‘’ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ ΚΩ: δεύτερο σχόλιο για την εργασία της επιτροπής’’
επιβάλλεται η συμμετοχή μας (επισυνάπτεται τα στοιχεια του cd)

Α. ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ: Τόσο στην επιτροπή όσο και στην χθεσινή σύνοδο του δημοτικού συμβουλίου το ‘’μότο’’ της δημοτικής αρχής είναι ‘’ο ισχυρός Δήμος’’. Αυτό ήταν και είναι το κεντρικό μοτίβο της κάθε δημοτικής αρχής από το 1974 και εδώ. Για προφανείς πολιτικούς λόγους ωραιοποιείται μια κακή κατάσταση. Όμως η ωραιοποίηση αποδεικνύεται ότι τελικά γίνεται σε βαρος της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο που η Κως στηρίζεται κυρίως στο φυσικό της και ανθρώπινο απόθεμα και τις υποδομές της Ιταλικής περιόδου! Σήμερα γίνεται μετατόπιση της προβολής του ‘’ισχυρού δήμου’’ στην πρόσθετη ωραιοποίηση: ‘’Ο ισχυρός Δήμος που κάνει έργα από ίδιους πόρους σε μια δύσκολη εποχή που άλλοι έχουν ναυαγήσει’’. Ομως ο Δήμος μας εμφανώς δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του ζωντανού οργανισμού στις τοπικές υποδομές οι οποίες ενώ έχουν γεράσει δεν υπάρχει πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα εκσυγχρονισμού και επέκτασης τους! Ταυτόχρονα έχει χάσει κάθε δυνατότητα ενεργού παρέμβασης στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Η Δημοτική αρχή αντί της αναγκαίας ψυχρής εκτίμησης μεγεθύνει τα μικρά και μεταθέτει τα μεγάλα στον χώρο του ‘’δεν γίνεται’’! Γνωστά πράγματα!
Και όμως! Με μια άλλη πολιτική πολλά μπορούν να γίνουν στο νησί μας!
Β. Η ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ: Η επιβολή του τέλους διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία 3-5 ευρώ ανά διανυκτέρευση και μόνο από τα 4* και 5* ξενοδοχεία του νησιού που έχουν δυναμικότητας 32.000 κλινών, με μια πληρότητα 70% για 6 μήνες σημαίνει έσοδα 16 εκ. Από αυτή την τράπεζα ο Δήμος μας έπρεπε να έχει πάρει μερίδιο! Μπορούσε τότε αλλά και τώρα μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει! Τα 16 εκ. είναι ονοματισμένα στους δανειστές. Πρέπει να προωθήσουμε την πολιτική της διεκδίκησης έστω ενός (1) επί πλέον ευρώ για το νησί! Αυτό θα σημαίνει 4 εκ ετήσια έσοδα στον Δήμο! Όμως Δήμος και δημοτική αρχή αντί να οργανώσουμε ένα μέτωπο τέτοιας διεκδίκησης για την αναστύλωση του τόπου μας, καταφεύγουμε σε επικοινωνιακά τερτίπια. Η ανακοστολόγηση των δημοτικών υπηρεσιών είναι ένας άλλος τρόπος για να περάσουμε τον Ρουβίκωνα του Δημοτικού τέλματος. Η δημοτική επιτροπή που συστήθηκε για την μελέτη του θέματος των τελών συνήλθε χτες σε πρώτη ενημερωτική σύσκεψη και ο χαρακτήρας της δεν είναι η εισαγωγή μας στο πνεύμα των αλλαγών με στόχο το ξεπέρασμα της στασιμότητας αλλά η επιδίωξη μικρών βελτιώσεων που μπορεί να γίνουν στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχείρισης.
Γ. ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΧΘΕΣ: Παρόντες ήταν 12 εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων και μόνο ένας ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος! Η αρμόδια αντιδήμαρχος μας έδωσαν στοιχεία σε ηλεκτρονική μορφή που αφορούν τα οικονομικά του Δήμου (επισυνάπτεται). Εμφανίστηκαν αμέσως οι διαφορές στην προσέγγιση που αντιστοιχούν στα ειδικά συμφέροντα των επαγγελματικών τάξεων. Συμφωνήθηκε ότι στην επόμενη συνάντηση η υπηρεσία θα καταθέσει την πρόταση της και οι φορείς και τα πρόσωπα θα επεξεργαστούν τα δεδομένα και θα φέρουν τις δικές τους θέσεις. Θα ακολουθήσει διαπραγμάτευση και συγκερασμός. Η αποκλίνουσα διαφορά που κυριάρχησε τέθηκε από μέρους της Ένωσης ξενοδόχων. Κύριο αίτημα τους η μείωση της αυξημένης χρέωση των τελών καθαριότητας και φωτισμού και η εποχικότητα. Στο ερώτημα αν πρόκειται να γίνουν αυξήσεις και η επιτροπή είναι το όχημα για να επιβληθούν χωρίς πολιτικό κόστος σε δημότες και επιχειρήσεις, η απάντηση της Αντιδημάρχου ήταν ότι το πιθανότερο είναι να γίνουν μειώσεις.
Δ. ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Έτσι όπως τίθεται το θέμα από την δημοτική αρχή η εκτίμηση μας είναι ότι δεν πρόκειται για μια διαδικασία αλλαγών στην κατεύθυνση της ανακοστολόγησης με σκοπό την εφαρμογή της αρχής της ανταποδοτικότητας των τελών και πολύ περισσότερο της βελτίωσης των εσόδων του Δήμου για να μπορέσει να παίξει τον εκσυγχρονιστικό και αναπτυξιακό του ρόλο. Όμως αυτός δεν είναι λόγος να μποϋκοτάρουμε ή να καταγγείλουμε την διαδικασία. Είναι ανάγκη να διατυπώσουμε βήματα εκσυγχρονισμού της κοστολόγησης! Η τοποθέτηση του κ. Δημάρχου στην επιτροπή και περισσότερο από τα λεγόμενα του το δημοτικό συμβούλιο που ακολούθησε, φάνηκε ότι η δημοτική αρχή κινείται στην κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων για να λύσει το θεμα της αναπτυξιακής υστέρησης. Το ζήτημα έχει σαφείς πολιτικές διαστάσεις που έχουν σχέση με τον χαρακτήρα των δημοτικών πολιτικών που τίθενται στο τραπέζι για το ξεπέρασμα της προβληματικής κατάστασης που θα κυριαρχήσει ούτως ή άλλως στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Οι δημοτικές παρατάξεις θα πρέπει να συμμετάσχουν και να καταθέσουν τις απόψεις τους γιατί η απουσία τους απλά θα τις τοποθετήσει εκτός της εκλογικής ατζέντας της επομένης αναμέτρησης, όπου το ζητημα δεν θα είναι Γιώργος ή Κώστας αλλά το περιεχόμενο της πολιτικής του κάθε ενός προκειμένου να ξεπεράσουμε το σημερινό τέλμα.
(Τα περί τέλματος ή κοσμογονίας του νησιού αποτελούν πολιτικές εκτιμήσεις. Εχουμε την ευθύνη της άποψης μας)
Ν Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΥ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

