H Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπεραμύνεται της πολιτικής της στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων οικονομικής στήριξης προς τις μνημονιακές χώρες, όπως προκύπτει από την απάντησή της προς την επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έχει συσταθεί για το ρόλο της τρόικας.

Αναλυτικότερα, στη 16σελιδη απάντησή της η Κομισιόν υποστηρίζει ότι τα εν λόγω προγράμματα έχουν ήδη πετύχει σημαντικά αποτελέσματα, καθώς απεφεύχθη η άτακτη χρεοκοπία και περιορίστηκαν οι αρνητικές οικονομικές, χρηματοπιστωτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, όπως και η διάδοση της κρίσης. Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι για την Ελλάδα η πρόσβαση στις αγορές για την κάλυψη των δανειακών αναγκών θα επιτευχθεί μερικώς από το 2015.

Ειδικά για την Ελλάδα η Επιτροπή σημειώνει τα θετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική σταθεροποίηση και επισημαίνει ότι για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες η χώρα μας αναμένεται να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα το 2013. Η θετική αυτή εικόνα αντανακλάται στην αντιμετώπιση των αγορών και στη σταδιακή αποκατάσταση της εμπιστοσύνης που παρατηρείται, τονίζει η Κομισιόν.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δρομολογούνται και αποδίδουν ήδη καρπούς σε ζητήματα ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξης και απασχόλησης, και η ανεργία αναμένεται να σημειώσει μείωση από φέτος. Παράλληλα, η Κομισιόν επιμένει ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής είναι ουσιώδους σημασίας για την κοινωνική δικαιοσύνη.

Σε γενικές γραμμές η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η ισχυρή εφαρμογή του προγράμματος είναι καίριας σημασίας για την επιτυχία του προγράμματος και αναφέρει ότι οι μνημονιακές χώρες βρίσκονται σήμερα σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι πριν από τρία χρόνια.

Η Επιτροπή δίνει επίσης έμφαση στο γεγονός ότι τα προγράμματα χαρακτηρίστηκαν από επαρκή ευελιξία προκειμένου να υπάρξει προσαρμογή σε αναπάντεχες προκλήσεις και έγιναν διορθωτικές κινήσεις όπου χρειάστηκε. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην περίπτωση της Ελλάδας η δημοσιονομική προσαρμογή τροποποιήθηκε ανάλογα με την οικονομική συγκυρία.

Σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό των προγραμμάτων η Επιτροπή σημειώνει ότι στην περίπτωση της Ελλάδας οι πληροφορίες που χορηγήθηκαν από την Αθήνα στα αρχικά στάδια δεν ήταν πλήρεις λόγω των χαμηλών τεχνικών προτύπων στη συλλογή και στην επεξεργασία δεδομένων καθώς και στην περιορισμένη διοικητική ικανότητα.

Πηγή: ysterografa.gr

Η βαθιά, σύνθετη και πολυεπίπεδη κρίση την οποία διέρχεται σήμερα η Ελλάδα, δεν ξεκίνησε ξαφνικά. Ούτε… προχθές. Ούτε έχει ως αφετηρία την οικονομία.

Η ελληνική κρίση είναι κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση ηθικής και προτεραιοτήτων. Κρίση εθνικού προσανατολισμού. Μια κρίση που, σε αντίθεση με ιστορικά προηγούμενα ή ισοδύναμα άλλων χωρών, σε άλλες εποχές και συγκυρίες, τείνει να ξεπεραστεί, χωρίς να έχει βοηθήσει τη χώρα να ξεφύγει από το μίζερο και προβληματικό παρελθόν της. Χωρίς να έχει αφήσει πίσω, στο γκρίζο παρελθόν, σχεδόν καμία από τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες που οδήγησαν στη γέννηση και γιγάντωση της κρίσης αυτής.

Η ελληνική κρίση ξεριζώνει από το εθνικό dna μια ολόκληρη γενιά. Όχι όπως θεωρούν αρκετοί τη γενιά των νέων που αδυνατούν να βρουν δουλειά, καθώς η γενιά αυτή θα έχει την ευκαιρία να δώσει τη μάχη για τη μέγαλη επιστροφή. Η γενιά που ξεριζώνεται, ως ιστορική ανάμνηση αλλά και ως προσωπικές διαδρομές των κεντρικών πρωταγωνιστών της, είναι η Γενιά του Πολυτεχνείου.

Η… χιλιοτραγουδισμένη Γενιά που εν πολλοίς σταμάτησε την πρόοδο του τόπου, αλλοίωσε την εθνική ταυτότητα, “μόλυνε” τον κοινωνικό ιστό της χώρας, διαμόρφωσε το “ροζ συννεφάκι” από το οποίο το έθνος προσγειώθηκε ανώμαλα και βιαίως τα τελευταία χρόνια, την εποχή του Μνημονίου.

Το legacy της Γενιάς του Πολυτεχνείου θα συνιστά ένα διαρκές παράδειγμα προς αποφυγή. Προς… γνώση και συμμόρφωση. Και μεταξύ άλλων, η αποκαθήλωση περνάει από το “αφήγημα της μίζας”, το οποίο παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα, με επίκεντρο τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τα εξοπλιστικά προγράμματα μετά τα Ίμια. Μετά τη βραδιά της υποστολής της εθνικής αξιοπρέπειας.

