Δείτε την έρευνα που αποκαλύπτει ποια απόχρωση κραγιόν προτιμούν οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Τελικά, είστε Ελληνίδα, Λονδρέζα, Παριζιάνα ή Νεοϋορκέζα;

Είσαι μια Λονδρέζα, μια Παριζιάνα ή μια Νεοϋορκέζα; Λοιπόν, αυτό εξαρτάται από τις επιλογές του make-up σου και κυρίως την απόχρωση του κραγιόν που προτιμάς, η οποία μπορεί να πει πολλά περισσότερα για εσένα από ό,τι νόμιζες.

Κι όμως, αυτό αποκαλύπτει νέα έρευνα η οποία ανακάλυψε τα πιο δημοφιλή κραγιόν σε όλο τον κόσμο.

Καταρχάς σύμφωνα με το thetoc.gr, ξεχάστε τις τάσεις της ομορφιάς που βλέπουμε στην πασαρέλα και σκεφτείτε ποιες αποχρώσεις προτιμάτε όταν αγοράζετε κραγιόν από καταστήματα καλλυντικών.

Η έρευνα λέγεται «International Lipstick Colour of The Year Report» και εξέτασε τις πιο δημοφιλής αποχρώσεις σε μεγάλες πόλεις όπως το Σίδνεϊ, η Βαρκελώνη, το Λονδίνο, το Παρίσι, η Σαγκάη, το Χονγκ Κονγκ, το Λας Βέγκας αλλά και την Αθήνα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας
Τα αποτελέσματα της έρευνας αποκαλύπτουν ότι ότι, ενώ οι Νεοϋορκέζες αγοράζουν φωτεινό κόκκινο (όπως φαίνεται στην Ολίβια Παλέρμο, Ρίτα Όρα και Γκουέν Στέφανι), οι Λονδρέζες προτιμούν το χρώμα μπεζ - nude (γυμνό) - βλέπε Δούκισσα του Κέιμπριτζ και Κάρα Ντελεβίν, ενώ οι Παριζιάνες προτιμούν το σκούρο ροζ – βλέπε Κίρα Νάιτλι και Μαριόν Κοτιγιάρ.

Οσο για τις Ελληνίδες; Οπως φαίνεται στη λίστα, προτιμούν το έντονο φούξια.

Δείτε αναλυτικά τη λίστα με τις προτιμήσεις κραγιόν ανά χώρα (αναφέρεται η πόλη).

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Μήπως τελικά ζείτε σε λάθος χώρα;

Μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, το αεροδρόμιο Heathrow, το οποίο διαθέτει τη μεγαλύτερη ποικιλία προιόντων ομορφιάς στην Ευρώπη, έχει δημιουργήσει μια σειρά από κραγιόν - έργα τέχνης, τα οποία έχουν μετατραπεί σε είναι μίνι γλυπτά σκαλισμένα στο χέρι από τον καλλιτέχνη Hedley Wiggan.

Χρησιμοποιώντας τις πιο δημοφιλείς αποχρώσεις από την έρευνα, ο Wiggan δημιούργησε τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα στον κόσμο: Το Μπιγκ Μπεν, τον Πύργο του Άιφελ, το Burj Khalifa, το Άγαλμα της Ελευθερίας και τον πύργο της Σαγκάης.

Η σειρά αυτή εκτίθεται από σήμερα και για ένα μήνα στο Terminal 5 του αεροδρομίου και θα είναι διαθέσιμα για αγορά.

Δείτε στο βίντεο τον καλλιτέχνη να δημιουργεί τα μνημεία πάνω στα κραγιόν με έναν απίστευτο τρόπο!

Ελα, παραδέξου το… Πολλές φορές τρως, χωρίς να πεινάς, χωρίς να το έχεις ανάγκη, απλά επειδή το λιγουρεύεσαι. Αλλά αντί να το παραδεχτείς, εσύ βρίσκεις δικαιολογίες και ως προς τον εαυτό σου και ως προς τους άλλους!

Όπως το σλόγκαν από την ταινία με τη Βλαχοπούλου «Σούζι τρως. Και ψεύδεσαι και τρως!»
Ποιες είναι οι πιο κοινότοπες δικαιολογίες σύμφωνα με το yolo.gr που λέμε προκειμένου να φάμε αυτό το σοκολατάκι που με μανία μας κοιτά ή αυτό το burger που το μυρίζουμε μίλια μακριά;

1. «Περιμένω περίοδο»
Ε, και αφού περιμένεις περίοδο, πρέπει να φας τον άμπακο!