1. Νομική ρύθμιση.

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των άρθρων 21 και 22 του ΒΔ 24/9-20/10/1958 όπως μεταβλήθηκαν ή συμπληρώθηκαν αργότερα με τους νόμους 25/1975, 429/76, 1080/80 (άρθρα 4,5, 17 και 20), 1828/89 (άρθρο 25 παρ. 12), 2130/93 (άρθρα 16 παρ. 6 και 27 παρ. 4), 2307/95 (άρθρο 7 παρ. 3 και 4), 2503/97 (άρθρο 9 παρ. 14), 2539/97 (άρθρο 25 παρ. 3) και 3345/2005 (άρθρο 5) , οι διατάξεις αυτές, μαζί με τις περί απαλλαγών από τα ανταποδοτικά τέλη διατάξεις των άρθρων 60 του Ν 1416/84 και 7 παρ. 26 του Ν 2307/95, αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα για το τέλος καθαριότητας και φωτισμού.

.

2. Χαρακτήρας του τέλους.

Όπως προκύπτει σαφώς από το νόμο, το τέλος καθαριότητας έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι στους υπόχρεους για την καταβολή του ο δήμος προσφέρει ειδική και συγκεκριμένη αντιπαροχή: την υπηρεσία καθαριότητας και αποκομιδής των απορριμμάτων.

