Δικαιούνται πιο πολύ απ όλους να μιλούνεκείνοι που έχουνέμπρακτησυμμέτοχη στην αντιμετώπιση του τεράστιουαυτούκοινωνικούζητήματος. Η ανακοίνωση των‘’Γιατρών χωρίς Σύνορα’’ λέει:

<<Από την αρχή του χρόνου, περισσότεροι από 46.000 πρόσφυγες έχουν περάσει στην Ελλάδα από τα θαλάσσια σύνορα, ενώ τα νησιά που έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων είναι η Λέσβος, η Χίος, η Κως, η Λέρος και η Σάμος.

Α.Περισσότεροι από 14.000 πρόσφυγες έφτασαν στα Δωδεκάνησα από την Τουρκία χρησιμοποιώντας μικρές φουσκωτές βάρκες. Αυτή την περίοδο, καταφτάνουν στην Κω κατά μέσο όρο 150 με 200 άνθρωποι κάθε μέρα. Πάνω από το 90% αυτών των ανθρώπων προέρχονται από εμπόλεμες χώρες:Συρία, Αφγανιστάν, Ιράκ και Σομαλία. Παρόλο που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία προσφυγική κρίση, δεν υπάρχει καμία προσπάθεια έκτακτης ανταπόκρισης από Ε.Ε. και δεν έχει ληφθεί κανένα συγκεκριμένο μέτρο.
«Δεν θα έπρεπε να παρέχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και οι ντόπιοι εθελοντές αυτή τη βοήθεια», τονίζει ο Στάθης Κυρούσης,επικεφαλής της Αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια,και προσθέτει: «Η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για τη δημιουργία ενός λειτουργικού συστήματος υποδοχής που ναδιασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και την άμεση ανταπόκριση σε αυτή την επείγουσα κατάσταση».

Β.Στην Κω, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν ξεκινήσει πρόγραμμα παροχής ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας, η κατάσταση κρίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική, εξαιτίας της παντελούς έλλειψης υπηρεσιών υποδοχής από τις αρχές. Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες αναγκάζονται να διαμένουν σε ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο, το «Κάπταιν Ηλίας», χωρίς ηλεκτρισμό και παροχή οποιασδήποτε βοήθειας και προστασίας. Αυτή τη στιγμή οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι η μόνη οργάνωση που προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης παρέχοντας ταυτόχρονα ιατρική και ψυχοκοινωνική φροντίδα στους ανθρώπους που διαμένουν εκεί. Καμία επίσημη αρχή δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διαχείριση του προσφυγικού αυτού καταυλισμού προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των προσφύγων και σωστές συνθήκες διαβίωσης.
«Οι συνθήκες είναι εντελώς απαράδεκτες. Το πρώην ξενοδοχείο-προσφυγικός καταυλισμός είναι βρώμικο, ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο και καθόλου ασφαλές. Οι πρόσφυγες που δεν διαθέτουν χρήματα για να νοικιάσουν ένα δωμάτιο στην πόλη, αναγκάζονται να κοιμηθούν όπου βρουν στους διαδρόμους, έξω στον κήπο ή στην ταράτσα. Υπάρχουν μικρά παιδιά που παίζουν ξυπόλυτα δίπλα στα μπάζα και τα σπασμένα τζάμια. Είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Κανένας δεν αξίζει να διαμένει σε τόσο άσχημες συνθήκες», αναφέρει ο κ. Κυρούσης.

Γ.Εκτός από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, η μόνη βοήθεια στους πρόσφυγες και μετανάστες που καταφθάνουν στα Δωδεκάνησα παρέχεται από τοπικές ομάδες εθελοντών. Δεν πραγματοποιείται από καμία επίσημη αρχή διανομή τροφίμων και βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, όπως επίσης δεν παρέχεται οποιαδήποτε πληροφορία για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν οι νεοεισερχόμενοι πρόσφυγες για να πάρουν τα απαιτούμενα έγγραφα από την αστυνομία. Η μόνη πληροφορία που τους δίνεται είναι μία ημερομηνία για να παρουσιαστούν στο αστυνομικό τμήμα και να καταγραφούν. Κατόπιν, εγκαταλείπονται στο «Κάπταιν Ηλίας» χωρίς καμία άλλη υποστήριξη.>>
- ‘’Ο έχων ώταακούειν, ακουέτω’’ (κατά Λουκάν‐ η’ 8)και για την αντιγραφή Νίκος Μυλωνάς

