Νέα έρευνα για τους γάμους στην Ελλάδα δείχνει μία πτώση στη σεξουαλική επιθυμία, αλλά -παραδόξως- μία αύξηση στα ποσοστά των γάμων….

Παρότι ένας στους δύο γάμους καταλήγει πλέον στο διαζύγιο, οι Ελληνες επιμένουν να παντρεύονται, και μάλιστα πέρυσι, εν μέσω κρίσης, οι γάμοι αυξήθηκαν κατά 30%.

Όπως έδειξαν σχετικές έρευνες, πολλά ζευγάρια ζουν σαν αδελφές ψυχές μέσα στον γάμο, χωρίς σεξουαλική επιθυμία, αλλά ταυτόχρονα δεν θεωρούν ότι η απουσία του σεξ είναι σημαντική αιτία χωρισμού.

Ωστόσο, το ότι δεν κάνουν σεξ μέσα στον γάμο ή στη σχέση δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν γενικά, αφού 8 στους 10 άνδρες απιστούν μέσα στη μόνιμη σχέση και 6 στις 10 γυναίκες διατηρούν εξωσυζυγική σχέση.

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου και της Εταιρείας Μελέτης της Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, «η οικονομική και ταυτόχρονα πολιτιστική κρίση που διαπερνά τη χώρα μας φαίνεται πως κάνει τους κατοίκους της πιο ανασφαλείς και έτσι ίσως να εξηγείται η ανάγκη μιας σταθερής σχέσης όπως είναι ο γάμος, παρά τις γνωστές συνέπειές του στην ερωτική ζωή. Εκτός όμως από τη λίμπιντο, η κρίση στη χώρα μας φαίνεται ότι επηρεάζει και τον οργασμό καταλυτικά. Σχεδόν διπλασιάστηκε ο αριθμός των ανδρών που παραπονιούνται για πρόωρη εκσπερμάτιση, που κυρίως έχει αιτία το έντονο άγχος και την αγωνία του άνδρα για επιδόσεις, αλλά και ο αριθμός των ανδρών που προτιμούν τον αυνανισμό παρά τη σεξουαλική πράξη».

Πηγή faysbook.gr

Η γλώσσα του σώματος βασίζεται στο σώμα που είναι κοινό για όλους. Όπως οι άλλες γλώσσες, έχει εκφράσεις οι οποίες αναγνωρίζονται από ορισμένες ομάδες ανθρώπων (π.χ.: Η μούτζα από τους Έλληνες).

Το σώμα είναι συνδεδεμένο με τον φορέα επικοινωνίας και παρατήρησης, το νου και άρα η γλώσσα του σώματος βάζει τα μέλη του σώματος να λάβουν κι αυτά μέρος στην επικοινωνία ή τα αναγκάζει να διαχειριστούν πράγματα που δεν πρέπει ή δεν θέλουμε να ειπωθούν.

Η έκφραση φανερώνεται ή ισούται με μια κίνηση. Οι κινήσεις αυτές όσον αφορά στη γλώσσα αποτελούν τα σύμβολα. Είναι γλωσσικές εφευρέσεις του ανθρώπου που βασίζονται

α)στις φυσικές μας κινήσεις που γίνονται από τα μέλη του σώματος,

β)τη φυσική μας τάση για έκφραση και

γ)την εφευρετικότητά μας.

Δηλαδή χρειάζεται ο ανθρώπινος νους, προκειμένου αυτά τα σύμβολα να έχουν συνοχή, να δημιουργήσουν ένα κώδικα κοινό, δηλαδή αυτό που συνοψίζει εν προκειμένω τη γλώσσα του σώματος.
Η φυσική μας ανάγκη για έκφραση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη φυσική μας κατάσταση ως όντα κοινωνικά.