Σύμφωνα με την νομοθεσία στην έννοια της ανταποδοτικότητας εμπεριέχονται τα ακόλουθα χαρακτηριστικά του τέλους:

α. Το ύψος του τέλους καθαριότητας και φωτισμού πρέπει να είναι ανάλογο του κόστους παροχής της αντίστοιχης υπηρεσίας και να προσδιορίζεται αντικειμενικά με κριτήριο το βαθμό χρήσεως της υπηρεσίας από κάθε κατηγορία υπόχρεων.

Παρέχεται η δυνατότητα διαφοροποίησης των τελών ανά δημοτική ή τοπική κοινότητα.

β. Τα έσοδα από το τέλος καθαριότητας και φωτισμού μπορούν να διατίθενται κατ’ αρχήν μόνο για τη χρηματοδότηση της αντίστοιχης υπηρεσίας και όχι για άλλες δαπάνες του δήμου, ενώ, αντίστροφα, όλες οι δαπάνες των υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού πρέπει να καλύπτονται υποχρεωτικά από το αντίστοιχο τέλος.

γ. Ουσιώδη στοιχεία του τέλους, όπως ο συντελεστής κατά κατηγορία υπόχρεων, ρυθμίζονται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.

Παρά τον ανταποδοτικό του χαρακτήρα, το τέλος καθαριότητας και φωτισμού καταβάλλεται υποχρεωτικά από όλους τους κατοίκους του δήμου και όχι μόνον από όσους επιθυμούν να κάνουν ή κάνουν πράγματι χρήση της σχετικής υπηρεσίας.

Β. ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
1. Καθορισμός του συντελεστή.
α. Το τέλος καθαριότητας και φωτισμού επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου «για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού καθώς και κάθε άλλης δαπάνης από παγίως παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα» .

Η κάλυψη των δαπανών καθαριότητας και φωτισμού των κοινόχρηστων χώρων από το τέλος αυτό είναι υποχρεωτική.

Τούτο ορίζεται άλλωστε ρητά και στο άρθρο 17 του Ν 1080/80, σύμφωνα με το οποίο το τέλος καθαριότητας πρέπει να καλύπτει υποχρεωτικά όλες γενικά τις δαπάνες διεξαγωγής, λειτουργίας και βελτίωσης της αντίστοιχης υπηρεσίας (αποδοχές, εξοπλισμός, συντήρηση και επισκευές κ.λ.π.).

Σύμφωνα με την ίδια διάταξη, η παράλειψη του συμβουλίου να καθορίσει το τέλος στο κατάλληλο ύψος, συνιστά βαρεία παράβαση καθήκοντος και επισύρει κατά των μελών του την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 142 και 147 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (άρθρα 233 και 237 αντίστοιχα του Ν 3852/2010).

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου έχει κανονιστικό χαρακτήρα, εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της οικονομικής επιτροπής βάσει του άρθρου 72 παρ. 1ζ του Ν 3852/10 και δημοσιεύεται κατά τον τρόπο που ορίζει το άρθρο 66 του ΒΔ της 24/9-20/10/1958, δηλαδή με ανάρτηση ολόκληρου του κειμένου της στο δημοτικό κατάστημα για την οποία συντάσσεται αποδεικτικό υπογραφόμενο από το διενεργήσαντα την ανάρτηση και από δύο ευκρινώς κατονομαζόμενους μάρτυρες, διαφορετικά είναι ανυπόστατη, ισχύει δε για ένα ή περισσότερα ημερολογιακά έτη που ορίζονται στην ίδια απόφαση .

Από 15/03/2011 η απόφαση δημοσιεύεται υποχρεωτικά και στο διαδίκτυο .

β. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν 25/75, η απόφαση του συμβουλίου για τον καθορισμό του τέλους λαμβάνεται το μήνα Οκτώβριο, κοινοποιείται στη ΔΕΗ ή στον εκάστοτε προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι την 30η Νοεμβρίου και αρχίζει να εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Οι προθεσμίες αυτές είναι ενδεικτικές και η τυχόν υπέρβασή τους για εύλογο χρονικό διάστημα, δεν προκαλεί ακυρότητα των σχετικών αποφάσεων.

