Τούτη την ώρα οι συμβουλές μας για ψυχραιμία, νηφαλιότητα, υπομονή και επιμονή δεν μπορούν εύκολα να εισακουστούν και ηχούν εθιμοτυπικές.
Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει φροντίσει από τα πρώτα μαθητικά χρόνια να ποντάρει και να επενδύσει χρόνο, χρήμα, ενέργεια, στόχους, όνειρα και μπόλικη ματαιοδοξία στο αποτέλεσμα αυτών των εξετάσεων.
Όλη η εκπαιδευτική διαδικασία συμπυκνώνεται - αυτοπραγματώνεται στα μαθήματα ανά κατεύθυνση και στην βαθμολογία που θα προκύψει:
Το μεν πρώτο (επιλογή μαθημάτων) τετριμμενοποιεί την εκπαίδευση και ορίζει αυστηρά το πλαίσιο ανάπτυξης των δεξιοτήτων του μαθητή.
Το δε δεύτερο έχει να κάνει με μίαν ιδιότυπη ενίοτε στιγμιαία και άκρως ταξική μορφή αξιοκρατίας - βαθμολόγησης. (το σύστημα θεωρεί δεδομένο το φροντιστήριο).
Η μέρα δεν ενδείκνυται για περαιτέρω θεωρίες και αναλύσεις... Θα ήταν παρακινδυνευμένο...
Η κοινωνία και οι θεσμοί της οφείλουν να εμπιστευτούν τους νέους ανθρώπους. Τους το χρωστάμε.
Είτε έχουν πανεπιστημιακά πτυχία είτε όχι.
Άλλωστε στο στίβο της ζωής τα τυπικά προσόντα - πτυχίο μπορούν βοηθήσουν μέχρι το σημείο που θα αποδειχτεί η μη κατοχή των ουσιαστικών.
Το γραφείο ή η επιχείρηση του μπαμπά δεν είναι πάντα και προπάντων όχι για όλους η ενδεδειγμένη λύση που έχει απ’ όλα. Λίγο από συνέχεια, όνομα, status, οικονομική ευρωστία αλλά και ευνουχισμό....
Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ των παιδιών μας με τους όρους που η απαστράπτουσα τάξη μιας συμβατικής - συντηρητικής κοινωνίας οριοθετεί, δεν ταυτίζεται με την ΕΥΤΥΧΙΑ τους...
Το βιώνουμε στη πράξη και καθρεπτίζεται στα προβλήματα των παιδιών μας, όσο κι αν τα κρύβουμε κάτω από το χαλί για να μην χαλάσει η δήθεν εικόνα μας!
Καλή επιτυχία παιδιά!
Παίξτε στο γήπεδο που γουστάρετε!
Επιλέξτε το παιχνίδι και σκοράρετε!
Μην χαρίσετε τα όνειρά σας ως αντιπαροχή σε κανέναν!
Αυτά είναι που κυοφορούν την ΕΛΠΙΔΑ.
Το άγχος δεν είναι δικό σας... επιστρέψτε το σε εκείνους που τεχνηέντως ή και σκοπίμως σας το επέβαλαν.
Τούτος ο κόσμος και το μέλλον του είναι δικό σας.