Δηλαδή την ανάγκη μας για κοινωνικοποίηση ή απόσυρση. Προκειμένου λοιπόν να υπάρξει ισορροπία, δηλαδή να αποφευχθεί το χάος της ασυνεννοησίας, έχουμε εφεύρει τα σύμβολα αυτά, που περιγράφουν και συνοψίζουν τα συναισθήματα, τη σκέψη μας, τις επιθυμίες ή ακόμα και τις φαντασιώσεις μας.
Η γλώσσα του σώματος με τις κινήσεις και τις εκφράσεις του προσώπου έρχεται πολλές φορές πριν τη λεκτική έκφραση. Για παράδειγμα:
Παρατηρώντας μόνο τις κινήσεις και τις γκριμάτσες δύο ανθρώπων που συναντιούνται στο δρόμο είναι πολύ πιθανό να αναγνωρίσουμε το είδος της σχέσης τους ή καλύτερα τη συμπάθεια/αντιπάθεια που υπάρχει μεταξύ τους, δηλαδή το βαθμό εγκύτητάς τους.
Η γλώσσα του σώματος επίσης ποικίλει ανάλογα και με τη σχέση που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Σύμβολα συμπάθειας/αντιπάθειας μπορεί να ποικίλουν από ομάδα σε ομάδα και εμβαθύνοντας από άτομο σε άτομο.

π.χ.: Δύο φίλοι που χαιρετιούνται στο δρόμο και αντί να δώσουν τα χέρια ρίχνουν μια γροθιά ο ένας στον άλλον.

Παραθέτουμε κάποια σύμβολα έκφρασης συμπάθειας/αντιπάθειας τα οποία αναγνωρίζονται και αναπαράγονται στη σύγχρονη κοινωνία και συγκεκριμένα στα πλαίσια μιας μη υποκριτικής συμπεριφοράς:
Το χαμόγελο είναι ένα σύμβολο παγκοσμίως αναγνωρίσιμο ως μια ένδειξη φιλικότητας, συμπάθειας ή και τρυφερότητας/συγκαταβατικότητας.
Το κλείσιμο του ματιού είναι μια ένδειξη συμπάθειας ή οικειότητας. (Κλείνω το μάτι συνθηματικά σε κάποιον όταν έχουμε συνεννοηθεί κάτι μεταξύ μας που δεν έχουμε την ευκαιρία ή τη διάθεση να μοιραστούμε με τους υπόλοιπους.)
Κάποιες φορές η γλώσσα του σώματος είναι ένας τρόπος να διοχετεύσουμε κάτι που “δεν λέμε”. Π.χ.: Αντί να πούμε σε κάποιον πως μας κουράζει το θέμα της κουβέντας μας, χασμουριόμαστε και συνεχίζουμε να ακούμε.
Σημαίνει αυτό πως τον αντιπαθούμε; Ή καλύτερα πως δεν θέλουμε να φανούμε ματαιωτικοί πράγμα που υποδηλώνει τη συμπάθειά μας χωρίς άμεση εκφορά; Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα πως η γλώσσα του σώματος αποτελεί αντικείμενο ερμηνείας συμπάθειας/αντιπάθειας σε προσωπικό επίπεδο και σύμφωνα με το πλαίσιο στο οποίο συμβαίνει.

Το κατσούφιασμα, δηλαδή το ανάποδο χαμόγελο, δείχνει ότι κάτι μας δυσαρεστεί ενώ το στράβωμα του στόματος δείχνει την απογοήτευση ή την απαξίωση.

Είναι δύσκολο να πάρουμε εκφράσεις σωματικές καθεαυτές και να τις χρησιμοποιήσουμε ως δείκτες συμπάθειας/αντιπάθειας έξω από όλα τα πλαίσια, όπως είναι δύσκολο στην επιστήμη της νομικής να καταδειχτεί ο “αθώος” ή “ο ένοχος” με βάση μια πράξη από μόνη της. Πρέπει να εξεταστεί το πλαίσιο στο οποίο συνέβη.

Παρ'όλη τη δυσκολία όμως είμαστε σε θέση πολλές φορές να αναγνωρίσουμε ή να υποθέσουμε με αρκετή βεβαιότητα πως οι κινήσεις κάποιου δείχνουν αν μας συμπαθεί η όχι.

Από που αντλούμε αυτή τη βεβαιότητα;

α)Από την πεποίθηση πως υπάρχει ένας κοινός κώδικας και από β)την ενσυναίσθηση. Η ενσυναίσθηση είναι βασική προϋπόθεση ερμηνείας της γλώσσας του σώματος.