Η διαπραγμάτευση για το χρέος και τα μνημόνιαλήγει. Οι νέασυμφωνία θα χαράξει την ζωή μας για πολλάχρόνια. Ήδη τα 5 χρόνια είναι πολλά και οι επιπτώσεις προφανείς.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές έχουμεχρέος να τοποθετούμαστεδημόσια και ελεύθερα. Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που οδηγούν ή επηρεάζουν τις αποφάσεις των κυβερνήσεων. Είναιπρώτα από όλα ο δημόσιοςλόγος και η κριτική των πεπραγμένων. Αντί για την προσωπικήάποψημεταφέρουμε(από άρθρο του Π. Παπακωνσταντίνου) τις γνώμες 2 Ευρωπαίων που θέτουν το θέμα για το μέλλον της Ευρώπης.

1. «Η υπόθεση της ριζοσπαστικής αλλαγής δεν μπορεί να αφεθεί στην εθνικιστική Δεξιά», ήταν ο τίτλος σημαντικού άρθρου παρέμβασης του Σέιμας Μάιλν στον Guardian της 11ης Ιουνίου.«δείτε το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: κοιτάξτε τον πόλεμο που διεξάγει εναντίον της Ελλάδας η τρόικα των πιστωτών. Κανείς λαός δεν υπέφερε από την κρίση της ευρωζώνης όσο οι Έλληνες. Θύμα των αρπακτικών ευρωπαϊκών τραπεζών, μιας διεφθαρμένης ελίτ και μιας ανισόρροπης νομισματικής ένωσης, η Ελλάδα πλήρωσε με την κονιορτοποίηση της κοινωνίας το τίμημα για την χρηματοπιστωτική κρίση και την αποδιάρθρωση της ευρωζώνης».
«Εκλεγμένος με ένα πρόγραμμα που υποσχόταν το τέλος της λιτότητας, αλλά και την παραμονή στο ευρώ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξαναγκάστηκε σε οπισθοχώρηση από τους θεματοφύλακες του χρήματος στις Βρυξέλλες και από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους. Μία μετά την άλλη, όλες οι κόκκινες γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ παραβιάστηκαν, από τη διαγραφή του χρέους μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις». Και συνεχίζει: «Αυτό που έγινε καθαρό τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι οι κυρίαρχοι της ευρωζώνης δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν στον Τσίπρα ούτε καν ένα φύλλο συκής. Η Ελλάδα πρέπει να υποκύψει και πρέπει όλοι να τη δουν να υποκύπτει. Διαφορετικά, θα βάλει επικίνδυνες ιδέες σε άλλα κράτη».
«Ο Τσίπρας διαθέτει τα δικά του χαρτιά, αν βέβαια είναι διατεθειμένος να παίξει. Μπορεί να προκαλέσει νέες εκλογές ή δημοψήφισμα. Ενδεχόμενη συνθηκολόγηση θα καταστρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ και οι Έλληνες είναι διχασμένοι στο ερώτημα αν η κυβέρνηση πρέπει ή όχι να υποκύψει. Ο πρωθυπουργός έχει τη δυνατότητα να κηρύξει στάση πληρωμών και να φύγει από το ευρώ. Ασφαλώς το Grexit θα είναι επώδυνο, αλλά λιγότερο επώδυνο από μια καταστροφική λιτότητα χωρίς τέλος».
2. Ο Γερμανόςπρόεδρος του ινστιτούτου Μαξ Πλάνκ Βόλφγκανγκ Στρέεκ, στο πρόσφατο του βιβλίο «Αγοράζοντας χρόνο: η παρατεταμένη κρίση του δημοκρατικού καπιταλισμού», λέει:
«Η ιδέα ότι είναι δίκαιο και αποτελεί υποχρέωση όλων των οφειλετών να αποπληρώνουν στο ακέραιο τα χρέη τους είναι ένας μύθος, που έχει στόχο να προσφέρει ηθική κάλυψη στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, εξισώνοντας την ηθική των κρατών με την ηθική της καθημερινής ζωής. Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τους ιδιώτες, οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να επιβάλουν μονομερώς στους πιστωτές τους αναδιάρθρωση του χρέους ή ακόμη και αναστολή πληρωμών. Αυτό απορρέει κατ’ ευθείαν από την κυριαρχία τους. Πουθενά δεν είναι γραμμένο ότι οφείλουν να χρησιμοποιούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα μόνο για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις τους έναντι των διεθνών αγορών, αυξάνοντας τους φόρους ή μειώνοντας τις παροχές στους πολίτες τους. Η πρώτη υποχρέωση των Δημοκρατιών είναι απέναντι στους πολίτες τους. Είναι σε θέση να θεσπίζουν νόμους που καταλύουν συμβάσεις. Όποιος τους δανείζει χρήματα οφείλει να το γνωρίζει...

