτούς όχι βάζοντάς τους απέναντι, ως πρόβλημα, αλλά στεκόμενοι δίπλα τους, ως μέρος της λύσης του προβλήματος.
Στις 5/8/2015 η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ με επιστολή της στα αρμόδια Υπουργεία, τον Δήμο την Περιφέρεια και τα ΜΜΕ ζήτησε τη δραστηριοποίηση της πολιτείας σε τρεις κατευθύνσεις
Λήψη βραχυπρόθεσμων μέτρων: Η κυβέρνηση να ενημερώσει επίσημα και υπεύθυνα τον κωακό λαό σχετικά με τα κέντρα υποδοχής. Να τεθούν οι βάσεις για την δημιουργία κέντρου υποδοχής.
Λήψη μακροπρόθεσμων μέτρων: Να κινηθούν διαδικασίες σε συνεργασία με τους ευρωπαίους πολίτες και Διεθνείς Οργανώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανατροπή του νομικού καθεστώτος στο θέμα των προσφύγων και μεταναστών, που θυματοποιεί πολλαπλά τους ίδιους αθώους ανθρώπους.
Λήψη άμεσων έκτακτων μέτρων κατεπειγόντως: Να δημιουργηθεί χώρος φιλοξενίας με εξασφαλισμένη τη σίτιση, σε προσωρινό καταυλισμό υπό την εποπτεία του κράτους ή ακόμα και στα πάρκα της πόλης με την εξασφάλιση των στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης.
Τονίζαμε μάλιστα ότι «η κατάσταση θα πρέπει να αναλυθεί και να αντιμετωπιστεί στα τρία επίπεδα, τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό, με παράλληλες ενέργειες» στις παραπάνω κατευθύνσεις.
Όντως, μια αλλαγή στην νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα επέτρεπε την απρόσκοπτη διέλευση των πληθυσμών αυτών στις χώρες της Ευρώπης, όλοι καταλαβαίνουμε ότι θα έλυνε το πρόβλημα αλλά επίσης όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο. Επίσης, θεωρούμε ότι είναι αποδεκτό από όλη την κοινωνία της Κω ότι μέχρι να συμβεί αυτό σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σε τοπικό επίπεδο, αφού η ροή των προσφύγων και μεταναστών προς τον τόπο μας συνεχίζεται.
Αυτή η απουσία λύσεων σε τοπικό επίπεδο είναι ο λόγος διόγκωσης του προβλήματος το περασμένο καλοκαίρι, είναι το δεδομένο, που οδήγησε στην κακή διαχείριση του προβλήματος, στο τριήμερο της καταγραφής στο γήπεδο, που συγκέντρωσε όλα τα κανάλια στο νησί και μας δυσφήμισε σε όλο τον κόσμο.
Αυτή τη στιγμή, έστω και με καθυστέρηση, υπάρχει ένα σημείο αφετηρίας για τη λύση του προβλήματος σε τοπικό επίπεδο. Υπάρχει ένα νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο και αφορά στην ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Υποδοχής στο πρώην Στρατόπεδο Λινοποτίου και το οποίο πιστοποιεί την παρουσία της Κυβέρνησης στη λύση του προβλήματος.
Γύρω από το ζήτημα αυτό υπάρχει ένα έλλειμμα στην ενημέρωση. Υπάρχει ήδη από το καλοκαίρι και αυτός είναι ο λόγος που η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ κάλεσε στις αρχές Δεκεμβρίου, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, για να μας ενημερώσει σχετικά με τον νόμο και την προβλεπόμενη λειτουργία του Κέντρου Υποδοχής.
Όμως ο νόμος αυτός δεν γίνεται δεκτός χωρίς αντιδράσεις στο νησί μας.
Κατ΄ αρχάς υπάρχουν αντιδράσεις για τον συγκεκριμένο χώρο από τους κατοίκους και τους επιχειρηματίες της περιοχής, τις οποίες θεωρούμε απόλυτα δικαιολογημένες αν και σε κάποιες περιπτώσεις λόγω κυρίως παραπληροφόρησης νομίζουμε ότι είναι υπερβολικές. Γενικά όμως θεωρούμε εύλογη την ανησυχία τους και θα ήταν ευχής έργο να είχε προταθεί ένας άλλος χώρος, που να μην ενοχλεί κανένα.