π.χ.: Πολλές φορές το σώμα μας το αφήνουμε πιο ελεύθερο, χυτό σε ένα χώρο που δε φοβόμαστε μήπως κριθούμε και άρα μεταδίδουμε διαφορετικά μηνύματα μέσω της γλώσσας του σώματος από περιπτώσεις όπου είμαστε σφιγμένοι επειδή φανταζόμαστε ότι δεν είμαστε αρεστοί.

Άρα το σώμα δεν είναι μόνο φορέας επικοινωνίας του αν συμπαθούμε ή όχι αλλά και του αν μας συμπαθούν ή όχι. Αυτό δημιουργεί είτε την προαγωγή της χαλαρότητας και της συμπάθειας είτε το φαύλο κύκλο της αντιπάθειας.

Η απαλότητα των κινήσεων ή η αργή εκφρορά του λόγου δείχνει την χαλαρότητα που απορρέει από εμπιστοσύνη και άρα συμπάθεια. Εϊτε συμπάθεια που προσπαθούμε να εγκαθιδρύσουμε είτε συμπάθεια που έχουμε εισπράξει και αναπαράγουμε.

Μέσα στην γλώσσα του σώματος, υπάρχουν εκφράσεις κυρίως του προσώπου, που δείχνουν τη θέση του ατόμου. Δηλαδή σε αντίθεση με άλλες εκφράσεις που δείχνουν προσαρμογή ή διάθεση, αυτές οι εκφράσεις δείχνουν στάση.

Το βλοσυρό βλέμμα δείχνει σοβαρότητα, τα μισόκλειστα μάτια δισπιστία ή ασάφεια, τα ανεβασμένα φρύδια απορία ή έκπληξη, το συνοφρύωμα εχθρότητα, επιφύλαξη, εσωστρέφεια.

boro.gr

Μία βρετανική δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από το διαδικτυακό πάροχο Plusnet αποκαλύπτει ποια είναι, σύμφωνα με τις απαντήσεις του κοινού, η χειρότερη μέρα και ώρα της εβδομάδας, αλλά και γιατί.

Παράλληλα, η έρευνα εξετάζει ποια είναι οι παράγοντες εκείνοι που μπορούν να προκαλέσουν μεταστροφή της ψυχολογίας του ατόμου προς το καλύτερο.
Ποια είναι, λοιπόν, η πιο «δυσάρεστη» μέρα και ώρα της εβδομάδας;

Βάσει των απαντήσεων, οι πολίτες του κόσμου είναι πιο δυστυχισμένοι από ποτέ κάθε Δευτέρα, περίπου στις 11:17 το πρωί

Βέβαια, σταδιακά οι άνθρωποι φαίνεται πως αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα και το μεσημέρι –περίπου στις 2:35μμ- είναι πλέον και πάλι ευτυχισμένοι.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τη δημοσκόπηση, 9 στους 10 από τους ερωτηθέντες πιστεύουν ότι υπάρχουν ορισμένα μικρά πράγματα, τα οποία μπορούν να τους κάνουν να αισθανθούν καλύτερα.

Ποια είναι αυτά;
1. Να κάνουν μια καλή πράξη για κάποιον άλλον (47%)
2. Να γίνουν αποδέκτες μιας καλής πράξης ή συμπεριφοράς από κάποιο ξένο (44%)
3. Να βρουν μια...προσφορά σε κάποιο κατάστημα (42%)
4. Μια αγκαλιά (40%)
5. Ένα κομπλιμέντο από έναν ξένο (39%)
6. Να σταματήσει ένα αυτοκίνητο για να περάσει κάποιος το δρόμο (36%)
7. Να επιστρέψουν στο σπίτι και να τους...υποδεχτεί το κατοικίδιό τους (35%)
8. Να φτάσει στο σπίτι ένα γράμμα (31%)
9. Να ακούσουν το αγαπημένο τους τραγούδι στο ραδιόφωνο (31%)
10. Να ακούσουν μια καλημέρα από κάποιον περαστικό

onmed.gr

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Παχυσαρκίας που έχει θεσπίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στις 24 Οκτωβρίου, η διαιτολόγος-διατροφολόγος Άννα Κόμπου προτείνει τρόπους για να έχουμε ένα υγιές σώμα.