Θα πρέπει επίσης να δώσουμε μια καθαρή εικόνα για το κόστος της απόσυρσης μιας χώρας από το κοινό νόμισμα του ευρώ. Υπάρχει πλήθος ενδείξεων που συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο κόστος από μια επιχείρηση διάσωσης του ευρώ- επιχείρηση, πιθανότατα καταδικασμένη σε αποτυχία για χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία- θα είναι πολύ μεγαλύτερο, στην πραγματικότητα (από το κόστος της εξόδου)...
Το πρόβλημα δεν είναι η συμφωνία άλλα η πολιτική που θα υπηρετεί η συνυπογραφή της πολιτικής λιτότητας του ευρωπαϊκού συντηρητικού κατεστημένου.

Νικος Μυλωνας

Σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο μας θα συζητηθεί αίτημα 32 συνδημοτών μας που ζητούν την απομάκρυνση των προσφύγων-μεταναστών από το ξενοδοχείο‘’Καπταιν Ηλίας’’ όπου λειτουργεί ‘’άτυπος’’ χώρος προσωρινής διαμονής τους,

που ήρθε να αναπληρώσει ένα κενό: της διαπιστωμένηςεδώ και χρόνια ανάγκης ενός στοιχειωδώςοργανωμένουχώρουπροσωρινής φιλοξενίας προσφύγων και αδύναμων κοινωνικά ομάδων που να λειτουργεί με ευθύνη της πολιτείας και την συμμετοχήτης τοπικήςκοινωνίας.

Κατανοούμε τα προβλήματα και την επιβάρυνση των περιοίκων αλλά είναι επικίνδυνο να θέτουμε απολύτως απορριπτικούς όρους. Η ελλειπής διαχείριση του προβλήματος δεν μας επιτρέπει ως κοινωνία και ως δημοτικό συμβούλιο να διολισθήσουμε σε σκοτεινούς δρόμους, γιατί το έδαφος για αντικοινωνικές συμπεριφορές απέναντι στους εντελώς απροστάτευτους ‘’πρόσφυγες-μετανάστες’’ είναι ήδη στρωμένο.

1. Το ποσοστό αντιμεταναστευτικών αισθημάτων στην Ελλάδα το 1991 ήταν 27%, αισθητά κατώτερο από Βέλγιο (50%), Ηνωμένο Βασίλειο (43%), Γαλλία (41%), Γερμανία (37%), Δανία (32%) και οριακά κατώτερο από Ολλανδία (29%) και Ιταλία (28%) και κάτω του μέσου όρου της Ευρώπης των 15 (35%). Ένα χρόνο αργότερα, το 1992, και ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος παρουσίασε ελαφριά μείωση (34%), στην Ελλάδα τα αντιμεταναστευτικά αισθήματα διογκώνονται και ξεπερνούν (35%). Δύο χρόνια αργότερα, το 1994, ο μέσος ευρωπαϊκός όρος παρουσιάζει αύξηση (43%), αλλά στην Ελλάδα παρουσιάζεται έκρηξη αντιμεταναστευτικών αισθημάτων στο 64% έχοντας πλέον την πρώτη θέση στην Ευρώπη των 15. Το 1997 το ποσοστό φτάνει το 71%! Τι συνέβη; Συντελέστηκε μια βαθιά μετάλλαξη στην ελληνική κοινωνία λόγω της μαζικής εισροής μεταναστών και της ανάπτυξης ενός αισθήματος εθνικής περικύκλωσης μετά την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Η δημιουργία μιας στρατιάς αλλοδαπών εργαζομένων, οι οποίοι απασχολούνταν στις πιο υποβαθμισμένες εργασίες υποβοήθησε την εμπέδωση του ρατσισμού σε όλη την κοινωνία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης που άντλησαν οφέλη από τη διασπορά του φόβου από την απειλή και το έγκλημα του«Άλλου».