Μια άλλη σειρά αντιδράσεων προέρχεται από επιχειρηματίες από όλο το νησί και από τον Δήμο της Κω.
Το κυρίως πρόβλημα, σ’ αυτή την περίπτωση, δεν είναι ο χώρος εγκατάστασης. Είναι ο χαρακτήρας της λειτουργίας και ο χαρακτηρισμός του χώρου αυτού.
Το ποιες δηλαδή θα είναι οι υπηρεσίες που καλείται να στεγάσει και αν θα ονομαστεί επισήμως Κέντρο Υποδοχής ή όχι.
Αυτό το όχι, σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αποσύρεται εξ ολοκλήρου ο νόμος, με βάση τον οποίο πιστοποιείται η συμμόρφωση της χώρας μας στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Και αν δεν υπάρχει νόμος, δεν υπάρχει Κέντρο Υποδοχής και δεν υπάρχει και η αναμενόμενη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το καθοριστικό λοιπόν στοιχείο το οποίο θα πρέπει να αναδειχθεί είναι το ότι η ευρωπαϊκή ένωση επιτάσσει την ίδρυση Κέντρου Υποδοχής και σύμφωνα με συγκεκριμένο πρότυπο το οποίο προβλέπει:
τη στέγαση και τη λειτουργία υπηρεσιών όπως: υπηρεσίες καταγραφής και ταυτοποίησης, γραμματεία, διοίκηση, ιατρείο, λογιστήριο, μαγειρείο, εστιατόριο, τουαλέτες, ντουζιέρες, γραφεία, αποθήκες τροφίμων, αποθήκες ιματισμού, χώροι διαμονής κλπ
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διατεθούν κονδύλια για:
Την κατασκευή των χώρων αυτών
τον εξοπλισμό τους, για παράδειγμα, αυτοκίνητα, λεωφορεία, υπολογιστές, ηλεκτρικός εξοπλισμός, επίπλωση κλπ.
τη μισθοδοσία του προσωπικού που θα στελεχώσει τις υπηρεσίες,
την τροφοδοσία πχ τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, σεντόνια κλπ
Η ψήφιση του νόμου δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να εξασφαλίσει από την Ε.Ε. τα κονδύλια αυτά.
Αντιδρώντας στην προοπτική λειτουργίας Κέντρου Υποδοχής, η Δημοτική Αρχή έσπευσε να προτείνει 10 άλλους χώρους, όχι για την εγκατάσταση του ψηφισμένου Κέντρου Υποδοχής αλλά απλώς για την μετεγκατάσταση του Κέντρου Καταγραφής και Ταυτοποίησης από το Αστυνομικό Τμήμα της πόλης σε άλλο χώρο εκτός αστικού ιστού. Πρότεινε μάλιστα και τη δημιουργία υποδομής φιλοξενίας 300 – 400 ατόμων.
Αυτοί οι δέκα χώροι δεν είναι προτάσεις για το νόμο που έχει ψηφιστεί. Είναι προτάσεις για ένα άλλο νόμο ή για ένα άλλο μη νόμο, μια άτυπη μορφή.
Η αντιπρόταση από πλευράς Δημάρχου, στην ουσία, δεν αφορά στη θέση του «Κέντρου» πάνω στο νησί, αλλά στον χαρακτήρα του. Είναι πρόταση για το πού θα εγκατασταθεί κάτι άλλο και όχι αυτό που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τα όσα είπε στην πρόσφατη συνάντηση με τους βουλευτές στην αίθουσα του ΕΒΕΔ, προτίθεται, όπως είπε ο Δήμαρχος, «το χώρο αυτό να τον φτιάξει ο Δήμος της Κω χωρίς να ζητήσει δραχμή».
«Πόσο πιο απλό, πόσο πιο απλό;» Φώναξε κάποιος από το κοινό.
Όντως φαίνεται απλό. Είναι όμως τόσο απλό όσο φαίνεται;
Ακόμα κι αν ο Δήμος αναλάβει την κατασκευή των εγκαταστάσεων, τι θα γίνει με τη λειτουργία του χώρου; Ποιος θα αναλάβει τη λειτουργία ενός τέτοιου Κέντρου Καταγραφής, έτσι όπως το περιέγραψε ο Δήμαρχος, δηλαδή με δυνατότητα φιλοξενίας 300 – 400 ατόμων; Μήπως ο Δήμος της Κω; Δεν ακούσαμε τον Δήμαρχο να λέει γι αυτό.