γ. Η απόφαση του συμβουλίου πρέπει να καθορίζει τους συντελεστές του τέλους σε τέτοιο ύψος, ώστε να εξασφαλίζεται η είσπραξη εσόδων κατά βάση ανάλογων προς τα αντίστοιχα έξοδα.

Δεν είναι απαραίτητο ωστόσο, για τη νομιμότητα της απόφασης, να ισοσκελίζονται απόλυτα τα έσοδα με τα έξοδα, αλλά αρκεί να υπάρχει μεταξύ τους μια κατά προσέγγιση αναλογική σχέση, η οποία αναγκαστικά υπόκειται και σε διαφοροποιήσεις από την επαλήθευση ή μη των προβλέψεων .

Εάν τα εισπραχθέντα σε κάποιο έτος τέλη είναι λιγότερα των προβλεφθέντων, τα έξοδα που λόγω της υστέρησης των εσόδων δεν πραγματοποιήθηκαν, μπορούν να ληφθούν ξανά υπ’ όψη για τον καθορισμό του συντελεστή του επόμενου έτους.

Εάν όμως τα εισπραχθέντα έσοδα είναι υψηλότερα των προϋπολογισθέντων, το ποσό που τυχόν πλεονάζει στο τέλος της χρήσης, αποτελεί στοιχείο προσδιορισμού μειωμένου συντελεστή για το επόμενο έτος, αφού ορισμένα από τα έξοδα του έτους αυτού θα καλυφθούν από το πλεόνασμα .

δ. Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου πρέπει να είναι αιτιολογημένη, ώστε να είναι εφικτός ο έλεγχος της αναλογικότητας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ εσόδων και εξόδων.

Αυτό σημαίνει ότι από το κείμενο της απόφασης ή από τα στοιχεία που τη συνοδεύουν θα προκύπτει σαφώς:

– Όσον αφορά στο σκέλος των εσόδων, το εμβαδόν των ακινήτων επί των οποίων υπολογίζεται ο οικείος συντελεστής, κατά κατηγορία υπόχρεων (κατοικίες, καταστήματα κ.λ.π.), υπολογιζόμενο με βάση επίκαιρα και ακριβή στοιχεία .

– Όσον αφορά στο σκέλος των εξόδων, οι δαπάνες αναλυτικά που απαιτούνται για την εν γένει λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, όπως ορίζουν οι διατάξεις των άρθρων 25 παρ. 12 του Ν 1828/89 και 17 του Ν 1080/80.

ε. Ως δαπάνες που λαμβάνονται υπ’ όψη για τον καθορισμό του συντελεστή του τέλους, λογίζονται :

αα) Όλες οι δαπάνες που καταχωρούνται στους κωδικούς αριθμούς του προϋπολογισμού, οι οποίοι αφορούν στις Υπηρεσίες Καθαριότητας και Φωτισμού (ΚΑ 20).

ββ) Οι δαπάνες που εγγράφονται σε άλλους κωδικούς αριθμούς του προϋπολογισμού, κατά το μέρος που αναλογεί στις δύο ανωτέρω υπηρεσίες.

Ειδικότερα, λαμβάνονται υπ’ όψη:

– Οι εργοδοτικές εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία που αναλογούν στις αποδοχές των υπαλλήλων των δύο υπηρεσιών (ΚΑ 6051, 6052, 6054).

– Τα δικαιώματα της ΔΕΗ ή του εκάστοτε προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας από την είσπραξη των τελών (ΚΑ 6151).

– Τα ασφάλιστρα των οχημάτων, μηχανημάτων και γενικά των κινητών ή ακινήτων που ανήκουν στις υπηρεσίες καθαριότητας και φωτισμού (ΚΑ 625).

– Οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια δανείων (ΚΑ 651 και 652).

– Οι εισφορές σε συνδέσμους διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΚΑ 6721).

– Οι δαπάνες παρελθόντων οικονομικών ετών (ΚΑ 81).

– Λοιπά γενικά έξοδα κατά το μέρος που αφορά στις υπηρεσίες καθαριότητας και φωτισμού.

γγ) Ποσοστό των υποχρεωτικών εισφορών που υπολογίζονται επί του συνόλου των τακτικών εσόδων, όπως είναι η εισφορά στο ΤΠΔΥ-ΤΑΔΚΥ (ΚΑ 6056).