2. Στο Ευρωβαρόμετρο του 2009, οι πολίτες της Ελλάδας, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, εμφανίζονται να διαφωνούν με την αντίληψη ότι άνθρωποι από άλλες εθνοτικές ομάδες εμπλουτίζουν την πολιτιστική ζωή της χώρας (Ελλάδα 61%, μέσος ευρωπαϊκός όρος 30%). Οκτώ στους δέκα Έλληνες πιστεύουν ότι η παρουσία ανθρώπων από άλλες εθνοτικές ομάδες αποτελεί αιτία ανασφάλειας (78%), με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να περιορίζεται στο 45%. Επίσης, οκτώ στους δέκα Έλληνες πιστεύουν ότι η παρουσία ανθρώπων από άλλες εθνοτικές ομάδες αυξάνει την ανεργία στην Ελλάδα (81%), έναντι του 49% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Οι Έλληνες, σε αντίθεση με τους περισσότερους Ευρωπαίους, δεν πιστεύουν ότι η χώρα χρειάζεται τους μετανάστες για να δουλεύουν σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας (53% έναντι 37%). Οι ερωτηθέντες δεν θεωρούν ότι η άφιξη μεταναστών στην Ευρώπη μπορεί να επιλύσει αποτελεσματικά το πρόβλημα του γηράσκοντος πληθυσμού της Ευρώπης (67% έναντι 45%). Καμία θετική συνέπεια δεν αποδίδουν στη μετανάστευση οι Έλληνες καθώς δεν πιστεύουν ούτε καν ότι οι μετανάστες μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη μεγαλύτερης κατανόησης και ανοχής ως προς τον υπόλοιπο κόσμο (Ελλάδα: 57%, Ευρώπη 30%).

3. Ας τι κάνουν δίπλα μας: Η πολιτική εκμετάλλευση του μεταναστευτικού στην Ιταλία συνεχίζεται. Το περασμένο σαρανταοκτάωρο έφτασαν στην Καλαβρία και τη Σικελία πάνω από έξι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και τις ώρες αυτές η κυβέρνηση της Ρώμης προσπαθεί να εξασφαλίσει τη συνεργασία όλων των περιφερειών της χώρας για την προσωρινή διαμονή τους. Η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά αποφάσισε να εκμεταλλευθεί και πάλι την ευκαιρία για να στείλει ένα ακόμη ξενοφοβικό μήνυμα: ο πρόεδρος της περιφέρειας της Λομβαρδίας (με πρωτεύουσα το Μιλάνο), Ρομπέρτο Μαρόνι, κάλεσε τους νομάρχες να μη βρουν χώρους φιλοξενίας για τους «απελπισμένους της θάλασσας» και απέστειλε προειδοποιητικό μήνυμα και προς τους δημάρχους της περιοχής του, να μη βοηθήσουν στην προσωρινή εγκατάσταση των προσφύγων, διότι, διαφορετικά, η περιφέρεια της Λομβαρδίας θα περικόψει τις επιχορηγήσεις προς τους δήμους τους! Ο δε Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκας πάει ακόμη παραπέρα, τονίζοντας ότι το κόμμα του «Θα μπλοκάρει τα γραφεία των νομαρχιών και θα προστατέψει όλα τα κτίρια τα οποία κάποιοι θέλουν να διαθέσουν σε χιλιάδες παράνομους μετανάστες, με έξοδα των Ιταλών»! Η ιταλική κυβέρνηση αναζητά εδώ και μέρες νέες υποδομές για τη μεταφορά των μεταναστών και -σύμφωνα με πληροφορίες- στον ιταλικό Βορρά θα πρέπει να εξασφαλιστεί προσωρινή παραμονή σε περίπου πέντε χιλιάδες αλλοδαπούς, οι οποίοι αποβιβάστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στην Κάτω Ιταλία.Ο Ρέντσι αντέκρουσε ευθέως τον Μαρόνι, λέγοντας ότι «θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους δήμους που θα δεχθούν να φιλοξενήσουν μετανάστες και πρόσφυγες και σε ό,τι αφορά την αναθεώρηση του περιοριστικού Συμφώνου Σταθερότητας της ιταλικής τοπικής αυτοδιοίκησης».