2. «Έχω περίοδο»
Βασικά, αν κάτσεις να το υπολογίζεις, 6 μέρες που έχεις περίοδο και άλλες 6 πριν να σου έρθει και που έχεις λιγούρα, ουσιαστικά τον μισό μήνα λες ψέματα στον εαυτό σου για να τρως!

3. «Δεν έχω φάει τίποτα όλη μέρα»
Δηλαδή έφαγα πρωινό, μετά μια τυρόπιτα, μετά μια σοκολάτα και , ναι, γεύμα κανονικό δεν έχεις φάει αλλά λες ένα ψεματάκι, καθώς έχεις παραφάει θερμίδες για να λες ό,τι δεν έχεις φάει τίποτα!

4. «Δεν βρίσκω συχνά αυτό το φαγητό/γλυκό κτλ»
Ε κοίτα, αυτό είναι αλήθεια μόνο εάν βλέπεις μπροστά σου κάτι που όντως δεν τρως συχνά ή που δεν το έχεις ξαναδοκιμάσει ποτέ. Αλλιώς, είναι ψέμα κοπελιά!

5. «Θα δοκιμάσω μόνο»
Αυτό είναι ψέμα γιατί δεν τρως ένα κομμάτι κέικ. Ούτε μια φέτα. Τρως όλο το κέικ.

6. «Πρέπει να το φάω, να μην μείνει»
Όπως λέει και η γιαγιά μου, είναι αμαρτία να πετάς φαγητό και έχει και μια βάση γιατί άλλα παιδάκια πεινάνε μπλα μπλα μπλα. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι πρέπει να γίνεις σκουπιδοτενεκές και να φας την τούρτα που περίσσεψε από τα γενέθλιά σου το Σάββατο.

7. «Μετά το φαί, πρέπει να φας ένα γλυκάκι»
Ε ναι, συνηθίζεται. Αλλά είναι μια φτηνή δικαιολογία για φας παγωτό!
Καταρχάς, αν το λες αυτό και δεν είσαι έγκυος, είσαι λίγο τραγική –και παρανοϊκή. Εάν είσαι έγκυος, πάλι είσαι τραγική, γιατί ξέρεις πολύ καλά πως δεν σημαίνει ότι πρέπει να φας μια κατσαρόλα φαγητό!

9. «Αύριο ξεκινάω δίαιτα ούτως ή άλλως»
Οπότε σήμερα ας φάω όσο μπορώ. Απλά η επόμενη μέρα που ξεκινάς υποτίθεται δίαιτα δεν έρχεται ποτέ!

10. «Για να μην σε προσβάλλω»
Ναι, αυτό σε ένοιαξε! Μην προσβάλλεις την φίλη σου ή τελοσπάντων αυτόν που σου προσφέρει αυτό το γλυκό που μόλις το είδες σου τρέχουν τα σάλια.

Αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο κάθε άνθρωπος αντιδρά και αγαπά με διαφορετικό τρόπο, ίσως, δεν θα πρέπει να έχουμε μια αυστηρά συγκεκριμένη ιδέα για το πως πρέπει να είναι οι σχέσεις στην έναρξη και την πορεία τους.

Σύμφωνα με το  huffingtonpost.gr ο κάθε άνθρωπος έχει μοναδικές περιστάσεις, ανάγκες και προσδοκίες.

Οι σχέσεις θέλουν δουλειά, συνεργασία και αυτογνωσία. Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτα περνούν από τις Συμπληγάδες της Λογικής και επιπλέον κάνουν συνεχείς στάσεις στο «παρελθοντικό αποθηκευτικό» του κάθε ανθρώπου. Εκεί που βρίσκονται όλες οι προηγούμενες εμπειρίες, οι φόβοι, τα απωθημένα, οι απορρίψεις.

