α. Γνωστή εικόνα καλοκαιριού: καταλήψεις κοινοχρήστων χώρων, δάσος διαφημιστικές πινακίδες στα πεζοδρόμια, σταντ, ανεξέλεγκτο παρκάρισμα, αντι-αισθητική εμφάνιση καταστημάτων, πρόχειρες-παράγκες προθήκες εμπορευμάτων, αλαλούμ με σκίαστρα-πέργκολες, τραπεζοκαθίσματα, προσφορά ποτών και φαγητών παντός είδους από (σχεδόν) όλους, καταστρατήγηση εγκρίσεων-κανονισμών-αδειών καταστημάτων, ηχητική ρύπανση, ομπρέλες μέχρι το κύμα, μόνιμες κατασκευές στην άμμο,….
Ένα δράμα που χρήζει σχεδίου διαχείρισης σε συνθήκες οικονομικής καταβαράθρωσης και τεράστιου ανταγωνισμού μεταξύ τόπων, πόλεων, περιβάλλοντος και πολιτισμού.
---Οι ίδιοι άνθρωποι που ως πεζοί θέλουν να έχουν χώρο να κυκλοφορούν στο πεζοδρόμιο, ως οδηγοί θέλουν να παρκάρουν όπου τους βολεύει στενεύοντας τους δρόμους και κλείνοντας ράμπες αναπήρων και απαγορεύοντας στα καροτσάκια παιδιών να περνούν.
---Στο νοσοκομείο μας λογικά θα έπρεπε να δείχνουμε σεβασμό στην κίνηση των εισερχομένων-εξερχομένων ασθενών και συγγενών, που είμαστε εμείς.
---Η ‘’λεγόμενη’’ παλιά πόλη στο έλεος της ατομικής πρωτοβουλίας και γι αυτό υποβαθμίζεται στερούμενη ενός συμπαγούς αισθητικού και εμπορικού στυλ.
---Η κατάσταση με τα πολυπληθή τραπεζάκια στις πλατείες Ελευθερίας, Καζούλη, Κονίτσης και τους γύρω πεζόδρομους δεν είναι η καλύτερη. Θα μπορούσε με ένα σχεδιασμό να γίνουν ενδιαφέρουσες και γι αυτό πιο ελκτικές.
---Η κατάσταση στους βασικούς εμπορικούς δρόμους Κανάρη, Αβέρωφ και Ε. Βενιζέλου κάθε άλλο παρά μας τιμά σαν εικόνα-λειτουργία του 3ου τουριστικού προορισμού της Ελλάδας, όπως αυτάρεσκα λέμε.
---Η προσφάτως ανακαινισθείσα πλατεία ΑΝΤΑΓΟΡΑ (ΜΑΡΙΤΙΝΑ) στα πλαίσια του προγράμματος ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων (στρατηγικό στοιχείο των Ιταλών πολεοδόμων του 1933) που ξοδεύτηκαν 4,5 εκ ευρώ, θα φιλοξενήσει λέει: ‘’τέντες και τραπεζοκαθισματα’’ για να αποκτήσει ζωή και να αναπνεύσουν οικονομικά τα παρακείμενα καταστήματα! Έτσι γίνεται όπου ο σχεδιασμός και η δαπάνη δημόσιου χρήματος δεν γίνεται για να εξυπηρετηθούν στρατηγικοί στόχοι αναβάθμισης του τοπικού προϊόντος, αλλά προσωπικά αιτήματα …συνδημοτών μας! Αλήθεια πριν γίνει η τοποθέτηση του γλυπτού συμπλέγματος και η προωθούμενη …αξιοποίηση, δεν θα έπρεπε για την τιμή των όπλων (των 4,5 εκ. ευρώ) να δοκιμάσουμε άλλους τρόπους ανάδειξης της δημόσιας επένδυσης; Τόσο πολύ στερούμαστε δημιουργικών ιδεών και καινοτόμων προτάσεων και καταφεύγουμε στα τραπεζάκια έξω;
β. Η διαχείριση του ιδιωτικού τουριστικού προϊόντος είναι και με ευθύνη Δήμου και Κυβέρνησης (…των θεσμών). Ο χώρος των πεζοδρομίων, πλατειών και πεζόδρομων και κατά παραχώρηση και των παραλιών ανήκει στο δήμο και συγκεκριμένα στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, που οφείλει να καθορίσει τους κανόνες χρήσης τους, έτσι ώστε να αποπνέεται ο σεβασμός στον πολίτη-παραγωγό-καταναλωτή με το να υπάρχει ο απαραίτητος χώρος για την άνετη διέλευση των πεζών και κυρίως ηλικιωμένων, των αναπηρικών και παιδικών καροτσιών, των νεαρών μητέρων με μικρά παιδιά, των επισκεπτών και άλλων ειδικών χρηστών.