Αυτή τη σκοτεινή περίοδο, η χώρα είχε πρωθυπουργό. Λεγόταν Κώστας Σημίτης. Από την οκταετία του οποίου, ειδικά από τη δεύτερη τετραετία διακυβέρνησης του τόπου, μπήκαν οι βάσεις για την εθνική κατρακύλα που οδήγησε στο Μνημόνιο και την ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας.

Ένα ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων, όπως και σε εκείνα (τα χείλη) της… κοινής λογικής, αφορά στο γιατί ο Κώστας Σημίτης έχει επιλέξει τη σιωπή για το πανηγύρι με τις μίζες που είχε στηθεί επί διακυβέρνησής του. Όπως φυσικά και… γιατί δεν απαιτείται ένα σχόλιό του.

Ο πρώην πρωθυπουργός έσπασε σήμερα τη σιωπή του. Όχι όμως για να μιλήσει για τις μίζες επί διακυβέρνησής του. Αλλά για να μιλήσει για το… μέλλον του τόπου, με βαρυσήμαντο άρθρο του στο “Βήμα της Κυριακής”. Εκεί όπου, μεταξύ άλλων, προβλέπει… τα χειρότερα για τη χώρα, όπως για παράδειγμα ότι το χρέος δεν θα κριθεί βιώσιμο.

Για την ικανότητα του Κώστα Σημίτη να διαβάζει σωστά τις εξελίξεις, ή τουλάχιστον ένα μέρος του, δεν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις. Δεν συμβαίνει ωστόσο το ίδιο και με την τάση του να μένει εκτός κάδρου εθνικών και ιστορικών ευθυνών.

Επιδεινώνοντας με τη στάση του την προδιάθεση της ελληνικής κοινωνίας για συνολική απαξίωση του πολιτικού συστήματος, και για εκδηλώσεις οργής, είτε εσωτερικής, είτε… πάνω στις κάλπες που έρχονται. Και αυτή η διαπίστωση, δυστυχώς δεν είναι… μακέτο.

Πηγή: ysterografa.gr

Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο site enikos.gr:

“Το 1932, όταν η Ελλάδα κήρυξε και επισήμως «χρεοστάσιο» (σ.σ. χρεοκοπία, δηλαδή…) τα πράγματα είχαν φτάσει σε ένα σημείο που το 43% του προϋπολογισμού πήγαινε σε τόκους και χρεολύσια. Αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο για την κήρυξη του «χρεοστασίου». Με τους τόκους και τα χρεολύσια να έχουν φτάσει τότε σε δυσθεώρητα ύψη, η χώρα ήταν αδύνατον πλέον να αντεπεξέλθει σε ένα τέτοιο αβάσταχτο φορτίο. Η χρεοκοπία ήταν, πλέον, γεγονός. Μια χρεοκοπία που η πλουτοκρατία φρόντισε, φυσικά, τα βάρη της να τα φορτωθεί ο καθημαγμένος λαός. Και το φρόντισε διά των κομμάτων της, του Κόμματος των Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος. Τα οποία λίγο αργότερα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά…

Από το όχι και τόσο… μακρινό 1932 ας έρθουμε στο τώρα. Ας έρθουμε στο 2014: Με τον προϋπολογισμό για το 2014 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή (και θα δούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια), το ποσοστό των ετήσιων συνολικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού που προορίζεται να πάει την ερχόμενη χρονιά στους τοκογλύφους ανέρχεται στο 64%!!! Επαναλαμβάνουμε: Το 64% των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού για το 2014 πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Στον πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού (σελίδα 89) καταγράφονται οι κωδικοί «Δαπανών Εξυπηρέτησης Δημόσιας Πίστης», δηλαδή οι τόκοι και τα χρεολύσια που καλείται να πληρώσει το ελληνικό κράτος μέσα στο 2014. Το ποσό ανέρχεται αθροιστικά στα 74,2 δισ. ευρώ! Μόνο για τα χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δανεισμού (κωδικοί 14 – 15) το ποσό αγγίζει τα 65 δισ. ευρώ!

Τα στοιχεία (όπως φαίνεται και στο σχετικό πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού, σελίδα 89) είναι αμείλικτα και παραδεδεγμένα, τόσο από τους συντάκτες του προϋπολογισμού, όσο και από τα κόμματα της συγκυβέρνησης του «μαύρου μετώπου» που θα τον καταστήσουν νόμο του κράτους. Τι προκύπτει: Σύμφωνα με τα – δικά τους – στοιχεία, στα τέσσερα χρόνια εφαρμογής της πολιτικής της «σωτηρίας» το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να γυρίζει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που επικρατούσαν προπολεμικά!Στο πλαίσιο, δηλαδή, αυτής της πολιτικής – με την απροσδιόριστη μάλιστα διάρκεια – κατά το έτος του κυβερνητικού «success story», το 2014, η Ελλάδα επιστρέφει σε καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες που είχαν ως αποτέλεσμα να επέλθει στη χώρα η χρεοκοπία του 1932!