2. Κλιμάκωση (διαφοροποίηση) του συντελεστή.
α. Από το 1975 έχει καθιερωθεί ως ενιαίο κριτήριο για την επιβολή του τέλους το εμβαδόν των ακινήτων.

Δηλαδή, ο συντελεστής ορίζεται από το δημοτικό συμβούλιο σε ευρώ, ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας στεγασμένου ή μη στεγασμένου χώρου .

Δεδομένου δε ότι από το ίδιο έτος τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού των ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων συνεισπράττονται από τη ΔΕΗ με τους λογαριασμούς κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος , το ετήσιο ποσό που οφείλει κάθε υπόχρεος καθορίζεται ανά μετρητή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και αποτελεί το γινόμενο του πολλαπλασιασμού των τετραγωνικών μέτρων επί τον ανάλογο συντελεστή .

Ανάλογα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες καθαριότητας, το δημοτικό συμβούλιο μπορεί να διακρίνει τους υπόχρεους σε επτά (7) -κατ’ ανώτατο όριο- κατηγορίες και να καθορίσει για κάθε κατηγορία διαφορετικό συντελεστή.

Από τις κατηγορίες αυτές, δύο θα αφορούν στεγασμένους χώρους που χρησιμοποιούνται ως κατοικίες ή για την εγκατάσταση φιλανθρωπικών ή νοσηλευτικών ιδρυμάτων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, με εξαίρεση τις ιδιωτικές κλινικές, και πέντε (5) στεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως, όπως καταστήματα, βιομηχανίες κ.λ.π. .

Ο καθορισμός μεγαλύτερου συντελεστή για τους χώρους άλλης χρήσης, σε σύγκριση με το συντελεστή που ισχύει για τις κατοικίες, δεν απαιτεί ειδική αιτιολόγηση, η διάκριση δε αυτή δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητας .

Οι κοινόχρηστοι χώροι πολυκατοικιών και λοιπών κτιρίων φορολογούνται με το χαμηλό συντελεστή οικιακής χρήσης.

Εάν πρόκειται για κοινόχρηστους χώρους κτιρίων, οι οποίοι εξυπηρετούν χώρους αποκλειστικά επαγγελματικής χρήσης, μπορεί να χρεώνονται με τον αυξημένο συντελεστή που ορίζεται για τους χώρους άλλης χρήσης.

Στην περίπτωση αυτή δηλώνεται στη ΔΕΗ πλασματικό εμβαδόν.

Ανεξαρτήτως αριθμού κατηγοριών, η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας δεν μπορεί να ορισθεί μεγαλύτερη του πενταπλάσιου .

Ο περιορισμός αυτός καταλαμβάνει όλους τους συντελεστές και όχι μόνον αυτούς που αφορούν το ίδιο είδος ακινήτων.

Δηλαδή, ο πρώτος (ανώτατος) συντελεστής που ορίζεται για τους στεγασμένους χώρους άλλης χρήσης, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από το πενταπλάσιο του τελευταίου (κατώτατου) συντελεστή, που ορίζεται για τους στεγασμένους χώρους που χρησιμοποιούνται ως κατοικίες.

Όπως αναφέρθηκε, η διαφοροποίηση του συντελεστή κατά κατηγορίες υπόχρεων πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στην έκταση των παρεχόμενων υπηρεσιών καθαριότητας (π.χ. στη συχνότητα διέλευσης των απορριμματοφόρων από κάθε περιοχή, στον όγκο των παραγόμενων από κάθε είδος ακινήτου απορριμμάτων κ.λ.π.) και όχι σε άλλου είδους κριτήρια.

β. Για τους στεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως (καταστήματα, γραφεία, βιομηχανίες κ.λ.π.), το εμβαδόν πάνω από χίλια (1000) και μέχρι έξι χιλιάδες (6.000) τετραγωνικά μέτρα μπορεί να ορισθεί μειωμένο από το δημοτικό συμβούλιο, αφού ληφθούν υπ’ όψη οι παρεχόμενες υπηρεσίες καθαριότητας και ο πράγματι εξυπηρετούμενος από την υπηρεσία καθαριότητας χώρος .