Στο νησί μας, το να υπάρχουν καφέ με τραπεζάκια έξω είναι όχι μόνο αναπόφευκτο, αλλά και επιθυμητό. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να εφαρμοστεί ο νόμος και ο κανονισμός προστατεύοντας κατά προτεραιότητα τα δικαιώματα των πεζών, δημοτών και τουριστών και μετά να δοθεί η δυνατότητα ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων. Ο δήμος το αντίτιμο από τα καταστήματα που τους παρέχει δημόσιο χώρο πρέπει να το απαιτεί και να το διαθέτει αποδεδειγμένα για την επισκευές και έργα στην πόλη.
Όλοι δεν έχουμε την ίδια οικονομική ευχέρεια και ο τουρισμός ανεβάζει το κόστος διαβίωσης. Ο δήμος μπορεί να παρέμβει στο κόστος αναψυχής δημιουργώντας καφέ σε πάρκα όπου οι τιμές θα είναι προσιτές. Ένα τέτοιο αναψυκτήριο στο πάρκο ‘’Κώων προσφύγων και μεταναστών-Ιεχωβά’’ θα ήταν καλό.
γ. Η δημιουργία κουλτούρας όπου κάποια πράγματα –όπως το να μην κλείνουμε τη διάβαση, να μην παρκάρουμε σε πεζόδρομο, να σεβόμαστε την άδεια λειτουργίας του καταστήματος μας κλπ είναι μια μακρά διαδικασία που πρέπει να ξεκινήσει σε πολλά επίπεδα: σχολείο, δράσεις δήμων, πολιτιστικές εκδηλώσεις. Δεν γίνεται να περιμένουμε την αλλαγή νοοτροπίας. Πρέπει να υπάρχει συνεχής δημοτικός έλεγχος και επιβράβευση αλλά και παρεμβάσεις πολιτών με ζητούμενο την ισονομία.
δ. Η πρώτη δημαρχιακή περίοδος Κυρίτση συνοδεύτηκε από μερικές σοβαρές επεμβάσεις στην οργάνωση, την λειτουργία και την εμφάνιση της πόλης δηλαδή του δημοτικού υποστηρικτικού μηχανισμού του τοπικού τουριστικού προϊόντος! Έγιναν λάθη στην μεθοδολογία με αποτέλεσμα να μην γίνει η εδραίωση του νεωτερισμού στην πόλη ως δομικού στοιχείου του τουρισμού μας. Το αποτέλεσμα ήταν να καούν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά! Η περίοδος 2010-2014 της ‘’ελεύθερης δημοτικής διαχείρισης’’ μας επιβάρυνε ακόμη περισσότερο. Έτσι σήμερα υπάρχει δυστοκία. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Όλα ξεκίνησαν και θυμίζουν το χθες. Μακάρι να αλλάξουν!
Νίκος Μυλωνάς
1. Με πρωτοβουλία της δημοτικής κοινότητας Αντιμάχειας έγινε σήμερα εθελοντικός καθαρισμός της δυτικής παραλίας Μαστιχαριου.