4. Ο συμπατριώτης μας Γιάννης Κ.μετανάστης από τα 16 σε Γαλλία, Ν. Αφρική, Αυστραλία που έγινε στην Κω επιχειρηματίας την χρυσή μας εποχή του 1980-90 σχολιάζει:
‘’ να ’ξερες τι έχουν περάσει για να φθάσουν ως εδώ! και ακόμη να ’ξεραν τι τους περιμένει! Ξεχνάμε βλέπεις οι άνθρωποι. Μακάρι να μην βρεθείτε στην θέση τους!’’

Νίκος Μυλωνάς

Χθες στο τοπικό μέγαρο της Θέμιδας εκδικάστηκε υπόθεσηπαράνομηςαμμοληψίας και καταστροφής αμμοθινων στην ζώνη προστασίας του υγροβιότοπου Ψαλιδιού από παρακείμενο επιχειρηματία.

Η καταγγελία και η υπεράσπιση του θέματοςέγινε από ‘’ευαίσθητους πολίτες. Αυτός ο τρόποςπεριβαλλοντικήςπολιτικήςπρέπει να αλλάξει. Είναι υπόθεση την υπηρεσίαςπεριβάλλοντος και της επίσημηςδημοτικήςπολιτικής

Α. Τα πρώτο θέμα είναι η απραξία στην πολιτική γης και στην διαχείριση του νερού.
1 . Χρειαζόμαστε καθορισμό χρήσεων γης με στόχο την παραγωγικήανασυγκρότηση του τόπου μας: καθορισμός γεωργικής γης, διαχείρισης της παράκτιας ζώνης, ανάδειξης- περιοχών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (δάσος κέδρων, περιοχή Πολέμης Κεφάλου, περιοχή αμμοθινών Μαστιχαριου, ορεινός όγκος Ασφενδιου, περιοχή Πίσω Θέρμη Κω, Αγία Ειρήνη, Μάρμαρα κλπ)! Η αδιαφορία δημιουργίας πλέγματος δεσμεύσεων στις χρήσεις γης και διαχείρισης κοινοχρήστων αγαθών σε συνδυασμό με την κεντρικήπολιτικήεκποίησηςδημόσιαςπεριουσίας διευκολύνει την απομάκρυνση μας από περιουσιακά αναπτυξιακά μέσα συλλογικού συμφέροντος δρομολογώντας την περιθωριοποίηση τηςτοπικήςκοινωνίας.
2. Για το νερό έγινε προσπάθεια βελτίωσης για Αντιμάχεια, Καρδάμαινα, Κέφαλο όμως αναποτελεσματική αφού τα προβλήματα ποιότητας και ποσότηταςπαραμένουν. Είναι αδιευκρίνιστη η ποιότητα του νερού στο ‘’τρίγωνοτης στέρησης’’ αφούδεν υπάρχουν οισυστηματικές μετρήσεις που με ασφάλεια να μας έδινανμια οδηγίαχρήσηςνερού στην περιοχή. Η Υφαλμύρωση νερού στην παραθαλάσσια ζώνη του νησιού σε Ψαλίδι, Καρδάμαινα και Κέφαλο που αναφέρεται και στο σχέδιο του νόμου διαχείρισης υδάτων Ν. Αιγαίου του ΥΠΕΚΑ(www.opengov.gr/minenv/?p=6237), βρίσκει την εφαρμογή της στην πρόσφατη πρόταση του Δήμου μας να εντάξει στο ΣΕΣ 2013-1019 τις αναγκαίεςεπενδύσεις αφαλάτωσης. Θα πρέπει να αποφύγουμε την λογική οι επενδύσειςαυτές να λύσουν το πρόβλημα του νερού των τεράστιωνξενοδοχειακώνεπιχειρήσεων. Και αν αυτό προγραμματίζεταιτότε είναι έναςακόμη λόγος ΑΜΕΣΗΣ ανακοστολόγησης των υπηρεσιώνύδρευσης και αποχέτευσης για να υπάρχει κοινωνικό τιμολόγιο και να χρηματοδοτηθούντοπικάέργαεμπλουτισμού του υπόγειουορίζοντα και αποτροπής υφαλμυρωσης των υπογείωνυδάτων. Μερικά μεγάλα ξενοδοχεία λειτουργούν μονάδες αφαλάτωσης χωρίς έλεγχο και χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση και ο έλεγχος τους πρέπει να περάσει στον Δήμο!
3. στα λιμάνια μας λείπουνεγκαταστάσεις για την υποδοχήλυμάτων, λαδιών και πετρελαίων των σκάφων!Η μόλυνση της θάλασσας είναι και αυτό ένα γραμμάτιο προς μελλοντικήπληρωμή!
4. η διαχείριση των 2 υγροβιότοπων και της περιοχής NATURA του Δήμου μας απαιτεί την δημιουργίαφορέαδιαχείρισης. Αλλιώς θα συνεχίζεται η κατάσταση που υπάρχει.
Το νερό είναι ο ανυπεράσπιστος τοπικός φυσικός πόρος σε πολιορκία που όπως το πάμε από το 1990 και εδώ, θα πληρώσουμε ακριβά!