Πιο συγκεκριμένα:

   - Κατέθεσαν έναν τακτικό προϋπολογισμό στον οποίο ομολογείται ότι από τα περίπου 116,524 δισ. ευρώ που θα είναι οι συνολικές δαπάνες για το 2014, τα 74,199 δισ. ευρώ (ποσοστό 64% !!!) θα πάνε στους τοκογλύφους! Να, επομένως, γιατί «δεν υπάρχουν» λεφτά για μισθούς, συντάξεις, για Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια.
   - Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ότι ενώ το σύνολο των εσόδων του κράτους θα είναι 54,695 δισ. ευρώ (εισηγητική έκθεση, πίνακας 3.5, Έσοδα Κρατικού Προϋπολογισμού, σελ. 81), οι τοκογλύφοι έχουν καπαρώσει 74,199 δισ. ευρώ, δηλαδή ένα ποσό μεγαλύτερο κατά… 136% από όλα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού! Να, επομένως, γιατί συνεχίζεται εσαεί ο φαύλος κύκλος των νέων δανείων, με τους νέους τόκους, με τα νέα χρεολύσια, που θα φέρουν νέα δάνεια, νέους τόκους κ.ο.κ.
   - Κατέθεσαν έναν προϋπολογισμό που προβλέπει ένα ΑΕΠ, δηλαδή συνολικό πλούτο που θα παραχθεί στη χώρα, της τάξης των 183 δισ. ευρώ που από αυτά πάνω από το 40% πηγαίνει σε τόκους και χρεολύσια!

Ιδού λοιπόν τι κρύβεται πίσω από τις θεωρίες περί «πλεονασμάτων». Να γιατί τα «λεονάσματα», όπως και τα ελλείμματα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα για το λαό: Φτώχεια, πείνα και δυστυχία. Ιδού γιατί ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να ζει με ανύπαρκτους μισθούς και λεηλατημένες συντάξεις, με χαράτσια, με φόρους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Να γιατί το μόνο «success story» που του επιφυλάσσουν είναι η ανεργία και η καταστροφή. Να γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό: Γιατί ό,τι παράγεται (τώρα και στο μέλλον!) σε αυτόν τον τόπο «θα πρέπει» να πηγαίνει σε εγχώριους και ξένους «δανειστές»! Σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους. Στις τράπεζες και στους εντός και εκτός Ελλάδας «τζογαδόρους» που «παίζουν» με το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Αυτή είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και αυτή είναι η αποστολή που έχει αναλάβει. Η αποστολή της δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από εκείνο που στη γλώσσα τους, χρόνια τώρα, το έχουν βαφτίσει «ελεγχόμενη χρεοκοπία». Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κατέθεσαν έναν ακόμα προϋπολογισμό που οδηγεί τον ελληνικό λαό πέρα κι από τη χρεοκοπία! Πέρα κι από την πτώχευση! Μας οδηγούν στον αφανισμό! Στο πλαίσιο αυτής της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» (σ.σ.: «ελεγχόμενη» μόνο για τους κεφαλαιοκράτες), όπου ο μισός και πλέον προϋπολογισμός πηγαίνει σε τοκογλύφους, κερδοσκόπους, δανειστές και κάθε λογής «σωτήρες», ο ελληνικός λαός οδηγείται σε καταστάσεις πιο οδυνηρές κι από εκείνες του 1932!”

Όπως μεταδίδει το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο “Reuters”, οι Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ και το SPD κατέληξαν σε συμφωνία για το ακανθώδες θέμα της τραπεζικής ένωσης στην ευρωζώνη, στο πλαίσιο τω διαπραγματεύσεών τους για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του “Reuters”, η… συναντίληψη των δυο πλευρών έχει στο επίκεντρό της την ευχέρεια που θα διαθέτει ένα μικρό συμβούλιο, το οποίο θα λειτουργεί παράλληλα με το Ecofin, και όχι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να αποφασίζει για το πότε θα κλείνει μια τράπεζα που απειλείται με χρεοκοπία.

Αρκετές πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν όλα λέγονται στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων των δυο μελλοντικών κυβερνητικών εταίρων της Γερμανίας, επισημαίνουν ότι το CDU/CSU και το SPD συμφώνησαν ότι δεν θα διατίθενται απευθείας κεφάλαια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), για τη διάσωση οικονομικών ιδρυμάτων σε δύσκολη θέση.

Ακόμη φυσικά υπάρχουν νομικές εκκρεμότητες που θα πρέπει να απαντηθούν, στόχος των δυο κομμάτων ωστόσο είναι να έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να προσέλθει στις Βρυξέλλες με ξεκάθαρη θέση.

Οι παραπάνω εξελίξεις συνιστούν ακόμη μια υποχώρηση από την πλευρά του SPD, που θυσίασε τις προεκλογικές εξαγγελίες του, υποχωρώντας μπροστά στην ξεκάθαρη θέση της Άνγκελα Μέρκελ.

Πηγή: ysterografa.gr