Είναι απλό να καλυφθούν από τον Δήμο οι δαπάνες για τις απαραίτητες υποδομές, τον εξοπλισμό, τη λειτουργία, τη μισθοδοσία, την τροφοδοσία και όλα όσα προαναφέραμε;
Είναι δυνατόν να χρηματοδοτήσει ο Δήμος της Κω και οι πολίτες του νησιού κάτι τέτοιο; Μπορούν οι δημότες της Κω να υποστηρίξουν οικονομικά ένα τέτοιο εγχείρημα; Ρωτήθηκαν γι αυτό; Ή μήπως θα αποφασίσει γι’ αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο;
Και αν όχι, που θα βρεθούν τα κονδύλια;
Ή μήπως θεωρείται ως δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να χρηματοδοτήσει τον Δήμο για μια τέτοια μορφή λειτουργίας; Και αν ναι, από πού προκύπτει αυτό;
Τέλος, μήπως ο Δήμος θα αναλάβει μόνο την κατασκευή και η κυβέρνηση την ευθύνη της λειτουργίας; Θα χρηματοδοτήσει δηλαδή η Ε.Ε. ένα μικρότερο Κέντρο, χωρίς την ταμπέλα του Κέντρου Υποδοχής;
Αυτά τα ερωτήματα μένει να απαντηθούν από τον Δήμο, για να μπορέσουν οι πολίτες να κατανοήσουν την πρόταση του Δημάρχου.
Για την κυβέρνηση είναι προφανές ότι έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εγκατάσταση και λειτουργία Κέντρου Υποδοχής με δυνατότητα φιλοξενίας 1000 ατόμων. Για ποιες ακριβώς δραστηριότητες, είναι κάτι που πρέπει να αποσαφηνιστεί από επίσημα κυβερνητικά χείλη.
Μετά τη χρηματοδότηση εγκατάστασης και λειτουργίας, το επόμενο θέμα, που θα πρέπει να μας απασχολήσει, αφορά στη χωρητικότητα της δομής και πιο συγκεκριμένα, αν μια δομή χωρητικότητας 300 – 400 ατόμων μπορεί να καλύψει με επάρκεια τις υπάρχουσες ανάγκες.
Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Δημάρχου, η εκτίμησή του είναι ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα έρχονται στην Κω 10 με 15 χιλ τη βδομάδα, δηλαδή, περίπου 1500 - 2500 την ημέρα.
Αυτοί οι 1500 – 2500 θα πρέπει να συλλαμβάνονται από το λιμεναρχείο, και να μεταφέρονται όλοι με πούλμαν στο κέντρο καταγραφής, να παραμένουν εκεί, να σιτίζονται και μετά την ολοκλήρωση της διαδικασία της ταυτοποίησης, να μεταφέρονται ξανά στο λιμάνι για την αναχώρησή τους.
Για να μην υπάρχει πρόβλημα και με δεδομένη τη χωρητικότητα των 300-400 ατόμων, θα πρέπει να ταυτοποιούνται κάθε μέρα 1000 – 1500 άνθρωποι. Είναι αυτό εφικτό; Και αν όχι, που θα καταλήγουν οι υπόλοιποι, πού θα διανυκτερεύουν; Θα αφήνονται ελεύθεροι ή θα στοιβάζονται στα συρματοπλέγματα του Κέντρου;
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το σκεπτικό όσων αντιτίθενται στη λειτουργία ενός κέντρου ικανής χωρητικότητας.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς η απουσία ενός τέτοιου χώρου μπορεί να αποτρέψει πρόσφυγες και μετανάστες να περιφέρονται στην πόλη ή στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου, πράγμα που για όσους διαφωνούν με το νόμο, δεν είναι αποδεκτό;
Και πώς θα αποτραπεί σε αυτή την περίπτωση η παραμονή ή η έλευση νέων ΜΚΟ, όταν θα υπάρχουν οι συνθήκες που ευνοούν την παρουσία τους στο νησί, για την οποία υπάρχουν πολλές αντιδράσεις; Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς νομίζουν, σε αυτή την περίπτωση, ότι μπορεί να ελεγχθεί η δράση τους, πράγμα που απαιτούν όσοι διαφωνούν με την παρουσία τους. Αυτή την περίοδο οι ΜΚΟ επιτελούν σημαντικό έργο για τους προσφυγικούς πληθυσμούς, καλύπτοντας τα κενά που αφήνει η πολιτεία.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς θα ελεγχθούν τα φαινόμενα εκμετάλλευσης των πληθυσμών αυτών, τα οποία τεκμηριωμένα υπάρχουν και στη δική μας πόλη.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ομαλά οι υπηρεσίες της Αστυνομίας και του Λιμεναρχείου.