Για τους χώρους αυτούς το συμβούλιο δύναται, αλλά δεν υποχρεούται ,να ορίσει μειωμένο εμβαδόν- και όχι μειωμένο συντελεστή .

Για το εμβαδόν πέραν των έξι χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων, ο συντελεστής του τέλους δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος του 60% αυτού που έχει ορισθεί για στεγασμένους χώρους μέχρι χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων .

γ. Με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του Ν 25/75 παρέχεται η ευχέρεια στο δημοτικό συμβούλιο, να καθορίσει για τους μη στεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως, συντελεστή διαφορετικό αυτού που ισχύει για τους αντίστοιχους στεγασμένους χώρους .

Το συμβούλιο έχει δικαίωμα και όχι υποχρέωση να καθορίσει διαφορετικό συντελεστή για τους χώρους αυτούς.

Μπορεί δηλαδή να αποφασίσει ότι για τους στεγασμένους και μη χώρους θα ισχύει ενιαίος συντελεστής .

Έχει επίσης την ευχέρεια να μειώσει το εμβαδόν άνω των χιλίων (1.000) και μέχρι των έξι χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων, αφού λάβει υπ’ όψη τις παρεχόμενες υπηρεσίες καθαριότητας και τον πράγματι εξυπηρετούμενο από την υπηρεσία καθαριότητας χώρο .

Για το εμβαδόν πέραν των έξι χιλιάδων (6.000) τετραγωνικών μέτρων, δεν μπορεί να ορισθεί συντελεστής μεγαλύτερος του 30% αυτού που ισχύει για τα πρώτα χίλια (1.000) τετραγωνικά μέτρα μη στεγασμένου χώρου .

3. Καθορισμός της επιφάνειας των ακινήτων.
α. Το εμβαδόν των ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων, στεγασμένων ή μη, που λαμβάνεται υπ’ όψη για τον υπολογισμό του τέλους καθαριότητας, προκύπτει από τις υπεύθυνες δηλώσεις που υποβάλλουν μέσω του δήμου (σε ειδικό έντυπο) οι υπόχρεοι στη ΔΕΗ ή στον εκάστοτε προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας, για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Στη δήλωση βεβαιώνεται από το δήμο η επιφάνεια του ακινήτου και αναγράφεται από τον υπόχρεο το είδος του ακινήτου (οικία, κατάστημα, γραφείο κ.λ.π. και η διεύθυνσή του .

Όμοια δήλωση υποβάλλεται σε περίπτωση αύξησης ή μείωσης της ηλεκτροδοτούμενης επιφάνειας (για την ανάλογη αύξηση ή μείωση των τελών) καθώς και σε περίπτωση διαδοχής του καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος .

Ο τρόπος προσδιορισμού της επιφάνειας των μη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων ορίζεται από το δήμο .

Για όσους χώρους δεν υποβλήθηκε από τους υπόχρεους δήλωση, κατά τον τρόπο που ορίζει η παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν 25/75, η φωτιζόμενη επιφάνεια προσδιορίζεται «καθ’ υπολογισμόν» από τα αρμόδια όργανα του δήμου .

Στην περίπτωση αυτή, το εμβαδόν του ηλεκτροδοτούμενου χώρου μπορεί να υπολογισθεί κατ’ εκτίμηση του αρμοδίου υπαλλήλου, χωρίς αυτός ο «μονομερής» τρόπος υπολογισμού να θεωρείται από το νόμο αυθαίρετος .

Ο δήμος δικαιούται να διενεργεί έλεγχο των δηλώσεων που υποβάλλουν οι υπόχρεοι .

Εάν δεν υποβληθεί δήλωση ή υποβληθεί ανακριβής δήλωση, επιβάλλεται σε βάρος του υπόχρεου, με απόφαση του δημάρχου, εκτός από το αναλογούν τέλος, και πρόστιμο, στην πρώτη μεν περίπτωση ίσο με το οφειλόμενο τέλος, στη δεύτερη δε περίπτωση ίσο με το 60% του τέλους που αναλογεί στη μη δηλωθείσα επιφάνεια .