Παρόλα αυτά κάποια σημάδια σου δείχνουν ξεκάθαρα για το αν αξίζει να συνεχίζεις να χτυπάς σε μια πόρτα που δεν θα ανοίξει ποτέ για σένα. Είναι η βάση και τα απολύτως αυτονόητα για να πας παρακάτω.
Κάποιος που ενδιαφέρεται να σε γνωρίσει και θέλει να είσαι στην ζωή του, θα βρει πάντα χρόνο, τρόπο και διάθεση να το κάνει. Οι μικρές θυσίες αξίζουν τον κόπο. Δεν είσαι ποτέ αγγαρεία για τον άλλον αλλά ευχαρίστηση. Δεν υπάρχει μυστικοπάθεια και ασυνέπεια. Αν αντιθέτως αποφεύγει και ακυρώνει συνεχώς τις συναντήσεις σας, αγνοεί τις κλήσεις σου, εξαφανίζεται για μέρες και αδιαφορεί για ό,τι συμβαίνει και στην δική σου ζωή- μάλλον είναι κάπου άλλου ή απλά δεν θέλει να είναι εκεί που είσαι εσύ. Ακόμη και αν δεν έχει πάντα την ευγενή καλοσύνη να το παραδεχτεί ανοιχτα.

Η έλλειψη ενδιαφέροντος, οι περίεργες και άσχημες συμπεριφορές δεν έχουν να κάνουν πάντα με την αξία και τη συμπεριφορά σου. Με το αν σε θέλει ή του/ της αρέσεις διότι κάτι τέτοιο μπορεί και να ισχύει. Οι σχέσεις όμως δεν κτίζονται σε «τουριστικό ενδιαφέρον». Διαφοροποιούνται από το φλερτ, τις γνωριμίες μιας νύχτας και τις κοινωνικές επαφές.

Ας μη ξεχνάμε ότι θα υπάρχει πάντα μια κατηγορία ανθρώπων που ανεξάρτητα από ποιον θα γνωρίσουν, δεν ξέρουν, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να είναι με κάποιον άλλον σε μια υγιή αμφίδρομη σχέση.

Όταν γνωρίσουν κάποιον που εκφράζει με ειλικρίνεια τα συναισθήματα του και κινείται λίγο πιο βαθιά από την επιφάνεια, οπισθοχωρούν πανικόβλητοι. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν συνηθίσει να κυνηγούν άπιαστες καταστάσεις, να τους φέρονται άσχημα ή να είναι σε σχέσεις χωρίς καμία συναισθηματική εμπλοκή, με άτομα απόμακρα και εγωκεντρικά. Στην ουσία έχουν συνηθίσει να είναι μόνοι με τους φόβους τους.

Αξίζει να διεκδικούμε και να προσπαθούμε όταν θέλουμε κάποιον τόσο πολύ; Αξίζει να συνεχίζουμε να δεχόμαστε τους κραδασμούς και τα χτυπήματα για μια σχέση που θεωρούμε σημαντική; Ο καθένας μπορεί να επιλέξει ό,τι πιστεύει ότι του αξίζει, αρκεί να μην τρέφει ψευδαισθήσεις.

Αρκεί να μην μπερδεύει τον εγωισμό με την αυτοεκτίμηση. Το αληθινό πάθος και την αγάπη με την εμμονή και την φαντασίωση. Τις προκλήσεις και τρικυμίες μιας ισότιμης σχέσης με το τοξικό μοτίβο ενός αταίριαστου έρωτα, ενός έρωτα χωρίς ανταπόκριση.

Να θυμάστε ότι ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να περάσει από 40 κύματα. Μπορεί να είναι αντισυμβατικός. Μπορεί να μην κρατήσει για πάντα. Είναι όμως, πάντα αμοιβαίος. Και αυτή είναι η ανεξίτηλη ομορφιά του.

Μερικές φορές δεν χρειάζεται να είναι κάτι τρανταχτό όπως μια απιστία, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που φανερώνουν πως το ταίρι σου δεν είναι και τόσο ιδανικό.

Κι επειδή το «ιδανικό» είναι έτσι κι αλλιώς μεγάλη παγίδα, η σωστή διατύπωση είναι πως δεν πλησιάζει καν στο ιδανικό αλλά είναι περισσότερο μια διαίσθηση που έχεις παρά γεγονότα που μιλούν.

Κι όμως έχεις γεγονότα που μιλούν έχεις όμως είσαι πολύ απασχολημένη με τις λίστες προτερήματα/μειονεκτήματα και τα διλήμματα που δεν τους έχεις δώσει τη δέουσα προσοχή με τα παραδείγματα από το agapimono.gr.