Όσον αφορά στο σκεπτικό ότι η παρουσία του Κέντρου Υποδοχής στο νησί μας, αυτόματα το χαρακτηρίζει ως Πύλη Εισόδου προσφύγων και μεταναστών, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο τη θέση της Κω στην τουριστική αγορά, ας εξετάσουμε την αντίθετη περίπτωση:
Η μη ύπαρξη στην Κω Κέντρου Υποδοχής, ενδεχομένως να μη χαρακτηρίζει την Κω ως Πύλη Εισόδου προσφύγων και μεταναστών, αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα πάψει και να είναι στην πράξη Πύλη Εισόδου, ότι θα ανακοπεί και η ροή προς το νησί μας. Το αποτέλεσμα θα είναι μια κατάσταση στην καλύτερη περίπτωση παρόμοια με την περσινή, αφού οι ροές αναμένονται μεγαλύτερες.
Αντίθετα, ο χαρακτηρισμός της Κω ως Πύλης Εισόδου, μπορεί να συνδυαστεί με μια επιθετική τουριστική πολιτική στη βάση του ότι ο πληθυσμός των προσφύγων φιλοξενείται σε πρότυπα κέντρα, προβάλλοντας για την Κω το πρόσωπο της οργανωμένης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, το οποίο έπρεπε να είχε προβληθεί εξ αρχής στη βάση των όσων από την αρχή υποστηρίζει και κάνει πράξη η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ καθημερινά εδώ και 7 μήνες.
Αν θέλει η Κως να παραμείνει ψηλά στις προτιμήσεις των ευρωπαίων τουριστών, θα πρέπει να προβληθεί προς τα έξω ότι αντιμετωπίζουμε την παρουσία των ανθρώπων αυτών με ευαισθησία και σεβασμό για το δράμα, το οποίο βιώνουν. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να καταθέσουμε, είναι ότι οι ευρωπαίοι δεν θέλουν να επισκεφτούν και να υποστηρίξουν οικονομικά ένα τόπο που δεν σέβεται τους ανθρώπους, ειδικά όταν πρόκειται για πρόσφυγες.
Κλείνοντας θέλουμε να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας που ο Δήμαρχος της Κω και στην ομιλία του στη συνάντηση στο ΕΒΕΔ και στη Διεθνή Διάσκεψη Δημάρχων στη Βιέννη, αναφέρθηκε στην αλληλεγγύη των Κώων πολιτών, (ανεξάρτητα αν αποφεύγει να κάνει αναφορά στο δικό μας σωματείο) λέγοντας:
«Οι πολίτες της Κω έδειξαν την αλληλεγγύη τους, φροντίζοντας οι ίδιοι να προσφέρουν τροφή, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης σε κατατρεγμένους ανθρώπους.»
Περιμένουμε όμως να μη μείνει στα λόγια, αλλά να βοηθήσει έμπρακτα τις προσπάθειες των πολιτών και του σωματείου μας.
Προσκλήσεις προς τους πολίτες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους κάθε άλλο παρά βοηθούν στην εξεύρεση λύσης αλλά οδηγούν την κοινωνία σε διχασμό και πόλωση, τραυματίζοντάς την ανεπανόρθωτα.
Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος είναι η άμεση εξεύρεση λύσης με συνεργασία Κυβέρνησης και Δήμου, και η οποία μπορεί να προκύψει μόνο σε κλίμα ηρεμίας και νηφαλιότητας.
Τέλος, ευχαριστούμε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κώου για τον θετικό τρόπο με τον οποίο αναφέρθηκε στην ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, (προτείνοντας μάλιστα να αναλάβουμε τον έλεγχο των ΜΚΟ, κάτι το οποίο όμως θεωρούμε ότι είναι αρμοδιότητα του κράτους και όχι δική μας), μέσα από όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του αλλά και στη συνάντηση στο ΕΒΕΔ.
