Με αφορμή την κατάργηση από 1-1-2019 του προληπτικού ελέγχου των δαπανών των ΟΤΑ α΄ βαθμού (άρθρου 14 Ν. 4270/14, άρθρων 31 - 33 Ν. 4129/13) από τις Υπηρεσίες Επιτρόπων του Ελεγκτικού Συνεδρίου είμαστε υποχρεωμένοι ως αυτοδιοικητικοί να πάρουμε θέση.
Ο θεσμός, η οργάνωση αλλά και η λειτουργία του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να εκσυγχρονιστεί.
Επίκειται συνταγματική αναθεώρηση.
Αντιλαμβάνομαι ότι θεσμικές και νομικές αλλαγές θα επέλθουν και στον αυτοδιοικητικό χάρτη.
Δεν είμαι υπέρ της κατάργησής του.
Η μετεξέλιξή του σε Ανεξάρτητη αρχή αφορά στο νομικό του χαρακτήρα, στη διατήρηση της ανεξαρτησίας του και στην υιοθέτηση σύγχρονων συστημάτων ελέγχου που θα προστατεύουν το δημοτικό χρήμα, τη διαφάνεια, την αξιοπιστία, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους και σύγχρονα ελεγκτικά πρότυπα.
Το ζητούμενο δεν είναι απλά η έγκριση ή απόρριψη ή και ο καταλογισμός ευθυνών ή παραλείψεων…
Στη βάση του δημοσιονομικού ελέγχου τα δεδικασμένα ενίοτε αναθεωρούνται και ανατρέπουν την πραγματική εικόνα και την σκοπιμότητα των πράξεων.
Ο νομικίστικος έλεγχος ενίοτε δεν εξασφαλίζει το όφελος και τη διαφάνεια.
Στην περίπτωση του σεισμού της Κω το Ελεγκτικό συνέδριο ενέκρινε εντάλματα για τα οποία πρώτα κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός στον ανάδοχο και μετά εγκρίθηκε η μελέτη της παρέμβασης - του έργου.
Για να γίνω πιο σαφής: Πως έγινε ανάθεση χωρίς φυσικό αντικείμενο και χωρίς προϋπολογισμό;
Τι προσφορά έδωσε ο εργολάβος και πως μειοδότησε αφού δεν γνώριζε ούτε το αντικείμενο αλλά ούτε και τον προϋπολογισμό;
Πως προστατεύθηκε το δημόσιο χρήμα και ποια σχέση αναπτύσσεται ανάμεσα στον εκάστοτε δήμαρχο και τον εργολάβο;
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η απτή υπεξαίρεση αλλά η νομιμοφανής κατάχρηση - κλοπή του δημοτικού χρήματος και οι ανομίες που κρύβονται πίσω από τις δήθεν διαδικασίες που τηρήθηκαν έστω και αναδρομικά!
Η χρηστή διοίκηση οφείλει να διαθέτει τα χρήματα των φορολογούμενων δημοτών στο σωστό σκοπό και στόχο και πάντα προς όφελός τους.
Στον Ελληνικό δημόσιο βίο έχει εγκαθιδρυθεί η άποψη της αρπαχτής, της λαμογιάς, της μίζας.
Ενίοτε οι ελεγκτές είναι δημόσιοι υπάλληλοι με παιδεία και κατάρτιση που δεν άπτεται του φάσματος των αντικειμένων που ελέγχουν και που δεν δύνανται να προσδιορίσουν πλήρως τις παραμέτρους και τα κριτήρια που συνιστούν τον πλήρη έλεγχο ο οποίος περιορίζεται ακραιφνώς στο νομικίστικο πεδίο.
Η καταπολέμηση της διαφθοράς δεν είναι μια ρητορική επίκληση που αποσκοπεί στη διατήρηση της και εντέλει στην από κοινού αποδοχή της.
Είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη διατήρησης του δημοκρατικού πολιτεύματος και όπως αποδείχτηκε και επιβίωσης της ίδιας της χώρας μας.
Κάποιοι εξ ημών αποφεύγουν να πάρουν θέση. Γιατί άραγε;
Ιωάννα Ρούφα-Έψιμου
Υπ. Δήμαρχος Κω