Β. Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι τα απορρίμματα.
Ο ΧΥΤΑ εξάντλησε τον χρόνοζωής του και η χρήση του είναι στα όρια. Η επέκτασηείναι στο ΕΣΠΑ 2007-13, δεν προλαβαίνει να υλοποιηθεί και υπάρχειδιαβεβαίωσηπαράτασηςχρηματοδότησης.Αυτό δεν μας απαλλάσσει των ευθυνών μας για προχειρότητα και κακοδιαχείριση και μη τήρηση των υποχρεώσεων μας με βάση την σύμβαση κατασκευής. Κακώς δεν έγινεαυτόνομηδημοτικήεπιχειρηματικήδράση και κακώς υποχρεωτική επέκταση του σε ανακύκλωση έγινε με μια ετεροβαρή ιδιωτικοποίηση που επιλέχτηκε από την απελθούσα αρχή. Για τα οικοδομικάαπορρίμματα που είναι προϊόν του αναπτυσσόμενοςτομέας των κτηριακώνεπισκευών πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αδειοδοτησης αυτού που γίνεταισιωπηρά ‘’στο παλιό Λατομείο στο Πυλί’.
ΝίκοςΜυλωνάς

Το Γραφείο Τύπου της παράταξης #Δίεση, σχετικά με τη δημόσια τοποθέτηση του κ. Μουζουράκη (διαβάστε εδώ), εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Μέσα σε μία μόλις γραπτή σελίδα, ο κ. Μουζουράκης, κατάφερε να πάρει διαζύγιο με τη λογική. Από τη μία αποδίδει στη #Δίεση φιλοκυβερνητική (και άρα πλειοψηφική) μεροληψία και από την άλλη χαρακτηρίζει τις απόψεις του επικεφαλής της Γ. Ζερβού μειοψηφικές. Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο Δήμαρχος πανηγυρίζει, δικαιωμένος με τις αποφάσεις της Κυβέρνησης για το μεταναστευτικό, επιτιθέμενος παράλληλα στους κατεξοχήν εκφραστές της Κυβέρνησης, δηλαδή στους εκλεγμένους βουλευτές της, συγκαταλέγοντάς τους μάλιστα στις μειοψηφίες που απειλούν το νησί. Μιλάμε για τον ορισμό του παράλογου!

Αυτά παθαίνει κανείς όταν διαχειρίζεται μια κατάσταση κρίσης μόνο με δελτία τύπου και γραπτές επιστολές, αφήνοντας τον χρόνο να κυλάει σε βάρος του νησιού: Ναυαγεί σε μια κουταλιά νερό. Προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Για το δε υποτιθέμενο μένος του Γ. Ζερβού που επινόησε ο ευφάνταστος κ. Μουζουράκης... ό,τι και να σχολιάσουμε είναι λίγο. Μάχεται με ανεμόμυλους, ο κ. Μουζουράκης. Οι σχέσεις του κ. Ζερβού με τον κ. Μυλωνά είναι άριστες. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος, αναφορικά με το προσφυγικό, εξέφρασε ταυτόσημες με τη #Δίεση απόψεις, αναγνωρίζοντας δημόσια την ένοχη σιωπή της Δημοτικής Αρχής.

Όσο για τη λειτουργία του ΔΣ, ας αναρωτηθεί ο κ. Μουζουράκης, γιατί η Δημοτική Αρχή αρνείται να συγκαλέσει έκτακτη ειδική συνεδρίαση με τη συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων.

Η στάση του Δήμου δεν μπορεί να είναι η μονολιθική άποψη του Δημάρχου.

Η στάση του Δήμου οφείλει να προκύπτει μέσα από κυρωμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ποιον εξυπηρετεί η θεσμική παρέκκλιση του ανώτατου οργάνου του Δήμου;

Σίγουρα όχι τα συμφέροντα της Κω, κε Μουζουράκη.

# Γραφείο Τύπου