Ευχαριστούμε
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ
Το ζήτημα εξόδου χωρών από την Σένγκεν δεν έχει τεθεί ούτε συζητηθεί, ξεκαθάρισε ο Επίτροπος Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος.
«Κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται καν» δήλωσε ο κ. Αβραμόπουλος, μιλώντας σε εκδήλωση του Economist The world in 2016-Gala Dinner» στην Αθήνα.
Ο κ. Αβραμόπουλος τόνισε, όμως, ότι όλες οι χώρες-μέλη της ζώνης οφείλουν να εφαρμόζουν όσα προβλέπονται από τον συνοριακό κώδικα –κάτι το οποίο χαρακτήρισε «αυτονόητο».
Την ίδια ώρα, ο Ευρωπαίος Επίτροπος ανέφερε ότι η εφαρμογή των κοινών κανόνων διασφαλίζει το μεγάλο επίτευγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αλλά και προστατεύει τα ίδια τα κράτη-μέλη. «Όλοι μοιραζόμαστε την ευθύνη για την ασφαλή μας, ελεύθερη μετακίνηση στη ζώνη Σένγκεν».
Ο κ. Αβραμόπουλος στάθηκε και στην ευρωπαϊκή πρόταση για τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής, εξηγώντας ότι τα ελληνικά εξωτερικά σύνορα είναι τα κοινά σύνορα της Γηραιάς Ηπείρου και όλοι από κοινού πρέπει να συνδράμουν στη φύλαξή τους.
«Η Ελλάδα έχει μόνο ένα δρόμο μπροστά της, της Ευρώπης. Αυτή ήταν και παραμένει μια ιστορική επιλογή, με ιστορική προοπτική» ανέφερε χαρακτηριστικά, και ξεκαθάρισε ότι η Έκθεση Αξιολόγησης Σένγκεν του Νοεμβρίου διαπίστωσε μια σειρά από ελλείψεις που πρέπει να θεραπευτούν.
«Οι ελληνικές αρχές είναι ενήμερες και όπως είναι εύλογο προχωρούν ήδη στις απαραίτητες ενέργειες. Φυλάμε σύνορα δεν σημαίνει κλείνουμε τα σύνορα: Σημαίνει, διεκπεραιώνουμε όλους τους ελέγχους ασφάλειας και καταγραφής των εισερχόμενων μεταναστών» τόνισε ο κ. Αβραμόπουλος.
Παράλληλα εξέφρασε την πεποίθηση πως τα κενά που υπάρχουν μπορούν να καλυφθούν και με τη συνδρομή των εμπειρογνωμόνων από όλα τα κράτη-μέλη που θα εγκατασταθούν στα hotspot.
«Η ελληνική κυβέρνηση έχει εντατικοποιήσει τους ρυθμούς, ώστε όλα, για όσα έχει δεσμευτεί, να είναι έτοιμα μέσα στις τελικές προθεσμίες. Κανείς δε θέλει να φτάσουμε το Μάιο και να συνεχιστούν έλεγχοι στα «εσωτερικά σύνορα» στην Ευρώπη, όπως γίνεται ήδη μεταξύ Αυστρίας και Γερμανίας και αλλού» υπογράμμισε ο κ. Αβραμόπουλος.
Αναφερόμενος στο «κόστος» που θα είχε η διάλυση της συνθήκης Σενγκεν, ο Ευρωπαίος Επίτροπος τόνισε ότι είναι πρωτίστως συμβολικό αλλά και οικονομικό.
ethnos.gr
Νέα τραγωδία σημειώθηκε σήμερα στα νερά του Αιγαίου. Τουλάχιστον 33 πρόσφυγες, ανάμεσά τους παιδιά, πνίγηκαν στ΄ανοικτά των τουρκικών ακτών, όταν το πλοιάριο στο οποίο επέβαιναν ανατράπηκε.
Όπως μετέδωσε σήμερα το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή, οι μετανάστες από τη Συρία, το Αφγανιστάν αλλά και τη Μιανμάρ είχαν αναχωρήσει από την τουρκική επαρχία Τσανάκκαλε και προσπαθούσαν να φθάσουν στη Λέσβο.