Γι’αυτό το λόγο κάναμε εμείς ένα μικρό ξεκαθάρισμα για εσένα που ελπίζουμε να σου ανοίξει λίγο τα μάτια:
Είναι «μανούλα» στην απολογία
Ο λαός το λέει «από τότε που βγήκε το “συγγνώμη” χάθηκε το φιλότιμο» και οι Αμερικανοί «αντί να ζητάς συνεχώς συγγνώμη βρες τον τρόπο να συμπεριφέρεσαι έτσι ώστε να μη χρειάζεται να απολογείσαι». Αν σου έκανε εντύπωση το πόσο εύκολο το είχε το «συγγνώμη» από την αρχή της σχέσης είναι επειδή ήθελε να τεστάρει την ανοχή σου και το πόσο εύκολα συγχωρείς. Είχα κάποτε δεσμό με έναν τύπο που είχε φοβία δέσμευσης και μου ακύρωνε συχνά τα σχέδια που είχαμε κάνει, απολογούμενος με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο μετά. Κάποια στιγμή ευτυχώς συνειδητοποίησα πως προτιμώ ένα «αντίο» παρά τις συνεχείς «συγγνώμες».

Δεν κάνεις σχέδια με άλλους γιατί περιμένεις το δικό του τηλεφώνημα
Σε σύνδεση με το προαναφερόμενο παράδειγμα μια συνέπεια της ζωής μου με τον άντρα με φοβία δέσμευσης ήταν πως οι συναντήσεις μας προέκυπταν τελευταία στιγμή αφού οποιοδήποτε μελλοντικό σχέδιο (ακόμα και το «πάμε αύριο σινεμά») ήταν μια μορφή δέσμευσης. Έτσι, για να μπορώ να τον βλέπω φρόντιζα να έχω ελεύθερο το πρόγραμμα μου. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως ούτε εγώ πήγαινα σινεμά με τους φίλους μου αφού δεν ήθελα να αφήσω κάποιον μόνο στη σκοτεινή αίθουσα μόλις λάμβανα τηλεφώνημα του άλλου ή έδινα την απάντηση «αν είναι θα έρθω να σας βρω εγώ στο μπαρ», όταν δηλαδή θα είχα περάσει 3 ώρες πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας ειδοποίησή του. Μαζί με τις άχρηστες συγγνώμες συνειδητοποίησα πως δεν γινόταν να μην έχω προσωπική ζωή για λίγες στιγμές στη δική του ζωή.

Η σχέση μαζί του θυμίζει το απαιτητικό project στη δουλειά
Οι ωραιότερες σχέσεις της ζωής μου ήταν αυτές που ήρθαν πολύ φυσικά. Ήταν σχεδόν σαν να μην κούνησα το δαχτυλάκι μου, να μην αναρωτήθηκα αν αυτό που έκανα ήταν σωστό ή λάθος, όλα να προχώρησαν ομαλά, ήταν πολύ απλά η περίπτωση του «δύο άνθρωποι βρέθηκαν στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή και ήθελαν τα ίδια πράγματα». Αν νιώθεις πως πρέπει να προσπαθήσεις πολύ σκληρά για αυτή τη σχέση κι έχεις ξεχάσει πως ο λόγος που σχετιζόμαστε με τους άλλους είναι για να είμαστε ευτυχισμένοι τότε έχεις μπερδέψει τη σχέση με το καταναγκαστικό έργο.

Και τέλος, το κλασικό μα πέρα για πέρα αληθινό:
Οι πράξεις του δεν ανταποκρίνονται στα λόγια του
Αν είχα πάει σε κάθε εκδρομή που μου έχει τάξει γκόμενος τώρα θα έπρεπε να ονομάζομαι Φιλέας Φογκ (Ο ήρωας του «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες»). ΟΚ. κι άντε να δεχτώ πως στην αρχή λέγονται πολλά πράγματα πάνω στον ενθουσιασμό και πως η καθημερινότητα σε παρασύρει και πολλά από αυτά που σχεδίαζε δεν μπορεί να τα πραγματοποιήσει, αλλά κάποια στιγμή κάτι θα πρέπει να κάνει πράξη. Είναι πολύ πιο τίμιο να μη σου «τάζει» ο άλλος τίποτα και να αποφασίζεις εσύ αν σου κάνει ή όχι. Ακόμα πιο ντόμπρο αν κάνει πράξεις χωρίς ανακοινώσεις. Αλλά αν στην αναλογία λόγια-έργα η ζυγαριά γέρνει προς την πρώτη πλευρά, ξέρεις πως δεν κάνει για εσένα.