Οι νεανικές φωνές, η ομορφιά της άνοιξης, ο ανοικτός ορίζοντας του Αιγαίου, τα νησιά στο βάθος, οι μεγάλοι κυματισμοί που έρχονται από το θαλάσσιο πάρκο Ποσειδωνίας, οι φυκάδες, τα αλμυρίκια, οι κέδροι, τα κρινάκια έρχονται σε αντίθεση με τα πλαστικά, τα ξύλα, τις σιδεριές, τα μπουκάλια, τα παπούτσια και τις πετσέτες που είναι σκορπισμένα εδώ και εκεί. Πολίτες, μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου και τοπικοί σύμβουλοι καθάρισαν την παραλία κάτω από τον πεζόδρομο από το λιμάνι και μέχρι την Βασιλική του Α. Ιωάννη αποκαθιστώντας την χαμένη εικόνα της φυσικής καθαριότητας λόγω της σύγχρονης ανθρώπινης συνήθειας της παραγωγής σκουπιδιών. ‘’Τούτος ο τόπος είν' ένας μύθος από χρώμα και φως ένας μύθος κρυφός με τον κόσμο του ήλιου δεμένος’’ μας λέει ο Ν. Γκάτσος!
2. Θυμόμαστε τον παλιό οικισμό με τα μικρά καφενεία στην παραλία και τις καλαμωτές που στήνονταν ταπεινά και πρόχειρα κάθε καλοκαίρι για να φιλοξενήσουν ντόπιους και ξένους, παρέχοντας σκιά και ελεγχόμενη καλοκαιριάτικη παραθαλάσσια θαλπωρή. Σήμερα μόνιμες εκτεταμένες ξύλινες και σιδερένιες επεκτάσεις των κτηρίων, δήθεν πέργολες, κλειστές με μόνιμα τοιχώματα και συμπαγή στέγη και έξω από αυτά νέες κατασκευές πέργκολας σε κοινόχρηστους χώρους με πλαστικές, πάνινες ή ξύλινες επικαλύψεις σε λογής-λογής σχέδια και ποικίλα υλικά για όσο γίνεται περισσότερα τραπεζάκια. Καβγάδες, ανταγωνισμοί, πικρίες, γιατί αυτός και όχι εγώ κλπ. Η κατάσταση θα συμπληρωθεί με τις ελεύθερες δημιουργίες και τις εγκαταστάσεις των ομπρελάδων που θα δημιουργήσουν την νέα καλοκαιρινή τουριστική σκηνή παροχής υπηρεσιών (όπως και πέρυσι;) σε συνθήκες φτώχειας και οικονομικού πολέμου!
---‘’Την δική μου την πέργκολα την χαλάσατε! Του φίλου σου που πρώτος έκλεισε τον πεζόδρομο τι τα κάνετε;’’
---Πρέπει να κάνουμε κάτι όμορφο! Ας πούμε ότι λέει ο νόμος!
---‘’Τώρα μάλιστα! Μας κοροϊδεύετε κ. Πρόεδρε!’’
3. Προβλήτα του λιμανιού Μαστιχαρίου. Φύκια εγκλωβισμένα ένθεν και ενθεν, προστατευτικό με 4 καρφωμένα σιδερά οικοδομής Φ10 ‘’μην πέσει κανένα παιδί'' στον βούρκο, σκουριασμένα φωτιστικά, το ξύλινο ψαροκάικο ντεκόρ που έχει να συντηρηθεί από τότε που τοποθετήθηκε σε μουσειακή μορφή, το μοναδικό γερασμένο καλαθάκι απορριμμάτων, οι σιδερένιοι ιστοί που κάποτε φιλοξενούσαν διαφημιστικές πινακίδες που τις πήρε ο αέρας εδώ και χρόνια έχοντας αφήσει μόνο κουφάρια-στύλους, τα διάσπαρτα 3 πλαστικά κιόσκια εισιτηρίων που δεν συντηρηθήκαν ποτέ, πλαστικά, σχοινιά, άγκυρες και σακούλες με σκουπίδια ανάμεσα στα βράχια του βόρειου βράχο-θαλασσο-ανεμο-φράκτη και τέλος ο φάρος που δεν τον ...αγγίζεις. Ενδιάμεσα χώροι ‘’belvendere’’ που έχουν αφεθεί σκοπιμως είναι γεματοι παρκαρισμενα αυτοκινητα, με σκοτεινα τζαμια και σκουριασμενο σασι. Εικονες εμπορικου και όχι τουριστικου λιμανιου. Κατασταση εγκαταλειψης και αδιαφορίας και όχι νοικονυριου και ενδιαφεροντος. Ο εθελοντισμος πρέπει να συμπληρωθει με την πολιτική πρωτοβουλία για να αλλαξει η εικόνα και η λειτουργία.
Ν. Μυλωνάς