Αδιευκρίνιστος παραμένει ο αριθμός των αγνοουμένων, σύμφωνα με φωτογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Άλλοι μετανάστες, των οποίων ο αριθμός δεν κατέστη δυνατόν να προσδιοριστεί, αγνοούνται. "Είμαστε πολύ λυπημένοι. Τουλάχιστον είκοσι από τους φίλους μας αγνοούνται", δήλωσε κλαίγοντας ένας από τους συντρόφους τους στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Σύμφωνα με το τουρκικό ιδιωτικό πρακτορείο ειδήσεων Dogan, η τουρκική ακτοφυλακή διέσωσε 43 μετανάστες, οι περισσότεροι μεταξύ αυτών ήταν γυναίκες και παιδιά, σύμφωνα με τον φωτογράφο του AFP.
Μήνα με τον μήνα θα… σιτίζονται πρόσφυγες και μετανάστες, που βρίσκονται σε κέντρα φιλοξενίας, κράτησης και προαναχωρησιακά κέντρα. Ο μεγάλος διαγωνισμός για τα τροφεία σίτισης συνολικά σε όλο το εύρος, δεν έχει ακόμη ανοίξει, αλλά ακόμη και αν γίνει θα πάρει μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου τελεσφορήσει.
Για αυτό το λόγο έως τα τέλη της εβδομάδος αναμένεται τροπολογία του νόμου για την διακήρυξη πρόχειρων διαγωνισμών με απευθείας ανάθεση έργου ανά μήνα μέχρι να ολοκληρωθεί ο «μεγάλος» διαγωνισμός, που θα καλύψει τις ανάγκες σίτισης για την επόμενη 3ετία. Μέχρι την έγκριση της τροπολογίας για τους πρόχειρους διαγωνισμούς, αν αυτή επιτευχθεί, η σίτιση προσφύγων και μεταναστών συνεχίζει να γίνεται από τον Στρατό, την Εκκλησία, τις λέσχες της ΕΛ.ΑΣ., την τοπική αυτοδιοίκηση, ΜΚΟ και απλούς πολίτες.
Τα 6.000.000 ευρώ που είχαν εξασφαλιστεί το περασμένο καλοκαίρι με εσωτερικό δανεισμό για αυτό τον σκοπό και την αποπληρωμή των μεγάλων οφειλών προς τις εταιρείες κέτερινγκ, μετά τα διαδοχικά «μπλοκαρίσματα» του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ποτέ δεν αποδεσμεύτηκαν για την αξιοποίησή τους. Οι οφειλές προς τις τέσσερις εταιρείες κέτερινγκ είχαν φθάσει τα 11 εκατομμύρια ευρώ, ωστόσο μετά την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έγινε η ενταλματοποίησή τους, και αποπληρώθηκαν πάνω από τα μισά μέσω του προϋπολογισμού.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο με αλλεπάλληλες αποφάσεις του έχει κρίνει παράνομη τη διάταξη στο νόμο για την Ανθρωπιστική Κρίση που επέτρεπε την κάλυψη της δαπάνης σίτισης των αλλοδαπών από τον κρατικό προϋπολογισμό, δίχως να έχει προηγηθεί διαγωνισμός για την ανάδειξη-επιλογή των εταιρειών catering.
«Είναι αδιανόητο να συζητούν για διαγωνισμό και συγκεκριμένους αριθμούς μερίδων φαγητού, όταν οι ροές των προσφύγων και μεταναστών μεγαλώνουν καθημερινά. Πως είναι δυνατόν να προκαθοριστεί ο αριθμός των ανθρώπων που πρέπει να φάνε; Αν πούμε ότι πρέπει να σιτιστούν 100.000 άνθρωποι σήμερα, αλλά έρθουν 100 παραπάνω, τι θα τους κάνουμε; Θα τους αφήσουμε νηστικούς;» αναρωτιούνται εκνευρισμένα, στελέχη του αρμόδιου υπουργείου και της ΕΛ.ΑΣ..