Η απόφαση του δημάρχου, μαζί με αντίγραφο της έκθεσης αυτοψίας ή καταμέτρησης, κοινοποιείται στον υπόχρεο, ο οποίος δικαιούται να ασκήσει κατ’ αυτής τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα .

β. Ως επιφάνεια υποκείμενη στο τέλος καθαριότητας λογίζεται:

αα) Προκειμένου για ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, στεγασμένα ή μη, η συνολικά φωτιζόμενη από τη ΔΕΗ επιφάνεια, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ωφέλιμο ή όχι χώρο.

Συνυπολογίζονται συνεπώς στο εμβαδόν του ακινήτου, οι επιφάνειες που καταλαμβάνουν οι τοίχοι του κτιρίου ή τα τυχόν τοιχία του ακάλυπτου χώρου, ο χώρος που καταλαμβάνει ο ανελκυστήρας της οικοδομής -όχι όμως και τα κενά κάθε ορόφου που είναι αναγκαία για την κίνησή του – και τα πατάρια .

Στην έννοια των στεγασμένων χώρων περιλαμβάνονται όχι μόνο τα δωμάτια ή διαμερίσματα και οι βοηθητικοί χώροι κάθε ορόφου, αλλά και οι πυλωτές και οι εσωτερικοί εξώστες .

ββ) Προκειμένου για μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, στεγασμένα ή μη, η συνολικά χρησιμοποιούμενη ή δυνάμενη να χρησιμοποιηθεί επιφάνεια .

Η έλλειψη μετρητή ηλεκτροδότησης σε ένα χώρο ή η διακοπή της ηλεκτροδότησης αποτελεί τεκμήριο ότι ο χώρος αυτός δεν χρησιμοποιείται .

γγ) Για τις κατοικίες που βρίσκονται σε αγροτικές περιοχές, δεν συνυπολογίζονται στη χρεωστέα επιφάνεια οι χώροι σταυλισμού και οι λοιποί εκτός της κύριας κατοικίας χώροι που δεν προορίζονται για οίκηση, όπως οι αποθήκες, τα υπόστεγα κ.λ.π. .

δδ) Για τον προσδιορισμό σε τετραγωνικά μέτρα της επιφάνειας των θερμοκηπίων, δεν λαμβάνονται υπ’ όψη οι χώροι που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη δημιουργία αγροτικών εκμεταλλεύσεων με ελεγχόμενες συνθήκες κλιματισμού .

εε) Για τους ημιυπαίθριους και λοιπούς χώρους που τακτοποιούνται με τη διαδικασία του νόμου 3843/10, η αλλαγή της χρήσης του ακινήτου που επέρχεται με την υπαγωγή στο νόμο αυτό, δεν λαμβάνεται υπ’ όψη για τον υπολογισμό των τελών καθαριότητας .

Όσον αφορά ειδικότερα τους χώρους που τακτοποιήθηκαν (νομιμοποιήθηκαν) με τη διαδικασία του νόμου 3843/10, με τη Γνωμοδότηση 360/2012 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έγιναν δεκτά τα ακόλουθα:

– Δεν επιβάλλεται τέλος καθαριότητας στους διατηρούμενους βάσει των διατάξεων του Ν 3843/10 χώρους, πλην των περιπτώσεων όπου ήδη επιβάλλονταν τέτοιο τέλος σύμφωνα με την προηγούμενη χρήση τους.

– Αν οι διατηρούμενοι με τις διατάξεις του Ν 3843/10 χώροι είχαν ήδη δηλωθεί για τον υπολογισμό του τέλους καθαριότητας, συνεχίζουν να υπόκεινται στο τέλος όπως είχαν δηλωθεί, χωρίς να υπολογίζεται η αλλαγή της χρήσης τους.