Η Μισέλ Ομπάμα προσκαλεί μαθητές στον κήπο της για να τους μάθει την αξία του υγιεινού φαγητού. Ο διάσημος σεφ Τζέιμι Όλιβερ πρωτοστατεί σε εκστρατεία υπέρ της επιβολής φόρου ζάχαρης στα αναψυκτικά, ενώ τον Οκτώβριο και Νοέμβριο διεθνείς οργανισμοί (στις 24/10 ο ΠΟΥ, στις 11/10 ήταν για το World Obesity Association κ.ά) διοργανώνουν τις Παγκόσμιες Μέρες κατά της Παχυσαρκίας. Κι όμως, πέρυσι τα ποσοστά των παχύσαρκων ενηλίκων (13%) υπερέβησαν εκείνα του 2010 (11,5%), ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το 2025 θα εκτοξευθούν στο 17%.

Όπως εξηγεί η διαιτολόγος-διατροφολόγος Άννα Κόμπου, επιστημονική υπεύθυνη του τμήματος διατροφής στην κλινική Cosmetic Derma Medicine: «Για να αλλάξουμε τους αριθμούς και να πολεμήσουμε την παχυσαρκία δεν αρκούν οι αυστηρές δίαιτες που συχνά φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε την σχέση μας με το φαγητό, να εντάξουμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά στην καθημερινότητά μας, να μειώσουμε τη ζάχαρη και να ασκούμαστε καθημερινά. Δυστυχώς οι περισσότεροι κάνουν καθιστική ζωή και καταναλώνουν πρόχειρο φαγητό αντί για το σπιτικό της μαμάς. Επιπλέον τα περισσότερα παιδιά στο σχολείο καταφεύγουν σε ανθυγιεινά σνακ με κρυφές πηγές ζάχαρης».

Κλειδί η μεσογειακή διατροφή
Η πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής βασίζεται στο εξής πρόγραμμα: Καθημερινά φρούτα και λαχανικά (3-5 μερίδες), δημητριακά πρωινού και υδατάνθρακες όπως ψωμί ολικής άλεσης και 2-3 μερίδες γαλακτοκομικά. Μέσα στην εβδομάδα 2-3 φορές ψάρι, 2-3 φορές αβγά, 2 φορές όσπρια, 1 πουλερικά, ενώ η κατανάλωση κρέατος μπορεί να περιοριστεί στην 1 φορά στις 10 μέρες.

Ποντάρουμε στο πρωινό και στα υγιεινά σνακ
Το χορταστικό πρωινό δημιουργεί κορεσμό και διατηρεί τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα σε σταθερά επίπεδα, ενώ δεν πεινάμε. Ορισμένες ιδέες για μικρά γεύματα μέσα στη μέρα:
Σνακ: 1 αχλάδι/1 μέτριο πορτοκάλι/1 μήλο/1 γιαούρτι με φρούτα/1 αβγό βραστό/μπάρα δημητριακών
Πρωινό: Γιαούρτι με βρώμη/1 ποτήρι γάλα με μια φέτα ψωμί και τυρί
Για το σινεμά: ποπ κορν (ανάλατα), ξηροί καρποί, φυσικός χυμός

Διατηρούμε καλή ψυχολογία.
«Έχει παρατηρηθεί ότι οι υδατάνθρακες ανεβάζουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Ωστόσο, πρέπει να καταναλώνουμε καλής ποιότητας υδατάνθρακες όπως προϊόντα ολικής άλεσης π.χ. μαύρο ψωμί, αλλά και ακατέργαστο ρύζι και φρούτα και να αποφεύγουμε τους σύνθετους που είναι συνήθως κακής ποιότητας π.χ. κρουασάν, προϊόντα από λευκό αλεύρι κ.ά» παρατηρεί η Άννα Κόμπου.
Για comfort food προτιμήστε: παστέλι, γιαούρτι με μέλι, γλυκό του κουταλιού, φρούτα με μέλι και κανέλα, παγωμένο χυμό φρούτων με γιαούρτι ή γάλα.