Για κάποια μικρά χρονικά διαστήματα αλλοδαποί που οδηγούνταν στο Κέντρο Ταυτοποίησης στη Μόρια της Λέσβου δεν κρατούνταν αλλάαφήνονταν άμεσα ελεύθεροι καθώς η ΕΛ.ΑΣ. δεν είχε τη δυνατότητα να τους παράσχει φαγητό. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., το περασμένο καλοκαίρι προκειμένου να ξεπεράσει θέματα νομιμότητας των συμβάσεων που είχε υπογράψει η ΕΛ.ΑΣ. με ιδιοκτήτες εταιρειών catering, συμπεριέλαβε στο νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης άρθρο που α) παρείχε τη δυνατότητα η δαπάνη σίτισης να καλύπτεται από τον τακτικό προϋπολογισμό της ΕΛ.ΑΣ. ακόμα κι εάν το έργο έχει παραχωρηθεί με απευθείας ανάθεση και β) βάπτιζε «σύννομες» όλες τις συμβάσεις που είχαν υπογραφεί από τον Οκτώβριο του 2013 και μετά.
Ωστόσο, τις εν λόγω συμβάσεις είχαν κρίνει παράτυπες το Νομικό Συμβούλιο και το Ελεγκτικό Συνέδριο του Κράτους. Στις γνωμοδοτήσεις τους διαπίστωναν ότι η διαδικασία της απευθείας ανάθεσης επιτρέπεται να εφαρμοστεί μία και μόνη φορά για λόγους κατεπείγοντος καθώς και ότι η κάλυψη της δαπάνης με διαδικασία όμοια εκείνης που ακολουθείται για τους κρατουμένους των Αστυνομικών Τμημάτων δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση των παράτυπων μεταναστών. Παρόμοιο ήταν το σκεπτικό της «διπλής» απορριπτικής απόφασης που έκρινε παράτυπη την εκταμίευση 6 εκατ. ευρώ από τα δημόσια ταμεία προκειμένου να καλυφθούν οι δαπάνες σίτισης των αλλοδαπών κρατουμένων δίχως να προηγηθεί δημόσιος διαγωνισμός για την ανάδειξη-επιλογή των εταιρειών catering.
Το περασμένο φθινόπωρο ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκος Τόσκας και ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας κ. Φιλιππάκος, είχαν δηλώσει πως δεν αισθάνονται περήφανοι για το θέμα, είχαν επισημάνει τα πάρα πολλά λάθη που έγιναν από κρατικούς φορείς και το χαρακτήρισαν, το «υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί».
thetoc.gr
Μόνο η ανάγνωση του αριθμού σοκάρει. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης έδωσε την Παρασκευή (29/1) στη δημοσιότητα στοιχεία, που δείχνουν πως μόνο τον Ιανουάριο του 2016 έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι τους πρώτους οκτώ μήνες του 2015.
Συγκεκριμένα, ως τις 28 του τρέχοντος μήνα έχασαν τη ζωή τους στο Αιγαίο 218 άνθρωποι και για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος να σημειωθεί πως ο ίδιος αριθμός είχε καταγραφεί από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 2015. Συν τοις άλλοις, 26 πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φθάσουν στην Ιταλία με τον Δ.Ο.Μ να εξηγεί ότι οι διακινητές α και τα γεμίζουν με ακόμη περισσότερους ανθρώπους από ό,τι μέχρι πέρυσι.
Ο εκπρόσωπος του Οργανισμού, Τζόελ Μίλμαν, μάλιστα, υποστήριξε ότι οι ακόμη πιο ριψοκίνδυνες πρακτικές των διακινητών ενδέχεται να οφείλεται στον «πανικό στην αγορά πως όλο αυτό δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ ακόμη», διότι οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ λαμβάνουν μέτρα για να μειώσουν τη ροή προσφύγων και μεταναστών.
Ο ίδιος επισήμανε πως κατά τα φαινόμενα νέες συμμορίες ελέγχουν τις μεταναστευτικές οδούς της βόρειας Αφρικής.
«Υπήρξε μια πολύ αξιοσημείωτη περίοδος στα τέλη της χρονιάς, όταν δεν αναχωρούσαν πλεούμενα από τη Λιβύη και είχαμε ακούσει από τις πηγές μας στη βόρεια Αφρική πως αυτό οφειλόταν σε μάχες ανάμεσα σε φυλές ή ανάμεσα σε συμμορίες για τον έλεγχο της αγοράς», ανέφερε ο Μίλμαν.
«Και τώρα που (η διακίνηση) εντείνεται ξανά και μοιάζει να είναι πιο θανάσιμη, αναρωτιόμαστε: ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτών των οργανώσεων που ανέλαβαν τη διακίνηση;», πρόσθεσε ο ίδιος.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