στστ) Για τις αυθαίρετες κατασκευές και τις αυθαίρετες αλλαγές χρήσης των ακινήτων, που τακτοποιούνται με τις διατάξεις του νόμου 4014/11 (ΦΕΚ 209/Α) ή του νόμου 4178/2013 (ΦΕΚ 174/Α), δεν οφείλονται αναδρομικά οποιασδήποτε μορφής πρόστιμα και τέλη καθαριότητας και φωτισμού. Η αναδρομική απαλλαγή για τα ακίνητα που υπήχθησαν στο Ν 4178/13, λήγει την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού, δηλαδή την 8/8/2013. Η αντίστοιχη ημερομηνία για τα ακίνητα που υπήχθησαν στο νόμο 4014/11 είναι η 21/9/2011

4. Πλασματικό εμβαδόν.
Σύμφωνα με το εδάφιο γ΄ της παρ. 4 του άρθρου 1 του Ν 25/75, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 4 του άρθρου 1 τον Ν 429/76, «ο δήμος ή η κοινότης εν περιπτώσει καθορισμού πλειόνων συντελεστών γνωστοποιεί εις την ΔΕΗ δύο μόνον συντελεστάς, ένα διά τας κατοικίας κ.λ.π. και ένα διά τους στεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως και προσδιορίζει δι’ έκαστον υπόχρεον το εις τετραγωνικά μέτρα πλασματικόν εμβαδόν του χώρου, το οποίον πολλαπλασιαζόμενον επί τον ενιαίον συντελεστήν, αποδίδει ποσόν τελών ίσον προς το προκύπτον εκ του γινομένου του πραγματικού εμβαδού επί τον κατά κατηγορίαν συντελεστήν».

Όπως προκύπτει από την ανωτέρω διάταξη, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες διατάξεις του ίδιου νόμου, πλασματικό εμβαδόν προσδιορίζεται από το δήμο στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α. Όταν για τις κατοικίες και τα φιλανθρωπικά ή νοσηλευτικά ιδρύματα καθορίζονται δύο συντελεστές και όχι ένας, ενιαίος συντελεστής .

Παράδειγμα:

Με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου περί επιβολής του τέλους, οι κατοικίες και τα φιλανθρωπικά ή νοσηλευτικά ιδρύματα χωρίζονται σε δύο ζώνες, για τη μία από τις οποίες καθορίζεται συντελεστής 1,5 € ανά τ.μ. και για την άλλη 1 € ανά τ.μ.

Στη ΔΕΗ θα κοινοποιηθεί μόνον ο πρώτος (ο υψηλότερος) συντελεστής. Για μία κατοικία ευρισκόμενη στη δεύτερη ζώνη, με εμβαδόν 80 τ.μ., οφείλονται τέλη καθαριότητας 80τ.μ.x1 € /τ.μ.= 80 €.

Στη ΔΕΗ θα δηλωθεί για την κατοικία αυτή πλασματικό εμβαδόν 53 τ.μ., που αποτελεί το πηλίκο της διαίρεσης του οφειλόμενου τέλους με το συντελεστή των 1,5 € (80 : 1,5 = 53).

β. Όταν για τους χώρους άλλης χρήσης καθορίζονται περισσότεροι του ενός συντελεστές .

Ο τρόπος προσδιορισμού του πλασματικού εμβαδού στην περίπτωση αυτή είναι αυτός που περιγράφεται στο ανωτέρω παράδειγμα.

γ. Όταν για τους στεγασμένους ή μη χώρους άνω των 1.000 τ.μ. ορίζεται μειωμένο εμβαδόν, κατά τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 1 του Ν 1080/80.

Παράδειγμα:

Με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ορίζεται ότι

αα) για τους στεγασμένους χώρους άλλης χρήσης με εμβαδόν μέχρι 6.000 τ.μ., η πέραν των 1.000 τ.μ. επιφάνεια μειώνεται κατά 25% και

ββ) για τους μη στεγασμένους χώρους με εμβαδόν μέχρι 6.000 τ.μ., η πέραν των 1.000 τ.μ. επιφάνεια μειώνεται κατά 50%.

Αν έχει ορισθεί συντελεστής 2,5 € ανά τ.μ. για τους στεγασμένους χώρους και 1,5 € για τους μη στεγασμένους χώρους άλλης χρήσης, μια βιομηχανία με εμβαδόν 5.500 τ.μ. στεγασμένου χώρου και 2.500 τ.μ. μη στεγασμένου χώρου οφείλει τέλη καθαριότητας:

– Για τους στεγασμένους χώρους:

1.000 τ.μ. x 2,5 €/τ.μ. = 2.500 €

4.500 τ.μ. – (4.500 τ.μ. x 25%) = 3.375 τ.μ.x 2,5 €/τ.μ. = 8.437 €

Σύνολο 10.937 €<